วันอาทิตย์ที่ 28 กันยายน51 ปั่นจักรยานสมทบกองทุนหมวดตี้

[ธนากร รุจิระกุล]

วันอาทิตย์ที่ 28 กันยายน51 เชิญนักปั่นจักรยานทุกชมรมร่วมกิจกรรม ปั่นจักรยานร่วมบริจาคสมทบกองทุน หมวดตี้ (ร.ต.ต.กฤตติกุล บุญลือ )เพื่อช่วยเหลือ ตำรวจ ทหาร ที่เสียชีวิตหรือบาดเจ็บจากการปฎิบัติหน้าที่ทางภาคใต้
ณ วัดโพธิ์ทอง อ.บางประหัน จ.อยุธยา เพราะครบ 100 วันในการเสียชีวิตของ หมวดตี้ ซึ่งทาง อ.พิมพลักษณ์ (คุณแม่ หมวดตี้ ) จะทำบุญเพลที่วัด
จึงขอเรียนเชิญ พี่ๆ น้องๆเข้าร่วมกิจกรรมครั้งนี้ด้วยครับ วัดจะเลยจากปั๊ม PT ไปทางอ่างทอง ไม่เกิน 3 กิโลเมตร
รายละเอียด และจุดนัดพบ
0700 น. เริ่มออกจากผักไห่ (10 กิโลเมตร )
0800 น. พบกับชมรมอ่างทองทางสี่แยกป่าโมก ( 10 กิโลเมตร )
0900 น. พบกับชมรมพรหมบุรี ไชโย ทางแยกสายเอเชีย ที่ปั้มน้ำมัน PT
1000 น. พบกันที่วัดโพธิ์ทอง บางประหัน ( ร่วมบริจาคสมทบกองทุน แล้วแต่ศรัทธา )
1200 น. ทานอาหารร่วมกันแล้วเดินทางกลับ ( ค่าอาหารแต่ละชมรมร่วมกันงานนี้งานบุญนะครับ )

เรียนเชิญทุกชมรมครับ (ปลัดธนากร 081 -8752724) เพื่อช่วยเหลือผู้ที่ป้องกันประเทศให้พวกเราได้อยู่อย่างสบายครับ
ตอนนี้อยากหาทุนช่วยทหารตำรวจภาคใต้ครับ โดยจะนำเงินช่วยกองทุนของ ร.ต.ต.กฤตติกุล บุญลือ เพราะแม่หมวดตี้ ตั้งกองทุนรับบริจาคครับโดยจะนำไปช่วยเหลือผู้เสียสละที่ทำให้เราอยู่อย่างสบายครับและ ผมชอบในอุดมการณ์ของน้องคนนี้ครับ ทั้งๆที่ผมไม่รู้จักเลย ผมได้ไปงานพระราชทานเพลิงศพด้วยครับ และ เคยอ่านในไดอารี ของหมวดตี้ http://polize.diaryis.com สังคมเรานี้เราจะน่าอยู่ครับถ้ามีคนอย่างนี้อยู่มากๆครับซึ้งและกินใจมากๆครับ ใจว่าอยากให้พวกเราชาวจักรยานช่วยกันครับ ลำพังผมคนเดียวทำไม่ได้ โดยเราหาเงินมาช่วยกองทุนแล้วจะปั่นจักรยานกันไปมอบให้แก่แม่หมวดตี้ซึ่งเป็นครู ที่โรงเรียนบางประหัน อยุธยาครับ ฝากพี่น้องชาวเสือด้วยครับ
จากไดฯหน้าหนึ่งของหมวดตี้
"ไม่ได้ว่าอะไรใคร
และไม่ได้ชมว่าพวกกุต้องดีเลิศ
แค่อยากจะบอกว่า....
ทำอะไรให้ประเทศชาติกันบ้าง
อย่าเห็นแก่ตัวเอง
ผมไม่ได้เก่งที่สุด
ผมไม่ได้เจ๋งเป้ง
ผมก็แค่.... รักประเทศไทย...."
นี่ก็ข้อเขียนตอนหนึ่งครับ ของหมวดตี้ซึ่งได้เสียชีวิตในวันเกิดโดยการถูกซุ่มโจมตีเมื่อ
20 มิ.ย.51 ที่ ต.เขื่อนบางลาง บังนังสตาร์ จ.ยะลา และเป็นวันเกิดวันเดียวกับคุณแม่ด้วยครับ
ตื่นเต้นจัง
....
....
....
ไม่เคยอายุ 24 มาก่อน
ครั้งแรกในชีวิตนะเนี่ยะ ที่อายุ 24

เขิลว่ะ 55+


(บางคนบอกว่า หน้าตาทะลุ 24 ไปนานแระ แสรดดด)


สั้น ๆ ละกันครับ
วันนี้ 20 มิถุนายน 2551
เป็นวันเกิดหมวดตี้
และ เป็นวันเกิดเด็จแม่หมวดตี้ด้วย โหะ ๆ


เป็นตำนานเล่าขานที่ว่าเกิดวันเดียวกับแม่
เพราะว่า.. พ่อเป็นครูคณิตศาสตร์
พ่อเลยคำนวนแม่น 555+


ขอบคุณเด็จแม่คร้าบบบ
ที่ทำให้ผมมีวันนี้
ขอบคุณเด็จพ่อด้วยคร้าบ
เด็จพ่อและเด็จแม่คงภูมิใจ
ว่าคุณตัวที่แข็งแรงที่สุดเมื่อ 24 ปีที่แล้ว
ปัจจุบันมันโตมาได้ขนาดนี้ โหะ ๆ
(ยกเว้นสมอง ที่มันไม่ยอมโต เงอะ...)


มีวันเกิด ทำให้เรารู้ด้วยว่า
อย่างน้อย กรูก็เคยวิ่งชนะคนเป็นล้านมาแล้ว หึ ฮ่า ๆ!!!


"วันเกิดเจ้า เกือบคล้าย วันตายแม่
เจ็บท้องแท้ เท่าไหร่ แม่ไม่บ่น
กว่าจะเกิด กว่าจะคลอด รอดเป็นคน
เติบโตจน ป่านนี้ นี่เพราะใคร
แม่เจ็บเจียน ขาดใจ ในวันนั้น
กลับเป็นวัน ลูกฉลอง กันผ่องใส
ได้ชีวิต แล้วก็หลง ระเริงใจ
ลืมผู้ให้ ชีวิต อนิจจา"


แม่จ๋า... วันเกิดลุกไม่ได้ไปฉลองที่ไหนจริง ๆ นะแม่
แถวนี้ไม่มีที่ให้ฉลองอะ แค่ลูกรอดกลับมาได้ก็พอใจแระ
เดี๋ยวรอกลับไปฉลองกับเด็จแม่ที่บ้านเรา เนอะ ๆ
ไม่ได้กลับไปหาเด็จแม่นานแล้วด้วย คิดถึ้งงง คิดถึง
ว่าจะไปหาเด็จแม่.... ไปขอตังค์ 555+

---------------------------------------------------------

การเป็นผู้หมวดสนาม
มันเป็นไม่ง่ายเน้อ โหะ ๆ
ไม่เหมือนผู้หมวดโรงพัก คนละแนวกันเลย
ไม่ใช่ดูแลแค่งานในหน้าที่
แต่ มันคือทุกอย่างของฐาน ของชุดปฏิบัติการ
เริ่มตั้งแต่ อาหารการกิน ชีวิตความเป็นอยู่
จนไปถึงการเข้านอน ของทุก ๆ คน
เหมือนเป็นพ่อบ้าน ที่ต้องบริหารจัดการอะไรหลาย ๆอย่าง
บริหารน้ำมันให้มันพอใช้
บริหารคนให้มันทำงานได้
บริการอาหารการกินให้มันพอครบวงรอบส่งกำลังบำรุง
บริหารภารกิจให้มันลงตัว
ไหนจะเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ มากมาย
ตีหัวหมา ด่าแม่เจ๊ก และอีกล้านแปด

มันไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ นะ

แต่.. ตี้ก็โชคดีด้วยครับ
ที่ได้นายดี และได้ลูกน้องดี


ตัวตี้เองเป็นตำรวจ ก็เคยมองแบบตำรวจทั่วไป
เคยมองนะว่า ตชด. เป็นหน่วยที่แย่ ลาว
เป็นหน่วยที่ไม่มีใครอยากมาอยู่ บ้านนอก
ไม่โก้ ไม่หรู อย่างตำรวจโรงพัก

แต่วันนี้ได้มาอยุ่ค่ายนเรศวร
และได้มาทำงานสนาม ก็ทำให้ได้เห็นว่า
ตชด. ไม่ได้เป็นอย่างที่ตี้คิด
โดยเฉพาะค่ายนเรศวรแห่งนี้
มีอะไรที่เราก็คาดไม่ถึงเยอะ
คนที่นี่ มีวินัยที่สูง มีความรับผิดชอบสูง
ที่สำคัญ เขาทำงานกับแบบว่า "เพื่อประชาชน" จริง ๆ


มาอยู่ที่นี่ ได้เห็นพี่ ๆ และลูกน้องหลายคน
ทำงานแบบลืมตาย เหมือนลืมว่ามีคนอยู่ข้างหลัง

ไม่เคยเห็นใครพูดเรื่องขั้นเงินเดือน
ไม่เห็นใครคุยประจบนาย
ไม่เห็นใครเลียแพลบ ๆ
แต่ที่เห็นคุยกัน ก็มีแต่...
จะทำยังไงให้ชาวบ้านอยู่ได้
จะทำยังไงให้พื้นที่สงบ
คุยกันแต่เรื่องงานและการแก้ปัญหาในพื้นที่

โดนใจหมวดมากครับ
แบบนี้สิ หนู ช๊อบ ชอบบบบบบ


สิ่งที่ทำให้พวกเราทำงานแบบลืมตายคืออะไรเหรอ
...
...
...
"อุดมการณ์" ไงล่ะ

จริงอยู่ มันกินไม่ได้ แต่มันอิ่ม... "อิ่มใจ" ไง


มันก็เป็นความภูมิใจเล็ก ๆ นะครับ
ที่เราได้มาทำหน้าที่แบบนี้
คนตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง กับภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่


เดินทางจากบ้านมาหลายพันกิโลถึงที่นี่
มาดูแลให้พวกเขาอยู่รอดปลอดภัย
ทั้งที่ต่างก็ไม่เคยรุ้จักกันมาก่อน
มันคงเป็นอะไรที่ฟ้าลิขิตมาเนอะ ...


เมื่อกี้ผมได้คุยกับแม่หมวดตี้ อาจารย์พิมพ์ลักษณ์ บุญลือ ว่าอยากจะชวนพวกเราชาวจักรยานนำเงินไปเข้ากองทุนเพื่อช่วยเหลือทหาร ตำรวจ ที่ปฎิบัติหน้าที่ เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายแทนพวกเราครับ เรามาทำกิจกรรมเพื่อประโยชน์กันนะครับ

" ตี้รู้ว่าเสี่ยงทุกครั้งที่ออกทำงาน อะไรก็เกิดขึ้นได้ทุกวินาที ปลอบใจตัวเองไว้ตลอดว่าตายไม่ได้ แต่ถ้าเกิดมีวันนั้นจริงๆ ก็ไม่เสียดายนะ เกิดมาตายครั้งเดียว ตายเพื่อชาติ ไม่กลัวและไม่เสียดายเลยจริงๆ" ...


"...โลกมนุษย์ ย่อมจะดี กว่านี้แน่ เพราะมีผู้ไม่ยอมแพ้ แม้ถูกหยัน จงยืนหยัด สู้ไป ใฝ่ประจัญ ยอมอาสัญ ก็เพราะปอง เทอดผองไทย" ร.ต.ต.กิตติกุล บุญลือ เป็นผู้ที่ทำให้บทเพลงพระราชนิพนธ์ "ความฝันอันสูงสุด" ซาบซึ้งจับหัวใจ

ร.ต.ต.กิตติกุล บุญลือ "หมวดตี้" นักเรียนนายร้อยตำรวจรุ่นที่ 60 นักเรียนเตรียมทหาร รุ่นที่ 44

รอง ผบ.ร้อย ตชด.หน่วยเฉพาะกิจ หน่วยรบพิเศษที่ 1 ค่ายนเรศวร ตชด. ถูกกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบลอบซุ่มโจมตี ณ บริเวณบ้านสันติ 1 อ.บันนังสตา จ.ยะลา หลายคนรู้จักตี้ ผู้ชายวัย 24 ปี ในฐานะตำรวจหนุ่มไฟแรงที่แฝงด้วยอารมณ์ขัน หลายครั้งที่ติดตามอ่านบันทึกของเขาใน http://polize.diaryis.com เรื่องราวมากมายที่ถูกถ่ายทอดล้วนแล้วแต่แสดงถึงตัวตน ตี้เป็นคนรุ่นใหม่ที่คนวัยเดียวกันน่าจะได้เรียนรู้และเลียนแบบ

ประมาณเที่ยงคืนของวันที่ 19 มิถุนายน 2551 กำลังจะก้าวสู่เช้าวันที่ 20 มิถุนายน หมวดหนุ่มจะอายุครบ 24 ปีแล้ว เขานั่งเขียนไดอารี่ของตัวเอง ...

"ตื่นเต้นจัง"

ไม่เคยอายุ 24 มาก่อน ครั้งแรกในชีวิตนะเนี่ย ที่อายุ 24 ... วันนี้ 20 มิถุนายน 2551 เป็นวันเกิดหมวดตี้ และเป็นวันเกิดแม่ด้วย แม่จ๋า ... วันเกิดลูกไม่ได้ไปฉลองที่ไหน แถวนี้ไม่มีที่ให้ฉลอง แค่ลูกรอดกลับมาได้ก็พอใจแระ เดี๋ยวรอกลับไปฉลองกับแม่ที่บ้านเราเนอะ ไม่ได้กลับไปหาแม่นานแล้วด้วย คิดถึ้งงง คิดถึง

... ฟ้ายังไม่ทันสางหมวดตี้ต้องไปปฏิบัติหน้าที่พร้อมเจ้าหน้าที่ตำรวจพลร่ม ชุดรบพิเศษ 1 ขณะที่ออกลาดตระเวนตามเส้นทาง ปรากฏว่ามีคนร้ายไม่ต่ำกว่า 7 คน ซุ่มอยู่และเกิดปะทะกัน คนร้ายใช้อาวุธสงครามกราดยิงใส่ทันที!!! หมวดตี้ซึ่งเป็น "หัวหน้าชุด" เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ

วันเกิดหมวดตี้ ไม่มีเสียงเพลงแฮปปี้เบิร์ธเดย์ ไม่มีคำอวยพร มีแต่เสียงอาวุธสงครามที่ดังลั่นและทะลุผ่านร่างกาย

นี่หรือการฉลองวันเกิดของหมวดตี้!!!

การสูญเสียทหาร ตำรวจที่ปฏิบัติหน้าที่ในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้เป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่มาก ชีวิตทหาร ตำรวจหลายนายต้องจบลงที่นั่น หมวดตี้ คือหนึ่งในผู้ที่ใช้เลือดจารึกชื่อลงบนผืนแผ่นดินไทย

ย้อนไปเมื่อปีที่แล้ว วันที่ 20 มิถุนายน 2550 หมวดตี้เขียนไดอารี่วันเกิดตัวเองว่า ...
วันนี้เป็นวันครบรอบวันเกิดอายุ 15 ปีของกระป๋ม ... (หน้าด้านเนอะ บอกว่าตัวเองอายุ 15 เอิ๊กๆ) จริงๆ แล้วก็อายุ 23 แล้วล่ะ (วัยกะลังขบเผาะ) รู้สึกไงมะรู้ อยากละอ่อนๆ นานๆ แต่มารู้ตัวอีกที ก็กลายเป็นผู้หมวดหนุ่มรูปหล่อไปซะแล้ว ฮ่าๆ วันนี้ไม่ได้เป็นวันเกิดตี้คนเดียว แม่ตี้ก็เกิดวันนี้ ดีจัง แม่กับลูกเกิดวันเดียวกัน เป้าหมายเล็กๆ ในช่วงอายุ 23 นี้ คือ 1.บวช (บวชซะทีเถอะนะพ่อคุณ) 2.ขอพ่อเอารถมาขับให้ได้ (ไม่ให้ก็จะขโมยละทีนี้) และ ... 3.ขอให้มีชีวิตรอดอยู่ฉลองวันเกิดในปีต่อไปด้วยเถิด ...

แต่เป้าหมายที่ 3 ขอหมวดตี้ ...

หมวดตี้ภูมิใจกับงานที่ทำเสมอๆ ครั้งหนึ่งที่ทำให้หมวดตี้ภูมิใจมาก คือการเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจถวายความปลอดภัยรักษาเส้นทางเสด็จฯ สมเด็จพระราชินี ตอนหนึ่งในไดอารี่เขาบรรยายถึงความภาคภูมิใจที่สุดว่า ... กลับมาแว้วค้าบ 1026 กิโล และ 11 วัน จากเพชรบุรี ถึงพระตำหนักทักษิณฯ เพื่อถวายความปลอดภัยองค์สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ในการแปรพระราชฐานยังพื้นที่ภาคใต้ ได้ใกล้ชิดพระองค์ท่าน ได้รู้ว่าพระองค์ท่านทรงงานหนัก ทำทุกอย่างเพื่อประชาชนของพระองค์อย่างแท้จริง

วันสุดท้ายก่อนท่านเสด็จกลับ มีโอกาสร่วมงานพระราชทานเลี้ยง ในพระตำหนักทักษิณฯ โห ... ตื่นเต้นครับ นั่งกินข้าวใกล้ๆ พระราชินี ร้อยตำรวจตรีเล็กๆ ได้เข้ามาร่วมงานแบบนี้ ... เป็นอะไรที่สุดยอดในชีวิตแล้วล่ะ

พระองค์ท่านเสด็จแปรพระราชฐานอยู่ 10 วัน จนวันสุดท้าย เจ้าหน้าที่ตำรวจที่ถวายความปลอดภัยรักษาเส้นทางเสด็จฯ ถูกผู้ก่อความไม่สงบซุ่มยิง ทำให้ตำรวจเสียชีวิต 1 นาย บาดเจ็บ 2 นาย ... พระองค์ท่าน เสียพระทัยมาก ...ในหลายๆ ตอนของไดอารี่ หมวดตี้เขียนถึงอาชีพตำรวจที่รักและภาคภูมิใจอย่างที่สุดว่า ... ตี้เป็นตำรวจ เคยมองนะว่า ตชด.เป็นหน่วยที่บ้านนอก แต่วันนี้ได้มาอยู่ค่ายนเรศวรได้ทำงานสนาม ทำให้เห็นว่า ตชด.ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด โดยเฉพาะค่ายนเรศวรแห่งนี้ ได้เห็นพี่ๆ ลูกน้องหลายคนทำงานแบบลืมตาย เหมือนลืมว่ามีคนอยู่ข้างหลัง

สิ่งที่ทำให้พวกเราทำงานแบบลืมตายคืออะไรเหรอ "อุดมการณ์" ไงล่ะ จริงอยู่ มันกินไม่ได้ แต่มันอิ่ม ... "อิ่มใจ"

คนตัวเล็กๆ คนหนึ่งกับภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่ เดินทางจากบ้านมาหลายพันกิโล มาถึงที่นี่มาดูแลให้พวกเขาอยู่รอดปลอดภัย อีกหน้าหนึ่งของบันทึก หมวดตี้เล่าเรื่อง "บ้านใหม่" ว่า อยู่ที่นี่มาจะเดือนแล้ว คิดถึงบ้านครับ แต่วันนี้ตี้จะพามาดูบ้านหลังใหม่ การสร้างง่ายๆ เสาสี่ต้น เอาผ้าใบมาปูทำหลังคา ผนังก็เป็นผ้าใบ ได้มาใช้ชีวิตแบบนี้ ทำให้รู้ว่า ... ชีวิตคนเราแท้จริงแล้วไม่ต้องการอะไรมากมายเลย

ผ้าเช็ดตัวของตี้ เป็นของที่สมเด็จพระราชินี พระราชทานให้อุ่นทั้งกาย อุ่นทั้งใจครับ

บ้านหลังนี้ ... เป็นพื้นที่สี่เหลี่ยมน้อยๆ ของผู้ชายคนนึง เพื่อดูแลพื้นที่กว้างใหญ่ เพื่อดูแลคนไทยให้ได้หลับนอน วันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2551 ที่ยะลา ก่อนที่หมวดตี้จะจากไปเพียง 4 เดือน เขาได้บันทึกในไดอารี่หัวข้อ "ดวงไม่ดี" เขาเขียนจากหัวใจลูกผู้ชายว่า ... ช่วงนี้ซ้วยซวย เสี่ยงเซียมซีก็ดวงไม่ดี พระก็ทัก (ไม่ได้ทักว่าหล่อ ไม่ใช่ๆ) แม่ก็ฝันไม่ค่อยดี (ฝันว่าลูกชายได้เป็นดัชชี่บอย) แอบคิดเล็กๆ จะรอดมั้ยเนี่ย

... กลับไป กทม.ครั้งที่ผ่านมา เห็นความสุขของคนเมือง บางครั้งก็คิดนะว่า ... เฮ้ย ... ไมกุต้องมาทำแบบนี้ อายุแค่ยี่สิบสาม น่าจะเป็นช่วงที่หาความสุขให้กับชีวิต อยากเหมือนกัน ไม่ใช่ไม่อยาก ...

แต่พอมาคิดๆ ทบทวน ... เรามาอยู่ตรงนี้ มันน่าภูมิใจไม่ใช่หรือ ที่เราได้ทำหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่ ผมว่ามันยิ่งใหญ่มากนะ ก็ ... แค่อยากจะบอกว่าภูมิใจมาก ยอมรับว่าตอนแรกไม่อยากมา กลัว แต่พอมาแล้วไม่อยากกลับ อยากทำงานให้จบ ถึงมันจะยากก็เหอะ ผมรักที่จะทำงานแบบนี้ ผมภูมิใจในตัวเอง ภูมิใจกับทุกคนที่มาทำงานที่นี่ หลายพันคนมาจากทุกสารทิศ มาช่วยกันปกป้องแผ่นดินผืนนี้ มีอีกหลายคนที่ทำงานแบบผม อยู่ในพื้นที่นี้ อย่าชมผมคนเดียว อย่าให้กำลังใจผมคนเดียว ขอให้ให้กับพวกเขาทุกคน

... ตี้รู้ว่าเสี่ยงทุกครั้งที่ออกทำงาน อะไรก็เกิดขึ้นได้ทุกวินาที ปลอบใจตัวเองไว้ตลอดว่าตายไม่ได้ แต่ถ้าเกิดมีวันนั้นจริงๆ ก็ไม่เสียดายนะ เกิดมาตายครั้งเดียว ตายเพื่อชาติ ไม่กลัวและไม่เสียดายเลยจริงๆ ...

นี่คือบทสุดท้ายของวีรบุรุษไทย ที่เขียนทิ้งไว้ให้คนไทยได้อาลัยรัก ... หลับให้สบายหมวดตี้ผู้ยิ่งใหญ่ ...






โดยพระราชหัตถเลขา ของสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ มีข้อความว่า

วังไกลกังวล หัวหิน
15 กรกฎาคม 2551

ถึงคุณนรินทร์ และคุณพิมพลักษณ์ บุญลือ

เมื่อครั้งที่ทราบข่าวว่า ร.ต.ต.กฤตติกุล บุญลือ สละชีวิตเพื่อปกป้องแผ่นดินไทย ในภารกิจลาดตระเวนพื้นที่จังหวัดยะลา เมื่อวันที่ 21 มิถุนายน 2551 ข้าพเจ้าก็เศร้าเสียใจมากอยู่แล้ว แต่เมื่อมาได้อ่านหนังสืออนุสรณ์งานพระราชทานเพลิงศพ ร.ต.ต.กฤตติกุล จึงทราบถึงอุดมการณ์ของเขาที่ต้องการทำหน้าที่อันยิ่งใหญ่ในการพิทักษ์รักษาแผ่นดินแม่ อีกทั้ง ร.ต.ต.กฤตติกุล ยังเขียนบันทึกไว้ด้วยว่า ภูมิใจที่ได้ทำหน้าที่อารักขาข้าพเจ้าเมื่อปีที่แล้ว อุ่นใจที่ได้ใช้ผ้าเช็ดตัวจากถุงสิ่งของพระราชทาน ซึ่งข้าพเจ้ามอบให้กองกำลังอารักขาเป็นประจำเสมอมา และดีใจมากที่ได้ไปร่วมงานเลี้ยงอาหารที่ทักษิณราชนิเวศน์ ทำให้ข้าพเจ้ายิ่งรู้สึกสะเทือนใจ และแสนเสียดายหนักหนาที่ยังไม่เคยมีโอกาสได้พูดคุยกับวีรบุรุษหนุ่มน้อยผู้นี้เลย ร.ต.ต.กฤตติกุล คือลูกไทยผู้มั่นในความซื่อตรงจงรักภักดีต่อประเทศชาติ นับเป็นโชคดีเหลือล้นที่ประเทศไทยมีผู้กล้าหาญที่ไม่คิดหลบหนีภัย เมื่อมีภัยมาถึงบ้านเมือง แต่กลับเลือกที่จะไปเสี่ยงชีวิตอยู่ในดินแดนอันตราย เพื่อให้พี่น้องชาวไทยส่วนใหญ่ได้อยู่รอดปลอดภัย ข้าพเจ้าทราบดีว่าคุณนรินทร์ และคุณพิมพลักษณ์ เสียใจเพียงใดที่ต้องสูญเสียบุตรชายผู้เป็นที่รัก แต่ขอให้ท่านทั้งสองจงภูมิใจในสายโลหิตผู้ข้นเข้มเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักชาติผู้นี้เถิด เพราะวีรกรรมของเขาจารึกไว้ในแผ่นดินไทย และจารึกอยู่ในความทรงจำของข้าพเจ้าตลอดไป

สิริกิติ์

(เมื่อวันที่ 16 กรกฎาคม เวลา 11.00 น. นายปรีชา กมลบุตร ผู้ว่าราชการจังหวัดพระนครศรีอยุธยา เป็นประธานในพิธีอัญเชิญพระราชหัตถเลขา (จดหมาย) ของสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ จากพระตำหนักจิตรลดาฯ มอบให้กับนางพิมพลักษณ์ บุญลือ อาจารย์ประจำโรงเรียนบางปะหัน อ.บางปะหัน จ.พระนครศรีอยุธยา มารดาของ ร.ต.ต.กฤตติกุล บุญลือ หรือหมวดตี้ อายุ 24 ปี รองผู้บังคับกองร้อยตำรวจตระเวนชายแดน หน่วยเฉพาะกิจ หน่วยรบพิเศษที่ 1 ซึ่งเสียชีวิตจากการปฏิบัติหน้าที่ในพื้นที่ จ.ยะลา เมื่อวันที่ 21 มิถุนายนที่ผ่านมา)


"องอาจ สมชาติ ผู้กล้า
นักรบ ราชา สยาม
เลื่องลือ ระบือ สมนาม
เป้นยาม เฝ้าผืน ปฐพี
กฤตติกุล บุญลือ หาญชาติ
เอกราช ปกป้อง ไป่หนี
สละ แม้ชีพ ชีวี
หน้าที่ ก่อนใด ทั้งปวง
ลาลับ ดับแล้ว แก้วเกล้า
ข้าเฝ้า ขอให้ สู่สรวง
อกเอ๋ย สะอื้นอั้น ตันทรวง
คนไทย ทั้งปวง....ขอชื่นชม"




ชาวจักรยานท่านใดอยากร่วมกิจกรรมกับเราเชิญโพสต์แจ้งความประสงค์เลยครับ แล้วเราจะได้นัดกันปั่นจักรยานไปมอบให้กับอาจารย์พิมพลักษณ์ อยากให้พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ช่วยกันนะ

[ธนากร รุจิระกุล]

วันนี้ เมื่อช่วงบ่ายไปหาอาจารย์พิมพ์ลักษณ์(คุณแม่หมวดตี้)ที่โรงเรียนบางประหัน ท่านบอกว่าจะเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวสำหรับผู้มาร่วมงานครับ ท่านที่เคยร่วมทริปไหว้พระ ๙ วัดกับชมรมผักไห่มาแล้ว ลองมาดูกิจกรรมเพื่อสังคมครั้งที่๒ของเราดูบ้างครับ แล้วท่านจะรู้ว่าปั่นจักรยานได้อะไรหลายๆอย่าง แต่มาปั่นอย่างนี้ได้มากกว่าครับพี่น้อง

[ธนากร รุจิระกุล]

ภาพหมวดตี้ครับ จะทำบุญครบ ๑๐๐ วัน ในวันที่ ๒๘ กันยายน ๕๑ ครับ พวกเราจะปั่นจักรยานกันไปครับที่วัดโพธิ์ทอง บางประหัน เพื่อนำเงินไปมอบให้อาจารย์พิมพ์ลักษณ์เพื่อสมทบทุนครับ เสือทุกชมรม ถ้ามาร่วมกิจกรรมเชิญนะครับ

[ธนากร รุจิระกุล]

อีกไม่กี่วันแล้วครับ สำหรับชาวเสือผู้รักชาติ ครับ

[ธนากร รุจิระกุล]

ขอขอบคุณ THAIMTB.COM ด้วยครับที่เป็นสื่อในการประชาสัมพันธ์ครั้งนี้

[ธีระพงษ์ ศรีปาน]

สวัสดีคับ พอดีผมเจอกระทู้นี้ ตัวผมเองเป็นเพื่อนเรียน รุ่นเดียวกับ ร.ต.อ. ธรนิศ ศรีสุข ผู้กอง แคน เนื่องจาก วันที่ 28 กันยายน นี้ ก็เป็นวัน เกิด ของผู้กอง แคน เช่นกัน พวกผมเพื่อนก็จะร่วมไปทำบุญ ที่วัด บ.หนองกุง ต.ศิลา จ.ขอนแก่น เช่นกัน ผู้กองแคน เกิด 28 กันยายน เสีย ชีวิต 29 กันยายน คนดีๆเก่งต้องมาเสียชีวิต ไปทั้งคู่ ตัวผมเองอยู่ที่ กทม. ไม่ว่างไปร่วมงาน แต่ถ้าว่างก็อยากไปร่วม งาน ผู้ หมวด ตี้ เช่นกัน ภูมิใจในตัวของ บุคคลทั้ง 2คนมาก เป็นแบบอย่างที่ดี

[jfk]

ตอนนี้มีกัน6คนว่าจะขี่จากนนไปครับ

[nungning]

ชมรมวิเศษฯ ไปแน่นอนค่ะ พวกจักรยานโบราณก็ไปด้วยค่ะ (เลือดรักชาติแรง)

[ธนากร รุจิระกุล]

ดีใจครับ ภููููมิใจแทนหมวดตี้นะครับ แม่หมวดอยากให้พวกเรามาร่วมกันมากครับ เพื่อเป็นกองทุนช่วยเหลือพี่น้องตำรวจ ทหารที่เสียชีวิต และบาดเจ็บตลอดจนน้องๆที่อยากเป็นตำรวจเหมือนหมวดตี้ ครับ นี่คือน้ำใจของพวกเราครับ
ปลัดธนากร

[jfk]

พี่ๆทุกชมรมครับไปกันครับ0896887949

[PAO.]

อาเปี๊ยก..โทรมาแจ้งให้ผมทราบและให้เปิดทริปชวนปั่นไปร่วมงานโดยรวมพลกันที่ร้านกาแฟครูอ้อรังสิต.ออกเดินทางเวลา08.00น.ตรงโดยใช้เส้นทางถนน347.

[CK.]

ไปไหมจ๊ะ ท่านเปา ถ้าไปเจอกัน ร้านครูอ้อ 08.00 น.

[ธนากร รุจิระกุล]

เมื่อวาน ๒๕ ก.ย.๕๑ ได้ไปนมัสการพระครูชินธรรมาภรณ์ เจ้าอาวาสวัดสีกุก (เจ้าคณะอำเภอบางบาล) ซึ่งผมเคยพาคณะจักรยานมาช่วยพัฒนาวัดในกิจกรรมไหว้พระ ๙ วัด คราวก่อน และท่านได้มอบรูปถ่ายที่ท่านถ่ายไว้คราวก่อนนั้น (ผมได้นำไปให้พวกๆช่วยกันทำบุญด้วยโดยตั้งใจจะนำมาให้หลวงพ่อ) และผมได้เรียนหลวงพ่อเรื่องของหมวดตี้ ที่ผมจะช่วยหากองทุนให้ เพื่อตามวัตถุประสงค์ของคุณแม่หมวดตี้ หลายๆท่านอาจจะไม่รู้จักหมวดตี้ ที่พระราชินีท่านทรงพูดถึง แต่ผมทำกิจกรรมนี้เหมือนเรามาปิดทองหลังพระร่วมกัน และหลวงพ่อได้เมตตามอบความช่วยเหลือเป็นเงิน ๒๐๐๐ บาท (รวมค่ารูปที่ผมได้จากเพื่อนๆอีก ๑๐๐๐ บาท) และทางแฟนผมได้ร่วมกับเพื่อนๆที่ธนาคารกรุงศรีสาขาเมืองปทุมธานีร่วมบริจาคสมทบกองทุนด้วย และผมโทรบอกท่านผอ.นิสัย ซึ่งเคยมาร่วมกิจกรรมไหว้พระกับผม ท่านอยู่จังหวัดสตูล ก็ร่วมด้วยโดยท่านบริจากเข้าบัญชี กองทุนหมวดตี้ ซึ่งผมได้ให้คุยกับคุณแม่หมวดตี้เองครับ
ขอบคุณทุกๆท่าน สำหรับหลวงพ่อท่านมีเมตตาจริงๆ ถ้าท่านไม่ติดอบรมนักเรียน ท่านคงไปกับเราด้วย แม้นท่านเป็นพระท่านยังมีน้ำใจเมตตตา
ปล.อาจารย์พิมพลักษณ์ แม่หมวดตี้ ท่านจะเลี้ยงขนมจีนแกงเขียวหวาน กับพวกเราด้วยครับสำหรับผู้มาร่วมงานครับผม (มีของตอบแทนน้ำใจพวกเราด้วยครับ)
ธนากร รุจิระกุล

[tabuy]

สิงห์บุรี..มีคนปั่นมาร่วมงานนี้ แล้วรวมตัวกันที่ไหน?
เผื่อมีโอกาส..จะขอร่วมปั่นด้วย
ขอบคุณครับ

[ธนากร รุจิระกุล]

ผอ.นิสัย ธนะเกียรติ ผอ.สำนักกองทุนสวนยาง จ.สตูล ท่านได้ช่วยสมทบทุนกับคุณแม่หมวดตี้ จำนวน 1000 บาท ด้วยครับโดยเข้าบัญชี กองทุนหมวดตี้
( ภาพเมื่องานไหว้พระ ๙ วัด ๔ อำเภอ เมื่อ ๒๐ก.ค.๕๑ ครับ )