บทปรารภว่าด้วยการซื้อจักรยาน Brompton

[rainbow]

ส่วนตัวผม สาเหตุที่จักรยานโดนหนัก เรื่องความฟุ่มเฟือย เพราะมันเป็นจุดตัดน่ะครับ
จุดตัดระหว่าง ของที่ออกแบบมาเพื่อเน้นประหยัด ที่ต้องเหนื่อย ใช้แรง ตากแดดตากลม แต่กลับแพงราวกับเป็นเครื่องประดับหรูหรา
เพราะมันเป็นจุดตัด ความขัดแ้ย้ง มันจึงรุนแรงกว่าพวก พระเครื่อง เครื่องเสียง เสื้อผ้า เครื่องประดับ มาก
คนทั่วไปอยากมีเงินซื้อความสบาย ชาวจักรยานสบายแต่เอาเงินไปซื้อความลำบาก(เพราะชีวิตประจำวันโคตรสบาย) แค่จุดนี้ คนทั่วไปก็มองคนปั่นจักรยานว่า้บ้าแล้วหละครับ
วันนี้ผมเอาจักรยานเหล็กเก่าๆคันนึง ไปไส่ตะแกรงทีร้านจักรยาน มีเด็กหลายคน กำลังเอาฟิกเกียร์ มาปะยาง
เขามองผม แล้วก็ถามผมอย่างไม่เข้าใจ "ลุง ปั่นไปทำไม จักรยานแบบนั้น ปั่นแล้วได้อะไร?" เด็กเขาไม่เข้าใจจริงๆอ่ะนะ ว่าเราปั่นจักรยานไม่สวยไ่่ม่เท่ห์ ไปทำไม
จะเดินทาง นั่งวินม.ไซด์แทกซี่รถเมล์ก็ได้ จะออกกำลังกาย ก็มีวิธีอื่นร้อยแปด ทำไมต้องปั่น บางทีผมก็คิด คนทั่วไปเขาก็คิดแบบนี้เหมือนกัน "ปั่นไปทำไม" ตัวผมเองก็หาคำตอบจริงๆแบบไม่เสแสร้ง ให้ตัวเองไม่ได้เหมือนกัน เพียงแต่ผมอยากปั่น และชอบปั่น ผมคิดออกแค่นั้น

ชอบคุณแสดงความเห็นข้างบน และขอแสดงความเห็นเพิ่มเติมว่า

เราเข้ามาในเรื่องจักรยาน ในแรงจูงใจต้นๆอาจจะเรื่องของการประหยัดเป็นปฐม
แต่พอนานไป เราได้สูญเสียคุณลักษณะประการสำคัญมันลงไป โดยไม่รู้ตัว
ถ้าจะใช้คำให้ครอบคลุมขึ้น ผมอยากเรียกว่าจักรยานมันมีความเป็น Simplicity โดยธรรมชาติ
แต่แล้วผ่านการเล่นไปสักระยะ เราได้สูญเสียความเป็น Simplicity ไป

ในแง่ของการประหยัดค่าใช้จ่าย มันเป็นเพียง sub-set ของ Simplicity เท่านั้น

[B@Y0894442977]

สำหรับผมโชคดี จะซื้อมาราคาเท่าไหร่บอกที่บ้านได้เลยไม่เคยต้องโกหก แฟนไม่เคยบ่น สบายจริงๆ

[rainbow]

ส่วนตัวผม สาเหตุที่จักรยานโดนหนัก เรื่องความฟุ่มเฟือย เพราะมันเป็นจุดตัดน่ะครับ
จุดตัดระหว่าง ของที่ออกแบบมาเพื่อเน้นประหยัด ที่ต้องเหนื่อย ใช้แรง ตากแดดตากลม แต่กลับแพงราวกับเป็นเครื่องประดับหรูหรา
เพราะมันเป็นจุดตัด ความขัดแ้ย้ง มันจึงรุนแรงกว่าพวก พระเครื่อง เครื่องเสียง เสื้อผ้า เครื่องประดับ มาก
คนทั่วไปอยากมีเงินซื้อความสบาย ชาวจักรยานสบายแต่เอาเงินไปซื้อความลำบาก(เพราะชีวิตประจำวันโคตรสบาย) แค่จุดนี้ คนทั่วไปก็มองคนปั่นจักรยานว่า้บ้าแล้วหละครับ
วันนี้ผมเอาจักรยานเหล็กเก่าๆคันนึง ไปไส่ตะแกรงทีร้านจักรยาน มีเด็กหลายคน กำลังเอาฟิกเกียร์ มาปะยาง
เขามองผม แล้วก็ถามผมอย่างไม่เข้าใจ "ลุง ปั่นไปทำไม จักรยานแบบนั้น ปั่นแล้วได้อะไร?" เด็กเขาไม่เข้าใจจริงๆอ่ะนะ ว่าเราปั่นจักรยานไม่สวยไ่่ม่เท่ห์ ไปทำไม
จะเดินทาง นั่งวินม.ไซด์แทกซี่รถเมล์ก็ได้ จะออกกำลังกาย ก็มีวิธีอื่นร้อยแปด ทำไมต้องปั่น บางทีผมก็คิด คนทั่วไปเขาก็คิดแบบนี้เหมือนกัน "ปั่นไปทำไม" ตัวผมเองก็หาคำตอบจริงๆแบบไม่เสแสร้ง ให้ตัวเองไม่ได้เหมือนกัน เพียงแต่ผมอยากปั่น และชอบปั่น ผมคิดออกแค่นั้น

ส่วนเรื่องที่ว่าเด็กไม่เข้าใจว่าปั่นจักรยานที่ไม่สวยไม่เท่ไปทำไม

แสดงว่า "วัย" เป็นตัวกำหนดแนวโน้มรสนิยมการขี่ปั่น อย่างมีนัยสำคัญ
ที่ไม่เพียงผู้เลือกใช้จักรยานจะมีแต่จิตวิญญาณของการขี่ปั่นเท่านั้น
แต่จะต้องเจือประสานด้วยประสบการณ์
หล่อหลอมพฤติกรรมนั้นๆมานานอีกหลายๆปี ขึ้นรูปบุคลิกของการขี่ปั่นว่าจะเป็นไปในแนวไหน

เด็กๆพวกนั้น หลายปีผ่านไป พวกเขาอาจไม่ได้อยากปั่นฟิกซ์แล้วก็ได้
มันก็เคลื่อนคล้อยไปตามเวลา เป็นอนิจลักษณะ

ไม่ได้บอกเด็กๆว่า "สักวันหนึ่งพวกเอ็งก็จะมาชอบอย่างที่ข้าชอบ"
แต่กำลังตั้งใจบอกพวกเรากันเอง ที่อาจมีวัยหน่อย
ต้องเตือนตัวเองว่าของที่เราชอบ มันก็เป็นเพียงมุมของเรา
ที่เด็ก หรือคนอื่นที่เป็นนักปั่นด้วยกัน อาจมีรสนิยมที่แตกต่าง
ย่อมคิดและประเมินคุณค่าแตกต่างกันไปด้วย ควรมองอย่างปล่อยวาง
และให้โอกาสที่หลากหลายไว้

ด้วยสายตาที่ให้โอกาสและอ่อนโยน บรรยากาศที่สร้างสรรค์จะคลี่คลายงดงามในที่สุดครับ

[rainbow]

สำหรับผมโชคดี จะซื้อมาราคาเท่าไหร่บอกที่บ้านได้เลยไม่เคยต้องโกหก แฟนไม่เคยบ่น สบายจริงๆ

ก็แน่ละซิครับ....ก็คุณบอยสามารถ หารายได้กลับคืนจากการเล่นจักรยานพับ ให้เแฟนเห็นเม็ดเงินที่จ่ายออกไปแล้ว
และกลับเข้ามา ครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่ได้เสียลูกเดียว เหมือนกับนักจักรยานอื่นๆ ที่มีแต่รถเข้าลูกเดียว ไม่มีออก
ที่พูดนี้ ไม่ได้ว่านะครับ ถ้าไม่มีคุณบอย ผมก็ไม่มีตรงนี้เหมือนกัน เราพึ่งพากัน
และเป็นโชคดีของ "คนเล่น" ที่สามารถ ทำเงินได้จากการเล่นของตัวเอง

ที่พวกเราหลายคน อยากจะทำเงินให้ได้จากการเล่นของตัวเองอยู่เหมือนกัน
แต่จังหวะและโอกาสของแต่ละคนไม่เหมือนกัน

ยินดีที่จะคบหา และดีลธุรกิจสองล้อต่อไป(ถ้าจะมี)ระหว่างเราต่อไปครับ
ขอบคุณอีกครั้ง

[rainbow]

ขอร่วมวงสนทนาด้วยคน เอาเท่าที่นึกออกตามประสบการณ์ที่ผ่านมา1)คนที่พูดเรื่องราคารถบรอมตันได้อย่างภาคภูมิใจและน่าหมั่นไส้ที่สุดคือเฮียคากิครับ"รถผมหมวย5พันเอง"แล้วตามด้วยเสียงหัวเราะ5555 2)เรื่องบางเรื่องมันไม่ต้องมีเหตุผลบ้างก็ได้ คิดสั้นๆอย่าคิดนานคนเราเกิดมาชีวิตแสนสั้นทำอะไรที่มันเป็นความสุขก็ทำไปเถอะครับอีกไม่นานโลกก็จะแตกแล้ว 3)ไม่ใช่เฉพาะบุคคลทั่วไปนะครับที่เห็นการพับหางของบรอมตันแล้วรู้สึก อึ้ง ทึ่ง เสียว เช้าตรู่วันหนึ่งผมปั่นไปในตลาดที่จันทบุรีเพื่อซื้อของตักบาตร ผมก็ยืนรอพระเดินมาพอถึงคิวผม ผมก็พับม้วนหางบรอมตันเพื่อเตรียมตัวใส่บาตรรู้มั๊ยครับว่ามันเกิดอะไรขึ้นในตลาดเช้าวันนั้น ทั้งพระทั้งชาวบ้านมายืนล้อมรอบรถคันนี้ถามโน่นถามนี่สาระพัดจนปากเมื่อยไปเลยผมเลยไม่รู้ว่าตกลงวันนั้นผมได้บุญรึเปล่ารถจักรยานคันเดียวทำเอาแตกตื่นกันทั้งตลาด 4)เมื่อปีก่อนผมไปเที่ยวเชียงใหม่ พักในรีสอร์ทซึ่งเจ้าของเป็นฝรั่งชาวอังกฤษ(ต้นกำเหนิดBT)เขามีภรรยาเป็นคนไทย ผมเอารถมาปั่นออกกำลังตอนเช้า ภรรยาเขาขอลองปั่นBTของผมแล้วรู้สึกชอบมากก็เลยเดินไปคุยกับสามีฝรั่ง เธอรับคำตอบกลับมาว่า"ยูอย่าไปยุ่งกับมันเลยนะไอ้รถแบบนี้...มันแพง...แแแป๊ววว"นี่มันเป็นบางตัวอย่างที่ชาวBTต้องประสบกันอยู่เป็นประจำ ตัวผมเองทดลองรถพับมาเยอะแยะมากมายแต่ท้ายที่สุดกับกลับมาที่บรอมตันทุกทีคือโดยเฉลี่ยและความลงตัวในทุกด้านมันมาอยู่ตรงนี้ ไม่ใช่ว่ารถอื่นไม่ดีนะครับนี่มันเป็นความรู้สึกส่วนตัวเท่านั้น วันนี้ผมรายงานจากโรงแรมเกษมศานต์ จ.จันทบุรีเอาบรอมตันติดรถมาแต่ไม่กล้าปั่นไปที่ตลาดอีกแล้วด้วยเหตุผลที่เล่ามา วันอาทิตย์นี้เอาบรอมตันขึ้นนกแอร์ไปภูเก็ตถ้ามีอะไรดี ขำๆก็จะมาเล่ากันอีก ขอให้ชาวBTและชาวmtbทุกท่านมีความสุขกับจักยานครับผม/ขอบคุณครับ

1) การเลียนแบบ ไม่เป็นพฤติกรรมที่สร้างสรรค์ใดๆ คนเราควรมีพฤติกรรมที่เป็นตัวของตัวเอง
แต่มีอยู่อย่างที่ผมอยากเลียนแบบ คือ เลียนแบบเฮียคากิ ตรงที่หมวยสามพันห้านั่นแหละ
คือไปทำแบบนั้นบ้าง ไปซื้อบ้างที่ราคาสามพันห้าฯลฯ แต่ก็เลียนแบบไม่ได้แล้วด้วย แย่จัง
เลียนแบบได้เมื่อไร จะไชโยโห่ฮิ้วเลย เรื่องนี้ ไม่ขอสร้างสรรค์ใหม่ใดๆ
เป็นการเลียนแบบที่น่าภาคภูมิ

2) ที่ว่าเรื่องบางเรื่องไม่ต้องมีเหตุผลก็ได้ ชีวิตมันสั้น อยากได้อยากทำอะไรก็ "รีบจัดไป" เดี๋ยวตายซะก่อน
นี่แหละครับ ผมซื้อ BT เพราะอย่างนี้เอง เพราะผมนับเลขแล้วว่า ผม(น่าจะ)มีชีวิตเหลืออยู่อีกกี่ปี เวลาที่เหลืออยู่ น่าดีใจที่ตัวเอง
มีสุขภาพที่เป็นเลิศกว่าคนวัยเดียวกันเฉลี่ยทั่วประเทศอยู่มากๆ เป็นคนที่แม้ไม่ร่ำรวย แต่ก้ไม่ถึงกับอดอยากปากแห้ง
จึงสามารถซื้อจักรยานที่ชอบมาเล่นได้ คนจำนวนมาก แม้อยากอะไรบางอย่าง แต่ก็ไม่สามารถทำได้
เพราะติดสุขภาพที่เปลี้ยไปเร็วกว่าเวลาควร อยากกินและมีตังค์ซื้อได้ แต่หมอก็ห้าม

ผมจ่ายไปครึ่งแสน ที่ไม่ได้หมายความว่าผมจะได้ครอบครอง BT ที่น่ารักนี้ตลอดไป
อีกไม่กี่ปีก็ตายแล้ว ราคาที่จ่าย แท้จริง คือค่าเช่าระยะยาวนั่นเอง
เช่ามาชื่นชมในระยะหนึ่งก่อนตาย
ตายแล้วแล้วกัน มันจะไปเป็นของทายาท หรือถูกขายต่อไปอยู่ในมือของคนอื่น ก็ไม่ใช่เรื่องของเราแล้ว
ใช้ BT อย่างรู้เท่าทัน อย่างไม่ประมาทชีวิต อย่างคุ้มค่าที่สุด โดยที่ไม่เดือดร้อนกับคนข้างเคียง(ให้มากนัก)

"จัดไป"

[Ekarajk]

ชอบกระทู้ลักษณะแแบบนี้ครับ ให้มุมมองหลากหลายดี
ต่างยี่ห้อก็มีจุดดีของเค้า อยู่ที่ว่าเราตรงกับจุดไหนมากกว่า

[guple]

เล่าเรื่องใด้น่าติดตามเขียนอีกนะ จะคอยอ่าน

[rainbow]

ขอบคุณครับ

[เสือ Tigger]

มองไปมองมาในบ้านเป็นรถรุ่นเดียวที่ผมมี 2 คัน มันไม่ธรรมดาจริงๆสำหรับ BT

[napp]

มองไปมองมาในบ้านเป็นรถรุ่นเดียวที่ผมมี 2 คัน มันไม่ธรรมดาจริงๆสำหรับ BT

โชว์หน่อยดีมั๊ย ผมมีคันเดียวยังถามทั้งออฟฟิค

[boy_dol]

ชอบจังกระทู้นี้
ผมเองก็เป็นคนนึงที่ขี่จักรยาน ไม่สิใช้จักรยานเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตมาแล้วกว่าทศวรรษ
นับแต่นุ่งขาสั้น หัวเกรียน จะเว้นก็แต่ช่วงเรียนโรงเรียนทหาร
คำถามแรกที่เกิดในใจผมก็คือ "แพงจัง" แต่เมื่อได้ขี่เสือหมอบสับถังราคาสามพันกว่าบาทล้มแล้ว
ผมรู้สึกเลยว่า นี่แหละความเป็น simplicity จริงๆ
จนเริ่มและศึกษา ปั่นไปเร่อยเปื่อนจนมาถึงจุดที่ความเป็น simplicity กับ cost มันเริ่มสวนทางกัน
แต่ก็นั้นแหละ เราพอใจที่จ่ายเพื่อความเป็น simplicity ที่เราหลงไหล
ทำไปทำมา cost จึงไม่อยู่ในใจผมอีกต่อไป
value นี่สิที่เข้ามาแทนที่ (สำหรับผม volume คงไม่ได้แฟนบ่นจ้า)
เม็ดเงินทุกเม็ดที่จ่ายไปต้องใช้ให้คุ้มค่า
ผมมีรถยนต์หนึ่งคัน ฮอนด้าซิตี้รุ่นธรรมดา ไม่ต้องรุ่นท็อปมีที่ปรับเครื่องเสียงบนพวงมาลัย แต่ขอให้ขับได้และปลอดภัยตอบสนองความจำเป็นในชีวิตของเรา
"ก็เป็นพอ"
แต่ผมก็ยังปั่นจักรยานไปทำงานเกือบทุกวัน เว้นวันใดที่มีธุระเร่งรีบหรือจำเป็นต้องใช้รถยนต์ขนของไปทำงาน
จนคนที่ทำงานถาม "ซื้อรถยนต์มาทำไม" ผมตอบ "ซื้อมาไว้ให้ถามไง อิอิ"

[boy_dol]

ที่เขียนมาซะยืดยาวเป็นแนวเทือกเขาตะนาวศรี ก็อยากให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆได้เข้าใจจักรยาน
มันไม่ใช่แค่พาหนะ
แต่มันเป็นสิ่งที่ทำให้เราพึ่งพาตนเองมากที่สุด
มันสามารถสร้างความอดทนอดกลั้น(ที่จะไม่อัพอิอิ) ความพยายม(ในการฝึกฝน) ความมีระเบียบวินัย(ในการออกทริป) และสมาธิ
มันทำให้เรามีชีวิตในแบบ slowlife จริงๆ ไม่มีอะไรนอกจากเรา จักรยาน และสิ่งรอบข้าง
ผ่านไปช้าๆให้ได้สัมผัสทุกบรรยากาศ ทุกสรรพเสียงแม้แต่เสียงหายใจอันรวยรินยามต้องเค้นแรงเพื่อพิชิตยอดเขาอันโหดร้ายทารุณ
ไม่ว่าจะเป็นบรอมพ์ตัน ดาฮอน นีโอไบค์ และอื่นๆอีกมากมาย
ไม่ว่าจะราคาเท่าใด
ไม่ว่าจะเก่าปานไหน
ไม่ว่ามันจะสวยหรือไม่
หากคุณรักในการปั่นจักรยาน รักในชีวิตแบบ slowlife แต่ไม่ใช่เฉื่อยชา
จงใช้มันให้คุ้มค่า กับเม็ดเงินที่จ่ายไป
เท่านั้นแหละครับที่อยากจะบอก
ปล.ของผมดาฮอนเอสสิบแปดตัวจีนยังถามกันทั้งสำนักงานซื้อมาได้ไง๊ สองหมื่น อิอิ

[kittisakb04]

ชอบกระทู้นี้มากเลย อ่านสนุกให้ความรู้และแง่คิดมากมาย ขอบคุนคับ

[vendorist]

สำหรับผม เวลาผมซื้อจักรยานพ่อแม่ไม่เคยทักเรื่องราคาว่ามันแพงเลย

เพราะของผมคันละสองหมื่น

แต่หมอบพี่ผมคันละสองแสน ฉะนั้นอะไรที่ต่ำกว่าแสนนี่ พ่อบอก ทำไมถูกจัง ไม่เห็นเหมือนของพี่เอ็งเลย

[FILMMY BIKE]

สำหรับผม เวลาผมซื้อจักรยานพ่อแม่ไม่เคยทักเรื่องราคาว่ามันแพงเลย

เพราะของผมคันละสองหมื่น

แต่หมอบพี่ผมคันละสองแสน ฉะนั้นอะไรที่ต่ำกว่าแสนนี่ พ่อบอก ทำไมถูกจัง ไม่เห็นเหมือนของพี่เอ็งเลย

ถ้าเราจะขับรถไปเที่ยวเชียงใหม่ คนหนึ่งขับเบนซ์ คนหนึ่งขับvios สุดท้ายแล้วก็ถึงเหมือนกัน คนที่ใส่นาฬิกาเรือนเป็นล้านก็ใช่ว่าจะต้องเดินเร็วกว่าคนที่ใส่casioเรือนไม่กี่ตังค์