Manali - Leh 2015
โพสต์: 05 พ.ย. 2015, 22:29
พวกเราไปปั่นมะนาลี-เลห์กันเมื่อเดือนกันยายนที่ผ่านมา ก็สนุกใช้ได้ครับ เส้นทางนี้มียอดเขา (หรือที่เรียกกันว่าพาส) ขวางทางอยู่ 5 ยอด ความสูงตั้งแต่ 3,900 เมตร – 5,070 เมตร เท่าที่ทราบมาความชันมันไม่เท่าไหร่ คนอ่อนซ้อมอย่างผมเลยไม่ห่วงนัก เรื่องที่คนกลัว ๆกันคือโรคแพ้ความสูง ผมก็กลับไม่ค่อยกลัว เพราะเห็นบริษัทนำเที่ยวเค้าก็พาคนไปปั่นกันเยอะแยะ อีกอย่างนักปั่นจักรยานอย่างเราค่อย ๆปั่น ค่อย ๆไป มีเวลาให้ร่างกายปรับตัวกันเหลือเฟือ จึงเชื่อว่าไม่น่ามีปัญหา
แต่ของจริงแท้คือความหนาว เพื่อนดัมพ์บอกก่อนไปว่าอุณหภูมิคงเป็นเลขตัวเดียว จนถึงติดลบนิดหน่อยบนยอดเขา (อันนี้ดัมพ์พยากรณ์ถูกเป๊ะ แต่ที่ผิดเยอะคือที่บอกว่า “คีลองหนาวมาก!”) ผมไม่ได้มีเครื่องกันหนาวชั้นดีอะไร ถุงนอนเบิกมาใหม่ 1,200 บาท เต็นท์นอนก็ไก่กาอาราเร่มาก หลังละสามสี่ร้อยบาท เรื่องนี้เลยกลัวที่สุด นี้พูดถึงผมคนเดียวนะ เพื่อนอีกสองคนความพร้อมดีกว่านี้ เค้าอาจจะกลัวหรือไม่กลัวอะไรแตกต่างไปจากผม
กันยายนเป็นเดือนสุดท้ายของปีที่ไปเที่ยวได้ เดือนนี้เป็นปลายฤดูท่องเที่ยว อากาศเริ่มหนาวเย็นลง หิมะเริ่มตก (ถ้าเข้าเดือนตุลาคม หิมะจะตกหนักขึ้นจนถนนบางช่วงใช้สัญจรไม่ได้) ผมเองไม่คิดว่าจะโดนหิมะเล่นหรอกครับ คิดว่าถ้าจะเห็นมัน คงเห็นที่ khardung la pass (ถนนที่สูงที่สุดในโลก) ละมั้ง แต่กลายเป็นว่าเจอเต็ม ๆ ถือเป็นโชคครับ ... มันสวยดี
อีกเรื่อง เดือนนี้กระโจมที่พัก ร้านอาหารระหว่างทางเริ่มจะปิดตัวกันแล้ว จึงเป็นเรื่องที่ต้องไปลุ้นกันเอาดาบหน้าเล็ก ๆเหมือนกัน
ขออภัยถ้าเรื่องข้อมูลรายละเอียดอาจจะตกหล่นไปบ้าง เพราะทริปนี้ผมไม่ได้จดบันทึกอะไรเลย ก็ผิดจากวิสัยที่เคยทำอยู่ ไม่ทราบว่าเป็นอะไรเหมือนกัน แต่รู้สึกเหมือนกับว่าบนนั้นทำให้เราไม่เป็นตัวเองเท่าไหร่ บางทีเหมือนคิดอะไรไม่ออก ตัดสินใจไม่ถูก สิ่งที่ควรทำก็ไม่ทำ (แล้วก็มานึกเสียดาย) มันเพราะออกซิเจนน้อยหรือเปล่าก็ไม่ทราบ
ทริปนี้สหายดัมพ์เป็นตัวต้นคิด เป็น trip planner เป็นคนศึกษาหาข้อมูล จองตั๋วเครื่องบิน หาที่พัก ดูจีพีเอส โอ้ย ... เยอะ ขอบคุณมา ณ ที่นี้ครับ
ไปครับ ... ได้เวลาขึ้นอาน
แต่ของจริงแท้คือความหนาว เพื่อนดัมพ์บอกก่อนไปว่าอุณหภูมิคงเป็นเลขตัวเดียว จนถึงติดลบนิดหน่อยบนยอดเขา (อันนี้ดัมพ์พยากรณ์ถูกเป๊ะ แต่ที่ผิดเยอะคือที่บอกว่า “คีลองหนาวมาก!”) ผมไม่ได้มีเครื่องกันหนาวชั้นดีอะไร ถุงนอนเบิกมาใหม่ 1,200 บาท เต็นท์นอนก็ไก่กาอาราเร่มาก หลังละสามสี่ร้อยบาท เรื่องนี้เลยกลัวที่สุด นี้พูดถึงผมคนเดียวนะ เพื่อนอีกสองคนความพร้อมดีกว่านี้ เค้าอาจจะกลัวหรือไม่กลัวอะไรแตกต่างไปจากผม
กันยายนเป็นเดือนสุดท้ายของปีที่ไปเที่ยวได้ เดือนนี้เป็นปลายฤดูท่องเที่ยว อากาศเริ่มหนาวเย็นลง หิมะเริ่มตก (ถ้าเข้าเดือนตุลาคม หิมะจะตกหนักขึ้นจนถนนบางช่วงใช้สัญจรไม่ได้) ผมเองไม่คิดว่าจะโดนหิมะเล่นหรอกครับ คิดว่าถ้าจะเห็นมัน คงเห็นที่ khardung la pass (ถนนที่สูงที่สุดในโลก) ละมั้ง แต่กลายเป็นว่าเจอเต็ม ๆ ถือเป็นโชคครับ ... มันสวยดี
อีกเรื่อง เดือนนี้กระโจมที่พัก ร้านอาหารระหว่างทางเริ่มจะปิดตัวกันแล้ว จึงเป็นเรื่องที่ต้องไปลุ้นกันเอาดาบหน้าเล็ก ๆเหมือนกัน
ขออภัยถ้าเรื่องข้อมูลรายละเอียดอาจจะตกหล่นไปบ้าง เพราะทริปนี้ผมไม่ได้จดบันทึกอะไรเลย ก็ผิดจากวิสัยที่เคยทำอยู่ ไม่ทราบว่าเป็นอะไรเหมือนกัน แต่รู้สึกเหมือนกับว่าบนนั้นทำให้เราไม่เป็นตัวเองเท่าไหร่ บางทีเหมือนคิดอะไรไม่ออก ตัดสินใจไม่ถูก สิ่งที่ควรทำก็ไม่ทำ (แล้วก็มานึกเสียดาย) มันเพราะออกซิเจนน้อยหรือเปล่าก็ไม่ทราบ
ทริปนี้สหายดัมพ์เป็นตัวต้นคิด เป็น trip planner เป็นคนศึกษาหาข้อมูล จองตั๋วเครื่องบิน หาที่พัก ดูจีพีเอส โอ้ย ... เยอะ ขอบคุณมา ณ ที่นี้ครับ
ไปครับ ... ได้เวลาขึ้นอาน
