Re: คนเกษียณชวนปั่น ปีที่ 8 - 5 พ.ย.2560 ถึง 12 ก.พ.2561 (99 วัน) : ปั่นประเพณีปีละครั้ง ของประเทศไทย [อัพเดท: 13 ต.ค.2560]
โพสต์: 02 เม.ย. 2018, 18:17
ขออนุญาตแปะภาพจากกล้องแคนนอนM5ต่อให้จบวันนะครับ ส่วนภาพในมือถือหาไม่เจอครับ
เวลา 10:02น. หลังจากแวะดื่มกาแฟ และซื้อขนมเปี๊ยะชื่อดัง ก็ปั่นต่อมุ่งหน้ามาคลองหลวงแพ่งถิ่นของคุณขวัญแก้ว เซเลบชื่อดัง แวะชมวิว... เส้นทางวันนี้
https://www.strava.com/activities/1263460714
ตั้งใจว่าหลังจากจบทริป น่านในฝัน(ร้าย) กับเพื่อนก๊วนอยุธยา... แล้วเดียวดายมาผาตรอมใจ แล้วจะปั่นไปร่วมทริปเกษียณต่อแถวๆอีสาน แต่ระหว่างปั่นมุ่งตะวันออกลงใต้มาภาคอีสาน เพื่อนก๊วนอยุธยาก็ชวนไปเขาใหญ่เพื่อฉลองการเกษียณอายุราชการของพี่สุชาต คงสมบูรณ์ ก็เลยตกลงแว่บไปถือว่าเป็นทางผ่านก็แล้วกัน ที่ไหนได้โดนหิ้วขึ้นพี่ไกรสรรถกลับกรุงเทพหลังจบทริปเขาใหญ่ ก็เลยไม่ได้ไป
เดี๋ยวค่อยไปเจอที่อุบลน่าจะทันเพื่อปั่นไปหนองคายแล้วแยกไปหลวงพระบางกับพี่ดำ เสือหงอยที่มีแผนจะพาสว.ชุมพรปั่นไปหลวงพระบางในวันที่ 5 ธันวาคมนี้ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ไปเวลาไม่พอ เลยต้องบินไปเริ่มที่หนองคายแทน นึกว่าจะเจอกลุ่มเกษียณที่หนองคายพอ แต่คลาดกันแค่วันเดียว
งั้นไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่ดำจบทริปหลวงพระบางในวันที่ 13 ธันวาคม ชาวิชค่อยปั่นเดี่ยวต่อเลาะแม่น้ำโขงมาทางไชยะบุรีมาออกที่ด่านภูดู่เพื่อมาร่วมทริปเกษียณต่อ น่าจะมีเวลาเหลือเฟือ แต่ไม่ทันไร วันที่ 14 ธันวาคม ปั่นเดี่ยวออกจากหลวงพระบางขึ้นเขามาทางน้ำตกตาดกว่างสี ได้ไม่กี่สิบกิโลเมตร ขณะลงเขามีรถเก๋งไล่ตามหลัง ก็กังวลชะลอชิดขอบทางก็แล้ว ไม่ยอมแซง เจอโค้ง360องศาเลยก็ไม่กล้าตัดโค้ง ก็เลยตกขอบถนนล้มกลิ้ง คอเกือบหัก ฝืนปั่นต่อไปกางเต็นท์ในหมู่บ้าน
รุ่งขึ้นเจอทางโหดยิ่งขึ้น เจ็บหัวไหล่ ซี่โครง และต้นคอ พิจารณาแล้วไม่ควรดันทุรัง จึงต้องล้มเลิกเปลียนเส้นทางปั่นกลับหลวงพระบาง เพื่อปั่นมาทางเชียงเงินน่าจะดีกว่า แต่รุ่งขึ้นอาการกำเริบ จึงต้องซื้อตั๋วไทยสมายล์บินกลับสุวรรณภูมิทันที ชาวิชจึงไม่มีโอกาสร่วมปั่นทริปเกษียณปีที่ 8 ให้มากกว่านี้ ไว้ปีที่ 9 ขอแก้ตัวใหม่ล่ะกันนะครับ.
เวลา 10:02น. หลังจากแวะดื่มกาแฟ และซื้อขนมเปี๊ยะชื่อดัง ก็ปั่นต่อมุ่งหน้ามาคลองหลวงแพ่งถิ่นของคุณขวัญแก้ว เซเลบชื่อดัง แวะชมวิว... เส้นทางวันนี้
https://www.strava.com/activities/1263460714
ตั้งใจว่าหลังจากจบทริป น่านในฝัน(ร้าย) กับเพื่อนก๊วนอยุธยา... แล้วเดียวดายมาผาตรอมใจ แล้วจะปั่นไปร่วมทริปเกษียณต่อแถวๆอีสาน แต่ระหว่างปั่นมุ่งตะวันออกลงใต้มาภาคอีสาน เพื่อนก๊วนอยุธยาก็ชวนไปเขาใหญ่เพื่อฉลองการเกษียณอายุราชการของพี่สุชาต คงสมบูรณ์ ก็เลยตกลงแว่บไปถือว่าเป็นทางผ่านก็แล้วกัน ที่ไหนได้โดนหิ้วขึ้นพี่ไกรสรรถกลับกรุงเทพหลังจบทริปเขาใหญ่ ก็เลยไม่ได้ไป
เดี๋ยวค่อยไปเจอที่อุบลน่าจะทันเพื่อปั่นไปหนองคายแล้วแยกไปหลวงพระบางกับพี่ดำ เสือหงอยที่มีแผนจะพาสว.ชุมพรปั่นไปหลวงพระบางในวันที่ 5 ธันวาคมนี้ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ไปเวลาไม่พอ เลยต้องบินไปเริ่มที่หนองคายแทน นึกว่าจะเจอกลุ่มเกษียณที่หนองคายพอ แต่คลาดกันแค่วันเดียว
งั้นไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่ดำจบทริปหลวงพระบางในวันที่ 13 ธันวาคม ชาวิชค่อยปั่นเดี่ยวต่อเลาะแม่น้ำโขงมาทางไชยะบุรีมาออกที่ด่านภูดู่เพื่อมาร่วมทริปเกษียณต่อ น่าจะมีเวลาเหลือเฟือ แต่ไม่ทันไร วันที่ 14 ธันวาคม ปั่นเดี่ยวออกจากหลวงพระบางขึ้นเขามาทางน้ำตกตาดกว่างสี ได้ไม่กี่สิบกิโลเมตร ขณะลงเขามีรถเก๋งไล่ตามหลัง ก็กังวลชะลอชิดขอบทางก็แล้ว ไม่ยอมแซง เจอโค้ง360องศาเลยก็ไม่กล้าตัดโค้ง ก็เลยตกขอบถนนล้มกลิ้ง คอเกือบหัก ฝืนปั่นต่อไปกางเต็นท์ในหมู่บ้าน
รุ่งขึ้นเจอทางโหดยิ่งขึ้น เจ็บหัวไหล่ ซี่โครง และต้นคอ พิจารณาแล้วไม่ควรดันทุรัง จึงต้องล้มเลิกเปลียนเส้นทางปั่นกลับหลวงพระบาง เพื่อปั่นมาทางเชียงเงินน่าจะดีกว่า แต่รุ่งขึ้นอาการกำเริบ จึงต้องซื้อตั๋วไทยสมายล์บินกลับสุวรรณภูมิทันที ชาวิชจึงไม่มีโอกาสร่วมปั่นทริปเกษียณปีที่ 8 ให้มากกว่านี้ ไว้ปีที่ 9 ขอแก้ตัวใหม่ล่ะกันนะครับ.