สรุปทริปหลวงพระบางภาค 2 มิตรภาพหวนคืน 13-24 มกราคม 2561

[ปู๊น ปู๊น]

รอติดตามอ่านอยู่ครับ กำลังสนุกเลย

[NOKNICE]

มาตามต่อครับ

[tappa]

ปูเสื่อรอครับ

[heroes_off]

มารอเที่ยวด้วยครับ

[เอส-เมอร์ริด้า]

ขอบคุณทุกๆ ท่านที่ติดตามนะครับ

มาเล่ากันต่อ...

ตอนนี้พวกเรารู้แล้วว่าหลงทาง ไอ้ที่ไหลลงมาก็ต้องไต่ขึ้นไปซิครับ รอบขาผมยังไม่มาเลย เด่นเลยต้องนำหน้าไปก่อน พี่จุกบอกให้เด่นนำตั้งนานแล้ว ดูซิว่าแล้วก็ไม่เชื่อฟัง 555

ย้อนกลับไปเจอถนนเส้นเล็กๆ รถส่วนมากเลี้ยวกันหมด ไม่ทันสังเกตุ ไปเจอรถทางแคบๆ เบียดอย่างกับรถติดเป็นแนวยาวๆ ค่อยๆ ลัดเลาะไปจนข้ามสะพานที่เด่นบอกว่าต้องเจอ

[เอส-เมอร์ริด้า]

ปั่นมาตามเส้นถนนสายหลัก ชื่อว่า 13 สายเหนือ เส้นทางเริ่มขึ้นๆ ลงๆ ไป จนเจอทางแยกตรงไปก็ได้นะ มันจะไปบรรจบกัน พี่แม๊คอยากซื้อส้มซัก 3 โล (เยอะปานนั้น ก็แบ่งๆ กันคนละโลอ่ะครับ)

เด่นนำหน้าไปหาเสบียงระหว่างทางก่อนล่วงหน้า ผม กับพี่จุก ดูจะไม่ชอบส้ม แพงไป ขอต่อไม่ได้ขายโลล่ะ 12000 กีบ บอกว่าโลล่ะ 10000 กีบไม่ได้ งั้นก็ไปกันต่อ เหมือนพี่แม๊คจะอยากได้ส้มจริงๆ ทริปนี้บริโภคส้มเกือบตลอดทาง

ปล. เด่นมารอนานแล้วนะ หิวๆๆๆๆ

[เอส-เมอร์ริด้า]

ปั่นมาตามเส้นทางจนมาเจอร้านขายปิ้งย่างที่เด่นต้องการ แดดร้อนมากๆ พวกเราอัดรอบขากันมาอย่างรวดเร็ว ความเร็วระดับ 30+ มาเกือบ 10 โล ตุนน้ำกันเต็มที่เมื่อถึงทางแยกเลี้ยวขวาเข้าเส้นทางโพนไซ ทางราดยางอย่างดี แต่ก็เริ่มเจอเนินชันๆ ดันขึ้นเรื่อยๆ ผ่านหมู่บ้านระหว่างเส้นทางมากมาย

จนมาเจอเนินแรกมหาโหด เนินรับแขกต้อนรับที่ทำให้เราต้องเกือบลงเข็นกันแล้ว ผมอัดเนินนี้หอบมากๆ จนสุดยอดเนินที่หมู่บ้านแห่งนี้ เด่นรอท่าจะกินมื้อเที่ยงที่เกือบจะบ่ายสองแล้ว ผมก็ไม่ไหวหิวตาลายเกือบจะเป็นลม จนต้องโดบขนมหวานไปก่อนหน้า

[เอส-เมอร์ริด้า]

อาการผมเริ่มออกแล้ว 555 บุญเก่าที่ทำไว้ก็เอาออกมาใช้ เนินนี้แสบจริงๆ

พี่จุก ก็นำข้าวเหนียวออกมาทาน ผมนำส้มซื้อมาทาน เด่นเอาหมูย่าง เนื้อย่างที่ซื้อมาแสนอร่อย ขออาศัยโต๊ะร้านค้าริมทาง บังแดดที่แสนร้อนแรงได้เป็นอย่างดี อาหารมื้อนี้แสนอร่อยอย่างมาก เวลานี้ทานอะไรก็อร่อยยิ่งกว่าทานในร้านในห้างเป็นไหนๆ

ระยะทางไม่อยากจะคิดอะไรมาก ค่อยๆ ไปอย่างไม่รีบร้อน พี่แม๊คดูจะยินดีเป็นอย่างยิ่ง ชอบในเส้นทาง

ปล. น้ำมันขวดขาย เติมรถจักรของชาวบ้าน

[เอส-เมอร์ริด้า]

ทานเสร็จก็ไปกันต่อ ดิ่งลงเนินหมู่บ้านนี้ก็ชันทั้งขาขึ้น ขาลง การไหลลงเขา ก็ต้องมั่นใจอย่างมาก ความสนุกเพลินก็อาจจะพลาดได้เสมอ พวกเราไหลลงมาผ่านสะพานข้ามลำห้วยเรียกว่า น้ำป่า ผ่านหมู่บ้านไปตลอด บางบ้านก็มีสวนเหมือนทำเป็นรีสอร์ต น่ากางเต็นท์นอน

เราผ่านหมู่บ้านข้างหน้ามีขุนเขาผาแดงตั้งตะหง่าน ความสวยงามของขุนเขาหินปูนทรงแปลกตาดูแล้วเพลินระหว่างการปั่นไปเรื่อยๆ เด่นก็นำหายไปอีกแล้ว รอบขาเค้ามาตั้งแต่ปีใหม่ที่ออกทริปกับพี่วี

ส่วนผมกับพี่แม๊ค ก็ค่อยๆ ไปกันเรื่อยๆ เหนื่อยเป็นจอด 555

[เอส-เมอร์ริด้า]

พี่แม๊คดูจะตะลึงกับโรงซิมัง (คือโรงปูนซิเมนต์) ใหญ่โตมากๆ ที่นี่ได้สัมปะทานจากจีนมากอบโกยทรัพยากรอย่างเต็มที่ บางทีก็เสียดายการเอาเปรียบ บางอย่างได้สัมปะทานนับ 50 ปี เอาน่าเมืองเค้าเราก็แค่มาท่องเที่ยว

เส้นทางยังเรียบ แต่ไม่ราบ ผมก็ปั่นตามรอบขาไป ขึ้นเนินก็ปรับเกียร์ตามความเหมาะสมกับแรง และรอบที่กำหนดไว้ ไม่หนัก และเบาเกินไป

[เอส-เมอร์ริด้า]

จากจุดนี้ก็ยังเหลือระยะทางกว่าครึ่งก่อนจะถึงเมืองโพนไซ อากาศช่วงบ่ายๆ ก็ร้อน แต่พอหลบร่มก็เย็น ทำให้เหมือนมีอาการเป็นไข้ ภาพโรงปูนตรงหน้าดูใหญ่โตมากๆ ยืนมองกันพักใหญ่ ก่อนจะไปต่อ บอกพี่แม๊คว่าวันแรกสงสัยอาจจะมีมืดนะ

พี่แม๊คบอกสบายๆ ชอบอยากไนท์ตั้งแต่วันแรกเลย 555

[เอส-เมอร์ริด้า]

เส้นทางเริ่มสวยงามมากยิ่งขึ้น เพราะผ่านกลางหุบเขาไปตลอด เจอร่มเงาบดบังแสงอาทิตย์ทำให้อากาศเย็นลงอย่างรวดเร็ว ค่อยๆ ปั่นไปมองสองข้างทางจนเพลินตา อยู่รั้งท้ายกันสองคน จอดพักถ่ายภาพกันมากขึ้น

[เอส-เมอร์ริด้า]

เริ่มต้นของการเดินทางที่ชันมากขึ้น ก็มีช่วงของเนินเขาอีกเนิน ผมก็นำหน้าพี่แม๊คมาก่อน ไหลลงอย่างเร็วจนเกือบพลาดในหนึ่งจังหวะ เพราะท้ายสะบัด แล้วหักศอกขึ้นทันที ทำให้คิดว่าค่อยๆ ไปก็น่าจะดีกว่านะ

[เอส-เมอร์ริด้า]

ตะวันคล้อยต่ำลง มองหน้าผาสูงชันขึ้นไปข้างบน สิ่งสวยงามก็เลยอยากจะมองนานๆ ปล่อยเวลาผ่านไปยังงัยก็ถึง และก็คิดว่ามืดก็มืด ไม่มีอะไรที่กำหนดไว้ได้ เราเตรียมไฟมาอย่างดีแล้ว

[เอส-เมอร์ริด้า]

เวลาบ่ายสาม คาดว่าเหลืออีกราวๆ 30+ ปั่นไหลลงตีคู่กับพี่แม๊ค ที่ไหนลงเร็วกว่า เพราะล้อยางเรียบ และเฟรมยี่ห้อง darkrock ดูแล้วไหลลงเร็วมาก พี่แม๊คมีควงรอบขาให้ไหลลงยิ่งเร็วไปอีก ผมเริ่มตามไม่ทัน แต่พอดันขึ้นเนินก็อาศัยรอบขาที่เร็วกว่าแซงนำไปอีกครั้ง

ซึ่งหลักการนี้ทำให้ผมหมดได้เหมือนกัน เพราะพี่แม๊คจะมีจังหวะที่เรียกว่า "รอบขาเดินเบา" ท่องไปตลอดทาง