ThaiMTB.com

iphone4s เขียน:

ผมใช้โคโมลี่มาปีกว่าแล้ว...ที่แรกมีคันเดียวเดียวนี้มี3คัน...ราคาคันละ2500-3000...มันปั้นตามราคาหลักหมื่นหลักแสนได้สะบายๆๆผมเลยไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องซื้อรถราคาแพงๆ....เพราะผมไม่ได้ไปแข็งกะใคร...แต่ผมแข็งกับตัวเอง...ดีทีเมียไม่ให้อนุมัติงบในต้องแรกที่จะซื้อคันเป็นหมื่น....ยกประโยชน์ให้เมีย..555

ขอบคุณทุกความเห็นครับ

เห็นใน outlook ที่ bank มี 1 ท่าน เข้ามาคุยกับผมด้วย
ว่าจะกลับมาเปิดพูดคุยที่บ้านต่อ แต่ message หายไปแล้ว
ไว้คุยมาอีกทีนะครับ

..

สวัสดีค่ะ ดีใจที่ยังพบกระทู้นี้ค่ะ ^____^

สวัสดีครับ

ขอบคุณครับ อ่านแล้ว หลายๆเรื่อง "พลันได้คิด" จริงๆ

แต่สำคัญกว่าคือ หลังจากคิดได้แล้ว ทำอย่างไรต่อ

บางคนอาจเปลี่ยน แต่ บางคนอาจเหมือนเดิม

ขอบคุณครับ

ขอบคุณเช่นกันครับ

รวมกระทู้ครับ

เรื่องที่ 26

เมียของผม กับยายแก่ๆ คนนั้น
............................................................................................................................

หมู่บ้านผมอยู่ชานเมืองกรุงเทพ มันอยู่ชานเมืองจริงๆ จากบ้านไม่กี่ร้อยเมตร ข้ามสะพานข้ามคลองไปก็เป็นต่างจังหวัดแล้ว
10 กว่าปีก่อน ใกล้ๆ หมู่บ้าน ยังเป็นนา เป็นสวน มีทั้งบึงบัว บึงผักกะเฉด ผักบุ้ง ร่องผักกุ๋ยฉ่าย ผักคะน้า
และยังมีชาวสวนออกมาขายผักอยู่ข้างถนน แต่ช่วงหลัง นา สวน ไร่ ทะยอยหายไป กลายเป็นหมู่บ้านราคาแพง
เจ้าของที่ดินรวยขึ้น แต่คนเช่าที่ทำสวน ทำไร่ ไม่เหลือที่เช่าไว้ทำกิน

ปีที่แล้ว หมู่บ้านผมมีเป็นยายแก่ๆ เดินขากะเผลกๆ เข็นรถผักที่มีถั่วฝักยาว ผักบุ้ง ผักกะเฉด ผักคะน้า มะเขือ ใบกะเพรา
และผักแปลกๆ ตามหัวไร่ปลายนาที่ผมไม่รู้จัก เข้ามาขายในหมู่บ้าน แกเดินช้าๆ อย่างอดทน ค่อยๆ เข็นรถไปตามบ้านหลังต่างๆ
หยุดชะเง้อเรียกเจ้าของบ้านและรอคอยเจ้าของบ้านออกมาซื้อผัก

วันหยุดยาวสงกรานต์ปีที่ผ่านมา ยายเข็นรถเข้ามาในหมู่บ้านผมอีก ช่วงเวลาเดียวกับที่ผม แม่บ้าน และลูกสาว กำลังปั่นจักรยาน
รอบๆ หมู่บ้าน พวกเราเห็นยาย ค่อยๆ เดินขากะเผลกๆ เข็นรถไปเรื่อยๆ รอบหมู่บ้าน แต่วันหยุดยาวแบบนี้เกือบทุกบ้านเงียบกริบ
แทบไม่มีคนในหมู่บ้านเลย แม่บ้านผมมองไปตามบ้านต่างๆ แล้วหันมาพูดกับผมว่ายายคงไม่รู้มั้งว่าวันนี้เค้าออกต่างจังหวัดกันหมด

เราปั่นจักรยานรอบหมู่บ้านไปเรื่อยๆ ทุกรอบจะเห็นยายเข็นรถผักไปเรื่อยๆ จนใกล้ค่ำยายกำลังจะเข็นรถออกนอกหมู่บ้าน ทั้งที่ผัก
ยังเหลืออยู่เต็มรถ แม่บ้านผมมองตามยาย หยุดจักรยานแล้วหันมาบอกผมกับลูกสาวว่า วันนี้ไม่ออกไปกินข้าวข้างนอกแล้วนะ
อยากกินผักบุ้งไฟแดง กับกะเพราไก่ใส่ถั่วฝักยาวแทน พูดเสร็จแม่บ้านก็ปั่นจักรยานตามรถผักของยายไป ผมกับลูกสาวก็เลยต้องปั่น
ตามเค้าไปซื้อผักจากยาย และผมจำได้ว่าวันนั้นผักบุ้งไฟแดง กับกะเพราไก่ใส่ถั่วฝักยาวอร่อยมาก

ปีใหม่ที่ผ่านมา ผม แม่บ้าน ลูกสาว ยังปั่นจักรยานรอบๆ หมู่บ้าน และหมู่บ้านช่วงวันหยุดยาวก็ยังเงียบกริบเหมือนเดิม
ระหว่างที่ปั่นผมนึกถึงยายขายผักคนนั้น หลายเดือนแล้วที่แกไม่ได้เข้ามาขายผักอีก อาจเพราะรู้ว่าวันหยุดยาวไม่มีลูกค้า
หรือลูกหลานดูแลดีขึ้น หรือไม่มีแรงเข็นผักขาย หรือแกเสียไปแล้ว ผมไม่ได้ถามใครแค่คิดเงียบๆ คนเดียว
.............................................................................................................................................

รวมกระทู้

เรื่องที่ 27
เห็นคนเป็นคน

รวมกระทู้

เรื่องที่ 28

Super Hero

เรื่องที่ 29

ผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก