ThaiMTB.com

เอารูปมอเตอร์มาให้ดู เฟืองติดมอเตอร์ 11 ฟัน

Ice man เขียน:เอารูปมอเตอร์มาให้ดู เฟืองติดมอเตอร์ 11 ฟัน

พอๆกะชุดเฟืองขับเคลื่อนของเครื่องยนต์เลยนะนี่..

ขอเก็บไว้เป็นแนวทางครับ

ThaNanSak เขียน:ขอเก็บไว้เป็นแนวทางครับ

ยินดีครับ

ปัก

ควันหลงคาร์ฟรีเดย์ 2014

คาร์ฟรีเดย์ 2014 ปีนี้ 1 วันกับเรื่องราวที่เจอะเจอมาแบบ น่าจดจำในหลายเรื่อง กับแม่งานใหญ่ ทีโอที สนญ,แจ้งวัฒนะ กับนักปั่นลงชื่อกันว่ามาแน่ๆ 500 คัน กับการจัดงานครั้งแรกที่ไม่ได้ร่วมกับส่วนกลางเช่นปีที่ผ่านๆมา ทีงานเตรียมความพร้อมทั้งเส้นทาง จุดแวะพักระหว่างทางหลายจุด เครื่องดี่มอาหารการกินเหลือเฟือยอดเยี่ยม ด้วยระยะทางไปกลับ 100 กม.+ เล่นเอาขาอ่อนตระคริวเล่นงานไปตามๆกัน หนักสุดขากลับแดดร้อนแรงมากๆ รวมๆก็สนุกดี ตั้งใจมางานนี้เต็มที่ ไปคนเดียวกลับคนเดียว วันแมนโชว์เลยครับงานนี้ ออกจากบ้านตี 4 ครึ่งไปถึงทันลงทะเบียนพอดี 6 โมงเช้า แต่ที่ประสพการณ์ที่ผมเจอขณะร่วมทริปครั้งนี้มันต่างจากคนอื่นๆ ที่เจอปัญหาช่วงเดินทางไปได้ไม่ไกลนัก ก็มาเจออาการคันเร่ง(นิ้วโป้ง)วูบหายไม่ตอบสนอง มารู้สาเหตุทีหลัง เกิดจากไฟ 48 V.ที่เลี๊ยงวงจรบอกระดับแบตฯ รั่วเข้ามาช็อตเซ็นเซอร์คันเร่งขาดไปแล้วในตอนนั้น ผมปั่นเกาะกลุ่มไปกับขบวนไปได้แค่ 14 กม.กว่าๆ สุดสายโลคอลโร๊ดพอดี(มุ่งหน้าเลียบคลองเปรมฯไปอยุธยา) ทีแรกคิดว่าปลั๊กที่สายหลุด จอดแก้ไขข้างทางหน้าร้านขายข้าวสาร จนขบวนผ่านไปหมดแล้ว นั่งเครียดเหงื่อแตกท่วมตัว (อี๊ก็จะแตก...555) จนเจ้าของร้านฯใจดีเข้ามาคุยสอบถาม คุยกันพักใหญ่อาแป่ะเจ้าของร้านฯใจดีก็เอ่ยปากให้ใช้ห้องน้ำห้องท่าได้นะ เท่านั้นแหล่ะ จะรอช้าอยู่ใย..ไปอี้ดีกว่า..555 (ยังมีต่อ)


มาเล่าต่อ...(จะมีใครฟังมั๊ยเนี่ย...ฮ่า) หลังเสร็จธุระก็นั่งเครียดที่รถกันต่อ จะทำยังไงดีในเวลานั้นคิดว่าคันเร่งไม่เป็นอะไร คิดว่ากล่องคงพังไปแล้วกระมัง เอาไงดี จะปั่นกลับที่ลานจอดรถ ทีโอที ก็ไกลใช่เล่น 14 กม.ไม่ไหวแน่ๆ รถราพลุกพล่านมาก นั่งเช็คสวิทช์สายเบรค คิดว่าค้างหรือเปล่าก็ไม่เป็นผล ทำอะไรไม่ได้เลย นั่งไล่ระบบอยู่เป็นชั่วโมงๆ ก็มาถึง Pas sensor ลองปั่นที่เกียร์เบา ไชโยกล่องยังไม่พัง มันยังทำงานได้อยู่ครับ เวลานี้รู้แล้วคันเร่งมีปัญหา แต่ก็ยังดี Pas sensor ยังทำงานได้ รีบร่ำลาอาแป่ะร้านข้าวสารชื่อ "นิรันดร์" (โหงวเฮ้งแบบเจ้าสัว ลักษณะดี ) แกยังอุตส่าห์ให้เบอร์โทรไว้หากต้องการความช่วยเหลืออะไร อาแป่ะนิรันดร์มีน้ำใจกับผมมากจริงๆ ทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลย ขอบคุณอาแป่ะฯมากครับ


ออกจากร้านข้าวสาร ข้ามฝั่งมาเส้นเรียบคลองเปรมประชากรไล่หลังตามขบวนที่ไปไกลแล้ว ไม่ต่ำกว่าชั่วโมงครึ่ง ปั่นเหงาๆคันเดียวก็เอา..ฮา อุตส่าห์มาแล้วก็ต้องเดินหน้า (กลับเองไม่ถูก..ฮา) ปั่นมาได้ซัก 10 กม.แวะร้านข้าวกะว่ารอขบวนกลับ จะได้เกาะขบวนกลับด้วยเพื่อความปลอดภัย รออยู่นาน นึกขึ้นมาได้ทางทีมงานแจกเบอร์โทรรถเซอร์วิสไว้ โทรถามไปได้ความกว่าขบวนจะผ่านมาถึงผมประมาณบ่าย 3 โมง รอไม่ไหว ที่นั่งรอไม่เอื้อไม่สะดวก เกรงใจร้านค้า ก็เดินหน้าต่อไป (ยังมีต่อ)


ระหว่างปั่นเดินหน้าต่อไป ปั่นแบบใช้ Pas sensor อย่างเดียวตรงนี้มาได้เทคนิกอย่างนึงที่ไม่เคยรู้มาก่อน คือขณะปั่นควงรอบขา Pas sensor สั่งงานไปที่มอเตอร์เราสามารถที่จะล็อคความเร็วได้ ก็เพิ่งกระจ่างว่าเราใช้ ครูสฯในจังหวะนั้นได้เหมือนเรากดคันเร่ง แต่จะกำหนดความเร็วคงที่เหมือนอย่างใช้คันเร่งไม่ได้เท่านั้นเอง ช่วยได้เยอะ ได้พักขายาวๆ เสียดายกว่าจะรู้ก็เสียเวลาไปหลายชั่วโมง ขบวนไปถึงปลายทางส่วนผมเพิ่งมาได้ครึ่งทางเท่านั้นเอง พลาดกิจกรรมดีๆไปหลายอย่างที่ทางเจ้าภาพเตรียมไว้อย่างดีไม่มีขาดตกบกพร่องเลย มีการจัดตั้งศูนย์ ซ่อมจักรยานภายในบริเวณสำนักงาน ทีโอทีสาขาบางปะอิน (อ่านจากสรุปทริปฯ) อาหารการกินเห็นว่าดีมากได้รับเสียงชื่นชมจากนักปั่นเป็นอย่างมาก


ได้ร่วมกุศลกับกิจกรรมดีๆที่ทาง ที่โอที สนญ. จัดขึ้นเพื่อนำรายได้ส่วนหนึ่งไปบริจาคมูลนิธิชัยพัฒนาที่ เกาะบูโหลน จ.สตูล แค่นี้ก็สุขใจแล้วครับ ส่วนที่เล่ามาด้านบนมันเป็นการผจญภัยเล็กๆของผมเองมาเล่าสู่กันฟังครับ..(ใครจะอ่านว๊า....ฮา)

....อัพเดทกันนิดครับ จากเดิมตั้งแต่เปลี่ยนล้อหลังลงเป็น 20 นิ้ว เสริมพ่วงหลังช่วยการเดินทางออกทริปตั้งแต่ปี 2011 ใช้งานพ่วงต้นแบบไฮบริดจ์อยู่ปีกว่าๆก็ต้องปรับเปลี่ยนกันอีกครั้ง เปลี่ยนล้อหลังเป็นฮับมอเตอร์ไฟฟ้า ล้อ 26 นิ้วแบบไม่ใช้แปรงถ่าน (BLDC) 48v.1000w จากค่ายโกลเด้นท์มอเตอร์ ข้อดีมอเตอร์ตัวนี้ที่ใช้ซ๊อฟแวร์ในการกำหนดค่าพารามิเตอร์ต่างๆ ตามใจเราเช่นต้องการแรงก็กำหนดให้กินกระแสฯมากก็ทำความเร็วได้เต็มที่ 45 กม/ชม. แต่ก็เปลืองไฟฯได้ระยะทางสั้นลง กลับกันถ้าต้องการเดินทางยาวๆเราก็กำหนดกระแสฯน้อยๆ ลดอัตราเร่งลงไม่ให้ปรู๊ดปร๊าดนักก็จะได้ระยะทางเพิ่มขึ้น อีกระบบที่ผมชอบนอกจากบิดคันเร่งอย่างเดียวเวลาพักขาก็คือ
1.ระบบช่วยปั่น Pas sensor เป็นการปั่นปกติแต่เราจะไม่รู้สึกว่ารถหนัก(50กก.) sensor ที่กระโหลกบันไดจะส่งสัณญานไปที่กล่องควบคุมแบบเป็นช่วงๆ ตามรอบขาเราโดยเสริมแรงช่วยปั่น รอบขาต่ำก็ช่วยปั่นน้อย รอบขาเร็วก็ช่วยปั่นเร็วขึ้น แต่ก็ไม่รู้สึกหนักจนเกินไปหรือเบาจนไม่ได้ออกแรง มันมีโปรแกรมตั้งค่าอัตราเร่งได้ตามนิสัยการปั่นที่ผมชอบนั่นเอง ระบบช่วยปั่นเป็นระบบที่กินไฟน้อยทำระยะทาง 150-180 กม.ต่อการชาร์ทไฟ 1 ครั้ง (แบตฯลิเธี่ยมฯ LiFePo4 2ชุด 10+15 A.) ทางพื้นราบ
2. มีระบบล็อคความเร็วหรือครู๊สคอนโทรล ตรงนี้ก็ช่วยให้ไม่ต้องแช่คันเร่งให้เมื่อยมือเมื่อยนิ้ว เหมือนครูู๊สฯในรถยนต์ เวลาเบรคมันก็ตัดระบบครู๊สฯออก เข้าท่าดีเหมือนกัน
3. พิเศษอีกอย่างเวลาจอดเสียบหัวเข้าที่แคบๆ มีระบบถอยหลังด้วยนะครับ
ข้อเสียก็คือตัวมอเตอร์น้ำหนักมาก 9.5 กก. ทางชันหนักๆยาวไม่ไหว แต่เนินซึมยาวๆละก็สบาย

8 ปีผ่านไป..เร็วจริงๆ