*.."ลุงเนตรคุย" - "เชิญ..คุยกับลุงเนตร".."..(บันทึกเพื่อความทรงจำ).."..*

[ลุงเนตร]

ทดสอบ..

[NOKNICE]

สวัสดีลุงเนตร คุณม่อนและทุกท่านครับ

เพิ่งกลับจากเลยเมื่อวานครับ ไปงานศพยายแฟนที่ อ.ท่าลี่ ท่านเสียหลังจากผมกลับมาถึงบ้านได้วันเดียว เลยต้องเดินทางไปอีกครั้งนึง

[ลุงเนตร]

สวัสดีลุงเนตร คุณม่อนและทุกท่านครับ

เพิ่งกลับจากเลยเมื่อวานครับ ไปงานศพยายแฟนที่ อ.ท่าลี่ ท่านเสียหลังจากผมกลับมาถึงบ้านได้วันเดียว เลยต้องเดินทางไปอีกครั้งนึง

..สวัสดีครับ..ขอบคุณที่ให้ทราบ..ท่านไปสบายแล้วนิ..

[Deang-sarapee]

สวัสดีลุงเนตร คุณม่อนและทุกท่านครับ

เพิ่งกลับจากเลยเมื่อวานครับ ไปงานศพยายแฟนที่ อ.ท่าลี่ ท่านเสียหลังจากผมกลับมาถึงบ้านได้วันเดียว เลยต้องเดินทางไปอีกครั้งนึง

..สวัสดีครับ..ขอบคุณที่ให้ทราบ..ท่านไปสบายแล้วนิ..

สวัสดีครับ พี่เนตร หลานนก ก่อนอื่นขอชื่นชมพี่เนตรของเรานะครับ ท่านแสวงบุญอย่างเต็มที่ ขอให้ได้รับผลบุญที่พี่ทำและขอให้ชีวิตพี่มีแต่ความราบรื่น โดยเฉพาะสุขภาพ ขอให้แข็งแรง ๆ เป็นแบบอย่างของคนรุ่นหลังที่จะดำเนินรอยตาม ยากนะครับที่ใครจะทำได้

ในชีวิตบั้นปลายของคนทุกคนเท่าที่กำลังประสบ คือ งานขาวดำที่หลีกไม่พ้นนับวันมีแต่เพิ่มขึ้น ๆ ของผมก็เช่นกันแทบจะมีทุกวันไม่ว่างเว้นเลย ก็ขอแสดงความเสียใจร่วมกับครอบครัวหลานนก ที่สูญเสียผู้อันเป็นที่รักไปในครั้งนี้ด้วย เหมือนที่พี่เนตรว่าครับ "ท่านไปสบายแล้ว" ยังแต่พวกเรานี้แหละที่ต้องอยู่รอวันนั้นที่จะมาถึง แต่ถ้าเดินทางตามที่พี่เนตรกำลังเดิน คิดว่าอย่างน้อย ๆ วันนั้นมาถึงเราเชื่อได้ว่า "เราไปสบายเหมือนกันนะครับ" อนุโมทนา..สาธุกับทั้ง ๒ ท่านครับ

[ลุงเนตร]

..บันทึกการปั่น 2/1/60 = ด่านขุนทด - เมืองโคราช 64 km.
..08.30 ออกจากวัดที่พัก
..08.15 จอดบันดาลบุญ ปตท.ด่านขุนทด
..09.30 น. เดินทางต่อ ถนนสี่เลน ไหล่ทางกว้าง ลมเย็นแรง เนินต่ำๆ
..ผ่าน สภ.หนองสรวง
..ผ่าน อ.ขามทะเลสอ 3 กม. ถึงถนนมิตรภาพ ป้ายบอก 17 km. โคราช
..14.30 น. หลบแดด แวะพักวัดใหม่บ้านกรวด 1 ชม.
..16.59 น. ถึงบ้านเพื่อน เข้าพัก

[ลุงเนตร]

บันทึกการปั่น 3/1/60 = โคราช - บ้านโคกกลาง อ.หนองหงส์ จ.บุรีรัมย์
..ก่อนออกจากบ้านเพื่อนที่โคราช เพิ่อน และหลาน ทำบุญ



..08.30 น. ปั่นออกจากบ้านพัก 15 กม. ถึงอนุสาวรีย์ย่าโม นมัสการ บันดาลบุญ
..10.00 น. ออกเดินทางจากย่าโม มาได้หน่อย สองหนุ่มกู้ภัย ขี่จักยานมาพบ เสนอตัวดูแลจนออกพ้นเมือง แล้ว ว.ให้ กู้ภัยช่วงข้างหน้ามารับกันเป็นทอดๆ ดูแลตลอดถึงบ้านโคกกลาง
..ระหว่างทางบันดาลบุญได้บ้างพอเป็นสังเขป ถนนเรียบ มีเนินไม่มาก รถน้อย ช่วงบ่ายแดดแรง
..ผ่าน อ.เฉลิมพระเกียรติ์ - ต.จักราช - ต.ห้วยหิน
..17.30 น. ถึงบ้านโคกกลาง
..พักบ้านเพื่อนร่วมรุ่น ม.6

[NOKNICE]

สวัสดีลุงเนตรและทุกท่านครับ

[ลุงเนตร]

สวัสดีลุงเนตรและทุกท่านครับ

"..ครับ สวัสดีหลาน ขอบคุณมากครับ.."

[ลุงเนตร]

...บันทึกการเดินทางวันที่ ๔ ม.ค.๒๕๖๐ - บ้านโคกกลาง อ.หนองหงส์ - อ.ละหานทราย จ.บุรีรัมย์..

..๐๗.๑๙ น. ลาเพื่อน ประยูร หาญศรี (ร่วมทำบุญกันทั้งครอบครัว) และครอบครัว แล้วออกเดินทาง มุ่ง อ.หนองกี่ ที่อยู่บนนถนนหมายเลข ๒๔ - อ.นางรอง - อ.ประคำ - อ.ละหานทราย โน่นแล.

..ปั่น ๆ ไป ยังไม่ถึง อ.หนองกี่ พบทางแยกซ้าย ไป อ.นางรอง ถามคนขี่รถเครื่อง ตรงทางแยก บอกว่า ไป อ.นางรอง ได้ ใกล้กว่าไปหนองกี่ก่อน เลยปั่นลัดเข้าไป เป็นทางรอง ถนนดำ ราบ เรียบ อากาศเย็นสบาย ๆ แดดยังไม่ออก รถนาน ๆ มาคัน สุขจัง

..๐๘.๐๐ น. กลางทาง หยุดข้างทาง ยืนทานข้าวเหนียวนิ่ม ได้มาจากบ้านเพื่อนประยูร ไม่ได้แวะซื้อไก่ย่างมา เลยต้องเอาน้ำพริกแมงดา ที่เหลืออยู่หลายวันแล้ว ออกมาจิ้มกิน อิ่มแล้วเดินทางต่อ

..๑๐.๐๐ น. ถึง อ.นางรอง เห็นป้ายบอกข้าวขาหมูอร่อย ปั่นไปจนถึงสี่แยกแรก มีป้ายบอกไป อ.ละหานทรารย เลี้ยวไปได้หน่อย จอดพัก เข้าเฟส มีสาธุชนทำบุญ พอสมควรแก่เวลาแล้ว ปั่นไปได้หน่อยพบชาวบ้านข้างทาง หยุดถามว่าจากนางรอง ไปละหานทราย มีทางไปไม่ผ่านปะคำ หรือไม่่ เขาบอกว่า มี ชี้ทางให้ แต่ไปไม่ถูก ไปพบสามแยกหยุดถามทางบอกให้ไปทางขวา เลี้ยวนิดเดียว ซ้ายมือพบร้านอาหารอิสาน ตรงข้ามกับโรงเรียน ใกล้เที่ยง หยุดทานมื้อกลางวัน สั่งปลาดุกกับข้าวเหนียว ล้างมือแล้วโป้เข้าปากเคี้ยวกลืน อื้อ อร่อย มีคนมาซื้อทำบุญและแม่ค้าก็ทำบุญ อิ่ม จ่าย ๔๐.- บาท

..๑๒.๐๐ น. ออกเดินทางต่อ ปั่นไปจนพบทาง ๔ เลน ป้ายบอกเลี้ยวขวา อ.ละหานทราย เลี้ยวขวาปั่นไปเรื่อย ๆ จนถึงตรงข้าม ร.พ.ปะคำ แดดแรง ง่วง ริมถนนซ้ายมือมีต้นไม้ใหญ่ใบหน้าครื้มร่มเย็น มีม้าหิน จอดพัก นั่งหลับ

..๑๓.๓๐ น. ปั่นต่อ ถึงตัวอำเภอปะคำ หยุดซื้อน้ำแข็งใส่กระติก หยุดถามทางไปละหานทราย ปั่นออกจากตลาดปะคำ ไปอีก ๓ ก.ม. ถึงทางแยกซ้าย ไป อ.ละหานทราย ป้ายบอก ๑๗ ก.ม. ผ่านศูนย์วิจัยและพัฒนาอาหารสัตว์ กระทรวงเกษตร พื้นที่กว้างมากมาย หยุดคุยกับยามรักษาการณ์หน้าประตูทางเข้า เขาทำบุญด้วย แล้วปั่นต่อ ถนนดี ราบเรียบ รถน้อย ขณะปั่นไม่ทุกกข์

..๑๕.๐๐ น. ถึง อ.ละหานทราย แวะซื้ออาหารและเครื่องดื่ม ถามทางไปที่พักค้างคืน เลี้ยวซ้ายเข้าทาง ๗-๑๑ พบบ้านแรกซ้ายมือ ๔๐๐ บาท ตกลงเข้าพัก ปรากฏว่าเป็นบ้านเพิ่งสร้างเสร็จใหม่เพียง ๒ เดือน ทุกอย่างใหม่ น่าพัก หมอนสูงมาก หยิบหมอนประจำตัวออกมาหนุน หลับสบายยันเช้า

[ลุงเนตร]

..บันทึกการเดินทาง วันที่ ๕ ม.ค.๖๐ - อ.ละหานทราย - วัดป่าลานหินตัด ต.นางรอง อ.บ้านกรวด จ.บุรีรัมย์ ระยะทาง ๓๓ ก.ม.

..๐๙.๐๐ น. พร้อมออกเดินทาง จูงจักรยานออกมาหน้าห้องพัก เจ้าของที่พักสองสามีภรรยา วัยกลางคน มาร่วมทำบุญ และคุยกัน สามีทำงานอยู่ที่ ร.พ.ศิริราช ก.ย.ปีนี้ ๖๐ จะเออรี่ออกมาอยู่ที่นี่ ทำบ้านเป็นที่พัก ๔ ห้อง เพิ่งเสร็จได้ ๒ เดือน

..ปั่นผ่าน ธกส. เห็นมีร้านขายข้าวแกง แวะทา แล้วซื้อติดไปอีก ๑ ชุด แล้วไปกดเงินจากตู้ เอทีเอ็ม ธ.กรุงไทย

..แวะพบเฮียสือ ร้านบริการรถยนต์ริมถนนไป อ.บ้านกรวด ห่างจากสามแยกละหานทรายประมาณ ๒ ก.ม. คุยกันพักหนึ่ง ถูกคอสายทัวริ่งเหมือนกัน ร่วมทำบุญ แล้วเดินทางต่อ ถนน ๒ เลน ไหล่ทางนอกเส้นขาวกว้าง ๒ คืบ เรียบราบ มีไม่กี่เนิน รถน้อย ต้นไม้สองข้างทางมาก ร่มรื่น

..บ่ายสอง ถึงบ้านสายตรี ๔ เหนือ สุดรั่วโรงเรียน มี่ศาลาที่พักและร้านขายอาหาร วันนี้หยุด ว่าง น่านั่ง เวลาเหลือมาก ระยะทางเหลืออีกไม่กี่ ก.ม. หยุดพัก ถอดเสื้อ นั่งทานข้าว เข้าเฟส อิ่มแล้ว พักผ่อน

..เวลาเหลือ ปั่นเข้าไปในซอยบ้านสายตรี ๔ ใต้ ๓ ก.ม. ถึงเขื่อนห้วยเมฆา ชมวิว ถ่ายภาพ แม่ค้าร้านขายอาหาร และผู้มาทานอาหาร ร่วมทำบุญ เป็น ๒ รายสุดท้าย ของการปั่นบันดาลบุญผ้าป่าครั้งนี้ แล้วปั่นกลับได้ครึ่งซอย มีซอยแจกเชื่อมต่อไปถนนบ้านสายตรี ๓ ประมาณสี่โมงเย็น เวลาเหลือ หยุดพักรอเวลา จนเหลืออีก ๑๕ นาที จึงปั่นเข้าวัด

..๑๖.๕๙ น. ถึงวัดป่าลานหินตัด พบท่านเจ้าอาวาส (พรปลัดสมบูรณ์ สุมังคโล) นมัสการ ถ่ายภาพ แล้วเข้าที่พัก พักผ่อน

..๒๐.๐๐ น. ท่านเจ้าอาวาส เชิญพระลูกวัด ๒ รูป และศิษย์วัด ๒ คน ล้อมวงพูดคุยกัน ว่าแต่ละคนเป็นใคร มาจากไหน มีประสบการณ์อะไร พูดคุยแลกเปลี่ยนกัน พอสมควรแก่เวลา แยกย้ายกันพักผ่อน

[NOKNICE]

สวัสดีลุงเนตรและทุกท่านครับ

[ลุงเนตร]

..ครับ สวัสดี ขอบคุณมาก..

[ลุงเนตร]

..บันทึก วันที่ ๖ มกราคม ๒๕๖๐ - ถวายผ้าป่า แล้วเดินทางกลับบ้าน บางนา กทม.

..๐๘.๐๙ น. พระสงค์พร้อม โยมพร้อม ถวายผ้าป่า เสร็จแล้วพระฉันท์ โยมกิน

..ยายอายุ ๗๘ ปั่นจักรยาน ที่พระอาจารย์เจ้าอาวาสให้ ปั่นมาวัดเกือบทุกวัน ดูจากภาพแกปั่นลงเนิน แล้วไปขึ้นเนินสูงข้างหน้าได้ โดยไม่ลงจูง

..ก่อนลาพระอาจารย์เจ้าอาวาส มอบกระติกน้ำแข็งให้หลานชีไว้ใช้ บอกว่าชอบ เห็นด้วยที่ควรมีติดรถขณะเดินทาง จะได้มีน้ำเย็นดื่มและล้างหน้าได้ทุกเวลา ที่ต้องการ

..๐๙.๓๐ น. โดยสารรถยนต์ของศิษย์วัดที่ไปช่วยกิจกรรมของพระที่วัด ออกไปส่งที่สถานีขนส่งประโคนชัย ได้รถของบริษัท ร่วมกิจทัวร์ เที่ยว ๒๐.๓๐ น. ไม่รู้ไปไหน นั่งอยู่ที่สำนักงาน คุยกับพนักงานหญิงวัยกลางคน บอกเขาว่า ปั่นทำผ้าป่ามาจาก กทม. ๑๓ วัน ทอดไปแล้วที่วัดป่าลานหินตัด บ้านสายตรี ๓ เขาทึ่งและสนใจ เปิดภาพในสมาทโฟนแล้วส่งให้เขาเลื่อนดูจนหมด นั่ง ๆ อยู่ เขาขอถ่ายรูปป๋า หยิบเอ็มในตู้ดื่ม ส่งเงินให้ไม่รับ ให้ส้มโอเขาไป ๒ ลูก (ศิษย์วัดให้มา ไม่สามารถพากลับบ้านได้) ช่วงหนึ่งเขาบอกว่าจะติดต่อขอที่นั่งในเที่ยวบินที่เร็วกว่า ๒๐.๓๐ น. (ดีจัง ขอบคุณ) ก่อนบ่ายสองโมง เขาบอกว่าหาที่นั่งให้ได้แล้ว ในเที่ยวบินที่จะมาถึง ๑๔.๓๐ น. โอ พระเจ้าทรงโปรด ดีจัง ขอบคุณมาก

..๑๔.๔๐ น. รถทัวร์ของบริษัท ร่วมกิจทัวร์ เที่ยว ๑๔.๓๐ น. มาถึง ไม่มีเด็กท้าย คนขับไปดูทางอื่น เข้าไปใต้ท้องรถ เคลียกระเป๋าของผู้โดยสารอื่นที่วางไม่เรียบร้อย เรียงให้เรียบร้อยไม่กินที่ จนว่างพอนำจักรยานขึ้นไปวางได้ เสร็จแล้ว คนขับเดินมาดู หยิบเงินให้ ๔๐ บาท เขาไม่รับ ขึ้นนั่ง เบาะหลังสุด ก็สบายดี เก้าอี้คู่หน้า ไม่ได้ติดตั้ง มีที่วางเหยียดขาได้สบาย

..๑๔.๕๐ น. รถเริ่มเคลื่อน พนักงานเดินมาดู โบกมือให้ เขายกมือไหว้ รีบถ่ายภาพซุม ได้ ๓ ภาพ มาให้ดูกัน "นางฟ้าผู้ใจดี" รถเคลื่อนช้า ๆ ออกจากสถานี ออกสู่ถนน ๔ เลน ฉิวผ่าน อ.นางรอง - อ.หนองกี่ - อ.หนองขุนนาก - อ.โชคชัย - อ.ปักธงชัย - สามแยกสีคิ้ว (เลี้ยวซ้ายเข้าถนนมิตรภาพ) - ปากช่อง - มวกเหล็ก - แก่งคอย - สระบุรี - วังน้อย - รังสิต - ดอนเมือง

..๒๑.๐๐ น. ถึงสถานีหมอชิตใหม่ ลงจากรถ หยิบกระเป๋าสัมภาระ ๓ ใบ ดึงลากจักรยานคู่ชีพ ออกจากช่องเก็บของใต้ท้องรถทัวร์ ประกอบติดตั้งกระเป๋ากับตะแกรงจักรยาน แล้วเปิดไฟหน้าหลัง ปั่นฝ่าความมืดและฝูงรถยนต์ออกจากสถานีหมอชิตแบบมะงุมมะงาหรา ไม่รู้ทิศทาง ผ่านอาคาร ๔ ออกไปที่ถนนใหญ่ จำได้แล้ว ทางซ้ายไปต่างจังหวัด ทางขวาไปสวนจตุจักร ปั่นบนทางเท้าไฟสว่าง ย้อนขึ้นไปทางที่ขายตั๋วและพักผู้โดยสารขาออก พบช่องทางกลับรถ จูงข้ามพร้อมกับรถเมล์โดยสารที่เลี้ยวกลับรถ บังไปจนถึงฝั่งตรงข้าม ปั่นไปผ่านสวนจตุจักร ถึงสถานีรถไฟฟ้าหมอลิต ขึ้นลีฟไปชั้น ๒ จ่ายเงิน ๑๐๐ บาท เติมเงินเพิ่มในบัตรผู้สูงอายุ (เสียครึ่งราคา) แล้วจูงจักรยานผ่านช่องทางเช้า นำบัตรไปแตะเช็คอิน ต่อจากนั้น รปภ.พาขึ้นลีฟ และขึ้นไปส่งถึงที่ชัน ๓ ชานชลารถไฟฟ้า รถจอดคอยอยู่แล้ว จูงขึ้นไปจอดช่องว่างหลังที่นั่งพนักงานขับ หมวกกันน๊อค๊อคกับรถ เอาผ้าคาดหน้าผากผู้แฮนด์กับเสาแน่น แล้วไปนั่งมองรถเป็นบางเวลา เกรงคนอื่นจูงลงไป

..๒๒.๔๐ น. รถไฟฟ้าถึงสถานีแบริ่ง สุดปลายทางลงจากสถานีโดยลีฟ ๒ ครั้ง ปั่นกลับบ้าน

..๒๓.๐๐ น. ถึงบ้าน โดยสวัสดิภาพ

ขออนุญาต..ขอบคุณ..ขอบคุณ และขอบคุณ..

...สืบเนื่องจากที่ได้ไปปั่นผ้าป่าจักรยานบันดาลบุญ เพื่อนำปัจจัยที่ได้ทั้งหมดไม่หักค่าใช้จ่ายถวายวัดป่าลานหินตัด จัดทำป้ายแก่นธรรมะ อาทิ “เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นสิ่งจริงแท้แน่นอนของคน” เป็นต้น ติดตั้งสองข้างทางเดินทั่วไปของบริเวณวัด เพื่อให้สาธุชนได้ทราบแล้วนำไปประพฤติปฏิบัติ ยังประโยชน์สืบไป เมื่อวันที่ ๒๔ ธ.ค.๕๙ ถึงวันที่ ๕ ม.ค.๖๐ ถวายผ้าป่าวันที่ ๖ ม.ค. แล้วเดินทางกลับถึงบ้าน ๒๓.๐๐ น. รวมเวลาเดินทาง ๑๔ วัน

...สิ่งที่ทำให้เกิดแรงบันดาลใจ จัดกิจกรรมดังกล่าวข้างต้น ก็เนื่องมาจากได้ไปเห็นป้ายแก่นธรรมะ ที่วัดถ้ำผาปล่อง อ.เชียงดาว อ่านแล้วสะกิดใจ ถ้าผู้ที่ได้อ่านนำไปประพฤติปฏิบัติ ย่อมได้ประโยชน์เกิดผลดีกับตัวเองอย่างแน่นอน เมื่อผมนำมาเปรียบเทียบกับที่ในอดีตเคยปั่นจักรยาน ๗๓ จังหวัด ไหว้พระพุทธรูป จังหวัดละ ๙ วัด รวม ๖๕๙ วัด ขอพรต่าง ๆ นานา ซื้อสลากกินแบ่งรัฐบาลทุกงวด ไม่เคยถูก และไม่ได้รับพรที่ขอใด ๆ จึงเห็นว่าการจัดทำป้ายแก่นธรรมะ ติดตั้งไว้ในบริเวณวัด น่าจะมีประโยชน์กับสาธุชนบ้างไม่มากก็น้อย จึงได้แจ้งความประสงค์ดังกล่าวกับพระอาจารย์ สมบูรณ์ สุมังคโลเจ้าอาวาสวัดป่าลานหินตัด ที่คุ้นเคยกันมาก่อน ในอดีตเคยร่วมขบวนผ้าป่าไปทอดที่วัดมาแล้วด้วย ท่านเห็นดีด้วย อนุญาตให้ทำผ้าป่าไปทอดที่วัด ได้ปัจจัยทั้งหมด ๑๗,๓๒๐.- บาท ไว้ดำเนินการตามวัตถุประสงค์ต่อไปแล้ว

...ขอบคุณ เพื่อน ๆ และหลาน ๆ เชิญให้พักที่บ้าน สนับสนุนอาหารพร้อมเครื่องดื่ม และร่วมทำบุญกับต้นผ้าป่า อาทิ หลานเก้า ที่ อ.เมือง สุพรรณบุรี, หลานตถตา สะมะภพ ที่ในตัวเมืองอุทัยธานี, หลาน ผอ.กาญจน์บดี ทองไทย ที่ ต.หางน้ำสาคร จ.ชัยนาท, น้องติ๊ก ที่ บ้านโป่งสามหัว ต.ใหม่สามัคคี อ.ชัยบาดาล จ.ลพบุรี, เพื่อนจากสมรภูมิเวียดนามเมื่อปี ๒๕๑๒ วิริยะ ฤทธิณรงค์รอน ในเมืองโคราช, เพื่อนจบ ม.๖ พร้อมกัน ปี ๒๕๐๓ ประยูร หาญศรี ที่บ้านโคกกลาง อ.หนองหงส์ จ.บุรีรัมย์ ซึ้งในน้ำใจของทุกท่าน ขอบคุณมาก

...ขอบพระคุณ เจ้าอาวาสวัดต่าง ๆ ที่อนุเคราะห์ให้พักที่วัด อาทิ วัดด่านช้าง อ.ด่านช้าง, วัดผาทั่ง อ.บ้านไร่, วัดบ้านโคกรักษ์ (โพธิ์ชุมพล) อ.ด่านขุนทด จ.โคราช
...ขอบคุณ ผอ. รพสต.บ่อทอง อ.หนองม่วง จ.ลพบุรี อนุเคราะห์ที่พัก ๑ คืน
..ขอบคุณ หลาน ๆ กู้ภัยนกฮูก ๓๑ จ.โคราช ที่ดูแล คุ้มครอง ป้องกันอุบัติเหตุบนถนนขณะเดินทางจากในเมืองโคราช ไปบ้านโคกกลาง อ.หนองหงส์ จ.บุรีรัมย์ ในระดับดีเยี่ยมแบบเอาตัวเข้าเสียง โดยใช้รถเครื่องนำหน้า ๑ คัน, กันรถด้านขวาไม่ให้เข้ามาใกล้ ๑ คัน และรถยนต์ปิดด้านหลังให้อีกด้วย ช่วยให้ปลอดภัยมากถึง ๙๙.๙๙ เปอร์เซ็นต์
..ขอบคุณสาธาชนทุกท่านที่ร่วมทำบุญกับต้นผ้าป่า และขอบคุณบางท่านที่ให้ขนม เครื่องดื่ม และช่วยค่าใช้จ่าย (น้าเป็ด (คุณสัจจา ขุทรานนท์) ๒,๐๐๐.- บาท, ชายไทย ไม่ทราบชื่อ ที่ อ.ชัยบาดาล ๒๐๐.- บาท (ขับเก๋งสีขาว 4กช1735 กทม.), ๓ สาวสวย ๕๐.- บาท, เจ้าอาวาสวัดป่าลานหินตัด ๑,๐๐๐.- บาท)
..ขอบคุณ ทุกท่าน ทุกสิ่งทุกอย่าง ที่อาจขอบคุณไม่ทั่วถึง ที่มีส่วนช่วยให้ดำเนินกิจกรรมสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีไว้ ณ ที่นี้ด้วย
..ขอบคุณ..ขอบคุณ..ขอบคุณ..

[ลุงเนตร]

..บันทึก วันที่ ๗ - ๑๐ มกราคม ๒๕๖๐

..อยู่บ้าน ไม่ได้ไปไหนไกล ไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย เพียงแต่เช้าได้บริหารฯ และซิทอัพเป็นประจำ ๗๙ ครั้ง เท่านั้น เมื่อวานเย็นวันที่ ๑๐ ได้ไปเดิน ๔ ก.ม. ก็สบายดี.

[ลุงเนตร]

..ขออนุญาต..นำสิ่งที่เห็นว่าดีมาไว้ที่นี่ด้วย เพื่อเสริมสร้างใจและจิตสำนึกของตนเองให้มั่นคงอยู่ในสิ่งที่ปฏิบั้ติอยู่แล้วว่า ถูกทาง ดีจริง..(จากโพสท์ของท่าน อ.กลางดิน ในเฟสบุ๊คส์)

Klangdin Chawhinfa ได้เพิ่มรูปภาพใหม่ 17 ภาพ
9 มกราคม เวลา 22:14 น. ·

10 ม.ค 60
ที่วัดหนองตอ อ.เนินสง่า ชัยภูมิ
จักรยานคู่ชีพเขาสามารถพาผมไปได้ทุกถิ่นที่ หลายคนที่มีจักรยานแต่ยังไม่กล้าที่จะออกเดินทางไกล ถ้าคิดมากแล้วก็จะอยู่ในโลกแห่งความกลัว ผมว่าใจนั่นเป็นอันดับหนึ่งจริงๆ คิดดูผมไม่ได้ปั่นจักรยานมา30กว่าปี พอกลับมาปั่นอีกครั้ง ผมก็ปั่นออกเดินทางไกลเลย ปั่นจากเชียงใหม่ไปกรุงเทพฯ ด้วยรถจักรยานแม่บ้าน ไม่มีทั้งเกียร์หน้าและเกียร์หลัง และไม่มีความรู้เรื่องการซ่อมจักรยานเลย ผ่านทั้งเขาคร้อและน้ำหนาวด้วย ผมมีต้นทุนในการเดินมาก่อนแล้ว จักรยานสบายกว่าการเดินมาก 7วันแรกต้องทนต่อการเจ็บก้น จากนั้นก้นก็ปรับตัวให้ด้านมากขึ้น ขึ้นเขาก็จูงไป ปั่นไปถึงกรุงเทพฯจนได้ เมื่องคนเขารู้ว่าผมปั่นจักรยานโบราณแม่บ้านมาจนถึงกรุงเทพฯ เขาบอกว่าปั่นมาได้อย่างไร นี่เป็นการปั่นด้วยใจจริงๆโดยไม่มีความรู้เรื่องจักรยานเลย จากนั้นจึงเกิดการเรียนรู้ ว่ารถที่เหมาะสมที่สุดในการเดินทางไกลเป็นอย่างไร ผมลองผิดลองถูก เปลี่ยนจักรยานมาเป็นคันที่11แล้ว จึงได้เข้าใจด้วยประสบการณ์จริงๆ
การปั่นเดินทางไกล ในแต่ละวันเราต้องอยู่บนอานจักรยานหลายชั่วโมง ถ้าจักรยานไม่เข้ากับตนเองแล้ว ก็จะแสดงออกให้เราได้เห็นเลย
รถที่ดีนั้นจึงไม่จำเป็นต้องเป็นรถแพง ขอให้เข้ากับตนเอง อุปกรณ์ต่างๆนั้นถูกมาก กระเป๋าทัวร์ริ่งผมก็เย็บเอง หมวกผมก็ทำเองจากลูกมะพร้าว ชุดปั่นผมออกแบบแล้วก็ตัดเองเย็บเอง
จากการที่ปั่นมาหลายปี เห็นชัดเจนว่าจักรยานนั้น เป็นคุณต่อสุขภาพเป็นอย่างมาก การปั่นทุกครั้งนั้นเป็นการล้างพิษที่ดีที่สุด ที่ไม่มีผลข้างเคียง กินไม่ค่อยได้นอนไม่ค่อยหลับ การปั่นจักรยานสามารถช่วยได้มาก
การปั่นนั้นสามารถหยุดความแก่ได้ นักปั่นสามล้อที่เชียงใหม่ ส่วนมากจะอายุ70ถึง90ก็ยังมี เขาปั่นอย่างต่อเนื่อง แม้อายุมากแต่กำลังคงที่ เขาบอกว่าถ้าหยุดปั่นก็จะทำให้เขาแก่ทันที
สำหรับการปั่นในวันนี้ ผมกับลูกเกดปั่นออกจากโคราช มุ่งหน้าไปชัยภูมิ วันนี้แทบจะไม่มีแดดเลย อากาศก็้ค้อนข้างจะเย็น จึงทำให้ปั่นสบายๆ ปั่นมาถึงพระทองคำ ผมเปลี่ยนมาใช้เส้นใน ซึ่งจะผ่านทางอ.เนินสง่า รถน้อยมากๆ เป็นบรรยากาศบ้านๆดี ตกเย็นได้มาพักที่วัดหนองตอ เป็นวัดเล็กๆแต่น่าอยู่ พระมีเพียงรูปเดียว แต่ท่านดูแลวัดดีมาก

และอีกบทความหนึ่ง..

Klangdin Chawhinfa ได้เพิ่มรูปภาพใหม่ 10 ภาพ
8 มกราคม เวลา 20:45 น. ·
8 ม.ค 60
ที่วัดท่างอย ปากช่อง โคราช
ผมมาบ้านคุณแมวเพื่อช่วยทำบ้านดินต่อที่ทำเอาไว้แล้ว ผมเห็นดีด้วยกับคุณแมว ที่จะทำที่สำหรับคนชรา ได้มาอยู่ร่วมกัน มีอากาศที่บริสุทธิ์เป็นธรรมชาติ มีโอกาสก็มาสวดมนต์ร่วมกัน นิมนต์พระผู้ปฏิบัติดีมาเทศให้ฟัง ได้มารู้และเข้าใจชีวิตก่อนที่จะจากโลกนี้ไป ใครเจ็บป่วยก็จะได้รับการดูแลเป็นอย่างดี คุณแมวเองก็เป็นนางพยาบาลมาก่อน
ในยุคสมัยที่คนมุ่งที่จะหาเงิน ลูกๆที่โตแล้วก็แยกครอบครัวไปอยู่ต่างหาก สุดท้ายก็เหลือสองตายาย เมื่อแก่มากๆลูกก็จะส่งไปอยู่ในสถานคนชรา ซึ่งเป็นชีวิตบั้นปลายที่เศร้า จึงทำให้คุณแมวตั้งใจที่จะทำโครงการนี้
คุณแมวอยากที่จะมาทำและเรียนรู้บ้านดินด้วยตนเอง แต่ตอนนี้ยังยุ่งอยู่กับงานอย่างอื่น จึงขอเลื่อนการทำบ้านดินออกไป ดังนั้นในตอนนี้เป้าในการทำบ้านดินจึงไปอยู่ที่แก้งค้อ ชัยภูมิ ที่ผมจะไปทำวิถีการพึ่งตนเองอย่างครบวงจรตามแบบเศษรฐกิจพอเพียง ทางเดียวที่จะทำให้เรารู้สึกว่าพระองค์ท่านไม่ได้จากเราไป ก็คือการทำในสิ่งที่พระองค์ได้สอนเอาไว้ ซึ่งเป็นแนวทางที่พระองค์ท่านอยากให้คนไทยมีความสุข ใครทำตามก็จะพบความสุขที่แท้จริง จึงเท่ากับเป็นการทำเพื่อพระองค์ท่าน เรามีความสุขก็ทำให้พระองค์ท่านมีความสุขไปด้วย
เช่นเคยคุณแมวได้ให้ทั้งที่พักแล้วเลี้ยงอาหารเราเป็นอย่างดี หลังอาหารวันนี้จึงได้ออกเดินทางต่อมุ่งหน้าไปชัยภูมิ แต่สำหรับวันนี้ก็ยังไม่รู้ว่าจะได้พักที่ใด โลกใบนี้คือบ้านของเรา คนที่ไม่มีบ้านแต่กับมีบ้านมากมาย เป็นบ้านที่เราไม่ต้องติดยึดและครอบครอง พักชั่วคราวแล้วก็จากไป ไม่มีสิ่งใดที่เป็นของเราจริง แม้แต่ร่างกายอันเป็นที่รักนี้ ในอีกไม่นานเราก็ต้องจากเขาไป ทุกอย่างจึงเป็นเพียงเครื่องอาศัยเท่านั้นจริงๆ
เส้นทางที่ปั่นในวันนี้จากสระบุรี มาม้วกเหล็ก และมาถึงปากช่อง เป็นเส้นทางที่ขึ้นๆลงๆ
ช่วงที่ขึ้นยาวๆนั้นผมก็ต้องลงมาจูง ไม่ถือว่าเป็นการเสียศักดิ์ศรี การเดินบ้างก็เป็นการบริหารขาอีกส่วนหนึ่ง เพราะการปั่นและการเดินนั้นใช้กล้ามเนื้อไม่เหมือนกัน วันนี้อากาศเป็นใจไม่ร้อน
ตกเย็นถึงเวลาหาที่พัก เราได้เข้าไปขอพระท่านพักที่วัด ส่วนมากก็จะไม่ผิดหวัง วันนี้พระท่านให้เราพักที่ศาลาสวดศพ อยู่หน้าเมรุ ได้มรณะสติดีมาก อีกไม่นานเราก็จะต้องถูกเผาเหลือแต่ขี้เถ้า
พระท่านใจดีเอากระติกน้ำร้อนมาให้พร้อมกับน้ำ เครื่องดื่มและบะหมี่ และบอกว่าพรุ่งนี้ก่อนจะออกเดินทางให้ทานข้าวที่นี่ก่อน ปกติเราจะออกปั่นกันแต่เช้า แต่ช่วงนี้อากาศเริ่มหนาวเย็น ไม่ต้องออกเช้าก็ได้
หลังจากการปั่นทุกวันผมจะทำความสะอาดรถและเป็นการเช็ครถไปในตัว วันนี้เจอซี่ลวดขาดอีกแล้ว ส่วนดีของการที่ซี่ลวดขาดบ่อยๆ ทำให้ผมได้เรียนรู้ จนสามารถเปลี่ยนซี่รวดได้ด้วยความชำนาน เพราะถ้าไปให้ที่ร้านทำคงต้องเสียไม่ต่ำกว่าร้อยบาท แถมบางร้านเขาก็ไม่ทำให้ เพราะต้องใช้เวลามาก การซ่อมได้ด้วยตนเองจึงเป็นสิ่งที่สำคัญมาก เพราะบางช่วงที่รถเสีย ไม่ใช่ว่าจะหาร้านซ่อมได้้ง่ายๆ ประสบการณ์ที่ปั่นมาหลายปี เขาจะสอนเราเองว่าควรที่จะทำอย่างไร การที่จะเป็นนักปั่นให้เป็นวิถีชีวิตนั้นจึงไม่ใช่เป็นเรื่องง่าย ต้องเรียนรู้และเลือกรถให้เหมาะสมกับตนเอง เขาจึงสามารถนำเราไปได้ทุกหนทุกแห่ง