::: ขออนุญาติ เล่าประสบการณ์ เล็กๆน้อยๆ ของผมให้ทุกท่านฟังครับNOAW เขียน:เพื่อนๆครับ บอร์ดนี้นอกจากจะเป็นการรวมตัวของพวกเราที่จะดอยอินแล้ว
จะดีไหมครับ ถ้าเราจะเปิดพื้นที่ให้เพื่อนๆที่เคยไปมาแล้วหรือมีประสบการณ์ในการปั่นขึ้นเขา มาช่วยแชร์ประสบการณ์กัน
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการฝึกซ้อม จะมีวิธีฝึกซ้อมอย่างไรในช่วงเวลาเหลืออยู่เดือนกว่าๆ
หรืออาจจะเป็นเคล็ดการปั่นขึ้นเขา จะมีคำแนะนำการใช้เกียร์อย่างไรให้ขึ้นได้ตลอด โดยไม่ต้องจูงและตะคิวไม่ถามหา
เชิญแสดงความเห็นได้เลยนะครับ
ในแต่ละเดือนผมมีโอกาสได้ปั่นจักรยานไม่กี่ครั้งครับ ถ้าจะเรียกว่าซ้อม ก็คือ ซ้อมไม่ถึง
แต่อยากไปครับ เค้าบอกว่า ยาก แต่อยากลองครับ
::: เริ่มปล่อยตัว เป็นการโลว์ลิ่งก็ว่าได้ครับ มากันเรื่อยๆ พอผ่าน 10 กม.แรก
จากนั้นก็เลี้ยวขวาเริ่มไต่เส้นทางที่ค่อนข้างชัน แต่เป็นการไต่ทางชัน ที่หลายคน ไม่ทันตั้งตัว
เสียงสับเกียร์ ดังระงมขุนเขา บ้างปั่น บ้างเข็น ซึ่ง รวมถึงผมด้วยครับ เกาะกันมากลุ่มใหญ่มาก
ทันใดนั้น ข้างหน้าผม บ้างโดดลงจากจักรยาน บ้างล้ม ก่อนจะชน ผมรีบปลดคลีท เอาเท้าลงพื้น
อ้าวววว !!! จะทำไงล่ะทีนี้ ชันขนาดนี้ ถีบลูกบันไดไม่ขึ้นแน่ จึงตัดสินใจ เข็นหลบเข้าข้างทาง
และไหลลงไปตั้งหลัก ปั่นกลับขึ้นมาใหม่ ซึ่งถ้าผมคิดได้ทัน "แค่เข็นรถขึ้นไปต่อ ก็จะพ้นเนินแรกนั่นแล้ว"
555 ตกใจ คิดอะไรไม่ออกครับ
::: ต่อจากนั้น ก็ดันเนินไปเรื่อยๆ แบบ "เร่งรีบ กลัวไม่ทันเพื่อน" ผ่านไปประมาณ 30 กว่าโล
ใช้เวลาไปประมาณ 2 ชม.กว่า คิดในใจ อีก แค่ 20 กว่าโล เราทำได้แน่ ตามเป้าที่ตั้งไว้ว่า ไม่เกิน 5 ชม.
ทันใดนั้น สิ่งที่อยู่คู่กันมานาน ... ตะคริว เพื่อนรัก มาเยือนแบบไม่ทันตั้งตัว และ ไม่ยอมจากไป
ตะคริวขึ้นก็จอดพัก พอเริ่มดีขึ้นก็เข็น ผมไม่สามารถปั่นต่อไปได้อีกแล้ว ออกแรงกดทีไรตะคริวกระตุกทุกที
เข็นๆจอดๆหยุดๆ ด้วยความช้าที่แสดงบนไมล์ ประมาณ 3 กม.ต่อ ชม. เพราะทางมีแต่ ชันน้อย กะ ชันมาก
รวบรัดไปเลยครับ เข็นถึงยอดดอยอินทนนท์ คนสุดท้ายของกลุ่ม พี่ๆน้องๆ จากขอนแก่น ที่ไปด้วยกัน
ใช้เวลาไป 6 ชั่วโมง 24 นาที (ปั่นประมาณ 2 ชม.กว่า , เข็นรวมพักประมาณ 4 ชม.) ผมบอกกับตัวเองตลอดว่า
ถ้ามีโอกาส ต้องมาซ้ำ ไปร่วมสนุกด้วยกันนะครับ คำว่า "ทรมานบันเทิง" ที่นี่ เหมาะที่สุดแล้วครับผม :::