ThaiMTB.com

คือผมซ้อมปีนเขา 8-20%ประจำ แต่ไม่ได้ซ้อมมาเขามา 1 เดือนไปเก็บรอบขาและเอนดูลานแทน ส่วนกล้ามเนื้อซ้อมรอบขาที่ต่ำแทน
ที่นี้กลับไปซ้อมเขาที่เคยซ้อมประจำเป็นว่าลงเขาแล้วกลัวครับ แต่ก็ลงได้ปรกติดีเพียงแต่กลัวมากครับ ท่านพี่ๆเพื่อนๆน้องๆ ใครมีเทคนิคดีๆและปลอดภัยในการลงเขาและการใช้จิตวิทยาบ้างครับช่วยกันแนะนำที่ครับ จะได้เป็นประโยชน์แก่สมาชิกท่านอื่นๆด้วยครับ ขอบคุณมากครับ

ผมสิกลัวขึ้นเขา เหนื่อยโครตๆ ปั่นจนขี้แตกมาแล้ว แต่พี่ที่พาผมไปออกทริป บอกว่าควบคุมความเร็วตอนลงอย่าให้เกิน 40-45กม. บีบปล่อย บีบปล่อย อย่าบีบแน่นหรือบีบตลอด เบรคจะร้อน หัวจะทิ่ม รักษาความเร็วให้ได้เท่านั้นครับ ใครลง 60-70 ก็ปล่อยขาแรงเค้าไป เรามีแค่ 2 ล้อ ยิ่งยางหน้าแคบๆ ผมละเสี่ยวแทนเลย ก่อนออกทริปเช็คความพร้อมรถให้ดีครับ เพิ่มความมั่นใจครับ ความเห็นผมนะ

johnbee เขียน: เหนื่อยโครตๆ ปั่นจนขี้แตกมาแล้ว

หลังจากนั้น เอากางเกงมาซักแล้วใช้ต่อ หรือทิ้งเลยครับ

อิอิ ล้อเล่นคร้าบ

i_am_mojo เขียน:

johnbee เขียน: เหนื่อยโครตๆ ปั่นจนขี้แตกมาแล้ว

หลังจากนั้น เอากางเกงมาซักแล้วใช้ต่อ หรือทิ้งเลยครับ

อิอิ ล้อเล่นคร้าบ

พอถึงก็โดดเข้าพุ่มไม้ครับ หยิบกระติกน้ำเข้าไปด้วย เหนื่อยแบบควบคุมระบบร่างกายไม่ได้ ไม่รู้ผมเป็นคนเดียวหรือเปล่า

ทุกครั้งที่ขึ้นเขา มักทำให้คิดว่า มันเป็นสัจธรรมของชีวิตครับ มีขึ้นก็ต้องมีลง กว่าจะถึงจุดสูงสุดเราต้องผ่านความลำบากต่างๆนานา
แต่ก็ไม่มีใครที่ไม่ลง และเมื่อชีวิตขาลงก็ใช่จะปล่อยตามยะถากรรม แต่เราต้องมีสติไม่ประมาท ประคับประครองชีวิตให้ปลอดภัย

พลาย เขียน: ทุกครั้งที่ขึ้นเขา มักทำให้คิดว่า มันเป็นสัจธรรมของชีวิตครับ มีขึ้นก็ต้องมีลง กว่าจะถึงจุดสูงสุดเราต้องผ่านความลำบากต่างๆนานา
แต่ก็ไม่มีใครที่ไม่ลง และเมื่อชีวิตขาลงก็ใช่จะปล่อยตามยะถากรรม แต่เราต้องมีสติไม่ประมาท ประคับประครองชีวิตให้ปลอดภัย

ให้ข้อคิดที่ดีมากครับ

ถ้าชันมากๆ ผมใช้ล้ออลูขอบเตี้ย เคยเอาขอบสูงคาร์บอนลงที่ความชัน 30 โคตรเสียว เบรกเบาก็ไม่ค่อยอยู่ เบรคย้ำๆ ก็ไม่ได้ ขอบสูงมันเหวี่ยงลงเขาเร็วมาก พอเบรคแรงๆ หนักๆ ก็จะปัด หน้าจะทิ่มอีก เสี่ยงจะแหกโค้งเอา หลังจากนั้นเลยจากที่คิดว่าจะขายอลูขอบเตี้ยไปคบคาร์บอนขอบเตี้ยไว้ปีนเขาเลยยกเลิกทันที

ลงช้า ให้มั่นใจ ลงบ่อยๆมั่นใจก็เร็วขึ้นเองครับ

พลาย เขียน: ทุกครั้งที่ขึ้นเขา มักทำให้คิดว่า มันเป็นสัจธรรมของชีวิตครับ มีขึ้นก็ต้องมีลง กว่าจะถึงจุดสูงสุดเราต้องผ่านความลำบากต่างๆนานา
แต่ก็ไม่มีใครที่ไม่ลง และเมื่อชีวิตขาลงก็ใช่จะปล่อยตามยะถากรรม แต่เราต้องมีสติไม่ประมาท ประคับประครองชีวิตให้ปลอดภัย

ดีมากครับ...เยี่ยม.

รู้สึกกลัวแหละดีแล้วครับ

มันทำให้คุณระวังมากขึ้น ผลก็คือกลับมาบ้านอย่างปลอดภัย


ส่วนคนที่ไม่กลัวมันก็เป็นเรื่อของเขา ความคาดหวังในการขี่จักรยานของแต่ละคนไม่เหมือนกันครับ

นึกว่ามีแต่ผม แพ้กระทั่งผู้หญิง