มีหลายท่าน PM และ Line มาถามเยอะเหลือเกินว่ามันเป็นอย่างไรบ้าง ให้เทียบกับตัวนั้น ตัวนี้ว่ามันดีกว่ามั้ย ไอ้ผมก็ยังไม่อยากจะรีวิวอะไรมากครับ ตอนนี้ไม่ได้ฟิต ขี่ฟรุ้งฟริ้ง ขำๆ ยังไม่ได้เอาไปขี่ให้มันจริงจังเสียด้วยซ้ำ วิ่งอยู๋บนเทรนเนอร์เสียมาก ทั้งเซ็ทรถก็ยังไม่จบ ยังคาใจกับระยะต่างๆอยู๋พอสมควร แต่เอาเป็นว่า ..... รอบนี้เอาที่ "รู้สึก" นะครับ
ก่อนอื่นตามธรรมเนียมก็ต้องอธิบายกันก่อนว่ารถคันนี้มี set up อย่างไรบ้าง สมรรถนะมันออกมาดีด้อยจะได้โบ้ยกันถูกส่วนครับ
Frame : Giant Propel Advanced SL ISP สีดำ ไซส์ XS ท่อบนขนานพื้น 51.5
Drivetrain : Sram Force/ Red shifter
Brake : TRP Latteral Pulled Brake 2015 version
Saddle : Specialized Toupe
Stem : Giant Alloy SL 100mm -20deg
Handle Bar : Deda Elemeti normal reach alloy
Crankset : Power2MAx FSA w/Sram chainrings / ceramics BB86
Pedal : Look
Wheels : Mavic Aksium ทน หนัก อึด
อันดับแรกเรือ่งเบรคไม่พูดคงไม่ได้เพราะเฟรมรุ่นนี้มีปัญหาเรือ่งเบรคกวนใจอยู๋หลายกรณี แต่ในรุ่นปี 2015 ทาง Giant ปรับเปลี่ยนเบรคใหม่ลดปัญฆาได้หลายจุด และเพิ่มตัวเลือกสามารถวางระยะเบรครองรับล้อขอบกว้างๆได้ด้วย แต่ดูเหมือนว่าตัวก้ามเบรคจะหนักกว่าเดิมนิดหน่อยครับ ส่วนของผมเป็น 2014 ตกค้าง สงสัยเอาใจคนรอนานเป็น 2014 ที่มากับเบรค 2015 ใครที่เพิ่งออกรถไปก็จะพบว่ามันเป็นเบรคตัวใหม่ครับ แต่ใครออกรถสำเร็จจะได้เบรคตัวเดิมนะครับ ผมไม่พูดเรือ่งเบรคมากแล้วกันครับ เพราะบ่นกันเต็มไปหมดทั่วโลก เอาเป็นว่ามันมีดีและไม่ดีครับ ตอนนี้ยังใช้งานไม่เต็มที่ยังไม่ออกความเห็นว่าดีไม่ดีมากน้อยอย่างไรครับ แต่ดูเหมือนว่า..... ถ้าเปลี่ยนเป็นโฟเรียปัญหาจะจบหมดทุกอย่าง
และผมออกตัวไว้ล้อฟรีแล้วว่าผมไม่ได้ขี่มันจริงจังมาก เดี๋ยวจะเล่าต่อว่าทำไมยังฟิตไม่ถูกใจนะครับ ดังนั้น ผมจะไม่บอกว่ามันขี่ได้เร็วขนาดไหน มันเซฟได้กี่วัตต์ ขี่ทางเขียวแล้วเร็วขึ้นกี่นาที แบบนั้นวัดกันไม่ได้ครับเพราะตัวแปรมันเยอะ ที่สำคัญความรู็สึกที่ได้ล้วนๆจากการขี่
เริ่มเลยครับ
เวลาเราจะบอก"ความรู็สึก"ของรถใหม่ แต่ละท่านอาจคิดต่างกัน มันขึ้นอยู๋กับว่าแต่ละท่านเคยขี่รถอะไรมาบ้าง เคยผ่านอะไรมาบ้าง บางท่านเคยแต่ขี่เฟรมละแสนห้าอัพ มาจับรถคันหนึ่งก็อาจจะบอกว่ามันรู็สึกอย่างหนึ่ง อีกท่านขี่แ่รุ่นเริ่มต้นมาจับคันเดียวกันก็อาจจะบอกว่ามันเป็นอีกแบบ ดังนั้นมาลองดูก่อนว่าโดยส่วนตัวผมมองมันเทียบกับอะไรบ้างนะครับ....
.....ผมเคยขี่ตั้งแต่เสือหมอบเหล็ก โครโมลี่ไทยทำ เสือหมอบอลูมินั่มรุ่นล่าง เสือหมอบอลูมินั่มหางคาร์บอนรุ่นกลางๆ เสือหมอบอลูมินั่มรุ่นสูงระดับกระเด้งกระดอนตูด เสือหมอบคาร์บอนรุ่นสูง เสือหมอบคาร์บอนสุดโหดแข็งระดับแข่ง เสือหมอบคาร์บอนประหยัดงบทำจีน ซึ่งแต่ละตัวก็มีบุคลิกต่างกัน แต่วูบแรกที่ลองเอารถคันนี้วิ่งบนถนน ขี่ไปซื้อกับข้าวก็คือ
......"มันนุ่ม" ขี่สบายกว่าที่คิด เพราะถึงจะเป็นรถแอโร่แต่ด้วยความที่มันเป็นรถรุ่นสูงสุด และเป็นรถสปรินท์เตอร์ ผมคาดหวังว่ามันน่าจะแข็งกระด้างประมาณหนึ่ง ยิ่งเทียบกับคันเดิมที่แข็งสุดในสามโลก(กระด้าง) คันนี้รู็สึกนุ่มขึ้นมาทันตาเห็น ข้อดีคือ มันคงขี่สบาย ข้อสเียตามมาในหัวทันที "ย้วยมั้ยวะ?"
....จับขึ้นเทรนเนอร์ครับ ทั้งขี่และเซ็ทระยะต่างๆใหม่ไปในตัว ปกติผมก็ขี่บนเทรนเนอร์ตามโปรแกรมที่เซฟไว้ ดังนั้นจะออกแรงเท่าๆเดิมเรือ่ยๆครับ ไม่ได้พบความต่างเป็นจริงเป็นจังบน Propel แต่สิ่งที่ตั้งใจลองจับสังเกตุได้มีดังนี้ครับ
1.เฟรมให้ตัวได้มากกว่า อันนี้ไม่แปลกใจครับ บางเสียขนาดนี้เรื่อง stiff ก็ต้องลดลงเ)็นธรรมดา แต่ อย่าเพิ่งตกใจครับมันให้ตัวได้ชัดๆตอนที่ผมลองขึ้นยืน ขย่มๆบนเฟรมที่ยึดบนเทรนเนอร์ เหมือนจะจั๊มพ์สองล้อครับ รู็สึกว่าเฟรมมันดึ๋งๆได้ ตัวเก่าก็เป็นครับแต่ไม่ออกแนวดึ๋งคือมันจะวูบๆนิดหน่อย แต่ Propel รู้สึกทันทีว่ามีอาการยุบตัวได้
2.สามเหลี่ยมหลังด้านบน (seat stay) ให้ตัวได้มากกว่ารถรุ่นท็อปๆโหดๆ โดยเฉพาะเวลายืนแล้วทิ้งน้ำหนักลงขาข้างเดียว เฟรมบิดตัวได้มากกว่าคันเดิมอย่างรู้สึกได้ครับ แต่ช่วงที่น่าประทับใจสุดๆคือท่อนั่งและตะเกียบโซ่ ที่แข็งเหลือเชื่อโดยเฉพาะเวลานั่งปั่นแล้วอัดหนักๆ ออกแรงเยอะๆ รอบต่ำๆ พบว่าไม่ต่างอะไรกันเลย อาจเพราะเป็น ISP ทำให้ท่อนั่งยาวต่อไปจนถึงหลักอานไม่มีอาการให้ตัวได้และจงใจทำกะโหลกต่อตะเกียบโซ่ให้ส่งกำลังได้ดีมาก สรุปได้ว่า ช่วงส่งกำลังด้านล่างแกร่งเกินคาดรถแอโร่ครับ
3.ด้านหน้า เป็นจุดที่ยังไม่ได้รู้สึกมากเพราะบนเทรนเนอร์ผมก็ไม่ได้บ้าโยกเหมือนบนถนนเดี๋ยวรถจะพังเอา ปกติก็ปั่นนิ่งๆ ไม่ยืนปั่น แต่ลองยืนทิ้งน้ำหนักลงด้านหน้าซ้ายทีขวาทีดูว่าจะเป็นอย่างไร สมมุติฐานคือ มันน่าจะให้ตัวได้นะ ตะเกียบเพรียวบาง คอยาว แต่แปลกใจกับด้านหน้ารถคันนี้มากครับ ช่วงคอบึกบึน แกร่งเกินคาด คงเป็นเพราะเป็นคอ 1 1/2 นิ้ว และไม่ได้รีดคอให้บางเหมือนรถแอโร่อื่นๆ
สรุปรวมแล้ว มันนุ่ม ไม่กระด้าง แข็งในที่ที่ควรแข็ง ส่วนจะ stiff แค่ไหน เดี๋ยวรอลงถนนจริงๆแล้วมาลองเล่นกันดูว่ากระแทกกันจริงๆใส่กันหมดจะได้มากน้อยแค่ไหนอีกที
แต่ผมมีเรือ่งคาใจ
ไม่พูดคงไม่ได้ครับ ไม่ใช่เรือ่งผู้นำเข้านะครับ
เรือ่งนั้นเหลากันจนยาวแหลมเฟี้ยว 
แต่มันคือเรื่องของมิติรถคันนี้ที่ทำให้ผมมีปัญฆาอย่างแรงกับการเซ็ทรถให้ได้ดังใจ
มันเป็นรถที่มีท่อคอยาวจริงๆ ไซส์ xs ท่อคอยาว 120มิล ผมเข้าใจนะครับว่ารถแอโร่ส่วนมากจะทำท่อคอให้เพรียวจึงต้องยาวหน่อย แต่คันนี้ก็ไม่ได้เพรียวมาก แต่ยาวเสียเหลือเกิน (ยาวไปไหน) คันเดิมผมท่อคอ 90มิล (อันนั้นก็สั้นสะใจ) แถมมีท่อนั่งสั้นอีกต่งาหาก 51.5 หดจากเดิมลงมา 3 มิล หรือเทียบกับบางยี่ห้อสั้นกว่าเป็นเซ็นต์ด้วยซ้ำ ปัญหาคืออะไร??
ปัญฆาคือ เมื่อเซ็ททุกอย่างได้แล้ว (เบาะ) มาถึงเรือ่งของระยะเอื้อม มันต้องหาเสต็มให้ได้พอดี อย่างกรณีผมเสต็มต้องยาว 105 มุมประมาณ 17-19 องศา รองแหวน 0 มิล ..... จะหาที่ไหนได้ครับ?? ซางนิ้วครึ่งอีกต่งหาก
ผมเป็นคนชินกับอาการก้มเยอะๆ ชอบขี่รถก้มๆ เพราะขาสั้นตัวเตี้ยถ้าหน้าไม่ก้มมากก็ขี่เชิดเป็นสิงโตวิ่งไล่แป๊ะยิ้มวันตรุษจีน ขนาดเซ็ทตามที่เห็นดังภาพแล้วยังได้แฮนด์สูงกว่าเดิมเซ็นต์กว่าๆ ปรับความรู้สึกยากมากครับ
ทางออกของคนตัวเล็กๆจริงๆแล้วต้องไปเล่นรถผู้หญฺงครับ ท่อคอสั้นกว่า รถสั้นกว่า มีทางออกเล่นเสต็มได้เยอะ ปรับระยะต่างๆง่าย ถ้าสัดส่วนประมาณผม(165) จะมาปรับเอาโหดบนไซส์ xs บอกได้เลยว่าทำได้ยากครับ แต่คิดในแง่ดีหน่อยก็ขี่สบายตัวดี ไม่ยาวมากไม่ก้มมาก
สุดท้ายนะครับผมสรุปแบบสังเขปกว้างๆว่า มันไม่ใช่รถที่ขี่สะใจแน่นอนครับ ฟันธง ใครที่บอกว่ามันเบา พุ่ง สะใจ แสดงว่าท่านยังไม่เคยลองรถคาร์บอนแข็งๆดุๆ เบา โหด หรือเลื่อนมาจากคาร์บอนรุ่นกลางๆ แต่ใครที่เล่นรถแอโร่หลายๆตัวอยู๋แล้วอาจชอบความ stiff ในเฉพาะส่วนของมันที่น่าพอใจมากๆ และน้ำหนักที่เบาที่สุดในบรรดารถคาร์บอน(รวมตะเกียบ หลักอาน ก้ามเบรค) เรียกว่าผู้ออกแบบจงใจทิ้งความกระด้างบางจุดออกไปเพื่อให้รถขี่สบายขึ้นและมีน้ำหนักที่เบา ต่างจากรถแอโร่บางตัวที่ stiff สุดยอดแต่หนักเป็นบ้า (แต่อย่าลืมว่าบนทางราบน้ำหนักมีผลน้อยนะครับ)
เอาเป็นว่าจบแบบคาราคาซังแบบนี้แหละครับ เพราะบอกมากกว่านี้ไม่ได้ครับ ผมตั้งใจว่าจะเอามันไปลองแบบที่มันไม่ได้ออกแบบมาครับ จะเอาไปลองขึ้นเขาชันๆดูซิว่าจะง่อยขนาดไหน
ทิ้งท้ายด้วย สมุมุติฐานของผม 2 อย่างครับ
1.รถไซส์ xs ของแทบทุกค่ายรุ่นท็อปสุด stiff เกินจำเป็นสำหรับคนตัวเท่านี้!
2.เมื่อไหร่ที่เฟรมแอโร่น้ำหนักเท่ากับเฟรมทั่วไป มันก็ขึ้นเขาได้ดีในระดับน่าพอใจ เรือ่ง stiff ย้อนไปดูข้อ 1
ปล. สังเกตุดีๆ ไซส์เล็กไม่สวยเท่าไซส์ปกตินะครับ ท่อบนลาดเยอะ ถ้าวัดกันจริงๆจังๆ ผมว่าความแอโร่ลดลงด้วยเมื่อเทียบกับไซส์ใหญ่กว่าที่ท่อบนแบนราบมาก แต่เข้าใจครับเพราะถ้าไม่ลาดลงมาก stand over ไม่พอระยะเป้าคนตัวเล็ฏแน่นอน นี่ก็แทบจะพอดีเหลือเกินแล้วครับ ขาสั้นหรือเตี้ยกว่าอีกนิดเดียวก็ขี่ไม่ได้แล้ว ดังนั้นเทียบทรนงกับ TMR ของ BMC อาจไม่ดุดันเท่า แถมปรับองศาท่อนั่งและท่อคอให้ชันเข้าหากันเพื่อลดระยะความยาวเฟรม (เพราะลดจากด้านล่างไม่ได้แล้ว ฐานล้อสั้นที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้ว) เลยได้รถฐานล้อสั้นแต่หน้าลาดๆแทน (ปกติรถดุๆฐานล้อสั้นๆ หน้าจะชันๆ) ฟิลลิ่ง ประหลาดมากครับ ท่อนั่งชันขึ้นคล้ายอารมณ์รถ TT ซึ่งต่างจากพวก Canyon ที่เป็นรถแอโร่ฮาร์ดคอร์แต่ยังเป็นฟิลลิ่งรถถนน
นี่แหละครับเรื่อง geometry ที่มันคาใจ เพราะมันออกแบบบนไซส์กลางแล้วปรับย่อลงมาไซส์เล็กสุดขายคนเอเชีย ไม่ค่อยเน้นทำไซส์เล็ก อีกหน่อย ไม่แน่ครับกระแสการพัฒนาการออกแบบเฟรมอาจมองไปที่การพัฒนารถทุกขนาดให้มีสมรรถนะสูงสุดจริงๆ ไม่ใช่ทำมาบนขนาดเดียวแล้วย่อขยายเอา
ยังไม่นับตัวกดลูกปืนคอตัวบนอีก
