หนังพาไป : City of Ghosts (เกาะกง-กำปอด-ภูเขาโบโก-แกป)

[หางแฮ้ม]

รอชมต่อครับ

[สส]

คงไม่จบทริปที่ศาลานะครับ

[bluestranger]

...แต่ละภาพดูมีชีวิตชีวามากๆ เยี่ยมมากๆครับ

ขอบคุณสำหรับคำชมครับ

[bluestranger]

สุดยอดครับ อยากมีโอกาสไปปั่นแบบนี้บ้างจัง

ขอบคุณครับ ขอใ้ห้พบโอกาสนั้นครับ

[bluestranger]

อ่านง่ายสนุกดีครับ ว่าแต่จบแล้วหรือครับ

ขอบคุณครับ ยังไม่จบครับ ขอโทษที่ช้า

[bluestranger]

สุดยอดครับ

ผมนั่งรถขึ้นเมื่อซัก 3 ปีก่อนยังรู้สึกว่าเปลี่ยวมากๆ ไกด์เขมรเองยังไม่เคยขึ้นมาก่อน

ปีนี้เปลี่ยนไปเยอะ แต่เห็นสภาพโรงแรมที่บูรณะแล้วรู้สึกว่าหมดความขลังไปเยอะเลย


ปล.ร้านอาหารตรงปากทางขึ้นอร่อยมากๆ ร้านขายของชำใกล้ๆกันก็พูดไทยคล่องมาก

ร้านของชำนี้ผมก็แวะครับ เจ้าของคุยว่าเคยทำงานที่ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ใช่มั้ยครับ แกคุยสนุกดีครับ

[bluestranger]

[bluestranger]

ไม่เห็นหน้าจริงๆ

เห็นแว๊บ ๆก็พอครับ คนอ่านเค้าชอบอะไรที่มันลึกลับ ๆ

[bluestranger]

รอชมต่อครับ

ขอบคุณที่ติดตามครับ

[bluestranger]

คงไม่จบทริปที่ศาลานะครับ

ยังครับ ยัง ... ขอเวลาอีกนิดนึงครับ

[bluestranger]

ขอเซฟเก็บไว้เป็นแรงบรรดาลใจ

ยินดีครับ

[bluestranger]

อยากบอกว่าสุดยอดเลย ไม่เคยคิดว่าอยากจะไปปั่นในเขมรเลย แต่เห็นเส้นทางก็น่าปั่นเที่ยวจริงๆ
เหมือนกันเลยเสียดายของเก่าแก่ มาทำเสียหมด ความยิ่งใหญ่ของตัวตึก เมื่อทำแบบสมัยใหม่ ความสวยงามไม่เหลือเลย
ผมเห็นภาพเก่าๆ ที่นำมาลงแล้วได้เห็นก่อนหน้านั้นคงยากที่จะลืม เส้นทางดูปั่นง่ายถนนหนทางไม่ลำบากเหมือนที่ได้ยินมา
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่สนุกตื่นเต้นอย่างนี้อีกครั้งนะครับ

ขอบคุณที่ติดตามครับ ผมว่าเขมรน่าเที่ยวตรงที่เราไม่ค่อยรู้จักเขาดีนี่แหละครับ
มันน่าจะมีอะไรดี ๆ ซ่อนอยู่อีกเยอะนะ ... ผมว่า

[bluestranger]

18 พ.ย. 56

เช้านี้หมอกลงจัดที่สุดในโลก ... เอ่อ ในจักรวาลดีกว่า

เมื่อคืนผมมุดเข้าเต็นท์ตั้งแต่หัวค่ำ จึงไม่ทราบว่าในตอนดึก มีชายฉกรรจ์อีก 2 คน ขึ้นมาร่วมพักอาศัยบนศาลาด้วย

ขณะกำลังเก็บเต็นท์อยู่ มีเสียงทักดังมาจากมุมไกลของศาลา – เป็นภาษาเขมร
ผมจับความได้เฉพาะคำแรก “บอง ... บอง” ซึ่งแปลว่า “พี่ ๆ” ที่ตามมาอีกยาวเหยียด ไม่กระดิก
“Sorry, I’m from Thailand. ” ผมตอบกลับไป

สองหนุ่มเดินเข้ามาคุยด้วย พูดภาษาอังกฤษได้ดีทั้งคู่
ทั้งคู่เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย ปี 4 เอกภาษาอังกฤษ บิดมอเตอร์ไซค์ซ้อนกันมาจากจังหวัดตาแก้ว
คนหนึ่งชื่อ Chetra ลักษณะเป็นคนกระตือรือร้น มั่นใจ อีกคนชื่อ Kamera ท่าทางซื่อ ๆ นุ่มนวล

Chetra อวดรูปในสมาร์ทโฟนที่ถ่ายระหว่างเดินทางให้ผมดู เขาถ่ายรูปไว้เยอะทีเดียว มีแต่แอคชั่นแปลก ๆประสาวัยรุ่น
แล้วก็มีคลิปวิดีโอที่เขาถ่ายตัวเองพูดกับกล้อง ขณะขับมอเตอร์ไซค์ไปด้วย เขาว่าเป็นการบันทึกความทรงจำในแบบของเขา

เรารู้สึกถูกชะตาในกันและกันอย่างรวดเร็ว

พวกเขาชวนผมขึ้นไปชมวัดบนเนินด้วยกัน Chetra บอกว่าเมื่อคืนขึ้นมาถึงบนนี้ก็มืดแล้ว ยังไม่ได้ดูอะไรเลย
ผมขอเก็บของเสร็จก่อน แล้วจะตามไป

[bluestranger]

เก็บของเสร็จ ผมพบว่ารองเท้าที่ถอดไว้ข้างประตู นอกศาลา หายไป 1 ข้าง
ผมเดินหาอยู่นานก็ไม่เจอ
ฝีมือไอ้ด่างแน่ ๆ ... แจ่มแท้

ลืมเล่าไปว่า วันที่รีบขึ้นสองแถวออกจากสแรมเบิ้ล ผมก็ลืมมือถือไว้ที่เกสต์เฮาส์ ความที่มันเป็นมือถือถูก ๆ เลยไม่เสียดายอะไร
แต่มันทำให้ผมไม่มีนาฬิกาปลุกและเครื่องเล่น mp3 ใช้ตลอดทริปนี่สิ อันนี้สำคัญสำหรับผม

การทำของหายคงเป็นสไตล์ของผมจริง ๆ
ผมเคยทำกระเป๋าเงินตกหายในจีน
ที่เวียดนามยิ่งหนัก เต็นท์กับถุงนอนทั้งอันผมยังลืมได้
เรื่องขี้ลืม หรือขาดความระมัดระวังเนี่ย เป็นสิ่งที่ผมยังต้องปรับปรุง

[bluestranger]

ตามไปสมทบกับเพื่อนใหม่ที่วัดริมหน้าผา Kamera ยื่นขนมปังปอนด์กับนมข้นหวานให้ผม
Chetra ล้วงกระเป๋าหยิบเบียร์ออกมา 1 กระป๋องยื่นให้
ผมรับมาแต่ขนมปัง ปฎิเสธเบียร์ไป บอกว่าผมไม่ดื่มตอนเช้า และในกระเป๋าผมเองก็มีเบียร์อยู่เหมือนกัน (ติดมาตั้งแต่เกาะกง)

เราได้หัวเราะด้วยกันเยอะทีเดียว ผมเองยังได้เรียนภาษากัมปูเจียที่อยากรู้จากทั้งสองคนด้วย เช่น ...

บอนตั๊บตั๊ด – ขอใช้ห้องน้ำ
คาเฝ่ กะดาล – กาแฟร้อน
จรูก -- หมู
ไตร – ปลา
ฉะแก – หมา
คยม จองเรียบ กาจีม๊วย โอนสไร โรรบ้อกเนี๊ยก – ผมอยากแต่งงานกับลูกสาวคุณ
คยม บั๊ตสไบ จรึง – ผมทำรองเท้าหาย
ฯลฯ

กระทั่งผมรู้สึกหนาวขา เลยเดินกลับลงมาเอากางเกงขายาวที่รถ พอกลับขึ้นไปอีกทีก็ไม่เจอสองคนนั้นแล้ว
เราพลัดหลงกันตรงนี้
เป็นความผิดของผมเองที่ไม่ได้บอกเขาก่อน พวกเขาอาจคิดว่าผมรีบลงเขาไปแล้ว เลยไปที่อื่นต่อ