(Agalico journey diary)-10-18.01.2015 déjà-vu-Phu sam soom

[Kami@GT]

เราดันเนินกันจนพมาพบแคมป์ทหารที่มาสร้างทางและเดินสายไฟฟ้า ซึ่งกำลังเลิกงานนั่งกินข้าวเย็นกันอยู่เรียกชวนเราทานข้าวโอ้นับว่าเรายังพอได้เจอผู้คนอยู่บ้าง เราอยู่ในเงาของภูเขาอากาศตอนนี้เย็นขึ้นเรื่อย ๆ

[Kami@GT]

มีแคมป์ก็ต้องมีน้ำเรารอดแล้ว เรารีบเข้าไปส่งภาษาเข้าไปขอน้ำ ได้แบ่งน้ำมาคนละกระติกจะเติมทุกกระติกก็เกรงใจ คนงานแคมปืก็เหมือนทัวริ่งอย่างเรา กินง่าย นอนง่าย แคมปืก็สร้างอย่างง่าย ๆ จากวัสดุที่หาได้รอบตัว พอได้คุ้มแดด คุ้มฝนและซุกหัวนอนเท่านั้น เพื่อให้สะดวกในการเคลื่อนย้ายต่อไป

[Kami@GT]

เพื่อน ๆ กลุ่มหลังตามมาถึงเลยเลยได้โอกาสเติมกักตุนน้ำด้วยเลย

[Kami@GT]

สอบถามทางก็รู้ว่ายังอีกไกล แต่แสงก็กำลังจะหมดเราคงต้องเริ่มมองหาที่พักกันและทำใจแล้วว่าวันนี้อาจจะข้ามเขาไปไม่ได้ตามแผนอีกเช่นเคย การวางแผนบนกระดาษยังไงก็ไม่เหมือนปั่นจริงที่เราต้องทำใจเผื่ออุปสรรค ปรับตัวเอาตัวรอดแก้ปํญหาและผ่านมันไปให้ได้ เราไม่รู้ว่าเราจะเจออุปสรรคอะไร ทักษะ ประสบการณ์ และเพื่อน ทำให้อุปสรรคไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร พอมองย้อนกลับไปมันช่วยให้เราจำเรื่อราวได้ชัดเจนขึ้น เป็นสีสรรของการเดินทาง....

[Kami@GT]

ตอนนี้ปั่นมาได้กี่กิโล เหลือระยะทางอีกกี่กิโลนั่นก็ไม่ใช่สิ่งสำคัญอีกต่อไปแล้ว เราปั่นกันแค่ให้รถเคลื่อนไปข้างหน้าไปไกลได้แค่ไหนก็แค่นั้น

[Kami@GT]

ผมถือคติ"อย่าหวังน้ำบ่อหน้า" ยิ่งในพื้นที่อย่างนี้ไม่มีร้านขายของแน่นอน หากโชคดีเจอหมู่บ้านก็ไม่รู้ว่าจะมีน้ำขายหรือเปล่า เหลือดีกว่าขาดผมเอากระติกทุกใบมามากรอกน้ำจนเต็ม คาดการณ์เอาใว้แล้วว่าวันนี้ได้กินข้าวลิงแน่นอน และมีความเป็นไปได้มาก ว่าที่พักของเราอาจจะไม่ใกล้แหล่งน้ำ หากจำเป็นน้ำที่กรอกมาต้มให้สุกก็น่าจะปลอดภัยพอที่จะกินได้ เพราะเป็นน้ำจากแหล่งน้ำไหล แลดูแล้วใสและอยู่ยอดเขาไม่น่าจะมีสิ่งปนเปื้อนมากนัก....

[Kami@GT]

ค่อย ๆ ไปตามรอบขาใครรอบขามัน หากเป็นทางราบเราเอาสัมภาระไปมาก ๆ ได้แต่หากเป็นทางเขา เน้นให้เบาที่สุดและจำเป็นที่สุด เพราะเวลาไต่เขาสัมภาระแค่ 5 กิโลก็รู้สึกว่าหนัก มากเกินไปและเผาผลาญพลังงานโดยใช่เหตุ ทำให้ความเร็วในการเดินทางรถลงจากความเร็วที่ไม่สามารถทำได้และยังเสียเวลาจากการเข็น...

[Kami@GT]

ปั่นกันไปรอกันไปเป็นช่วง ๆ รุ่นใหญ่เริ่มรอบตกกันแล้ว

[Kami@GT]

สามาชิกรุ่นใหญ่ของเราก็อ่อนระโหยโรยแรงไปตามวัยเหมือนช่วงเวลานี้ของวันที่แสงเริ่มริบหรี่แรงก็ร่อยหลอ แต่ยังปากกล้าขาสั่นชู 2 นิ้วไหวอยู่ใจพี่ยังสู้อยู่นะ ผมไม่ได้ชวนนะพี่มาเอง 5 5 5

[Kami@GT]

หนุ่มเงี๊ยบยังสบาย ๆ แต่พี่ซาหน้าเริ่มซีดแล้ว แต่ยังเก็บอาการ ระดับไอเด้าห้ามแสดงว่าเหนื่อยเดี๋ยวเสียภาพลักษณ์

[Kami@GT]

ประธานยังไม่ถอดใจเร่งรอบขาถี่ยิบขึ้นไปนำหวังเรียกกลุ่มให้ตามเพื่อจะผ่านยอดเขาไปภายในเย็นนี้ให้ได้ สมาชิกเอาใจช่วยด้วยสายตา

[Kami@GT]

กลุ่มหลังรีบตั้งขบวนไล่ตามไปแข่งกับแสงสุดท้ายของวัน

[Kami@GT]

ผมประเมินแล้วว่าวันนี้คงต้องนอนกลางเขาแน่นอน ปล่อยหน้าที่ในการตัดสินใจให้ประธาน แล้วถอยลงมาคุมหลังเพื่อดูแลลุงอุ้ยที่สภาพร่อแร่ที่สุด

[Kami@GT]

ในที่สุดประธานก็ถอดใจ ต้องเรียกประชุมเปลี่ยนแผนยอมรับว่าวันนี้เราคงไปไม่ถึงคังเวียงแน่นอนแล้ว ให้สามาชิกที่ล่วงหน้าไปก่อนมองหาที่เหมาะ ๆ ตั้งแคมป์ได้เลย เราเจอพื้นที่อยู่จุดหนึ่งที่กว้างพอที่จะกางเต็นท์ใด้ แต่มันอยู่ริมถนนเกินไป อาจมีอันตรายจากผู้คนที่สัญจรผ่านไปมา ประกอบกับใกล้หน้าผาสูงชันที่เพิ่งตัดถนนผ่านดินอาจไม่อยู่ตัวอาจมีอันตรายจากหินหล่นหรือต้นไม้อาจโค่นลงมาได้จึงต้องไปต่อเอาดาบหน้า

[Kami@GT]

ในแสงรำไรหลังอาทิตย์ตก เรามาถึงเนินดินแห่งหนึ่ง เป็นแคมป์เก่าของทหารที่มาสร้างทาง หลังเนินดินสามารถกำบังสายตาจากผู้คนที่สัญจรไปมา และเนินดินยังกันหินที่อาจจะกลิ้งตกจากเขาได้อีกด้วย เห็นพ้องต้องกันว่าเอาตรงนี้แหละเหมาะที่สุดแล้ว และแสงมันก็จะหมดแล้วด้วย