๙๖ วัน ปั่น(จักรยาน)คนเดียวเที่ยวสองทวีป

[นงลักษณ์]

[tanzhess]

ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันครับ รออยู่เลยครับ เบียร์ริมถนน ไม่ได้ลองเหรอครับ อิอิ

[oldhippie]

ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันครับ รออยู่เลยครับ เบียร์ริมถนน ไม่ได้ลองเหรอครับ อิอิ

ไม่ได้ลองครับ มีโรคประจำตัวความดันโลหิตสูง หมอห้ามดื่มเบียร์ครับ อยากลองเหมือกันแต่กลัวว่าเป็นอะไรต่างบ้านต่างเมืองจะลำบาก ก็ต้องตัดใจครับ

[สนั่น อันทเกตุ]

ขอบคุณ ครับ
เข้ามาเกาะล้อด้วยคน
สุดยอดมากครับ

[เสือหงอย]

ติดตามครับ ยอดเยี่ยม

[white wolf]

กำลังจะขาย S presso เหลือบมาเห็น จักรยานคุณอา ตัดสินใจไม่ขายโดยฉับพลัน

[oldhippie]

ขอบคุณ ครับ เข้ามาเกาะล้อด้วยคน สุดยอดมากครับ

ขอบคุณครับ ด้วยความยินดียังมีที่ว่างครับ ไปเที่ยวด้วยกันเลยครับ

ติดตามครับ ยอดเยี่ยม

ขอบคุณครับ สำหรับคำชม

กำลังจะขาย S presso เหลือบมาเห็น จักรยานคุณอา ตัดสินใจไม่ขายโดยฉับพลัน

[oldhippie]

วันที่ ๒๒ (วันอาทิตย์ที่ ๑๑ พฤษภาคม)

คาบารอฟสก์ - อูลัน-อูเด

พาหนะ รถไฟ ทรานส์ไซบีเรียช่วงที่สอง

วันนี้จะต้องนั่งรถไฟจากคาบารอฟสก์ ไปอูลัน-อูเด ตามตารางรถไฟจะออกจากคาบารอฟสก์เวลา ๐๘:๑๕ น. หรือ ๐๑:๑๕ น. ตามเวลามอสโคว์ เลยนัดเจ้าของโฮสเต็ลให้มาเอากุญแจตอนตีห้าครึ่ง เนื่องจากโฮสเต็ลนี้เจ้าของจะไม่มาเฝ้า แต่จะมอบกุญแจให้ผู้พักคนละชุด จะเข้า-ออกเวลาไหนก็ตามสะดวกเหมือนกับอยู่บ้านตัวเอง นับว่าสะดวกดี

Andrew เจ้าของมาตรงตามนัด คืนกุญแจจับมือร่ำลากัน แล้วก็ปั่นจักรยานไปสถานีรถไฟ อันที่จริงสถานีรถไฟก็ไม่ไกลจากที่พัก ใช้เวลาปั่นประมาณ ๒๐ นาที แต่อยากเผื่อเวลาไว้ เพื่อซื้อเสบียง ถอดจักรยานใส่กระเป๋า ไม่อยากตกรถไฟ ถึงสถานีต้องเอากระเป๋าเข้าเครื่องสแกนทั้งหมด แล้วเข็นจักรยานผ่านเครื่องตรวจอาวุธ ตำรวจที่นี้ไม่ค่อยเข้มงวดเหมือนที่วลาดิวอสตอก จอดจักรยานใส่กุญแจไว้ใกล้ๆ ตำรวจ แล้วไปซื้อขนมปังจากร้านค้าในสถานี แล้วมาซื้อกาแฟจากตู้ขายเครื่องดื่มอัตโนมัติ ราคาค่อนข้างแพงถ้วยกระจิ๋วราคา ๓๐-๓๕ รูเบิ้ล (คิดง่ายๆ ๓๐-๓๕ บาท) ประมาณครึ่งหนื่งของถ้วยกาแฟ 7-11 กินไปตาก็คอยดูตารางรถไฟ เพราะยังไม่รู้ว่ารถไฟจะเข้าชานชาลาที่เท่าไหร่ ส่วนมากจะแจ้งก่อนรถเข้าสถานีประมาณ ๑๐ นาที ปัญหาใหญ่คือป้ายจะมีแต่ภาษารัสเซียที่เป็น อักษรซีริลลิก ซึ่ง จขกท. มิสามารถอ่านได้ เลยต้องอาศัยดูเลขขบวนรถแทน

พอเห็นบนกระดานแจ้งชานชาลาที่รถจะเข้าเทียบก็รีบเข็นจักรยาน ไต่บันไดข้ามสะพานลอย ไปยังชานชาลาลงบันไดมาก็พอดีกับขบวนรถเข้าเทียบพอดี หยิบตั๋วไปถาม จนท. ดูแลตู้โดยสาร ว่ารถไปอูลัน-อูเด ใช่ไหม เค้าก็ทำท่าทางว่าไม่ใช่ ชี้ไปที่อีกรางแล้วบุ้ยใบ้ให้ไปรอไกลๆ ก็เลยจัดการแยกชิ้นส่วนจักรยานใส่กระเป๋าตรงนั้นเลย พอเสร็จ รถไฟอีกขบวนก็เข้ามาพอดี ก็ไปถามพนักงานขบวนใหม่ พนักงานชี้กลับมาที่ขบวนเดิมที่จอดอยู่แล้ว งงแล้วที่นี้ อาตมาจะต้องไปขบวนไหน เลยวิ่งไปถาม พนักงานผู้ชายอีกตู้หนึ่งเค้ายืนยันตามที่พนักงานคนหลังบอก

ถึงตอนนี้ตาเหลือกสิครับก็ตรงที่ยืนอยู่คือตู้ที่ ๑๔ แต่ตู้ จขกท.คือตู้ที่ ๗ ลองนึกภาพดูครับข้างหลังสะพายเป้เสบียง ข้างซ้ายสะพายกระเป๋ากล้อง ข้างขวาสะพายกระเป๋าจักรยาน(วิธีก็คือนั่งลงเอาหัวมุดเข้าไปในสายสะพายแล้วยืนขึ้น มือขวาจับหูหิ้วเพื่อไม่ให้คอรับน้ำหนักมากเกินไป) ส่วนมือข้างซ้ายก็รวบหูหิ้วกระเป๋าข้างสองใบ น้ำหนักรวมกันเกือบ ๒๐ ก.ก. จากนั้นก็วิ่งครับ วิ่งไปดูหมายเลขข้างตู้ไปแทบจะสะดุดเท้าตัวเองล้มก็หลายครั้ง วิ่งกระหืดกระหอบเพราะไม่รู้ว่าจะได้เวลารถออกหรือยัง และตู้รถไฟก็ช่างยาวเหลือเกิน กว่าจะผ่านตู้ที่ ๑๓... ๑๒... ๑๑.... วิ่งๆ กระเป๋าข้างก็จะหลุดจากมือ ต้องวางจับใหม่เสียจังหวะอีก แล้วก็วิ่งต่อกลัวตกรถไฟก็กลัว ขืนตกรถไฟแผนการท่องเที่ยวพังหมด กว่าจะผ่านตู้ที่ ๑๐.... ๙.... ๘.... มันช่างนานเหลือเกินในความรู้สึก พอถึงตู้ที่ ๗ พนักงานเอาบันไดขึ้นแล้ว เลยรีบโยนกระเป๋าข้างทั้งสองใบขึ้นไปก่อน แล้วก็ยกกระเป๋าจักรยานขึ้นโดยมีผู้ชายชาวรัสเซียช่วยดึงขึ้น พนักงานโผล่มาโวยวายแต่ก็เอาบันไดลงให้ ขอดูตั๋วแล้วก็พูดเหมือนกับทวงตั๋วกระเป๋าใบใหญ่ จับได้แต่คำ บักกาจ บักกาจ (คงเท่ากับ Baggage ในภาษาอังกฤษ) ก็ไม่รู้จะอธิบายอย่างไร นึกว่าต้องเสียค่าขนต่างหากก็จะยอมเสีย เมื่อเห็นว่าคุยไม่รู้เรื่องเค้าก็ไปเรียกพนักงานผู้ชายมาคุย แต่ก็ไม่รู้เรื่องอยู่ดีเค้าเลยหันไปตัดบท พนง.ผู้หญิงว่าให้เอาเข้าไปก่อนเพราะคาอยู่ประตู แล้วเค้าก็ช่วยยกเข้าไปแต่พอเห็นรูปรถจักรยานที่กระเป๋า เค้าก็ทำมือว่าเป็นจักรยานก็เลยพยักหน้า เค้าก็บอก โอเค เฮ้อ โล่งไป เกือบตกรถไฟซะแล้ว

ตอนนั่งรถไฟช่วงวลาดิวอสตอก - คาบารอฟสก์ เป็นเวลากลางคืนและใช้เวลาเดินทางไม่นานแค่ประมาณ ๑๒ ชั่วโมง เลยไม่ค่อยมีรายละเอียดมาเล่าสู่กันฟัง ขอแก้ตัวช่วงนี้แล้วกันเพราะใช้เวลาบนรถไฟ ๕๓ ชั่วโมง ออกจากคาบารอฟสก์วันที่ ๑๑ พ.ค. เวลา ๐๑:๑๕ น.(เวลามอสโคว์) ถึงอูลัน-อูเด วันที่ ๑๓ พ.ค. เวลา ๐๖:๔๐ น.(เวลามอสโคว์)

แรกเลยมาดูเรื่องที่นั่งก่อนครับ ผมนั่งชั้นสามตลอดเส้นทางโดยจองผ่านเวป Realrussia ซึ่งอยู่ในอังกฤษ โดยใช้บัตรเครดิตค่าตั๋วบวกค่าบริการจะแพงกว่าซื้อจากเวปการรถไฟรัสเซียพอเลือดซิบๆ แถมตัดยอดเงินจากบัตรเครดิตเป็นเงินปอนด์อีก

นี่คือสภาพตู้โดยสารชั้นสามครับ




ตอนจองตั๋วกับเรียลรัสเซียแทบไม่ต้องระบุความประสงค์เลย พนง.จะจองตั๋วเตียงล่างให้โดยไม่ต้องร้องขอ สาเหตุที่จองเตียงล่างก็คือใต้เตียงจะเป็นที่เก็บของซึ่งเป็นสิทธิ์ของเจ้าของเตียงเป็นที่เก็บของที่ค่อนข้างปลอดภัย ไม่ต้องกลัวว่าจะมีใครมาขโมยข้าวของยามนอนหลับ ชั้นสามหรือ Platzkart จะเปิดโล่งแบ่งเป็นช่องๆ ช่องหนึ่งมี ๖ เตียง คือด้านที่ขนานกับตัวรถมี ๒ เตียง บน-ล่าง ส่วนด้านขวางมี ๔ เตียง บน-ล่าง ด้านละ ๒ เตียง เรื่องความปลอดภัยไม่ต้องกังวล เพราะจะมีตำรวจรถไฟสองนายคอยเดินตรวจเป็นระยะ ประกอบกับตู้โดยสารเปิดโล่งใครทำอะไรก็เห็นกันหมด ตัดปัญหาเรื่องความไม่ปลอดภัยได้เลย

เตียงชั้นล่าง




ที่เก็บของ




ที่นี้มาดูกันจากเตียงโล่งๆ จะมีที่นอนม้วนๆ อยู่ที่เตียงชั้นบนจัดการเอาลงมาอันหนึ่งปูเข้า แล้ว พนง.ที่ดูแลตู้จะมาเช็คตั๋วเราพร้อมทั้งเอาชุดเครื่องนอนมาให้ ซึ่งบรรจุอยู่ในถุงพลาสติกแต่เนื่องจากเขียนเป็นภาษารัสเซียเลยไม่อ่าน เท่าที่ดูก็จะมีผ้าเช็ดหน้าเป็นผ้าขนหนูเล็กๆ ๑ ผืน ปลอกหมอน ๑ ใบ ผ้าขาวปูที่นอนและรองผ้าห่มรวม ๒ ผืน ของเหล่านี้เมื่อจะลงรถผู้โดยสารจะต้องเก็บไปคืนพนักงานนะครับ

เอาที่นอนมาปู




อุปกรณ์การนอนในถุง




เอามาเรียงให้ดู




นี่คือหมอน




ที่นอนเมื่อปูเสร็จเรียบร้อย




แปลกที่หมอนของชาวรัสเซียจะเป็นสี่เหลี่ยมจตุรัส จะว่าแต่ในรัสเซียก็ไม่ถูกเพราะพบเห็นได้ทั่วไปในยุโรปกลางและตะวันออกด้วย ขนาดในมองโกเลียก็ยังเป็นสี่เหลี่ยมจตุรัสเหมือนกัน

ส่วนจักรยานก็ระเห็ดขึ้นไปอยู่บนนี้




ตู้โดยสารชั้นสอง ด้านขวามือจะเป็นห้องมีประตูปิด ภายในจะมีสี่เตียง บอร์ดที่เห็นด้านบนแสดงเวลามอสโคว์ อุณหภูมิภายในส่วนจุดเขียวที่เห็นแสดงว่าห้องน้ำว่าง ที่เห็นอยู่ในช่องก็คือหม้อต้มน้ำร้อนซึ่งจะมีทุกตู้โดยสาร



รถเสบียง เสียไป ๘๐ รูเบิ้ล สำหรับรูปนี้ เป็นค่ากาแฟถ้วยสีขาวซ้ายมือครับ




อ่านที่ชาวต่างชาติเขียนเล่าการเดินทางโดยรถไฟสายนี้ บอกว่าตามสถานีรายทางจะมีชาวบ้านนำอาหาร เครื่องดื่ม ขนม ฯลฯ มาขายแต่เท่าที่สังเกตุตลอดช่วง ๑๐ ช.ม. ที่นั่งมายังไม่เจอ พ่อค้าหรือแม่ค้าที่ว่าเลย ราคาอาหารที่ขายบนรถราคาค่อนข้างแพง แต่ จขกท.เตรียมเสบียงมาด้วยทุ่นค่ากินได้มาก มาม่าจากซุเปอร์มาร์เก็ตช่วยได้ น้ำร้อนมีให้ตลอดเวลา จะชงชา กาแฟ ถ้าไม่มีถ้วยกาแฟไป พนง.ดูแลรถมีให้ยืม

มาม่ารัสเซียราคา ๓๕ รูเบิ้ล




เลย์รสเบค่อนราคา ๓๕ รูเบิ้ล




ส้มสามลูก ๖๕ รูเบิ้ล




กาแฟ ทรีอินวัน ซองละ ๑๐ รูเบิ้ล




ถ้วยกาแฟของการรถไฟรัสเซีย




ออกจากคาบารอฟสก์มาได้ ๒ ชั่วโมงสภาพอากาศก็เปลี่ยนจากที่แดดจ้า เป็นทึมๆ ขมุกขมัวตลอดทางจนค่ำ การใช้ชีวิตบนรถไฟก็มีแต่นั่ง นอน กิน ถ่ายรูปไร้สาระ ชะเง้อดูสถานีรถไฟ เขียนบันทึก ช่วงนี้นั่งน้ำลายบูดตลอดทาง คิดถึงป้าโลล่าและสาวๆ

[san dee]

ขอมาตามฝันไปด้วยคนครับ

[oldhippie]

วันที่ ๒๓ (วันจันทร์ที่ ๑๒ พฤษภาคม)

คาบารอฟสก์ - อูลัน-อูเด

พาหนะ รถไฟ ทรานส์ไซบีเรียช่วงที่สอง

วันนี้ก็ยังอยู่บนรถไฟ ตามเส้นทางทรานส์ไซบีเรียช่วงคาบารอฟสก์และอูลัน-อูเด ตอนนี้ จขกท. อยู่บนรถไฟมากว่า ๒๔ ช.ม.แล้ว เมื่อคืนหลับสบายอากาศในตู้โดยสารไม่หนาวแค่เย็นนิดหน่อย เพราะอุณหภูมิภายในจะถูกปรับไว้ที่ประมาณ ๒๒ องศาซี

ตื่นขึ้นมาก็เลียนแบบชาวรัสเซีย คือหลังจากล้างหน้าแปรงฟันเสร็จ ก็ชงชามานั่งดื่มลืมบอกไปว่า จขกท.ซื้อชากล่องสีเหลืองพร้อมน้ำตาลก้อนมาจากวลาดิวอสตอกไว้ชงดื่มตลอดทาง แล้วก็นั่งดูสองข้างทางวิ่งผ่านหน้าต่างรถไฟเพลินๆ

ถึงสถานีนี้เหลือระยะทางอีก ๖๕๘๗ ก.ม.




บ้านชาวรัสเซียข้างทางรถไฟ




แม่ค้าขายอาหารตามสถานีรถไฟ ไข่ต้มที่เห็นนั่นฟองละ ๑๐ รูเบิ้ลครับ




Kios ขายอาหารตามสถานีรถไฟ




สังเกตดูราคาโค้กในตู้ครับ ขนาดขวด ๑.๒๕ ลิตร ราคา ๘๐ รูเบิ้ล คร่าวๆ ก็ ๘๐ บาทครับแพงมาก จะมีที่ราคาพอคบได้ก็พวกน้ำผลไม้ที่ผลิตในรัสเซีย ที่ราคาไม่ต่างจากในประเทศไทยนัก ส่วน จขกท.ก็ดื่มชาใส่น้ำตาลตลอดทางประหยัดค่าน้ำดื่มได้เยอะเลย

[kaka7]

ขอบคุณครับ รถไฟจอดให้ลงยืดเส้น ซื้อของได้นานไหมครับ

[oldhippie]

ขอบคุณครับ รถไฟจอดให้ลงยืดเส้น ซื้อของได้นานไหมครับ

แล้วแต่ครับ บางสถานีก็จอดแค่ ๒-๓ นาที แต่บางสถานีจอด ๒๐ นาที บางสถานีจอด ๔๕ นาที บนขบวนรถจะมีตารางบอกว่าเวลาไหนจะถึงสถานีอะไร และจะจอดกี่นาที ครับ

[tanzhess]

ที่บอกว่าเหลือหกพันกว่ากิโลอย่าว่านะครับว่านั่งรวดเดียว

[วุด ส้มบางมด..ครับ]

สุดยอดจริงๆ ขอเข้ามาติดตามด้วยคนครับ

[biohazard]

ขอบคุณ สำหรับเรื่องเล่าครับ