ในความทรงจำ "ดอยสอยมาลัย สันป่าป๋วย หินลาดนาไฮ ป่ารอยต่อตาก-เชียงใหม่ ปิสลอง ห้วยไม้หก" 11-16ธค55

[jony 6000]

เราต้มมาม่า และต้มเห็ดใส่สมุนไพรจีน ชูรสด้วยผงต้มยำจากมาม่า มันอร่อยเหาะไปเลยซดร้อนๆ เนี่ย
หลายครั้งการเที่ยวแบบครบพร้อมสรรพผมว่าไม่ได้รสชาดเท่าการเที่ยวแบบตามอัตภาพ
การเที่ยวแบบขาด ๆ หรือติดดินหลายครั้งให้ความรื่นรมย์และภาพของผู้คนสถานที่ที่ไม่บิดเบือนไปจากความเป็นจริง

ต้มเห็ดหม้อนี้ก็เหมือนกัน มันไม่ครบ มันไม่ดีพอสำหรับเหลา แต่สารพัดเห็ดที่พี่วันชัยเก็บมาต้องขอบอกว่าบางอันผมไม่เคยกินมาก่อนเลย ในความไม่ครบไม่สมบูรณ์แบบของมันแต่มันดีพอสำหรับเราสามคน ณ เวลานั้น ตรงสามแยกนั้น
เห็ดป่าที่เก็บสดข้างทาง โยนลงหม้อโดยไม่ต้องล้าง หม้อที่มีคราบกาแฟเกรอะกรัง ช้อนที่แบ่งกันตักซด
อร่อยมาก ซดน้ำแทบเกลี้ยง ถ้า...ไม่มีผึ้ง

ไปกาญน์กับท่านปลายเดือนนี้ จะไม่เอาตังค์ เอาหม้อ เอาแก๊สไป กะจะไปหาบรรยากาศอัตภาพ แบบนี้บ้าง ชอบๆ

[met]

ไปกาญน์กับท่านปลายเดือนนี้ จะไม่เอาตังค์ เอาหม้อ เอาแก๊สไป กะจะไปหาบรรยากาศอัตภาพ แบบนี้บ้าง ชอบๆ

ยินดีครับเฮีย จัดแบบตามอัตภาพให้เฮียคนเดียวเลยครับ
เดี๋ยวผมขอเสียสละสั่งปลาคังลวกจิ้ม แกงป่ารสจัด ไก่บ้านสมุนไพร เครื่องดื่มขมๆ กินไปก็มึนไป มาอดทนกินดื่มคนเดียวครับ

[met]

ชาวบ้านคงแปลกใจ พวกอดอยากมาจากไหนเพราะเราเข้าร้านได้สามคนซัดขนมปัง น้ำแดง สไปรท์ กันเพียบ
สอบถามทางได้ความว่าไปต่อน่าจะอีกราว10โล ผมนึกในใจสบายแล้วสิไม่ไกลแล้ว
แหม่ ออกจากหมู่บ้านมาก็รู้เลยว่ายังต้องดันเนินกันต่อ

จากปิสลอง ถนนเลียบน้ำแม่ตื่นไป ยังพอมองเห็นร่องรอยน้ำกัดเซาะถนนได้อยู่ จากนั้นก็ลัดเลาะเข้าป่าไปก่อนไปเจอกันอีกทีที่แม่ตื่นน้อย
จะชวนเพื่อนเล่นน้ำแม่ตื่นก็ไม่เอาด้วยสักคน เฮ้อ ร้อนนนนน
















อ้าวสร้างภาพหน่อย เข็นทำไม


อ้อ เดี๋ยวผมเข็นเป็นเพื่อน

[met]

ปั่นถึงยอดเนินมองไกล ๆ เห็นเจดีย์สีทองของวัดแม่ตื่นน้อย ใกล้ความเป็นจริงแล้ว
จากตาก สอยมาลัย สันป่าป๋วย หินลาดนาไฮ อูมฮวม ปิสลอง และเรากำลังถึงแม่ตื่นน้อย ห้วยน้ำขาว และ ห้วยไม้หกบ้านแม่อุ๊ยในที่สุด

ตื่นเต้น ๆ ๆ คิดถึงน้ำปู๋ ผักต้ม แกงโฮะ
ฮ่าาาา เห็นแก่กิน












เห็นเจดีย์สีทองไกล ๆ แล้ว


แต่ยังต้องข้ามเขาเตี้ย ๆ นี้ก่อน

[met]

4โมงเย็นแล้ว เรามาถึงด่านตรวจป่าไม้หนองแดง ของหน่วยพิทักษ์ป่าหนองแดง เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าอมก๋อย

ด่านนี้ที่จริงชาวบ้านที่หินลาดบอกว่าไปเรื่อย ๆ จะเจอด่าน ไม่คิดว่ามันจะไกลขนาด4-50โลกว่าจะเจอ
เราเจอชาวบ้านสองคนจากอูมฮวมที่ไปซื้อของแม่ตื่นน้อย ที่แซงเราไปช่วงบ่าย กำลังสวนเราย้อนกลับหมู่บ้าน อดคิดไม่ได้ว่าแล้วเค้าไม่มืดกลางทางในป่าล่ะรึนี่

ปืนแก๊ปยาวในมือคงช่วยได้แค่ให้อุ่นใจแต่จะเอาอยู่รึ หวังว่าคงไม่เจอเจ้าถิ่นนะ สยอง








ตะแกรงพี่ตึ๋งหมดแรงก่อนถึงแม่ตื่นน้อย ปล่อยตัวเองลงมาก่อน

[met]

แล้วเราก็ถึงแม่ตื่นน้อยจนได้ เป็นอันทะลุจากสอยมาลัย จ.ตาก-แม่ตื่น อมก๋อย จ.เชียงใหม่ในที่สุด
เราโผล่ออกมาจากทางลูกรังแคบ ๆ ข้างทาง

ใจรู้สึกแปลก ๆ นิดหน่อย ใจหนึ่งอยากไปข้างหน้าบอกพอแล้วขออาบน้ำ กินอิ่ม นอนสบาย แต่หันไปมองก็ใจหาย...จบแล้วเหรอ


โผล่ออกมาจากแยกแคบ ๆ ตรงนี้ก่อนข้ามสะพานเข้าแม่ตื่นน้อย (ที่กำลังสร้าง)


มองไปเห็นสะพานที่แม่ตื่นน้อยที่กำลังก่อสร้างอยู่


ท้องทุ่งนาที่แม่ตื่นน้อย น้ำแม่ตื่นไหลผ่านข้างหลังไกล ๆ


สายตาเหมือนเสียดาย อยากกลับเข้าไปใหม่ทั้งคู่


ช่องนี้เลยนะครับ ไปหินลาดนาไฮ และ ตากได้

[met]

สักวันเส้นทางจะนำเรากลับมาพบกันอีก...

[ปาน@๑๙]

แล้วเราก็ถึงแม่ตื่นน้อยจนได้ เป็นอันทะลุจากสอยมาลัย จ.ตาก-แม่ตื่น อมก๋อย จ.เชียงใหม่ในที่สุด
เราโผล่ออกมาจากทางลูกรังแคบ ๆ ข้างทาง

ใจรู้สึกแปลก ๆ นิดหน่อย ใจหนึ่งอยากไปข้างหน้าบอกพอแล้วขออาบน้ำ กินอิ่ม นอนสบาย แต่หันไปมองก็ใจหาย...จบแล้วเหรอ


โผล่ออกมาจากแยกแคบ ๆ ตรงนี้ก่อนข้ามสะพานเข้าแม่ตื่นน้อย (ที่กำลังสร้าง)


มองไปเห็นสะพานที่แม่ตื่นน้อยที่กำลังก่อสร้างอยู่


ท้องทุ่งนาที่แม่ตื่นน้อย น้ำแม่ตื่นไหลผ่านข้างหลังไกล ๆ


สายตาเหมือนเสียดาย อยากกลับเข้าไปใหม่ทั้งคู่


ช่องนี้เลยนะครับ ไปหินลาดนาไฮ และ ตากได้

ติดตามมาถึงตอนนี้ดูคล้ายๆ กับที่ผมผ่านไปเมื่อกลางกุมภาฯ ๕๕
ใช่แยกเดียวกันไม๊ครับ...แยกก่อนถึงสะพานข้ามน้ำแม่ตื่นไม่ไกล ถัดไปก็เป็นบ้านแม่ตื่นน้อย

[met]

ติดตามมาถึงตอนนี้ดูคล้ายๆ กับที่ผมผ่านไปเมื่อกลางกุมภาฯ ๕๕
ใช่แยกเดียวกันไม๊ครับ...แยกก่อนถึงสะพานข้ามน้ำแม่ตื่นไม่ไกล ถัดไปก็เป็นบ้านแม่ตื่นน้อย

ถั่วต้ม เอ้ย ถูกต้องนะครับ คุณปาน@19 ลองปั่นย้อนลงไปตากไหมครับ
จากแม่ตื่นน้อยถึงปิสลอง ราว15โล ทางลูกรังพอได้วอร์ม
เลยจากปิสลองเข้าไปเริ่มขึ้น แต่มันก็เนินลูกรังสลับตลอด ถึงปิสลองกะเวลาอย่าให้สายจะได้มีเวลาดันเนินจนผ่านป่าที่มีช้างกลางวันปลอดภัยกว่า แล้วเลยขึ้นไปนอนบนดอยสูง ๆ หน่อยก็เซฟดี ค้างกลางทางคืนนึงเพราะคงดันไม่ถึงอูมฮวมวันเดียว แต่ถ้าขาแรงก็ไม่แน่อาจถึง แต่ไงน่าจะไม่ถึงหินลาดนาไฮวันเดียวแน่ ๆครับ ที่หินลาดมีเรือหรือแพให้ข้ามสบาย จากนั้นทางชัดเจนไม่มีหลงจนถึงสันป่าป๋วย ถ้าจะข้ามเรือไปขึ้นเขื่อนภูมิพลก็ได้เรือออกทุกวัน2เที่ยว แต่ถ้ามีแรงอยากขึ้นสอยมาลัยก็ทำตัวให้เบาหน่อยเพราะเป็นการแบกจักรยานปีนเขา(พวกผมไถลลงมา) ไม่น่าจะหลงทางจากหมู่บ้านทางดี10โล ต่อจากนั้นจับทางวัวเดินย่ำ ตามไปเรื่อย ๆ เข้าป่าพยายามรักษาทิศให้เป็นเส้นตรงเวลาข้ามร่องเขา ลำธาร เห็นสันเขาสูงเมื่อไรก็น่าจะไม่หลง ปีนเรื่อย ๆ ก็ถึงบ้านร้างหน่วยย่อยดอยสอยมาลัยแล้ว จากน้นถนนชัดเจนจนออกทล.1175ครับพ้ม
ถ้าไปมาเล่าให้ฟังบ้างว่าโหดมันส์ฮายังไง

[met]

แล้วเราก็ได้กินก๋วยเตี๋ยวสมใจอยาก ตามหาร้านก๋วยเตี๋ยวมาตั้งแต่สันป่าป๋วย ฮ่าาา
แวะกินก๋วยเตี่ยวที่แม่ตื่นน้อยสมใจอยาก ยังมีอีกประมาณ4-5โลถึงห้วยไม้หก

ด้วยความตั้งใจไปเยี่ยมแม่อุ๊ย ญาติผู้ใหญ่สนิทของเฮียวันชัย
ตลอดสองข้างทางผ่านทุ่งนาที่เกี่ยวไปแล้วเป็นทุ่งสีทองตัดกับฉากหลังเทือกของดอยม่อนจอง
อ้อ ถ้ามาจากตากออกจากป่าแล้วเลี้ยวขวาจะขึ้นไปหาทล.1095ไปอมก๋อย เลี้ยวซ้ายนี่ไปแม่ตื่นน้อยและต่อไปดอยเปเปอร์ ท่าสองยางครับ

หันไปมองภูเขาที่เราข้ามมาแล้ว ประทับใจจริงๆ...


ที่จริงหลงครับ จะไปห้วยไม้หกต้องออกจากป่าแล้วเลี้ยวขวา ถ้าเลี้ยวซ้ายก็จะมาแม่ตื่นน้อย และ ต่อไปดอยเปเปอร์ได้


ท้องนาที่เก็บเกี่ยวแล้วที่แม่ตื่นน้อย




สะพานข้ามน้ำแม่ตื่นที่ บ.แม่ตื่นน้อย กำลังก่อสร้าง

[met]

อิ่มท้องแล้วปั่นย้อนกลับทางเดิมนะครับ จากแม่ตื่นน้อย ผ่านห้วยน้ำขาว บรรจบทล.1095 จนผ่านหน้าโรงเรียนแม่ตื่นวิทยาคม ผ่านซอยข้างโรงเรียนที่เราเคยปั่นข้ามดอยเปเปอร์ลงมาเมื่อปี51 ทริปแรกที่เราสามคนปั่นด้วยกันจากแม่สอด ขึ้นดอยเปเปอร์ โฆ้ะพะโด๊ะ และเป็นครั้งแรกที่มาเยือนแม่ตื่น อมก๋อยของผมเอง (ไม่นับล้มครั้งแรกด้วย )

ได้ข่าวว่า แม่ตื่น ห้วยไม้หก ห้วยน้ำขาว จะรวมกันตั้งเป็นอำเภอใหม่ของจ.เชียงใหม่ เนื่องจากระยะทางห่างจากอมก๋อยมาก อำเภอใหม่นี้น่าจะมีชื่อว่า นันทบุรี ก็คิดว่าทำไมไม่ชื่อแม่ตื่น


เย็นแล้ว แสงอ่อนลง ปรับโหมดการปั่นผ่อนคลายมากขึ้น


สะพานเหล็กชั่วคราวอีกสะพานนึง


ทางระหว่างแม่ตื่นน้อย - ห้วยน้ำขาว - ห้วยไม้หก กำลังก่อสร้างสะพานหลายจุด หน้าฝนน้ำแม่ตื่นจะเยอะเชี่ยวกราก พัดเศษซาก ต้นและรากไม้ลอยมางัดสะพานพังบ่อยครั้ง


ข้ามน้ำแม่ตื่นที่สะพานช้างเผือก







เลี้ยวขวาหน้าป้ายรร.บ้านห้วยไม้หก เข้าบ้านแม่อุ๊ย เวลาเปลี่ยนแต่ไม่คิดว่าอะไรจะเปลี่ยนไปขนาดนี้
สะพานคอนกรีตขนาดใหญ่ที่สร้างข้ามน้ำแม่ตื่นกลายเป็นสะพานไม้รวกไปแล้ว ผ่านไป5ปีสะพานไปกับสายน้ำเสียแล้ว

เราถึงห้วยไม้หกมืดพอดี แม่อุ๊ยไม่อยู่ไปทำบุญพระธาตุห้วยต้ม
คืนนี้ได้รับเมตตาจากลูกหลานแม่อุียเรานอนกันที่บ้าน ผอ.รร.บ้านห้วยไม้หก
คืนนี้เป็นคืนแรกที่ได้อาบน้ำจริง ๆ จัง ๆ คุณครูหรือ ผอ. เลี้ยงข้าวพวกเราด้วยมื้อใหญ่กับเครื่องดิ่มอีกชุด ขอบพระคุณมากครับ
ถือเป็นการฉลองทริปไปในตัว นั่งคุยกันสนุกสนานกับคุณครู ผลัดกันเล่าผลัดกันฟังระหว่างพี่วันชัยกับคุณครู ส่วนผมกะพี่ตึ๋งนั่งตาฉ่ำคอยฟังอย่างเดียว

คุณครูว่าปีที่น้ำเยอะพัดเอาต้นไม้ขนาดใหญ่ลอยไปงัดสะพาน ระดับน้ำที่สูงทำให้ไม้ลอยงัดสะพานหลุดจากตอม่อ ชาวบ้านไปยืนดูกันเสียงสะพานหลุดหล่นลงน้ำตู้มสนั่น แล้วสะพานที่เราเคยถ่ายรูปก็ลงไปนอนอยู่ก้นแม่น้ำใต้พื้นทรายเรียบร้อย สะพานไม้รวกที่เห็นก็เพิ่งทำได้ไม่นาน แต่การสัญจรยังโชคดีที่ยังสามารถอ้อมไปข้ามสะพานที่ห้วยน้ำขาวได้ครับ

คืนนี้เราคุยกันแล้ว "สอยมาลัย จนถึง แม่ตื่น" เป็นอีกหนึ่งเส้นทางที่น่าประทับใจแต่เวลาน้อย ตกลง
เราเปลี่ยนแผนอยู่พักเที่ยวแม่ตื่นต่อ อาจารย์เลยอาสานำเที่ยวพาเราไปช้อนปลาห้วยเหนือหมู่บ้านวันพรุ่งนี้




เปลี่ยนอารมณ์กะทันหัน ออกจากป่าเจอถนน ทุ่งนา หมู่บ้าน






พี่ตึ๋งที่สามแยก ถ้ามาจากอมก๋อยเจอป้ายนี้ต้องเลี้ยวขวานะครับ ไปบ.แม่ตื่นน้อย และสามารถแยกไปหินลาดนาไฮ หรือจะไป บ.ทุ่งต้นงิ้ว ดอยเปเปอร์ก็ได้


ถ้าย้อนจากแม่ตื่นน้อย-มาห้วยน้ำขาว-มาห้วยไม้หก จะโผล่ที่ป้าย"แม่ตื่นสปอร์ต"นี้ ขึ้นทล.1099ก็เลี้ยวขวาจะไปห้วยไม้หก และ อ.อมก๋อย


แล้วก็ผ่านปากทางแยกขึ้นดอยเปเปอร์ ที่เค้าว่าเป็นสายเก่า แต่เป็นทางที่พวกเราลงมา ลงสนุกมากล้มจุกมากด้วย เมื่อปี2551


มาอึ้งกับสะพานข้ามแม่ตื่นที่ห้วยไม้หก เราไม่ได้ข่าวคราวอะไรเลยว่าสะพานขาดไปแล้วเพิ่งมารู้เมื่อมาเห็นนี่เอง



สะพานข้ามแม่ตื่นที่ห้วยไม้หก เมื่อทริปดอยเปเปอร์ปี51 กว่า5ปีที่เราสามคนร่วมทริปกัน และกว่า5ปีที่เราได้กลับไปเยือนแม่ตื่นอีกครั้ง






สะพานปัจจุบันเหลือแค่นี้

[met]

เช้าวันถัดมา อาจารย์ท่านนัดลูกศิษย์หาสวิง เบ็ด พาพวกเราไปเที่ยวห้วยเหนือหมู่บ้าน
เราขี่จักรยานออกท้ายหมุ่บ้านขึ้นเนินไปไม่ไกล ก็ถึงห้วยที่น้ำใสไหลเย็น

วันนี้ตามอัธยาศัย บางคนระลึกความหลังสมัยอยู่ห้วยไม้หกที่ชาวบ้านออกตามหา
บางคนนอนตีพุงหลับกลางแดดอุ่น ๆ
บางคนนั่งทอดหุ่ยถือเบ็ดตกปลา ตกกุ้ง
บางคนถือสวิงช้อนปลาซิว กะว่าจะได้เอาไปกินกัน ไม่รู้ว่าได้กินไหมเพราะมื้อเย็นไม่ยักกะเห็น

วันนี้ทั้งวันหมดไปแบบวันสบาย ๆ
ตกเย็น คุณครูเลี้ยงข้าวเย็นและชวนคุยกัน เรื่องสัพเพเหระ จนมาถึงเรื่องนักเรียน จนดึกก็เข้านอนอย่างมีความสุขอีกวันหนึ่งผ่านไป




เส้นทางปั่นหลังหมู่บ้าน ขึ้นเนินเขาไปห้วยที่เราจะวิดปลากัน


ต้นไม้ใหญ่ยังมีอยู่


ห้วยเหนือหมู่บ้านตีนดอยม่อนจองยังสมบูรณ์อยู่มาก








หมวกปีกกว้างนี่แหละครับ ท่านผอ.รร.บ้านห้วยไม้หก พวกเราแปลงร่างเป็นเด็ก ปลดปล่อยความวุ่นวายไว้ก่อน สนุกกับการตกกุ้ง ช้อนปลา แต่ก็ได้แต่ปลาเล็กปลาน้อยไปทำหมกกันเท่านั้น ปลาใหญ่ไม่มี




พรานตึ๋ง แห่งบ้านห้วยไม้หก


ขากลับแวะต้นไทรใหญ่กลางหมู่บ้าน เป็นที่ตั้งศาลาทรงงาน "บ้านเล็กในป่าใหญ่" ของสมเด็จฯ ครั้งเสด็จมาที่แม่ตื่น






รถทัวริ่งของแท้ ผ้าขาวม้า กกน. กางเกง สารพัดตากเข้าไป


ของพี่ตึ๋ง พี่วันชัย

[met]

อ้อ ช่วงบ่ายหลังจากอาบน้ำกินข้าวกินปลา ก็ลากเสื่อไปนอนผึ่งพุงหน้าบ้านคุณครู
สักพักพี่ตึ๋งอยากกินน้ำมะพร้าว คว้าไม้ไผ่จะเกี่ยวมะพร้าวแต่เหลว เฮียวันชัยเลยปีนปรื๊ด ๆ ขึ้นไปเก็บมะพร้าวให้...
แล้วก็ไม่บอกว่าปีนเก่งน้อ

ตกเย็นเราขี่ไปดูสะพานที่ขาด นั่งละเลียดปล่อยอารมณ์กับสายน้ำแม่ตื่น ก่อนที่จะต้องแยกย้ายกันกลับในวันพรุ่งนี้


พี่ตึ๋ง : กินมะพร้าวกันไหม วันชัย met


พี่ตึ๋ง : เฮ้อ เหลว สอยมะพร้าวเหลว


พี่ตึ๋ง : เอาไงดีครับครู สอยไม่ได้เลย


พี่วันชัย : แล้วก็ไม่บอกจ๊อดว่าอยากกินมะพร้าว มะ ...


พี่วันชัย : เอ้า เอากี่ลูกกกกก





เสร็จแล้วลูกแม่อุ๊ยก็มาก่อไฟเผาข้าวหลามกินกัน


โดยมีพี่ตึ๋งเป็นลูกมือช่วยปอกเสี้ยนไผ่ หลัง ๆ ผมเห็นแม่เค้ามาปอกต่อเองไม่รู้ยังไง


แล้วท่านจ๊อดก็ไปทอดแหหาปลา จักรยานหายไปเลย


พี่วันชัย และ คุณครู ช่วยกันวิดแหหาปลา


ปั่นไปสะพานที่ขาด สองข้างทางหญ้ารก เนื่องจากสะพานขาดเลยไม่มีคนใช้เส้นทางนี้นานแล้ว

[met]

เช้าวันสุดท้ายเรานั่งรถตู้จากแม่ตื่นเข้าเชียงใหม่ ถึงเชียงใหม่บ่าย ๆ หาตั๋วกลับบ้าน
พี่วันชัยจับรถทัวร์ตรงยาวกลับหัวหิน ผมกับพี่ตึ๋งรถไฟกลับกรุงเทพ


ถือเป็นทริปสั้น ๆ แต่เส้นทางที่ตื่นตาตื่นใจทำให้เหมือนกับปั่นหลายวัน และเต็มอิ่ม
เสียดายที่เพื่อนเราคนหนึ่งไม่ได้ไปด้วยกันจนจบทริป ขอบคุณพี่ชัยด้วยครับ ครั้งหน้าคงได้เจอกันอีกไม่นานหรอก
โบกมือลาแยกจากพี่วันชัยแล้ว ผมกับพี่ตึ๋งปั่นไปเตรียมรถเพื่อขึ้นตู้รถไฟ เราฉลองทริปเล็ก ๆ ที่ตู้เสบียงสองคน เสียดายที่ขาดพี่วันชัย และพี่ชัย

แล้วเจอกันทริปหน้าครับ!

[chaisiam]

ทริปหน้าจะอยู่จนจบเลยครับ ติดตามเรื่องราวแล้ว น่าเสียดายจริงๆที่กลับก่อน(ถ้าไม่ติดะธุระต้องไปต่างประเทศ) ขอบคุณ คุณปิงอีกครั้ง ที่เสียสละเวลามาถ่ายทอดประสพการณ์และเส้นทาง