แจ้งวัฒนะ@บ้านเคียงภู สวนผึ้ง

[vitthawat]

สวัสดีปีใหม่ เพื่อนๆ นักปั่นทุกท่าน และเพื่อนนักปั่นที่เคยมาออกกำลังกายกับผมในชื่อกลุ่ม แจ้งวัฒนะ เมื่อ 3 เดือนก่อน และกิจกรรมนี้ก็หายไปจากหน้า WEB เนื่องจากผมประสบเหตุกระดูกหักครับ จึงต้องรักษาตัวนาน แต่เพื่อนนักปั่นที่เคยมาก็ยังคงนัดกันออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ โดยผ่านการนัดใน Line : Chaengwatana ครับ ทุกเช้าวันเสาร์จะมีการนัดพบกันที่ The Crystal PTT หรือสถานีจ่ายน้ำมัน ปตท. บนถนนชัยพฤกษ์ขาออกเวลา 06.30 น.นั้นเองครับ

จากการติดตามข่าวสารใน Line ที่รวดเร็ว ทำให้ผมและเพื่อนๆ ทั้งที่คุ้นเคยและไม่คุ้นเคย ได้มาร่วมตัวกันอีกครั้งหนึ่งที่บ้านเคียงภู อ.สวนผึ้ง จ.ราชบุรี เมื่อวันเสาร์ที่ 16 มกราคม พ.ศ.2559 เจอกันในบรรยากาศเทศกาลปีใหม่ในบ้านกลางหุบเขาที่มีอากาศเย็นสบายและร่มรื่นมาก บ้านเคียงภูก็เป็นรีสอร์ทเล็กๆ ธรรมดาๆ ไม่ได้สวยหรูแบบที่นักลงทุนมืออาชีพระดับร้อยล้านทำกัน ที่นี้ไม่มีแกะให้ถ่ายรูป มีแต่หมาไม่กี่ตัวให้ถ่ายรูปแทน มีนก ไก่ตามธรรมชาติ แต่เจ้าของบ้านก็คือนักปั่นที่รักจักรยานมากๆ ภายในร้านอาหารก็ยังมีจักรยานรุ่นเก่าๆ แขวนประดับใต้หลังคาหลายคัน ผมคิดว่าบ้านเคียงภูเป็นจุดนัดพบที่ดีสำหรับทีมทุกทีมที่จะออกรอบปั่นวัดใจกัน ที่พักก็สะดวกสบาย แต่ไม่ถึงระดับ 4-5 ดาวในโรงแรมอย่างโอเรียลเตล ใครอยากหรูก็ไปที่อื่นน่ะครับ ที่นี้สามารถรับได้แบบครอบครัว คู่ โสด มีเต็นท์ให้พักด้วยครับ อาหารดี มีคาราโอเกะ มีโปรเจ็กเตอร์ มีเครื่องเสียงบริการ จะนัดประชุมสันทนาการก็ได้น่ะ และมีรถเซอร์วิสสำหรับการปั่นด้วย ลองไปกันดูครับ ไปเป็นกลุ่มต้องจองล่วงหน้าน่ะครับที่ 0818169578 ที่บอกก็ไม่ใช้ว่าจะต้องไปอุดหนุนน่ะครับ เพียงแต่มีอะไรดีๆ ก็มาฝากบอกให้รู้โดยทั่วกัน เพราะเจ้าของก็ออกปั่นด้วย จึงเป็นอะไรที่ลงตัวและคุยกันรู้เรื่อง อีกเรื่อง เพื่อนหลายคนอาจจะเคยไปที่สวนผึ้งกันมาแล้ว สำหรับใครที่เคยปั่นก็จะรู้ว่าเป็นอย่างไร แต่คนที่ไม่เคยไปก็น่าจะไปลองดูสักหนหนึ่งในชีวิตครับ และแต่ละฤดูกาล ธรรมชาติก็แตกต่างกัน การไปปั่น ควรไปวันหยุดที่ไม่ใช้เทศกาลท่องเที่ยว เพราะที่พักจะแพง รถยนต์จะมาก

เล่าเรื่องของทีมแจ้งวัฒนะดีกว่าครับ พวกเรานัดเจอกันที่บ้านเคียงภู ผมหาใน Google Map ว่าตรงไหน เห็นว่าอยู่ที่หมู่บ้านตะโกล่าง อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี ไม่ไกลเลย พอๆ กับไปเขาใหญ่หรือระยองหรือหัวหิน ผมออกจากกรุงเทพ 11 โมงเช้า ไปทางถนนชัยพฤกษ์ ราชพฤกษ์ ปิ่นเกล้านครชัยศรี เพชรเกษม และเข้าสวนผึ้ง ไปถึงประมาณ 15.10 น. ที่ช้าเพราะแวะหลายแวะครับ เมื่อไปถึงทุกคนแต่งตัวพร้อมปั่น หน้าตาสดใสทุกคน ผมและทุกคนดีใจที่ได้พบกันอีกครั้ง หลังจากที่ไม่ได้พบกันหลายเดือน มันเป็นความรู้สึกที่เต็มไปด้วยมิตรภาพ ผมพาภรรยาและลูกชายลูกสาวไปด้วย ผมนำรถไป 2 คัน เป็นหมอบและไฮบริด แต่คุณมะโหนกเจ้าของบ้านเคียงภู บอกว่าไม่น่าจะไปทันกลุ่มได้ จึงได้เอื้อเฟื้อให้ใช้ 3Rensho ใจป้ำมากๆๆ รถหายากมากๆ ให้ลูกชายวัย 19 ปีของผมซึ่งไม่เคยขี่เสือหมอบเลย เคยพาลูกไปที่ Sky Lane ครั้งเดียวเมื่อตอนปีใหม่ ดูว่าเขาจะชอบจักรยานไหม ครั้งนี้จึงพาไปวัดใจอีกครั้ง ถ้าชอบก็ต้องถอยป้ายแดงให้ 1 คันแน่ๆ คุณมะโหนกก็ใจกล้าให้ลูกผมใช้ปั่นด้วยน่ะ เมื่อพวกเราเตรียมอุปกรณ์ น้ำ เรียบร้อย ก็เตรียมพร้อมออกเดินทาง โดยคุณมะโหนกได้ให้พนักงานรีสอร์ทขับรถเซอร์วิสตามเป็นระยะๆ ครับ ในทีมนับรวมได้ 12 คนที่ปั่นในวันนี้ตามภาพ ก็ขอแนะนำชื่อก่อน คือ คุณหน่อย คุณติ๋ม คุณวิทยา คุณเอี่ยว คุณหมัก คุณถาวร คุณวิชาญ คุณลานนา คุณอุ๊ คุณป๊อก คุณมะโหนกเจ้าของบ้าน น้องไอซ์ลูกชายและผม เอ๋ครับ แต่ละคนก็พาทั้งลูก ภรรยา สามี สัตว์เลี้ยงทั้งสุนัขและกระต่ายไปด้วย ก่อนไป ถ่ายรูปก่อน จากนั้นเดินทางในเวลา 15.30 น. เราวางแผนว่า จากหน้าบ้านเคียงภูจะไปทางซ้ายมือ วนเป็นวงกลมมาบรรจบที่เดิม ระยะทางประมาณ 48 กม. +- 1 กม.ครับ กลับมาที่จุดเริ่มเวลา 18.00 น. สภาพภูมิประเทศเป็นภูเขา ทางปั่นจึงมีขึ้นเขาและลงเขา โค้งซ้าย ขวาและทางตรง ต้องควบคุมความเร็วให้ดีในเวลาลงเขา และมีทางโค้งด้วย บางจุดชั้นมาก ซึ่งตลอดระยะทาง 48 กม. วิวข้างทางเป็นพืชไร่สลับพืชสวน และป่าเศรษฐกิจ รถยนต์ในเส้นนี้มีน้อย นานๆ จะมีรถยนต์มาสักคัน ถนนด้านหน้าบ้านเคียงภูผมก็ไม่ทราบว่าชื่ออะไรน่ะ ไปดูใน Google Map ก็แล้วกันครับ เราปั่นกันขึ้นและลงจนเหนื่อยมาก แต่ก็สดชื่นเวลาลงจากเขา ลมหนาวเย็นๆ มาปะทะใบหน้าและร่างกาย เสื้อที่เปียกชุ่มด้วยเหงื่อก็แห้งได้เร็ว พอถึงเนินบางแห่งก็หยุดพักดื่มน้ำ ผมยอมรับว่าวิวข้างทางสวยมาก เหมือนไปปั่นทางภาคเหนือ ใครไม่เคยมาก็ลองมาน่ะ ไม่ต้องขับรถไปไกลถึงเชียงใหม่ เชียงราย น่าน แพร่ มาแค่นี้ก็พอแล้ว เราปั่นมาเรื่อยๆ ไม่ได้ทำความเร็วมากมายคือ 8-15 เวลาขึ้นเนิน 37-40 เวลาลงเนิน จนยางรถของคุณถาวรฉีกขาด เป็นยางฮาฟท์ด้วย ไม่ใช้ยางงัด ดีที่มียางเตรียมมาในรถเซอร์วิสครับ จากนั้นเราก็ผ่านโรงเรียนตำรวจตะเวนชายแดนบ้านถ้ำหิน แล้วก็มุ่งหน้าต่อไป ในกลุ่มเกาะกันแน่นดี แซวกันไปมา ลูกชายผมก็สนุกไปด้วย ครั้งแรกของเขาครับ เราผ่านโคลีน่ารีสอร์ทสวนผึ้ง ผ่านสวนผึ้งคันทรีฮิลล์รีสอร์ท และผ่านโรงเรียนสวนผึ้งวิทยา ก็มาออกถนนสายราชบุรี-ผาปก พวกเราเลี้ยวขวาไปตามถนนจนมาถึงบ้านหอมเทียนเป็นจุดพักอีกแห่งในเวลาประมาณ 17.30 น. พระอาทิตย์ก็เริ่มจะจมลงดินแล้ว รถในกลุ่มพวกเรามีไฟท้ายกันหมด ขาดแต่ไฟหน้ามีเป็นบางคันเท่านั้น เราจึงพักกัน 10 นาที แล้วเดินทางต่อ การเดินทางจากช่วงนี้ไปที่บ้านเคียงภู มันเป็นทางตรงๆ เอียงโค้งซ้ายยาวๆ โค้งขวายาวๆ เป็นระยะๆ แต่ประเด็นที่สำคัญคือมันเป็นทางขึ้นเนินยาวๆ อาการปั่นที่ร่าเริงมันเริ่มซึมๆ กันเป็นแถว จากกลุ่มเดียว เริ่มแตกออกเป็น 2 แล้วเป็น 3 แล้วก็ 4 จนต้องหยุดพักเป็นระยะ เราผ่านสวนผึ้งรีสอร์ท ความมืดมาแล้ว ผ่านวัดช่องลม มันก็เงียบเหลือเกิน รถยนต์ผ่านมานานๆ คัน เสียงหมาหอนมีให้ได้ยิน อากาศเย็นพอควร ลมพัดแรงบ้างเอื่อยบ้าง ทำเอาขนลุกได้เหมือนกัน จนมาถึงสามแยกผมเลี้ยวขวาเข้าถนนทางหลวงชนบท กลุ่มก็คอยกันในบริเวณนี้ ฟ้าเริ่มมืด ช่วงฤดูหนาวมันจะมืดเร็วมาก 18.00 น. มืดแล้ว จากตรงสามแยกนี้เราออกตัว ขึ้นเนินอีก จนในที่สุดทุกคนได้หายไปจากสายตาผมหมด ผมปั่นในความมืดคนเดียว ตระคริวก็เริ่มมาเป็นลูกๆ ทั้งขาซ้ายและขวา จนต้องผ่อนแรงกดลง น้ำหมดไปหลายขวด แต่น้ำติดรถต้องจิบเป็นระยะๆ ในความมืดมันก็น่ากลัว ผีก็กลัว โจรก็กลัว แต่ก็ก้มหน้ามองแต่ล้อ เกียร์ทุกเกียร์ปรับจนเบาสุดๆ แล้ว มันก็ยังเหมือนหนักและไปได้ช้าจนอยากจะลงเดินเลย ในที่สุด ที่เสาไฟข้างถนนตรงทางโค้ง ก็เห็นเงาตระครุ่มๆ 1 คนกับจักรยาน มองมาที่ผม ด้วยเงามืดที่เย้ยหยันว่าไอ้นี้มันคงไม่รอดแน่ๆ ผมก็กลัวว่าใครว่ะ มายืนริมทางที่เปลี่ยวแบบนี้ ดักปล้นเราหรือเปล่าจะปั่นตรงไปดีหรือไม่ จะเลี้ยวกลับไปทางเดิมดีกว่าไหม แต่มันก็ 40 กว่าโลแล้ว อีกเพียงแค่ 3-4 กิโลก็ถึงบ้านเคียงภู จึงตัดสินใจด้วยความกล้าหาญของนักปั่นจักรยาน เอาไงเอากัน ทั้งตัวก็ไม่มีอะไรจะให้ มีแต่รถคันเก่าๆ เท่านั้น วิ่งพุ่งชนด้วยความเร็วที่ต่ำที่สุดคือ 8 กิโลเมตร พอมาใกล้ในที่แสงสว่าง สบายใจเลย เป็นคุณมะโหนกนั้นเอง ดูซิครับ ยื่นรอผมด้วยความเป็นกังวลใจมากๆ ว่าหายไปไหนมา ผมกับคุณมะโหนกออกเดินทางต่อ คุณมะโหนกมีไฟหน้า ผมมีไฟท้าย ปั้นไปก็เจอเนินขึ้นเขาอีก ช่วงลงก็ดี พอขึ้นใจแทบขาด คุณมะโหนกบอกว่า อีก 2 เนิน ถึงบ้าน ผมก็ไม่ได้นับน่ะ แต่มันผ่านมาหลายเนินอยู่ โดนคุณมะโหนกหลอกแน่ๆ บอกผมว่าไม่ไกลแล้ว ใกล้แล้ว แต่ก็ยังไม่ถึงสักที จนแล้วจนรอดเห็นคุณมะโหนกเลี้ยวซ้ายเข้าบ้านเคียงภู ผมดีใจมากๆ มันทรมานมากเลย ยิ่งกว่าขึ้นภูกระดึงอีก ขึ้นมา 2 ครั้งยังไม่เหนื่อยเท่านี้ อาจเป็นเพราะผมห่างจากการปั่นจักรยานมา 3-4 เดือน พอหายป่วยก็ลงสนามทันที จึงยังปรับตัวไม่ค่อยจะได้ ทุกคนก็สนุกกับทริปนี้ พวกเราก็แยกกันไปอาบน้ำ 19.30 น.ก็มารวมตัวทานมือค่ำกัน อาหารมีเยอะมาก คุณป๊อกและครอบครัวนำกุ้งจากฟาร์มเพื่อนที่โพหัก ราชบุรีมาปิ้งกินกันถึง 6 กิโล ตัวใหญๆ ทั้งนั้น กินไปดูฟุตบอลไทย-ญี่ปุ่นไป จนผ่านไป 3 ลูก เลิกสนใจเลย แล้วเราก็มาจัดการทำเสื้อทีมแจ้งวัฒนะ ตกลงได้แบบแล้วครับ ขอบคุณสำหรับแบบที่ช่วยกันคิด จากนั้นก็มาจับฉลากของขวัญปีใหม่แบบขำกลิ้ง ร้องเพลงกันสนุกสนาน ตลอดจนมีการเล่นเกมคณิตคิดเร็วด้วย เกมนี้ไม่เหมาะสมกับผู้เยาว์ เพราะเป็นคณิตศาสตร์ชั้นสูง จนเวลาล่วงเลยมาถึงเที่ยงคืน เราได้นัดปั่นต่อในเวลา 7.30 น. จะไปอีกเส้นทาง ใครไปไหวก็ไป ไม่ไหวก็พัก อากาศที่บ้านเคียงภูหนาวดี น่าจะประมาณ 15-20 ได้ ดีที่มีเครื่องทำน้ำอุ่น พอได้นอนก็หลับไปเลยครับ ไว้จะมาเล่าวันต่อไปน่ะครับ

[Tim Suwimon]

สนุกสนานกันมากกกกกก

[songmusic]

สนุกมากครับ เป็นการออกทริปต่างจังหวัดครั้งเเรกของพวกเรานะครับ ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ ที่มาเยี่ยมเยือนสวนผึ้งครับ

[narinko]

สนุกม่กๆคับ

[Ktr78]

เสียดายมากครับที่ไม่ได้ไป ทางสวยมากๆ ผ่านทริปนี้ไปเดี๋ยวพี่เอ๋ก็มีลูกชายมาร่วมปั่นด้วยแน่ๆครับ

[Witchawut]

รออ่านภาค2ครับ...พี่เอ๋สรุปทริปได้แจ่มมากครับ

[narinko]

รออ่านภาคต่อไปคับ