ThaiMTB.com

เปลี่ยนมาปั่นบนสันเขื่อนบ้าง จะได้มองวิวอีกแบบ

แล้วก็มุดลอดใต้สะพานข้ามมาอีกฝั่งแม่น้ำ

บรรยากาศอีกฝั่งของแม่น้ำตัมสุ่ย

มีรถเข้ามาวิ่งร่วมกับนักวิ่ง นักปั่น นักตกปลา... ฯลฯ

มีชาวไต้หวันมายืมจักรยานปั่นออกกำลังกายกันเยอะมาก

เจอร้านจักรยาน เพื่อนๆ แวะเข้าไปเยี่ยมชม ผมก็แว่บไปถ่ายรูปร้านแกะสลักหิน พี่ตั๊มก็ถ่ายรูปจักรยานคู่ใจ

มัวแต่อยู่ในร้านจักรยาน ออกมาไม่ทันดูแสงทองฉาบฟ้า

นึกว่าสนามบินอยู่อีกไม่ไกล แต่ฟังจากเจ้าของร้านจักรยานบอกว่าอีกไกลมาก 30 กว่ากิโลเมตรขึ้น ก็เลยงงไปพักใหญ่ รีบออกมาปั่นต่อดีกว่า เดี๋ยวจะมืด

ก่อนเข้าก็ถ่ายรูปหมู่สักหน่อย แล้วก็ได้มุมเหมาะๆ ด้านซ้ายสุด มีปลั๊กไฟให้เสียบชาร์จแบตเตอร์รี่ ใก้ลห้องน้ำพอสมควร เจอฝรั่งเลยคุยกัน เขาปั่นจักรยานแม่บ้านเที่ยวเกือบรอบเกาะไปไม่ไหวช่วงทาโรโกะ อี๋หลาน ต้องโบกรถมอเตอร์ไซค์ ส่วนจักรยานแม่บ้านได้มาฟรี ก็ยกต่อให้คนอื่นไปฟรี สักพักก็ขอตัวมาพักผ่อน หลังuploadรูปขึ้นfacebookเสร็จก็งัดถุงนอนออกมา อากาศหนาวจริงๆ ไม่น่ายกแผ่นโฟมรองนอนให้คนไต้หวันที่ประสบอุบัติเหตุที่เมืองหนันอ้าไปเลย

03:00น. ตื่นขึ้นมาเตรียมเช็คอิน ต้องแยกร่างจักรยานเพื่อจะเข้าเครื่องแสกนได้ทุกชิ้นส่วนทีละคน ของใครของมันห้ามปะปนกัน สแกนแล้วก็ห้ามไปแตะต้อง เดี๋ยวต้องสแกนใหม่ เลยวุ่นวายพอสมควร เพราะเจ้าหน้าที่ชายบอกว่า อนุโลมเฉพาะครั้งนี้ ให้ถอดล้อแล้วสแกนเสร็จก็ใส่กลับเพื่อเข็นไปขึ้นเครื่องได้ แต่เจ้าหน้าที่หญิงดูท่าจะเป็นหัวหน้าบอกว่า ไม่ได้ ต้องถอดหมดทุกล้อเพราะสแกนแล้วจักรยานจะไหลไปตามสายพานเลย สุดท้ายก็ต้องถอดล้อ2ล้อ แต่จักรยานก็ไม่สามารถไหลไปตามสายพานได้ เจ้าหน้าที่ต้องยกออกมาใส่รถเข็น เข็นไปขึ้นโหลดใต้ท้องเครื่องอยู่ดี ทำให้เฟรมเป็นรอยเพียบเลย เศร้า

และแล้วก็สำเร็จลุล่วงด้วยดี จบทริปปั่นรอบเกาะไต้หวัน ขาดแค่ติ่งบนกับติ่งล่างของเกาะเท่านั้น โอกาสหน้าต้องมาลองปั่นกลางเกาะดูป่าเขาลำธารสักหน่อย

8:30น.ก็ถึงดอนเมืองโดยสวัสดิภาพ น้องลิฟท์ขับรถมาบริการรับพี่เชียง พี่ตั๊ม และคุณเก่ง ผมก็เลยถือโอกาสติดรถมาด้วย ได้ทานข้าว และกาแฟฟรีที่ Rit Bicycle ลุงอิ๊ดช่วยล้างรถจักรยานและปรับแต่งเกียร์ให้ดีขึ้น เสร็จก็ขอตัวปั่นกลับบ้านที่สาทร กลัวจะติดใจทานข้าวเที่ยงต่อแล้วต่อไปถึงมื้อเย็น

ย้อนนิดหน่อย ที่จริงก็รูปเหมือนๆกันกับคุณชาวิช

สัญญานไม่ดีเลย หลายวันแล้ว