"เต๋อชิน" ขอไปซักครั้งให้รู้กัน

[Walrus]

อีกเหตุผล(ข้ออ้าง) ที่ผมยอมเสียฟอร์มไม่ปั่นให้ถึงแชงกรีล่าเมื่อคืน เพราะตลอดเวลาที่ผมไหลลงมาผมเห็นวิวตรงนี้
คิดว่าตอนเช้ามันจะเป็นอย่างไรน๊า
ไกลๆโน้นคือรันเวย์สนามบิน

[Walrus]

ตอนผมเข้าไปเก็บของในเต้นท์อยู่นั้น คุณพ่อได้พาลูกสาวไปส่งโรงเรียนแล้ว จึงคลาดกัน ไม่ได้อำลา เหลือเพียงคุณแม่คนเดียว แต่ซักครู่ใหญ่ๆก็มีสาวน้อยรูปร่างอ้อนแอ้นมาเป็นลูกมือเติมน้ำ เห็นแล้วชอบเลย ตัวผอมบางนิดเดียว แต่ว่องไวและแข็งแรงดี แถมหน้าตาสะสวยซะอีก แต่ผมไม่กล้าขอเขาถ่ายรูปหรอกกลัวเขาปฏิเสธ และจากที่สังเกตมีคนขับรถคนนึงซึ่งสาวเจ้าให้ความเอาใจใส่เป็นพิเศษ ผมก็ดูเขานั่งจีบกันไปเรื่อยๆ นานๆครั้งก็หันมาสนใจว่าผมเป็นใครมาจากไหน
เวลาพอประมาณ เก็บของเรียบร้อย ตัดสินใจแน่วแน่ว่าทางข้างหน้าจะไม่ลำบากกันอีกแล้ว สัมภาระที่คิดว่าไม่ใช้แล้วก็สละให้เจ้าของร้านไปเลย ลดน้ำหนักไปได้เกือบ 3กก จากการคาดการณ์
และก็ร่ำลากับเขา ซึ่งเป็นธรรมเนียมของเจ้าบ้านอีกแล้ว จะต้องพูดว่า "ถ้าทางข้างหน้าลำบากก็ให้กลับมาได้ทุกเมื่อ" ทำเอาผมน้ำตาแทบร่วง โชคดีว่าฟังไม่ออก เพียงแค่เดาจากคำบางคำและท่าทางมือไม้

[Walrus]

ลงมาต่อได้ไม่เกิน 200เมตรก็เป็นที่ราบแล้ว จริงๆ เมื่อวานถ้าใจถึงก็ไปได้แล้ว
บริเวณนี้อยู่ติดกับทะเลสาบ ตอนนี้น้ำลดไปมากก็กลายเป็นทุ่งหญ้าขนาดใหญ่ ผมเองคุ้นๆว่าตอนโอ๊ตนนท์ผ่านมาก็ลงไปปั่นเล่นในทุ่งนี้ ตอนวุดส้มบางมดมาก็แวะมาที่นี่ แต่ผมเองขออนุญาตไม่มั่วชื่อสถานที่นะครับ เดี๋ยวผิดมีคนโวยเยอะ
กิจกรรมที่น่าสนใจของแถบนี้ก็คงเป็นการขี่ม้าเดินชมทุ่ง น่าสนใจนะ

[Walrus]

ทางข้างหน้าไม่ชันมากเท่าไหร่ มีขึ้นมีลง
มองไปด้านซ้ายมือไกลๆผ่านทุ่งหญ้าไป เป็นวัดขนาดใหญ่ ดูไกลๆยังรู้เลยว่าต้องงามมากๆ แต่ผมเองไม่มีบุญได้ไป เพราะผมต้องลงใต้

[Walrus]

แรกเข้าสู้แชงกรีล่าก็เจอสถูปนี้ตั้งอยู่กลางแยก

[Walrus]

ลึกเข้าไปเจอกับวงเวียนนี้เข้า หลายคนคงคุ้นตากับสัญลักษณ์นี้

[Walrus]

ทางลงชั้นใต้ดินของห้างอะไรซักอย่าง

[Walrus]

และผมก็ไปตามทางไปท่ารถโดยสาร เพื่อหาใครบางคน และหาของกินไปด้วย
แต่ก็ได้แค่ของกินนั่นแหละ

[Walrus]

เตรียมตัวปั่นออกจากแชงกรีล่าแบบ งงๆ เพราะแรกเริ่มเดิมทีทริปนี้ตั้งใจมาแชงกรีล่า แต่พอมาถึงแล้วดันอยู่แค่แว๊บเดียวก็เดินทางต่อแล้ว รู้สึกว่า "จะไปจริงเหรอ"
ระหว่างทางเจอโรงแรมใหญ่โต สร้างโดยเอาเอกลักษณ์แนวๆทิเบต

[Walrus]

ออกจากเมืองเข้าสู่เส้น G214 อีกครั้ง เจอตำรวจสาวจำเป็นทั้งสองคนนี้เรียกตรวจ(นึกเหตุการณ์นี้ทีไรยังนึกถึงความน่ารักของทั้งสองสาว)
ชายหนุ่มสองคนนี้คือคนที่ผมเจอหน้าอุโมงค์เหนือเมืองเต๋อชิน เขาโบกรถมาเรื่อยๆ เมื่อวานเขามานอนที่แชงกรีล่านี้ คนเสื้อเทาคือคนที่พูดภาษาอังกฤษได้ ส่วนคนอื่นๆได้บ้างเล็กน้อย หนุ่มเสื้อส้มนั้นเขามาจากบ้านซึ่งห่างจากเต๋อชิน 3000กม(จากปากคำคนเสื้อเทา) ผมคิดไปเองว่าพวกเขาก็คงจะต่างคนต่างมา เจอกันถูกคอก็ไปด้วยกัน

[Walrus]

พวกเขากำลังจะไปลี่เจียง เขาแนะนำให้ผมแวะโตรกเสือกระโจน บอกว่าสวยงามมาก(ตอนนี้แค่ชี้ในแผนที่ ผมต้องมาเช็คทีหลังว่าแผนที่จีนแปลเป็นอังกฤษแล้วคือที่ไหน) เขาเองก็ว่าจะไป ผมเลยบอกว่าถ้ามีเวลาเหลือผมจะไป และก็คาดหวังว่าจะได้เจอพวกเขาอีกครั้ง
เราถ่ายรูปร่วมกัน แล้วก็ร่ำลากัน พวกเขาเองคงโบกรถอยู่นานแล้ว เขาจึงใช้วิธีเดินกันไป ผมเองก็ปั่นนำไปเรื่อยๆ และเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เจอพวกเขา

[Walrus]

อนุสาวรีย์ตรงทางเข้าเมืองหากมาจากลี่เจียง
ถัดจากอนุสาวรีย์นี้ด้านซ้ายจะเป็นโรงเรียนเกี่ยวกับระบบขนส่ง จำได้ไม่แม่นเท่าไหร่เรื่องชื่อ แต่จะได้ว่าเป็นหมู่ตึกยาวเป็นกิโลเมตร

[Walrus]

การลงทุนสร้างโรงแรมมีอยู่ทั่วไปสำหรับทางเส้นนี้ แต่ละหลังก็ช่างอลังการงานไม้ซะเหลือเกิน

[Walrus]

อย่างที่บอกไว้แล้วว่าเมมเต็ม นี่เป็นรูปสุดท้ายของวัน
ด้านซ้ายคือจุดพักรถที่เขียนสโลแกนว่าก้าวแรกสู่ทิเบต มีร้านขายของที่ระลึก และทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ให้ได้ควบม้ากัน
ภูเขาด้านหลังเป็นภูเขาแนวยาวตั้งแต่ตอนเหนือของแชงกรีล่า ยาวไปถึงลี่เจียงเลยทีเดียว ดันไม่ได้ค้นชื่อเพิ่มว่าคือภูเขาอะไร แต่ด้านหลังนั้นเป็นเส้นที่แม่น้ำจินชาไหลผ่าน และโตรกเสือกระโจนก็อยู่ในหุบเขานั้น
เสียดายนิดหน่อยที่ไม่ได้ถ่ายรูปตอนไหลลง จะได้เห็นว่าแชงกรีล่านั้นมันสูงยังไง

[Walrus]

พอปั่นเข้าใกล้ภูเขาหิมะ มันก็ยิ่งรู้สึกหนาวเข้าไปทุกที ยังนึกเสียใจที่สละสิ่งของไปหมดแล้ว ดูยังไงๆ คืนนี้น่าจะไม่รอด wild camp แน่ๆ ตลอดเส้นทางก็สอดส่ายสายตาหาว่าตรงไหนพอจะขอกางเต้นท์ได้บ้าง แต่ก็ไม่มี เพราะแต่ละที่มีนักท่องเที่ยวเยอะเหลือเกิน ถ้าจะนอนจริงๆ ต้องขอเขาแล้วก็รอจนมืด สู้เราลุยไปเรื่อยๆดีกว่า
ลุยไปๆ จนเป็นทางลงยาวอย่างที่เคยบอกไว้ก่อนหน้านี้แล้ว จากยอดก่อนไหลลงจนถึง Qiaotou ระยะทางน่าจะร่วมๆ 40กม ขออภัยจริงๆ ท่องไว้แต่ไม่ได้จด พอมาสรุปทริปช้าจึงลืม
แต่ผมพอจำได้แบบสุ่มๆเดาๆ ว่าไหลจากยอดมาเจอ hotel for us แห่งแรกประมาณ 20กม ทำท่าจะแวะ แต่ลองตัดใจสู้ต่อ โดยวัดดวงว่า1ชม ก่อนอาทิตย์ตกดิน กับระยะทาง 20กม ระหว่างทางก็เจอกับ hotel for us แห่งที่สอง และก็จบโดยการเข้าสู่ Qiaotou ตอนยังไม่มืด เพราะทางไหลลงยาวตลอด