Audax 300 ข่าวว่ามีนักปั่นเสียชีวิต

[np_kaset]

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวผู้เสียชีวิตด้วยครับ

[lovelysam1]

ในฐานะนักปั่น ขอแสดงความเสียใจต่อผู้จากไป และครอบครัวด้วยครับ

[ลุงเนตร]

"..เสียใจด้วยครับ.."

(อุบัติเหตุ..อุบัติเหตุ หมายถึง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างไม่คาดหวังและไม่ตั้งใจในเวลาและสถานที่แห่งหนึ่ง เกิดขึ้นโดยไม่มีสิ่งบอกเหตุล่วงหน้าแต่มีสาเหตุและส่งผลกระทบที่สามารถชี้วัดได้ อุบัติเหตุเป็นผลเชิงลบของความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง ซึ่งควรจะหลีกเลี่ยงหรือป้องกันไว้แต่แรก โดยพิจารณาจากปัจจัยสาเหตุต่างๆ อันที่จะนำไปสู่การเกิดอุบัติเหตุ

ในเรื่องของกำหนดการและการวางแผน อุบัติเหตุอาจหมายถึงเหตุการณ์หรือผลของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยไม่ได้มีการวางแผนรองรับมาก่อน หรือวางแผนไม่ครอบคลุม ซึ่งจะส่งผลต่อระบบและกำหนดการโดยรวมเมื่ออุบัติเหตุเกิดขึ้น

ในอีกความหมายหนึ่ง อุบัติเหตุอาจหมายถึงเหตุการณ์ทางกายภาพที่เมื่อเกิดขึ้นแล้วทำให้เกิดการบาดเจ็บหรือเสียชีวิตของมนุษย์อาทิ รถชน ตกตึก มีดบาด ไฟลวก ไฟช็อต โดนพิษ ฯลฯ หรือหมายถึงเหตุการณ์ที่ไม่ใช่ทางกายภาพเช่น การลืมของ การลืมนัดหมาย ความเผอเรอ หรือการเปิดเผยความลับ เป็นต้น ซึ่งทั้งหมดก็ไม่ได้ตั้งใจให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้)

[gamaraman]

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ

[myton]

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ

[เสือทะเล]

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ

[iamannop]

ขออนุญาติแสดงความเห็นนะครับ อาจจะยาวหน่อยและไม่ตรงกับความเห็นของหลายท่านก็ขออภัยด้วยนะครับ แต่นี่คือความเห็นส่วนตัวของผมและประสบกับตัวเองเพราะเคยร่วมงาน Audax มาแล้วทั้งสองครั้งสองคราว
ผมเองเคยผ่าน 200 BRM ครั้งก่อนยอมรับครับว่ามีความกังวลเรื่องความปลอดภัยและการดูแลของทีมงานมาตลอดเช่นกัน ผมเห็นอุบัติเหตุประมาณ 5 ครั้งตลอดเส้นทาง 200 Km. เจ็บเล็กน้อยก็จริงแต่ก็ปล่อยผ่านไม่ได้
ในการปั่นครั้งนั้นทำให้ผมชั่งใจตลอดว่าจะร่วมงาน Audax ในครั้งต่อไปหรือไม่ แต่ด้วยความรักการปั่น ความเชื่อใจในความเป็นนักปั่นของทีมงานและสรุปผลการปั้นว่าไม่เกิดเหตุร้ายแรงครั้งก่อน ผมจึงตัดสินใจร่วม 300 BRM ในครั้งนี้อีกครั้ง

ยอมรับและนับถือในความตั้งใจของทีมงานที่จัดงานด้วยความตั้งใจ และอยากให้จัดงานแบบนี้ต่อไป มีอุปสรรคก็แก้ไขและสู้กันต่อไป เป็นกำลังใจให้ทุกท่านครับ
เพื่อให้จุดหมายการจัดงานของท่านประสบผลสำเร็จและสร้างความไว้วางใจต่อนักปั่นที่เต็มใจร่วมงานทุกคน ผมยินดีมากที่ประเทศเรามีงานปั่นแบบนี้เกิดขึ้น
เรื่องความปลอดภัยผมคิดว่าทีมงานทุกท่านเห็นเป็นสำคัญเป็นหลักอยู่แล้ว แต่อาจมีตกหล่นที่นักปั่นที่ร่วมงานเองควรจะพิจารณาด้วยตัวเองบ้างส่วนหนึ่ง
และควรแจ้งข้อบกพร่องที่อาจหลุดจากการดูแลไม่ทั่วถึงให้ทีมงานทราบเพื่อแก้ไขข้อบกพร่องนั้นด้วยอีกทางก็เป็นการดีกว่าจะกล่าวแค่คำว่า RIP, เสียใจด้วยครับ
หากเราสร้างความสนุกกับการปั่น การช่วยเหลือกันและกันของนักปั่น ความปลอดภัยมาก่อนอื่นใด จะงานปั่นไหนไกลสุดขอบโลกนักปั่นทุกคนก็อยากร่วมงาน

ประสบการณ์ตรงและความรู้สึกจริงของผมในการร่วมงานครั้งนี้นะครับ
1. เริ่มต้นตลาดอุดมสุข มาทับลาน มีทีม Service ดีมากครับ มองเห็นมีรถพยาบาลประจำจุดทุกระยะ 10-20 กม. เหมือนการจัดงานที่อื่นๆ มีอุบัติเหตุเกี่ยวท้ายกันเอง ล้มเจ็บกันหลายราย ทีมฉุกเฉินก็ช่วยได้ทัน

2. ขึ้นทับลานมาถึงวังน้ำเขียว มีจุดให้น้ำบนยอดเขาตรงด่านตำรวจทางหลวงที่เดียว ทีมงานฉุกเฉินเริ่มมีเห็นปละปลาย ขอบอกว่าน้ำสองขวดที่พกมาเอาไม่อยู่ครับสำหรับความกระหายของผม

3. แยกวังน้ำเขียวมาเขาแผงม้า มีทางขึ้นลงเนินเขาตลอดทาง ผมสูง 178 cm หนัก 87 Kg. ใช้ MTB Java SOUTH 650B Size L ผมลองปล่อยพุ่งลงเนินเขา วัดความเร็ว Max ได้ 36-47 Km/Hr รู้ได้ว่านี่คือสัญญาณอันตราย

4. ตลอดทางเขาแผงม้ามาถึง CheckPoint #1 ไม่ปรากฏเห็นทีมฉุกเฉิน หรืออาจจะมีแต่ผมไม่สังเกตุ เพราะเห็นแต่เป็นรถทั่วไปวิ่งลงเนินไปมาอย่างรวดเร็ว เห็นแล้วน่ากลัว หรือเพราะผมเหนื่อยจนตาลาย ^_^'' มองหาใครไม่เจอก็เป็นได้

5. พบหญิงสาวชาวญี่ปุ่นมากับเพื่อนปั่นแล้วไม่ไหว นั่งหอบและอวกไม่หยุด เพื่อนๆ เขาได้ช่วยกันประคองปั่นต่อ ผมเห็นว่าเขาพอไหวและมีเพื่อนก็เลยปั่นออกหน้าเพื่อมาให้ทัน CheckPoint #1 และมีน้องๆ จากมหิดลชายหญิงปั่นสู้ทางมาร่วมกัน แต่ยอมรับว่าทุกแยก ทุกโค้ง ก็ตามยถากรรมของนักปั่น บางทางแยกก็งงอยู่นานว่ามาถูกทางไหมแม้ต้องกางแผนที่ก็ตาม ประมาณว่าคิดอะไรไม่ออกให้ไปอ่านกฏที่เขาประกาศไว้ก่อนสมัคร

6. ก่อนถึงอ่างเก็บน้ำลำพระเพลิง มีคนแอบซุ่่มถ่ายรูปกลุ่มขาอ่อนเศษเหลือของงานปั่น คงประมาณอยากเก็บภาพอันน่า.... หรือเพื่อเป็นหลักฐานว่าพวกคุณน่ะไม่ผ่านแล้วจุดแรก ดูซิจะไปต่อยังไง หรือเปล่า....?? ที่คิดอย่างนี้เพราะ พี่เขานิ่งมากมองเราผ่านๆ ไม่ถามสักคำว่าเหนื่อยไหม ไหวไหม จะหมดเวลาแล้วนะพักเถอะ ไปกับผมดีกว่าไหม ที่เหลือด้านหลังมีกี่คน กลับมีเพียงสายตามมองผ่านเลนส์กล้องของเขา คิดอีกอย่างหรือจะเป็นนักศึกษาเทคโนโลยีการสื่อสารหรือพวกเรียนสื่อมาถ่ายรูปส่งงานอาจารย์ฟ่ะ แอบถ่ายไม่ขออนุญาติแบบนี้ไม่ดีนะเฟ้ย.. อีกอย่างเพราะเขาไม่มีอะไรบ่งบอกว่าเป็นทีมงาน แยกไม่ได้ว่าใครคือ Staff ใครคือนักปั่น ใครคือคนนอก ประมาณว่าเขาคือสไนเปอร์ หรือ ตำรวจทางหลวงดักยิงเลเซอร์พวกตีนผี

7. มาถึง CheckPoint #1 พบว่าไม่ทันซ่ะแล้ว ทีมงานหายหมด ที่เหลืออีกหลายสิบหรืออาจจะนับร้อยคนบ่นอุ๊บ ไม่ไหว ไม่ทัน อ่อนซ้อม ปั่นต่อ หรือกลับบ้านดีกว่า ผมก็หนึ่งในนั้น แต่ไม่ได้คิดอะไรมาก พบเพื่อนๆ พี่ๆ ก็ช่วนกันปั่นต่อ ทันไม่ทันก็ถือว่าเรามาออกกำลังกาย ไปให้ถึงจุดที่สอง หากไม่ไหวเราก็พักนอนที่ปากช่องกันดีกว่า แต่เริ่มเซ็งทีมงานนิดหน่อยตรง ทิ้งพวกผมทำไมคราบบบบ??? หิวน้ำมากกก ได้กล้วยตกอยู่ที่โต๊ะกินลูกเดียวเอง ไม่เป็นไรเงินมีซื้อกินได้ แต่ซ่ะอ้าวร้านปิด อ่ะต่อไปร้านข้างหน้าก็ได้ แต่อดน้อยใจไม่ได้ คงเพราะผมเป็นคนในกลุ่มหลังเศษเกินจากงานปั่นนี้หรือเปล่านาาา เราถึงถูกทิ้ง หรือเพราะผมเป็นลูกเมียน้อยของคนสวนที่อยู่บ้านเลขาผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน ทีมงานถึงได้เมินซ่ะขนาดนี้ น้อยใจเล็กน้อย...นะเนี้ย...

8. ต่อจาก CheckPoint #1 เส้นทางก็เหมือนเดิมแต่ทางโค้งเยอะขึ้น ลงเนินบ่อยขึ้น ดีที่มีชุมชน เราปั่นไม่เร็วมาก มีกลุ่มขาอ่อนตามหลังมาห่างๆ แต่แดดร้อนโคตร ไหนว่าหน้าฝน เย็นฉ่ำฟ่ะ เห่อๆ สมดังใจ Audax ไหมล่ะท่าน อากาศไม่ต่างกับงาน 200 BRM ช่วงเมษายน เลยล่ะครับผม

9. ก่อนถึง CheckPoint #2 ประมาณ 25 Km. กลุ่มที่มาด้วยกันตัดสินหยุดพักทานข้าว ไม่ปั่นต่อ เพราะคำนวนระยะและอัตราความเร็วแล้วไม่ทัน ผมก็เช่นกัน ศรีภรรยาโทรมาตามบอกว่าที่รักกลับมาว่ายน้ำเล่นกับลูกที่ Varavian Resort กันเถอะ ปลอดภัยหายเหนื่อย คุณแม่จะนวดให้หายเพลีย (^0^) ก็ตามคำเรียกร้องซิคราบบบ ตัดสินใจพักทานข้าวร้านข้างทาง เพื่อนในกลุ่มก็โทรบอกแฟนมารับกลับกันหมด ทานข้าวแล้วนอนหลับได้หนึ่งตื่น เห็นกลุ่มหนุ่มสาวชาวญี่ปุ่นและน้องมหิดลปั่นตามมา มีน้องผู้ชายอีกคนปั่นหอบแฮ๊กๆ อย่างเร่งด่วนเหมือนจะไปไหนให้ทัน ผมกวักมือเรียกให้แวะทานข้าวด้วยกันแต่เขาไม่แวะคงจะไปให้ทันจุดที่สองมั้ง มองดูเวลาแล้วก็คงหมดสิทธิแสดงว่าปั่นเอาบรรยากาศมากกว่า ก็ปล่อยเขาไป แต่เลยไปอีกร้อยเมตรเห็นยกจักรยานใส่รถกระบะซ่ะแล้ว ก็เลยอ้ออออ มิน่าถึงไม่หยุดทานข้าวกับเรา

10. พวกผมปั่นย้อนกลับมานอน Resort อีกระยะทางประมาณ 25 กิโล ขึ้นลงเนินลูกเก่านั่นล่ะนวดน่องเช่นเดิม ตลอดทางถามเพื่อนและตัวเองว่า .... เองกับข้ามาปั่นแบบนี้ เพื่อ...??????

ตื่นเช้าวันอาทิตย์กับบรรยากาศเย็นๆ ยามเช้าบนเนินเขา หลังได้นอนหลับพักผ่อนหายเหนื่อย มีเวลาได้คุยงาน คุยเรื่องครอบครัว คุยเรื่องลูกๆ คุยเรื่อง....กับศรีภรรยาสุดสวย พร้อมดืมด่ำกับฟองเบียร์เย็นๆ กับญาติๆ
เมื่อได้หยิบโทรศัพท์มาอ่านข่าวจาก Facebook ของเพื่อน ทำให้ทราบข่าวร้ายที่เกิดกับเพื่อนนักปั่นในงานนี้ ผมเองก็ผวากับเส้นทางนี้ตลอดทางเช่นกันว่าจะเกิดอะไรกับผมไหม ผมได้แต่มองหน้าลูกน้อยสองสาวและภรรยาสุดเป็นที่รัก และญาติอีกหลายคนที่มาพักผ่อนร่วมกันวันนี้
หากเป็นผมลงไปนอนแบบนั้น ลูกเราครอบครัวเราจะอยู่ยังไง คุ้มแล้วเหรอกับการแลกมาด้วยเพียงความชอบส่วนตัวแต่ผลกระทบต่อคนรอบข้างเรามากมายมหาศาลประเมินค่าความเสียหายนี้ไม่ได้ เพราะมันหมายถึงอนาคตของลูกเราครอบครัวเราที่ได้รับผลกระทบนั้นด้วย คิดแล้วเศร้าและเสียใจมากครับกับเรื่องที่เกิดขึ้น...
จากจุดที่พวกเรานั่งพักทานข้าวกินอิ่มนอนหลับพักผ่อนสะบายเพราะไม่คิดจะปั่นต่อเมื่อวาน เลยไปอีกแค่ไม่กี่กิโลเมตร กลับเป็นจุดที่พลิกชีวิตของอีกครอบครัวหนึ่ง ไม่โทษใคร ไม่ขอว่าใครถูกผิด ทุกอย่างเราเลือกเอง เราสมัครใจมาร่วมงานนี้เอง แต่....

ก่อนนี้ผมจะเลือกไว้ใจทุกงานที่มีการจัดปั่นและมีการปิดถนนให้นักปั่นผ่านไปอย่างปลอดภัย แต่มาวันนี้ทำให้ความคิดผมเปลี่ยนไป คงต้องคิดและคัดเลือกงานที่จะร่วมให้มากกว่าความรักในการปั่นแล้วล่ะครับ
ผมเองก็อาจตัดสินใจร่วมงาน Audax อีกครั้งครับ หากทีมงานมีอะไรที่สร้างความมั่นใจด้านความปลอดภัยให้ผม ไม่ใช่เพียงให้ผมรับผิดชอบตัวเองตลอดเส้นทาง ตามกฏและเงื่อนไขที่ตั้งไว้ มันเครียดและไร้ซึ่งความสนุกในการปั่น
คงเลือกไปปั่นในสนามปิดทั่วไป เช่น สุวรรณภูมิ ถนนในหมู่บ้าน ในมหาวิทยาลัย หรืองานในสนามแข่งรถ เป็นต้น จะปั่นมันสักพันรอบก็ดูปลอดภัยจากตัวแปรรอบข้างมากกว่า เพราะผมมีครอบครัวแล้วไม่อาจมองแค่ตัวเองเป็นหลักอีกต่อไป

แต่... หากจุดบกพร่องของการจัดงานนี้ในมุมมองผมไม่ได้ระบายออกมามันก็อึดอัดเต็มทน ขออนุญาติทีมงานเสนอความเห็นและบอกกล่าวเผื่อท่านนำไปพิจารณา

จุดบกพร่องที่ผมเห็น (ความเห็นส่วนตัวนะครับ บางข้อเสนอทีมงานท่านอาจจะทำแล้วแต่ผมไม่ทราบก็ขออภัยด้วยครับ)
1. อย่าทิ้งคนข้างหลัง โปรดทำและช่วยเหลือเขาเหมือนขาแรงคนอื่น หากจุดประสงค์ของงานที่ต้องการเพิ่มนักปั่นในประเทศ ทุกคนที่มาร่วมงานยินดีจ่ายเงินทุกคนก็ควรได้รับการดูแลเท่ากันทั้งอาหาร เครื่องดืม และความปลอดภัยตลอดเส้นทาง

2. ทุกแยก ทุกโค้ง ทุกทางเสี่ยง ควรมีป้ายใหญ่ของงานเตือน ป้ายบอกเส้นทางปั่น และมีทีมฉุกเฉินอยู่ทุกจุดเสี่ยง จนคนสุดท้ายผ่านไป จะมึดจะค่ำก็ต้องมี

3. ใช้ อบต. อพปร. ทุกเขตให้เป็นประโยชน์ เพราะพวกเขาเหล่านั้นมีงบบริการประชาชน เขาสามารถตั้งเต้นช่วยเหลือเราได้ฟรีแทบไม่ต้องจ่าย ทุกทางแยกหรือจุดเสี่ยง เขามีรถฉุกเฉินประจำอยู่ทุกตำบลแน่นอน เพียงติดต่อขอเขาเหล่านี้รับรองมีมาช่วยพรึบ

4. ใครคือ Staff ในงาน ผมไม่รู้เลยแยกไม่ออก ไม่มีประกาศให้นักปั่นทราบหากเกิดเหตุหรือปัญหาติดต่อคนไหน สั่งเกตุได้จากอะไร ไม่ใช่ให้มองหาแต่ตำรวจ 1669 อาสาฯ แต่บางจุดไม่มีพวกเขาเหล่านั้น หรือแบตหมด เราจะพึ่งใครหากเกิดอุบัติเหตุ

5. มีรถมาขนจักรยานที่มีปัญหา พอบอกให้เขาไปช่วยคันหลังที่เขาไม่ไหว ปรากฏว่าไม่ใช่รถทีมงาน ดีที่เขาเป็นคนมีน้ำใจกลับไปช่วยเหลือด้วยน้ำใจจริงๆ ดังนั้นทีมงานโปรดเข้าใจในความเห็นข้อแรกของผมด้วยครับ

6. ทุกระยะ 10-20 กม. ขอให้มีรถฉุกเฉินประจำจุด มีทีม Staff ขับรถไปมาคอยช่วยเหลือกรณีเหตุฉุกเฉิน ไล่หมา เศษแก้ว เศษไม้ หลุม คอยเตือนนักปั่น จนกว่าคนสุดท้ายจะผ่านไป ไม่ใช่มีแต่ช่วงแรกต่อจากนั้นก็แล้วแต่คุณ

7. ควรมีการแนะนำจุดเสียง อบรมนักปั่นทุกคนก่อนปล่อยสัก 10-30 นาที ไม่ใช่ปลอยลุยเส้นทางเอาเองเพราะประกาศแล้วในเว็บ คนที่มาร่วมไม่ชินเส้นทางมีนับร้อย คาดว่ามากกว่า 90% ที่ไม่รู้เส้นทาง ความเสียงสูง

8. ทีม Staff ใส่เสื้อสีอะไร บ่งบอกชัดเจน ที่นักปั่นรู้ได้ทันทีหากต้องการความช่วยตลอดเส้นทางตามจุด

9. งานปั่นทางไกลอื่นๆ ที่ผมเคยร่วมปั่น ทุกครั้งจะมีทีมงาน อพปร. ตำรวจ พยาบาล รถฉุกเฉิน พร้อมให้การช่วยเหลือทุกจุดแยกและจุดเสี่ยง

10. อยากให้มีความร่วมมือ ความอนุเคราะห์ จากทุกหน่วยงานทั้งรัฐและเอกชนมามีส่วนช่วยเหลืองานนี้เพิ่มมากขี้น ช่วยเหลือด้านความปลอดภัยเป็นหลักจะดีมาก

11. มีบังคับทำประกันชีวิต ผมเห็นชอบด้วยครับเรื่องนี้ ลดความเสียงให้ครอบครัวและคนข้างหลังของนักปั่น


ปล. การปั่นแบบไม่หวังถ้วยหรือของรางวัล เราควรจัดตารางปั่นที่ไม่บั่นทอนความรักการปั่นของพวกมือใหม่ที่อยากร่วมงาน ด้วยการเชิญชวนขาแรงผู้นำใจงามและขันอาสามาเป็นผู้ชี้วัดเส้นทางและระยะการปั่น แต่เขาเองก็ไม่อาจมองเห็นจุดเสียงในแต่ล่ะชุมชนได้ดีกว่าผู้คนแถวนั้นที่คุ้นชินกับอุบัติเหตุที่เกิดบ่อยครั้ง แต่หากทีมงานยืนยันว่างานปั่นนี้เพื่อขาแรงและจอมอึด ผมคงขอบอกลางานนี้ตลอดไป เลือกปั่นที่มันสนุกได้สุขภาพได้ความปลอดภัย ครอบครัวสะบายใจและพวกเขาเข้าร่วมสนุกกับเราได้ด้วยจะดีกว่า และคิดว่าคงมีคนคิดต่างและคิดเหมือนผมเช่นกันครับ

ขอบคุณครับ

[Ton TWS]

[peterpink]

iamannop เสนอแนะได้เยี่ยมครับ สวรรค์ของนักปั่นเลยละ...เกรงว่าผู้จัดจะติดเรื่องงบประมาณหรือปล่าว...ไม่รู้นะ รอผู้รู้

[ton_tinakorn]

ขอไว้อาลัยและแสดงความเสียใจกับครอบครัวของผู้เสียชีวิตด้วยครับ

[pomamway]

ขอแสดงความเสียใจกับผู้สูญเสียด้วยครับ

ข้อเสนอแนท่านข้างบนดีมากครับ .... ทีมจัดงานควรไปพิจารณา...ไม่ว่างานแข่งหรืองานไหนๆถ้าไม่พร้อมอย่าจัดดีกว่าครับ ชีวิตมีค่ามากกว่าจะมาสูญเสียในเหตุการณ์อย่างนี้ครับ

[Deda_Nube]

RIP krab

[youth]

iamannop คอมเม้นท์ได้ดี ทีมงานควรฟัง พิจารณาไปปรับปรุง ไม่เช่นนั้น งานนี้นับวันจะมีคนร่วมปั่นน้อยลง

เท่าที่ได้ตามข่าวนี้จากหลายเว็บ ทั้งพันทิพ - FB ผมพอจะประมวณภาพการช่วยเหลือเมื่อเกิดอุบัติเหตุได้ดังนี้

เกิดอุบัติเหตุแล้ว รถฉุกเฉินมาถึงหลังเกิดเหตุผ่านไป 45 นาที มันนานมาก เเสดงว่าทีมงานไม่ได้เตรียมการเรื่องรถ AMBULANCE ไว้เลย ไม่น่าละหลวมเช่นนี้ ซ้ำร้ายในรถฉุกเฉินที่มาช่วยคนเจ็บไม่มีเครื่องมือปฐมพยาบาล น่าตกใจ ทีมงานไม่คำนึงวางแผนเมื่อเกิดอุบัติเหตุร้ายแรงเลย งานนี้ระดับสากลนะครับ ในระหว่างรอรถฉุกเฉิน มีนักปั่นคนหนึ่งเป็นแพทย์ปั่นถึงที่เกิดเหตุได้หยุดช่วย ปั้มหัวใจ - คนเจ็บยังมีลมหายใจอยู่ แต่มาสิ้นใจในรถระหว่างไปโรงพยาบาล

[Nightster]

เห็นด้วยกับคุนiammanopคับ อยากเสริมว่า audax ไม่ใช่การแข่งขันกับคนอื่นแต่วัดความสามารถกับตัวเอง แต่เนื่องจากองค์ประกอบรอบตัวที่เปลี่ยนไป ก็ทำให้ผู้เข้าร่วมรู้สึกถึงการแข่งขัน บางทีหมดแล้วก็สู้ต่อ,เร็วแล้วก็ต้องเร็วขึ้นอีก, ทั้งหมดเราทำเพื่อใครและทำไมครับ ถ้าอยากขี่100,200,300กิโล ชวนเพื่อนเราไปขี่ดีกว่ามั้ย เกิดเรื่องขึ้นมาฝรั่งช่วยอะไรเราครับ ถ้าเรามือสมัครเล่นอย่าหลงไปกับคำท้าทายวัดใจของพวกฝรั่งเลยคับ งานใจเกินร้อยทำบุญช่วยพี่น้องเราเหมือนงานสุุพรรณฯงานต่างๆเยอะแยะงานฟูจิ เค้าตั้งใจทำดูแลเราดีกว่าเยอะแยะ อย่าโดนฝรั่งหลอกเลยคับ พอเถอะประเภทเห่อฝรั่ง ถามจริงเค้ามาปั่น300โลกับคุนๆตอนหน้าร้อนเมืองไทยมั้ยละ

[Nightster]

บางคนมาบอกกี่นาทีกว่ารถพยาบาลจะมาถึง! กลายเป็นพวกอาสาฯผิด! แทนที่จะเป็นผู้จัดฯ? เอะอะผู้จัดก้อบอกว่าเป็นกติกาฝรั่งให้ชีตนำทางใบเดียวต้องหาเส้นทางล่วงหน้า!? คือถ้ามีอะไรก็อย่างที่เห็นใช่มั้ยคับ? อยากเห็นความรับผิดชอบจากผู้จัดบ้างคับ