จากนี้เริ่มปล่อยตัว สิ่งที่เห็นคือมีการปิดถนนมิตรภาพทั้งสองด้านเพื่อให้ขบวนจักรยานทั้งหมดข้ามไปฝั่งคะโน้น หลังจากข้ามฝั่งไปแล้วกลุ่ม 107 กม.จะโรลลิ่งไปอีก 11 กม.เพื่อรอการปล่อยตัว
ก่อนแข่งเอามิตเตอร์วัดความเร็วมารีเช็ท ปรากฎว่า..ถ่านหมด งานนี้ก็เลยไม่ต้องมีเครื่องมือวัดทั้งระยะทาง รอบขา หัวใจ ก็คงต้องใช้ความรู้สึกเอาล่ะกัน
ปั่นออกมาแล้วครับ ขลุกขลักนินหน่อยช่วงปล่อยตัวมันเป็นคอขวด แต่พอหลุดมาแล้วก็โล่งเลยรู้สึกหัวใจพองโตกับการปั่นกลางถนนมิตรภาพ
บรูโน่ ชาวฝรั่งเศษขับรถมาจากเวียงจันทร์มาแข่งงานนี้ คนนี้เขาเป็นกิ๊ก เอ้ยเป็นเพื่อนกับแพทริค
ความรู้สีกตอนปั่นช่วงนี้เหมือน..ปลาได้น้ำ เริงร่า คึกคัก
เส้นทางมุ่งหน้าเขาเมืองปากช่อง
ชีวิต......
ยังมีความสุขในแบบที่เราไม่เคยรู้จักอีกเยอะแยะ
