woodyvuth เขียน:ต้องโทษชายคนนี้ครับ บอกว่าจะรอที่จุดเลี้ยว แต่ก็ไม่รอ.ตันซ่งไช้ เขียน:เมื่อมาถึงถนน 307 เราจะลอดใต้สะพาน แล้วเลียบคลองบางหลวงไปออกถนนปทุมสายใน แต่อ.วิชัยขึ้นสะพานเข้าตัวเมืองปทุม
ไม่รู้ว่าจะเป็นการพูดแบบ ทีเล่นทีจริงหรือเปล่า....แต่เพื่อขจัดความเข้าใจผิดสำหรับบางท่านที่เชื่อว่าเป็นเช่นนั้น หรือเปล่า??? บลาๆๆๆ
ผมเองก็เสียดายและเสียใจที่หลายๆคนไม่มีโอกาสได้ปั่นไปวัดน้ำวนเลียบคลอง แต่ต้องปั่นบนถนนใหญ่แทน ซึ่งต้องผ่านถนนใหญ่และตัวเมืองปทุมฯ ทั้งนี้เพราะรอหลังและคิดว่าจะรอจนท้ายที่สุด ทั้งที่ผมไม่รู้จักทาง ซึ่งขณะนั้นผมไม่รู้ว่ายังมีจุดพัก/นัดพบอีก แต่คิดว่าหลงทางด้วยกันและจะถามทางไปเรื่อยๆ จนถึงบ้าน ผมรอกับเพื่อนร่วมทางของคณะอีกคนจนกระทั่งคุณมาถึงจุดที่ผมรอ และขอให้ผมไปต่อ ขอหลายครั้ง ผมจึงตัดสินใจไปต่อ แล้วคุณก็รอกับเพื่อนดังกล่าว จากจุดนั้นผมมี tandem หนุ่มๆอีก 4-5 คัน และน้องผู้หญิงที่หมดแรงจนต้องให้ glucose และ electrolyse เป็นเพื่อนร่วมทาง เราประคองกันไปด้วยความเร็วราวๆ 18-20 km/h
เราปั่นกันไป 4-5 คัน ผ่านหมู่บ้านจัดสรรจนกระทั่งพบคุณพี่ทองฯ ที่ได้กรุณาดักรอที่สามแยก ผมรู้สีกโล่งอกที่รู้ว่า พี่เขารู้จักทางและจุดนัดพบคือวัดน้ำวน ถึงแม้จะไม่ใช่ทางเลียบคลองที่งดงาม แต่ก็สามารถไปได้จนถึงวัดน้ำวน เราปั่นตาม tandem และอีกราวๆ 5-6คันที่ไปด้วย
ผมรู้เพียงแค่ว่าคณะเรามาถึงก่อนขบวนสุดท้าย ซึ่งก็คือ strada อาจารย์มาถึงเมื่อไหร่ผมไม่รู้ ไม่ทันสังเกต แต่ผมแยกทางกับอาจารย์ที่สถานีรถไฟบางเขน ใกล้สวนรถไฟแล้ว เรากล่าวลากันที่นั่นและผมก็มุ่งหน้า ข้ามถนนวิภา มีจุดหมายปลายทาง พหลฯ ซึ่งก็ไม่ไกลจากที่ผมอำลาอาจารย์ ผมประทับใจคณะ พระรามสาม ที่เขาขี่รถไปซื้อน้ำแร่และน้ำดื่มมาแจกจ่ายให้เพื่อนๆที่ได้ขอ และพวกเราทั้งหมดก็อำลากันที่สถานีฯ โดยมีอาจารย์นั่งรอรั้งท้ายบนม้าหิน.....
ผมเดาว่า หัวขบวนและกลุ่มที่รอขาดออกจากกันหลายกิโลเมตร จึงไม่สามารถเห็นหลังหรือเห็นฝุ่นกัน วึ่งก็เป็นเช่นนี้บ่อยครั้ง และทุกครั้งผมไม่เคยรอหลัง เพราะไม่รุ้ทาง แต่จะเกาะติดหัวลากตลอดเวลา.....และคิดว่าจากนี้ไปผมก็จะไม่รอให้เกิดปัญหาเพราะผมอีก
ตอนที่หลงน่ะ ทุกคนสนุกจะตาย ไม่มีใครว่าใครหรอกครับ เพราะการหลงทางครั้งนี้น่ะไม่ใช่ครั้งแรก
