<I'm Huggy>ก่อนที่จะมาเป็น ทีพันโล มนุษย์บ้าพลัง.!! มือใหม่้เริ่มต้น คนที่เอาแต่คิดว่าทำไมได้ เด็วค่อยทำ(เหมือนผม)แนะนำให้อ่านครับ

[Dhandranunda]

ดีใจที่ได้ข่าวคราวของคุณทีอีก เห็นมีประกาศตามหาคนหายในหน้าเฟซกัน แชร์ส่งกันอยู่ว่ามีใครเจอคุณทีบ้างรึเปล่า ตกลงกลับบ้านแล้วใช่มั้ยครับ?

[HuggyBeary]

กลับถึงบ้านได้สามวัน วันอาทิตย์อยากปั่นรถบ้าง หาทริปปั่นไม่เจอเลย (สงสัยไม่ได้เข้านาน)

สวัสดีครับพี่ทีพันโลเล่าให้ฟังตอนหลงทางบ้างซิครับ..อิ อิ

ยาวน้าาา... เล่าสั้นๆแล้วกัน ^^:
มันจังหว่ะตอนเช้าออกจากวัด แล้วนัดกันว่าจะไปเจอกันจุดพักแรก ที่ขามาเราพักกินน้ำแล้วเค้าบอกว่ามีวัดไทยที่ำไฮตั้ม(Ayer Hitam) ซึ่งตอนแรกเราไม่รู้เลยว่าจุดหมายมีวัดรึป่าว (ปกติคือไปแบบถามคนพื้นที่หรือวัดที่เอาพัก เอาว่ามีวัดมั้ยในระยะ100กิโลข้างหน้าถึงแล้วก็ตามหากัน) ขากลับเลยกะจะไปพักจุดแรกและขอบคุณเค้าที่แนะนำไปหาที่พักได้ แต่จำระยะทางไม่ชัด คิดว่าอยู่ราวๆ 20-30กิโลข้างหน้าเลย ปั่นไป เกือบ40กิโลก็เอ๊ะใจว่า มันใช้ทางนี่มั้ย (ตลอดทางวิ่งตรงมาตลอดไม่ได้เลี้ยว)ใช้เส่้นทางหมายเลข1 ตลอด (ปั่นที่มาเลย์วิ่งถนนหมายเลข1 อย่างเดียวก็ถึง สิงคโปรได้เลยครับแต่เป็นทางสายเก่าคดไปคดมา ปกติเค้าใช้ไฮเวย์กัน) แต่ขามาเราแวะออกเส้นทางเพิ่อไปมะละกากันช่วงนึง พักที่เมืองมัว(Muar)แล้วมาใส่เส้นทางหมายเลข1เหมือนเดิม ก่อนถึงไฮตั้ม พอหาไม่เจอก็จอดรอกลุ่มหลัง นอนหลับรออยู่สองชั่วโมงกว่า (ใครเคยปั่นกลับผมจะรู้นะว่า เที่ยงผมชอบจอดหลบแดดพักที่ป้่า่ยรถเมล์ประจำ ที่มาเลย์ผมก็นอนเป็นปกติ 55 ทำเหมือนประเทศตัวเอง)ตื่นมาดูนาฬิกา ก็เห็นเลยเวลามากยังไม่ถึงกัน ก็ลืมมีคำถามว่าหรือเค้าไปก่อน หรือเค้าไม่เห็นเรา ปกติเวลาผมพักรอ เค้าก็พักตาม เพราะผมตกลงกันไว้ผมจะรอข้างหน้าในระยะ 20-30กิโลเสมอ ถ้าเค้ามาพักก่อนหน้าไปแล้วก็แค่ตะโกนเรียก แล้วก็แซงไปเลย หรือผมหลับจนไม่ได้ยิน เอาแล้วไง!! งั้นเร่งปั่นไปตามไปอีก20กิโลแล้วกันจะได้เจอกันที่จุดพักที่สอง พอได้ระยะทางประมาณนั้น ก็ยังตามไม่ทันสักที สังเกตบ้านมืองชื่อเมืองก็ไม่คุ้นตา เลยหันหยิบแผนที่มาดู อ่าวว แผนที่ที่เหน็บไว้หลังหล่นหายไปซะงั้น ถามชาวบ้านทางไปเมืองมัวเค้าบอกเราเลยแยกที่จะไปไกลมากแล้ว เพราะต้องเลี้ยวออกทาง หยงเปง(Yong Peng)เส้นที่ 24 แต่ไปข้างหน้าก็มีทางแยกเลี้ยวไปเมืองมัวได้เหมือนกัน ผมเลยไม่ย้อนกลับแต่วิ่งถนนสายหลักเหมือนเดิมกะไปเลี้ยวเอาข้างหน้าตัดเข้าเมืองมัวแทน คิดว่าคงเพิ่มระยะทางสัก20-30กิโล ก็ไม่เป็นไรเพราะรู้จุดพักที่เมืองมัวกันอยู่แล้ว ตามไปที่หลังได้ เคยพลัดหลงกันที่อิโป้(IPOH)ก็ยังตามกันเจอ พอถึงแยกที่ชาวบ้านบอก เอาเข้าจริง มัีนต้องไปอีก 85 กิโล >_< เอาแล้วไง!! คำนวนเวลาดู น่าจะมืดก่อน ตอนนี้เลยมีสองทางให้เลือกว่าจะไปตามกลุ่มเดิมที่เมืองมัว หรือกลับไปทางเดิมเพื่อตรงไปเมืองข้างหน้าซีกามาท(Segamat) เมืองซิกามาท จากที่ได้ยินมาก็มีวัดเหมือนกันแล้วขา่มาเราก็ไม่ได้ผ่านทางนี้ด้วย เลยถือว่า เอาว่ะ้เผื่อมาใหม่ได้ถือโอกาสสืสสำรวจเส้นทางและวัดที่พักที่นี่ด้วย ก็เลยกลับไปใช้เส้นทางเดิมต่อไป ต่อจากนั้นก็ ก็มีหลายเหตุปัจจจัยที่ทำให้แยกกลุ่มภาวร กลับมาเองคนเดียวครับ โดยที่ไม่รู้ว่า ทางกลุ่มเค้าไม่รู้ว่าผมไปไหน เลยตามหากันจ้าระหวั่น ทั้งๆที่ผมเองก็ทิ้งข้อความบอกที่พักเดิมขามา ไว้ว่าผมตอนนี้จะไปไหนแล้ว เลยไปลัลลาอยู่ ในเมืองหลวงกับปีนัีง ไม่รู้เรืองอะไร คิดว่ารู้กันแค่กลุ่มซะด้วยซ้ำไม่รู้ว่าทางเมืองไทยรู้เรื่องที่ผมหายไปนี้กันด้วย... กลายเป็นเด็กหลงในมาเลยไปเลย T_T

[Dhandranunda]

นึกว่าโดนหลอกไปขายมาเลย์แล้วซะอีก 555

[เต่าอาร์ก้อน]

นึกว่าโดนหลอกไปขายมาเลย์แล้วซะอีก 555

ผมกลัวจะได้กิน..ข้าววัดหลายวัน อิ อิ

[HuggyBeary]

สวัสดี ที, ยิ่งปั่นฯ ยิ่งไกล... เดินทางไกลอีกเมื่อไร ส่งข่าวด้วย

สวัสดีคับพี่สมคักดิ์ เดือนหน้าไปอินเดียครับ ไปกับกลุ่มจัดรายการทีวี แต่ไม่ได้ปั่นอ่ะคับ เพราะเค้าไปรถไฟกันและเหมารถอีกต่อกลัวจะเป็นภาระทีมงานเค้า เลยเปลี่ยนแนวเป้นแบคแพคดูบ้าง ประมาณครึ่งเดิอนกว่าจะกลับ

ดีใจที่ได้ข่าวคราวของคุณทีอีก เห็นมีประกาศตามหาคนหายในหน้าเฟซกัน แชร์ส่งกันอยู่ว่ามีใครเจอคุณทีบ้างรึเปล่า ตกลงกลับบ้านแล้วใช่มั้ยครับ?

ปลอดภัยดีไม่มีปัญหาครับ คุณขวด เรื่องเป็นอย่างที่เล่าข้างบนแหล่ะครับ เค้าตามหาผมจ้าละหวั่น ผมไปปั่นลันล้าอยู่ใน เมืองหลวงแล้วไปปีนังต่อ ไม่รู้เรื่องอะไร

**เรื่องโดนหลอกคงจะอยากอ่ะครับกลัวผมจะไปหลอกเค้ามากกว่า คนทางโน้นก็มองไม่ออกว่าผมเป็นคนไทย คิดว่าเป็นมาเลย์ ส่งภาษามาลายูมา ผมก็ไปแต่ยิ้มไปๆ บอกคนไทยแล้วชี้ให้ดูธงชาติหลังรถ (เดียวนี้ผมติดธงชาติไทยเล็กๆไว้ด้วยหลังรถ งานนี้ธงช่วยได้จริงๆ ไม่ว่าไปจอดถามทางตรงไหนจะต้องมี คนไทยที่นี่โผล่ออกมาช่วยตลอด ดีใจครับ คนไทยไม่ทิ้งกันจริงๆ

ผมกลัวจะได้กิน..ข้าววัดหลายวัน อิ อิ

ไปนี่กินข้าววัดแทบจะทุกมื้อเพล แถมลาพระแต่ละวัดที่พักมา ก็มีนำใจให้เสบียงตุนไว้กินกลางทางเสมอ

[เชียง]

จุดหมายแรก ซ้อมรถและกำลังขา(Quest No.1)
โดย Huggybeary Bike Rider เมื่อ 31 ตุลาคม 2010 เวลา 23:02 น.

ลองออกไปเผชิญความลำบากที่อยากลองซะหน่อย(Quest No.2)
โดย Huggybeary Bike Rider เมื่อ 1 พฤศจิกายน 2010 เวลา 0:06 น.

เีรื่องที่ลืมไป และความสับเพร่าของตัวเอง เจอจริงๆแระความลำบากเนี้ย(Quest No.3)
โดย Huggybeary Bike Rider เมื่อ 1 พฤศจิกายน 2010 เวลา 1:33 น.

หยุดไม่ได้เพราะใจมันยังไม่ยอม (Quest No.4)
โดย Huggybeary Bike Rider เมื่อ 1 พฤศจิกายน 2010 เวลา 2:22 น.

วันสบายๆไม่ต้องจัดเต็ม (Quest No.5)
โดย Huggybeary Bike Rider เมื่อ 2 พฤศจิกายน 2010 เวลา 0:11 น..

ข้ามขีดจำกัดของความรู้สึกตัวเอง (Quest No.6)
โดย Huggybeary Bike Rider เมื่อ 6 พฤศจิกายน 2010 เวลา 13:34 น.

ท่องไปยามราตรีในสถานที่เดิม แต่ความรู้สึกไม่เหมือนเดิม (Quest No.7)
โดย Huggybeary Bike Rider เมื่อ 7 พฤศจิกายน 2010 เวลา 11:24 น.

ข้ามขีดจำกัดอีกขั้น ลบคำว่่าทำไม่ได้ออกไป (Quest No.8)
โดย Huggybeary Bike Rider เมื่อ 10 พฤศจิกายน 2010 เวลา 2:21 น.

กิจกรรมเพื่อสังคมอันแรก เนียนๆเค้าไป (Special Quset)
โดย Huggybeary Bike Rider เมื่อ 10 พฤศจิกายน 2010 เวลา 2:53 น.

ผมชอบแต่ละประโยคที่เจ้าของกระทู้ได้จั่วไว้ มันใช่เลยครับประโยคเหล่านี้มันเหมาะทั้งมือใหม่และมือเก่าด้วย
ประโยคที่ว่า..ข้ามขีดจำกัดของความรู้สึกตัวเอง..อันนี้ผมชอบเป็นพิเศษมันเหมือนเส้นแบ่งอะไรสักอย่าง..
ขอแค่เราเปิดใจไปกับมันกล้าคิดแล้วลองลงมือกระทำดูก็จะรับรู้ได้สัมผัสได้ครับ.

วันนี้ผมขออนุญาตปักหมุดไว้ก่อนครับแล้วจะเข้ามาติดตามต่อไปครับ

[HuggyBeary]

จุดหมายแรก ซ้อมรถและกำลังขา(Quest No.1)
โดย Huggybeary Bike Rider เมื่อ 31 ตุลาคม 2010 เวลา 23:02 น.

ลองออกไปเผชิญความลำบากที่อยากลองซะหน่อย(Quest No.2)
โดย Huggybeary Bike Rider เมื่อ 1 พฤศจิกายน 2010 เวลา 0:06 น.

เีรื่องที่ลืมไป และความสับเพร่าของตัวเอง เจอจริงๆแระความลำบากเนี้ย(Quest No.3)
โดย Huggybeary Bike Rider เมื่อ 1 พฤศจิกายน 2010 เวลา 1:33 น.

หยุดไม่ได้เพราะใจมันยังไม่ยอม (Quest No.4)
โดย Huggybeary Bike Rider เมื่อ 1 พฤศจิกายน 2010 เวลา 2:22 น.

วันสบายๆไม่ต้องจัดเต็ม (Quest No.5)
โดย Huggybeary Bike Rider เมื่อ 2 พฤศจิกายน 2010 เวลา 0:11 น..

ข้ามขีดจำกัดของความรู้สึกตัวเอง (Quest No.6)
โดย Huggybeary Bike Rider เมื่อ 6 พฤศจิกายน 2010 เวลา 13:34 น.

ท่องไปยามราตรีในสถานที่เดิม แต่ความรู้สึกไม่เหมือนเดิม (Quest No.7)
โดย Huggybeary Bike Rider เมื่อ 7 พฤศจิกายน 2010 เวลา 11:24 น.

ข้ามขีดจำกัดอีกขั้น ลบคำว่่าทำไม่ได้ออกไป (Quest No.8)
โดย Huggybeary Bike Rider เมื่อ 10 พฤศจิกายน 2010 เวลา 2:21 น.

กิจกรรมเพื่อสังคมอันแรก เนียนๆเค้าไป (Special Quset)
โดย Huggybeary Bike Rider เมื่อ 10 พฤศจิกายน 2010 เวลา 2:53 น.

ผมชอบแต่ละประโยคที่เจ้าของกระทู้ได้จั่วไว้ มันใช่เลยครับประโยคเหล่านี้มันเหมาะทั้งมือใหม่และมือเก่าด้วย
ประโยคที่ว่า..ข้ามขีดจำกัดของความรู้สึกตัวเอง..อันนี้ผมชอบเป็นพิเศษมันเหมือนเส้นแบ่งอะไรสักอย่าง..
ขอแค่เราเปิดใจไปกับมันกล้าคิดแล้วลองลงมือกระทำดูก็จะรับรู้ได้สัมผัสได้ครับ.

วันนี้ผมขออนุญาตปักหมุดไว้ก่อนครับแล้วจะเข้ามาติดตามต่อไปครับ

ขอบคุณครับที่เข้ามาเยี่ยมชม เมื่อก่อนตอนปั่นใหม่ๆ อยากจะหาเรื่องปั่นแล้วก็ตั้งกติกาของตัวเองไว้เรื่อย แล้วก็ทำให้ได้อันท้ายสุด ฟังดูเหมือนมันสูงสุด แต่จริงๆแค่ ข้ามขีดจำกัดในความคิด(และคนอื่นๆบางคนด้วย)ว่าการปั่นจักรยานมันทำไม่ได้ ออกจากตัวเองก่อน

แต่ช่วงนี้หาเวลานั่งเขียนยาก ได้แต่อัฟรูปลงเฟสแล้วอธิบายบางรูป หรือตอบคำถามเป็นรูปๆไป กะว่าพอพ้น 1ปี ที่ปั่นแหลกคงมีเวลามานั่งโต๊ะนานๆเล่าเรื่อง ลุยๆของตัวเองสักที

[HuggyBeary]

พอมีเวลาหน่อยช่วงนี้ หลังจากกลับจาก สิงคโปร์ ก็ไปต่อที่ อินดียแต่ไม่ได้เอารถไป ไปหายืมเอาที่นู้นแทน กลับมาเมืองไทยก็ไม่ได้แวะบ้านเลย นั่งรถต่อไปบุรีรัมย์ อยู่กลับหลวงพ่อช่วงนึง จังหวะใกล้วันเกิดตัวเองพอดี ตอนแรกตั้งใจจะทำบุณให้ตัวเอง แต่ไปๆมาๆถูกแนะนำให้บวช(อุบาสก โกนหัว รับศีลแปด ปฏิบัติคล้ายๆชี) สักสามวัน ก่อนถึงวันเกิด ก็โอเคไม่มีปัญหา สุดท้าย บวขได้ถึง9วันแหน่ะ
ช่วงนี้ก็ปั่นช่วยงานน้าเป็ดไปก่อน สักระยะ และจะกลับไปอยู่วัดต่อถ้ามีเวลาพอ

ปล. อัฟเรื่องต่อใหม่อีกสองตอน (ไม่รู้ยังมีคนตามอ่านกันหรือเปล่า แต่พอดีเจอใครไม่รู้มาทักแล้วถามว่าเขียนเรื่องต่อรึยัง ก็เลยดีใจว่ายังมีคนสนใจเรื่องเราอยู่บ้าง แต่เค้าไม่พิมเมนท์มาเลยไม่รู้ว่า ยังมีตนตามอ่านอยู่มั้ย ช่วงนี้มีเวลา จะลงต่อให้จบ และเรื่องบังดอนที่ กลับจากเชียงรายด้วย จักรยาตรา2 จีน มาเลย์ สิงคโปร อินเดีย รอก่อนเน้อ ทะยอยเล่าให้

[เต่าอาร์ก้อน]

ยังอยู่คร๊าาาบ...อิ อิ

[HuggyBeary]

วันนี้(9 พย.)เริ่มทริปปั่นไปทอดกฐิณด้วยจักรยานที่อุตรดิตถ์ ตามแผนคือกะจะปั่นยาวๆแบบทริปต่อทริป ให้ครบ คร่าวๆตามนี้นะครับ (อาจเปลี่ยนแปลงตามโชคอำนวย)
9-11 พย. ปั่นทอดกฐิณที่อุตรดิตถ์.
12-16 พย. ปั่นลากพ่วงกฐิณจากอุตรดิตถ์ไป วัดป่าลานหินตัด จ.บุรีรัมย์
17-27 พย. ปั่นทริปเกษียณชวนปั่นครั้งที่3
29- 4 ธค. ปั่นนำหลวงพ่อสมบูรณ์ฯ(พระปั่นจักรยาน)ปั่นเข้ากรุงเทพ เพื่อร่วมลงนามถวายพระพรที่ศิริราช
4- 7 ธค. พักทำกิจกรรมที่เกวลินวิทยา บางพลี
8- ?? มค. ปั่นจักรยาตรา ฉลองพุทธยันตรี2600ปี 2600กิโล ครั้งที่3

แต่ตั้งแต่เช้าก็ทราบข่าวว่าภรรยาลุงเนตรล้มเจ็บ ทำให้ลุงเนตรพักปั่นยาวสามเดือน งานนี้จะได้ปั่นหรือป่าวคงอยู่กลุ่มที่ลุงเนตรชวนปั่นไปอยู่ว่าจะยังทำตามแผนเดิมมั้ยหรือแยกย้ายกัน (ลุ้นจริงๆ)

** จริงๆแรกกะจะตั้งกระทู้ใหม่ คิดไปคิดมาต่อยอดเอาจากของเดิมดีกว่ากระทู้ที่นี่จะได้ไม่รกมากขึ้น (เพราะไหนๆเราก็มีห้องตัวเองแล้วนิ)
ยังไงจะพยายามรายงานการเคลื่อนไหว ลงรูปและเล่าเรื่อง บางช๊อตให้อ่านกันนะครับ แต่คงจะอัฟที่เฟสบุคของผมก่อน(มันง่ายอ่ัะ)
แหะๆยังไง ลงคอมเมนท์นิดนึงก็ดีนะครับจะได้รู้ว่ามีคนติดตามความเคลื่นไหวผมอยู่ผมัน(กดไลท์ไม่ได้นิ)

[HuggyBeary]

เริ่มออกเดินทางสิบโมงเช้า

[HuggyBeary]

รถไฟเริ่มออกเดินทางเวลาสองทุ่ม เจอเพื่อนๆที่ไปด้วยกันทั้งสองจุด (หัวลำโพงและบางเขน)
รวมแล้ว21คน เมื่อถึงสถานีศิลาอาหน์ จังหวัดอุตรดิตถ์ ก็มีทีมงานของ ชทรมอุตรดิตถ์มารอต้อนรับอยู่ เพื่อพาไปจุดนัด
(ร้านเจ๊อู๊ด)รวมตัวกันกับกลุ่มต่างๆที่มารอก่อนแล้ว จากนั้นก็เคลื่อนไปรวมตัวที่ อนุสาวรีย์พระยาพิชัยดาบหัก โดยมีท่านนายกจังหวัด
อุตรดิตถ์กล่าวนำเปิดงานพร้อมร่วมปั่นด้วยระยะหนึ่ง การเดินทางทั้งวันนี้แดดแรงมากๆ ตั้งแต่สิบโมง(แดดยังกับบ่ายสอกว่า ๆ
แต่ทีมขบวนปั่นแห่รอบเมืองเราก็ปั่นสู้ไม่ถอย เพราะตลอดทางก็มีผู้มีจิตศรัทธา ร่วมบริจาคตามรายทางอยู่มากมาย
เส้นทางก็วนจากตัวเมืองไปถึงหน้าซุ้มประตูเมืองลับแลและวนกลับอีกทาง(มีเนินให้เล่น เล่นเอาซะจุกกันเป็นแถวๆ)เพื่อเดินทางไปที่พัก
บ้านหาดงิ้วของ อาจารย์สุจิต(เสือ อต )ถึงที่พักทางเจ้าบ้านก็ช่วยกันลงมือทำอาหารต้อนรับ(ทั้งๆที่ปั่นร่วมทางมาด้วยกัน
ยังไม่เหนื่อยเลยต้องมาดูแลคณะเราอีก สุดยอดครับ)ส่วนหน้าเป็ดผู้จัดงานนี้ก็เลยมีเวลาในการนับยอดทำบุณ ในซองกฐิณเพื่อลงยอดรวมทั้งหมด
ตัวเลขที่ได้คราวๆ น่าจะแสนกว่าเพราะมีบางคนยังส่งซองไม่ครบอีกนิดหน่อย

[HuggyBeary]

สรุปว่าได้มาแจมกับกลุ่มเกษียณจนได้ แต่คงมาได้แค่ถึงวัดหลวงพ่อฯที่บุรีรัมย์(ประมาณวันที่27)เพราะต้องนำหลวงพ่อเข้ากรุงเทพฯ ให้ทันวันที่ 4ธันวา หากมีเวลาจะแว๊บกลับมาแจมใหม่

วันนี้อยู่ที่แหลมงอบครับ

รูปบางส่วนจากกล้องผมครับ

[HuggyBeary]

ตอนนี้อยู่ในช่วงทริปปั่นจักรยาตรา2600กม 45วัน ใครอยากติดตามเชิญได้ที่ลิงค์ ตามลายเซนข้างล่างนะครับ

[Monkey_Night_Rider]

ปักไว้ครับอ่านเพลินเลย