ทริปบ้าทะลุ0องศาเดือด ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้แสตนอิน
ผู้ดูแล: โอ๋ MX
กฏการใช้บอร์ด
ชมรม สโมสรพิริยะอินเตอร์ทีม
55/63 ม.6, หมู่บ้านกลางเมือง ซ. โยธิน-พัฒนา
ถ. ประดิษฐ์มนูธรรม ลาดพร้าว กรุงเทพฯ 10230
โทร. 02515-0179-80
http://www.piriya-international.com/
ชมรม สโมสรพิริยะอินเตอร์ทีม
55/63 ม.6, หมู่บ้านกลางเมือง ซ. โยธิน-พัฒนา
ถ. ประดิษฐ์มนูธรรม ลาดพร้าว กรุงเทพฯ 10230
โทร. 02515-0179-80
http://www.piriya-international.com/
-
- ขาประจำ
- โพสต์: 706
- ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 09:34
- team: PIT Gangs
- Bike: จักรยานแก่นหล่อน
- ติดต่อ:
Re: ทริปบ้าทะลุ0องศาเดือด ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้แสตนอิน
ป่วนได้ตลอด
ขากลับก็ทำวีรกรรมให้ได้วุ่นพอเป็นกระษัย
กลายเป็นเครื่องหมายการค้าไปซะแล้ว
ขากลับก็ทำวีรกรรมให้ได้วุ่นพอเป็นกระษัย
กลายเป็นเครื่องหมายการค้าไปซะแล้ว
- ไฟล์แนบ
-
- IMG_0501.jpg (48.7 KiB) เข้าดูแล้ว 808 ครั้ง
-
- ขาประจำ
- โพสต์: 706
- ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 09:34
- team: PIT Gangs
- Bike: จักรยานแก่นหล่อน
- ติดต่อ:
Re: ทริปบ้าทะลุ0องศาเดือด ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้แสตนอิน
สำหรับแฟนที่หลังไมค์เข้ามาถามว่าโปรใส่รองเท้าขี่รถยี่ห้ออะไร
คงต้องบอกว่าเป็นความลับ ไม่ใช่ Alpine star ยี่ห้อดังจากอเมริกา หรือ Sidi สุดหรูจากอิตาลี
เอ่อ ให้ดูได้แต่ภาพเพียงเท่านั้น
คงต้องบอกว่าเป็นความลับ ไม่ใช่ Alpine star ยี่ห้อดังจากอเมริกา หรือ Sidi สุดหรูจากอิตาลี
เอ่อ ให้ดูได้แต่ภาพเพียงเท่านั้น
- ไฟล์แนบ
-
- IMG_0493.jpg (47.6 KiB) เข้าดูแล้ว 810 ครั้ง
-
- ขาประจำ
- โพสต์: 706
- ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 09:34
- team: PIT Gangs
- Bike: จักรยานแก่นหล่อน
- ติดต่อ:
Re: ทริปบ้าทะลุ0องศาเดือด ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้แสตนอิน
แรงไม่แรง ไม่รู้ รู้แต่ว่าแซงสิบล้อได้ก็แล้วกัน
แซงแล้วก็โดนมันไล่บี้คืนนั่นแหละ เอิ๊กๆๆ
แซงแล้วก็โดนมันไล่บี้คืนนั่นแหละ เอิ๊กๆๆ
-
- ขาประจำ
- โพสต์: 706
- ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 09:34
- team: PIT Gangs
- Bike: จักรยานแก่นหล่อน
- ติดต่อ:
Re: ทริปบ้าทะลุ0องศาเดือด ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้แสตนอิน
มองกี่ที ก็ยังเท่ห์
-
- ขาประจำ
- โพสต์: 706
- ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 09:34
- team: PIT Gangs
- Bike: จักรยานแก่นหล่อน
- ติดต่อ:
Re: ทริปบ้าทะลุ0องศาเดือด ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้แสตนอิน
ไปไหน ไปด้วยกัน
ไม่ทิ้งกัน นี่แหละ เพื่อนกัน
ไม่ทิ้งกัน นี่แหละ เพื่อนกัน
-
- ขาประจำ
- โพสต์: 706
- ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 09:34
- team: PIT Gangs
- Bike: จักรยานแก่นหล่อน
- ติดต่อ:
Re: ทริปบ้าทะลุ0องศาเดือด ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้แสตนอิน
รูปสุดท้าย
ทิ้งไว้แค่รอยยาง ภาพภ่าย และความทรงจำ
รอให้น้า T. Hardcore มาสรุปมินิซีริ่ส์ให้จบละกัน
ทิ้งไว้แค่รอยยาง ภาพภ่าย และความทรงจำ
รอให้น้า T. Hardcore มาสรุปมินิซีริ่ส์ให้จบละกัน
- ไฟล์แนบ
-
- IMG_0511.jpg (47.36 KiB) เข้าดูแล้ว 845 ครั้ง
- ดาบ11ดง
- ขาประจำ
- โพสต์: 922
- ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 19:04
- team: BIKE FITTZZ
- Bike: Rocky Mountain-Vertex Team Maxxis
Re: ทริปบ้าทะลุ0องศาเดือด ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้แสตนอิน
สุดยอด..ของความรู้สึกดีๆที่มีให้แก่กันตลอดเวลาที่พวกเราใช้ชีวิตร่วมทางกัน..ในทริปนั้น.. มันคงฝังลงในความทรงจำมุมหนึ่งในสมองของผมไปตราบนานเท่านาน..ที่นึกทีไร..ก็เห็นภาพ พวกเราตั้งหน้าตั้งตาขี่รถกันข้ามวัน ข้ามคืน ตลอด..ฮ่าๆๆๆ
ขอบคุณน้าโอ๋MX อีกครั้งครับ
ทีนี้ก็เหลือแต่...น้าT.HARDCORE แหละที่จะมาเล่าเรื่องต่อให้จบ..อิอิ (กดดัน..กดดัน )
HEALTHY BIKE, HEALTHY YOURS
- T.HARDCORE ท.แก่นแท้
- สมาชิก
- โพสต์: 96
- ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 10:51
- Tel: 081-173-7545
- team: PIT GANGS พิริยะอินเตอร์เนชั่นเนลทีม
- Bike: 97's Marin team cr-mo, 02's Airborne Corsair, 00's Santacruz superlight, 06's Rockymountain Element Team , 04's Trek 1500 10spd
Re: ทริปบ้าทะลุ0องศาเดือด ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้แสตนอิน
NOT ABOUT The SIZE or SPEED . BUT SPIRITS ONLY.#4
...ประสบการณ์...
04.20 น. 6/09/51
เสียงใครก็ไม่รู้ กรนเบาๆอยู่ใกล้ๆ
ตีสี่กว่าๆแล้ว กับการเดินทางมาราธอน ตั้งแต่เย็นวาน จนถึงนาทีนี้ ผมยังนอนตาปรือ หลับไม่ลง
คงเป็นปฏิกิริยาทางเคมี ที่ร่างกายยังสลายอะดินารีนยังไม่หมด ผลจึงทำให้ผมยังต้องนอนแผ่ ตาค้างอยู่เพียงลำพัง
บรรยากาศรอบตัวสลัวแสง ภายใต้เต๊นท์ไม่มีฝาที่ถูกกางเตี้ยๆ มีเงาตะคุ่มเรียงรายกันเป็นตับ
สมาชิกทั้งหมด ซุกตัวปิดหน้าตาหัวหูด้วยผ้าผ่อนเท่าที่มี หลบฝูงยุงจอมโหด ที่ตอแยไม่เลิกรา
พนักงานต้อนรับตัวน้อยเหล่านี้ ตั้งริ้วขบวนผลัดเวียนกันมาทักทายเราตั้งแต่แรกมาถึงเมื่อตีสามเศษๆ
ผมพยายามขยับตัวให้เบาที่สุด เพื่อหันตะแคงเปลี่ยนข้างหลบ
แต่ก็ดูจะเป็นเพียงทำให้เหล่าแดร๊กคูล่าจิ๋วนับพันๆตัว กรูกันมาเจาะเนื้อตัวในมุมใหม่ๆอย่างทั่วถึง
ในที่สุด.. ก็จำยอม นอนนิ่งๆฟังเสียงวี้ๆ ๆ ๆ ๆ ให้มันเจาะกันต่อไปแบบเซ็งๆ...
ผมพลิกตัวกลับ เสียงกรอบแกรบของผ้าพลาสติคบางเฉียบที่พวกเราใช้ปูนอน ดังลั่นจนรู้สึกตกใจ
ขาของผมไปแตะกับร่างที่คู้นอนอยู่ติดกัน มันเย็นชืด!!...ภาพหดหู่ของหนังชีวิตที่เคยดู ผุดวาบขึ้นมาในใจ!
น้าติ่ง! โธ่...ไม่น่าเลย...
...ไม่น่าเชื่อเลย ว่าน้าจะหลับได้!
เสื้อผ้าก็ไม่เปลี่ยน ยีนส์ที่ใส่นอนอยู่นั่นก็เปียกชื้น เย็นชืดจนทำเอาผมถึงสะดุ้ง
ภาพการเดินทาง เมื่อคืนช่วงตากฟ้า-ท่าตะโก ที่ยังจำได้ เด้งปุ๋งขึ้นมา
แสงไฟส่องสว่างจากโคมหน้ารถxrคันที่ผมขับ สาดผ่านปรอยละอองฝนเป็นฉากสีขาวตัดความมืดเบื้องหน้า
...ชายฉกรรจ์ในชุดกันฝนฉ่ำโชกบนรถมอเตอร์ไซค์ กำลังยันรถอีกคันหนึ่ง ให้เคลื่อนไปพร้อมๆกัน
แสงสะท้อนของไฟท้ายสีแดงจ้าบนถนนที่เปียกลื่น มองเป็นภาพสวยงามอย่างประหลาด
แสงฟ้าแลบวาบ ตัดกับทิวเขาที่ขอบฟ้าเข้ามาในฉากนี้ ช่วยเติมความเป็นหนังผีที่สมบูรณ์แบบให้กับภาพที่เห็นได้อย่างไม่ยากเย็น
ผมเร่งเครื่องฝ่าเม็ดฝนโปรยปรายเข้าไปใกล้ ส่งสายตาถามไปว่า เป็นไรกันป่าวอ่ะ..
น้าติ่งที่กำลังยันรถให้อีไมโลอย่างตั้งใจ หันมามอง ส่ายหัว พลางหัวเราะกิ๊กๆตาหยี บอกว่า น้ำมันหมดค้าบพี่..
ประสบการณ์บนอานรถของน้าติ่ง ที่ผ่านมาไม่ใช่น้อย
ช่วยทีมได้มาก น้าเป็นคนหนึ่งที่ทีมไว้วางใจให้ขึ้น"นำ" ในหลายๆสถาณะการณ์ที่ผ่านมา
ความเยือกเย็นของน้าทำให้เราผ่าน"การเดินทาง"ทั้งบนถนนและที่อื่นๆได้ด้วยดีเสมอมา
ภาพที่เห็นกลางเม็ดฝนนี้ คงเป็นที่ประทับใจของเพื่อนๆไปอีกนาน
ไมโล ในท่าหมอบคู้แบบแวนซ์บอยชั้นดี บนรถที่เครื่องดับไปแล้ว หันมาฉีกยิ้มฟันขาวก่อนกลับไปจรดจ่อกับการกระเด้งกระดอน ของถนนเปียกโชก ที่ทอดตัวยาวหายไปในความมืดเบื้องหน้าต่ออย่างตั้งใจ
แม้ว่ากำลังยุ่งเหยิงอยู่กับชีวิตและการงาน ทันทีที่โปรเจคไร้สตินี้ ถูกตั้งขึ้น ไมโลกระโดดเข้าใส่อย่างไม่ลังเล ทั้งๆที่ไม่มีแม้แต่รถมอเตอร์ไซค์ ไม่ต้องถามว่า เคยขี่ไกลแค่ไหน เพราะคงไม่เป็นปัญหาของนักกีฬาตีนหนักที่ผ่านการปั่น"ร้อยขึ้น"มาแล้ว แต่มันไม่มีรถ จะเอายังไงกันหว่า...
แล้วเพื่อนๆก็ต้องอึ้ง เมื่อไมโลเปิดฉาก ถอยนังนูโวมือสอง! ทำใบขับขี่เสร็จ! แวะซื้อหมวกกันน้อค!
ส่งเสียงตามสายมา พร้อมครับ!!!
ทั้งหมด เราเชื่อว่า ใช้เวลาน้อยกว่าจัดเสื้อผ้าเตรียมของเล่นให้น้องกรลูกรักได้ร่วมเดินทางมาด้วยแน่ๆ..
แสงฟ้าแลบวาบจากฟากฟ้า สาดมาเห็นสีหน้าแววตาผ่านหยดน้ำพราวบนหมวกกันน๊อคใหม่เอี่ยม
ใบหน้านั้น ฉาบรอยยิ้มน้อยๆไร้แววทดท้อ มุ่งมั่น..เบิกบาน.. นับว่าเป็นแววตาของลูกผู้ชายนักสู้โดยแท้... น้องกรน่าจะได้เห็นแววตาเข้มข้นของพ่อมันยามนี้จริงๆ และทันใดนั้น
...ไอ้แม่งงง เอ้ยยย!!! เพี๊ยะ !!
เสียงสบถเค้นๆแหวกความเงียบขึ้นมา พลันกระชากภาพคุณพ่อเข้มข้นในห้วงคำนึงเมื่อครู่ให้หายวับไปไม่เหลือชิ้นดี
อีไมโลนี่เอง ..ยอดคุณพ่อ ผุดลุกขึ้นนั่ง ก่อนตบฉาด หมายขยี้เจ้ายุงวายร้ายให้แหลก แต่เดาว่าแห้ว!...
ยอดคุณพ่อส่งเสียงบ่นพึมพัม ก่อนทิ้งตัวตุ้บ!ลงนอนต่อ
ข้างๆนั้น น้องกรนอนหลับปุ๋ยอยู่เคียงข้าง หน้ามอมแป้งขาว ดูตลกทั้งพ่อลูก....
ผมนอนยิ้มขำๆอยู่เงียบๆในความมืด ก่อนชักผ้าผืนบางปิดหน้าหนียุง ข่มตาให้หลับต่ออย่างสุขใจ...
ตอนต่อไป ...เกิดมาแล้ว อะไรไม่เคยทำก็ทำซะ...
...ประสบการณ์...
04.20 น. 6/09/51
เสียงใครก็ไม่รู้ กรนเบาๆอยู่ใกล้ๆ
ตีสี่กว่าๆแล้ว กับการเดินทางมาราธอน ตั้งแต่เย็นวาน จนถึงนาทีนี้ ผมยังนอนตาปรือ หลับไม่ลง
คงเป็นปฏิกิริยาทางเคมี ที่ร่างกายยังสลายอะดินารีนยังไม่หมด ผลจึงทำให้ผมยังต้องนอนแผ่ ตาค้างอยู่เพียงลำพัง
บรรยากาศรอบตัวสลัวแสง ภายใต้เต๊นท์ไม่มีฝาที่ถูกกางเตี้ยๆ มีเงาตะคุ่มเรียงรายกันเป็นตับ
สมาชิกทั้งหมด ซุกตัวปิดหน้าตาหัวหูด้วยผ้าผ่อนเท่าที่มี หลบฝูงยุงจอมโหด ที่ตอแยไม่เลิกรา
พนักงานต้อนรับตัวน้อยเหล่านี้ ตั้งริ้วขบวนผลัดเวียนกันมาทักทายเราตั้งแต่แรกมาถึงเมื่อตีสามเศษๆ
ผมพยายามขยับตัวให้เบาที่สุด เพื่อหันตะแคงเปลี่ยนข้างหลบ
แต่ก็ดูจะเป็นเพียงทำให้เหล่าแดร๊กคูล่าจิ๋วนับพันๆตัว กรูกันมาเจาะเนื้อตัวในมุมใหม่ๆอย่างทั่วถึง
ในที่สุด.. ก็จำยอม นอนนิ่งๆฟังเสียงวี้ๆ ๆ ๆ ๆ ให้มันเจาะกันต่อไปแบบเซ็งๆ...
ผมพลิกตัวกลับ เสียงกรอบแกรบของผ้าพลาสติคบางเฉียบที่พวกเราใช้ปูนอน ดังลั่นจนรู้สึกตกใจ
ขาของผมไปแตะกับร่างที่คู้นอนอยู่ติดกัน มันเย็นชืด!!...ภาพหดหู่ของหนังชีวิตที่เคยดู ผุดวาบขึ้นมาในใจ!
น้าติ่ง! โธ่...ไม่น่าเลย...
...ไม่น่าเชื่อเลย ว่าน้าจะหลับได้!
เสื้อผ้าก็ไม่เปลี่ยน ยีนส์ที่ใส่นอนอยู่นั่นก็เปียกชื้น เย็นชืดจนทำเอาผมถึงสะดุ้ง
ภาพการเดินทาง เมื่อคืนช่วงตากฟ้า-ท่าตะโก ที่ยังจำได้ เด้งปุ๋งขึ้นมา
แสงไฟส่องสว่างจากโคมหน้ารถxrคันที่ผมขับ สาดผ่านปรอยละอองฝนเป็นฉากสีขาวตัดความมืดเบื้องหน้า
...ชายฉกรรจ์ในชุดกันฝนฉ่ำโชกบนรถมอเตอร์ไซค์ กำลังยันรถอีกคันหนึ่ง ให้เคลื่อนไปพร้อมๆกัน
แสงสะท้อนของไฟท้ายสีแดงจ้าบนถนนที่เปียกลื่น มองเป็นภาพสวยงามอย่างประหลาด
แสงฟ้าแลบวาบ ตัดกับทิวเขาที่ขอบฟ้าเข้ามาในฉากนี้ ช่วยเติมความเป็นหนังผีที่สมบูรณ์แบบให้กับภาพที่เห็นได้อย่างไม่ยากเย็น
ผมเร่งเครื่องฝ่าเม็ดฝนโปรยปรายเข้าไปใกล้ ส่งสายตาถามไปว่า เป็นไรกันป่าวอ่ะ..
น้าติ่งที่กำลังยันรถให้อีไมโลอย่างตั้งใจ หันมามอง ส่ายหัว พลางหัวเราะกิ๊กๆตาหยี บอกว่า น้ำมันหมดค้าบพี่..
ประสบการณ์บนอานรถของน้าติ่ง ที่ผ่านมาไม่ใช่น้อย
ช่วยทีมได้มาก น้าเป็นคนหนึ่งที่ทีมไว้วางใจให้ขึ้น"นำ" ในหลายๆสถาณะการณ์ที่ผ่านมา
ความเยือกเย็นของน้าทำให้เราผ่าน"การเดินทาง"ทั้งบนถนนและที่อื่นๆได้ด้วยดีเสมอมา
ภาพที่เห็นกลางเม็ดฝนนี้ คงเป็นที่ประทับใจของเพื่อนๆไปอีกนาน
ไมโล ในท่าหมอบคู้แบบแวนซ์บอยชั้นดี บนรถที่เครื่องดับไปแล้ว หันมาฉีกยิ้มฟันขาวก่อนกลับไปจรดจ่อกับการกระเด้งกระดอน ของถนนเปียกโชก ที่ทอดตัวยาวหายไปในความมืดเบื้องหน้าต่ออย่างตั้งใจ
แม้ว่ากำลังยุ่งเหยิงอยู่กับชีวิตและการงาน ทันทีที่โปรเจคไร้สตินี้ ถูกตั้งขึ้น ไมโลกระโดดเข้าใส่อย่างไม่ลังเล ทั้งๆที่ไม่มีแม้แต่รถมอเตอร์ไซค์ ไม่ต้องถามว่า เคยขี่ไกลแค่ไหน เพราะคงไม่เป็นปัญหาของนักกีฬาตีนหนักที่ผ่านการปั่น"ร้อยขึ้น"มาแล้ว แต่มันไม่มีรถ จะเอายังไงกันหว่า...
แล้วเพื่อนๆก็ต้องอึ้ง เมื่อไมโลเปิดฉาก ถอยนังนูโวมือสอง! ทำใบขับขี่เสร็จ! แวะซื้อหมวกกันน้อค!
ส่งเสียงตามสายมา พร้อมครับ!!!
ทั้งหมด เราเชื่อว่า ใช้เวลาน้อยกว่าจัดเสื้อผ้าเตรียมของเล่นให้น้องกรลูกรักได้ร่วมเดินทางมาด้วยแน่ๆ..
แสงฟ้าแลบวาบจากฟากฟ้า สาดมาเห็นสีหน้าแววตาผ่านหยดน้ำพราวบนหมวกกันน๊อคใหม่เอี่ยม
ใบหน้านั้น ฉาบรอยยิ้มน้อยๆไร้แววทดท้อ มุ่งมั่น..เบิกบาน.. นับว่าเป็นแววตาของลูกผู้ชายนักสู้โดยแท้... น้องกรน่าจะได้เห็นแววตาเข้มข้นของพ่อมันยามนี้จริงๆ และทันใดนั้น
...ไอ้แม่งงง เอ้ยยย!!! เพี๊ยะ !!
เสียงสบถเค้นๆแหวกความเงียบขึ้นมา พลันกระชากภาพคุณพ่อเข้มข้นในห้วงคำนึงเมื่อครู่ให้หายวับไปไม่เหลือชิ้นดี
อีไมโลนี่เอง ..ยอดคุณพ่อ ผุดลุกขึ้นนั่ง ก่อนตบฉาด หมายขยี้เจ้ายุงวายร้ายให้แหลก แต่เดาว่าแห้ว!...
ยอดคุณพ่อส่งเสียงบ่นพึมพัม ก่อนทิ้งตัวตุ้บ!ลงนอนต่อ
ข้างๆนั้น น้องกรนอนหลับปุ๋ยอยู่เคียงข้าง หน้ามอมแป้งขาว ดูตลกทั้งพ่อลูก....
ผมนอนยิ้มขำๆอยู่เงียบๆในความมืด ก่อนชักผ้าผืนบางปิดหน้าหนียุง ข่มตาให้หลับต่ออย่างสุขใจ...
ตอนต่อไป ...เกิดมาแล้ว อะไรไม่เคยทำก็ทำซะ...
...ณ.เงื้อมผาหิน สนเฒ่ายืนนิ่ง
..โอนกิ่ง ไหวเอน
.. สงัดเงียบใต้แสงจันทร์ ...
..โอนกิ่ง ไหวเอน
.. สงัดเงียบใต้แสงจันทร์ ...
-
- ขาประจำ
- โพสต์: 706
- ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 09:34
- team: PIT Gangs
- Bike: จักรยานแก่นหล่อน
- ติดต่อ:
Re: ทริปบ้าทะลุ0องศาเดือด ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้แสตนอิน
ตามคำเรียกร้องคลิปโปรหลบขี้วัว
-
- ขาประจำ
- โพสต์: 706
- ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 09:34
- team: PIT Gangs
- Bike: จักรยานแก่นหล่อน
- ติดต่อ:
Re: ทริปบ้าทะลุ0องศาเดือด ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้แสตนอิน
และสำหรับคนที่พลาดบรรยากาศ
-
- ขาประจำ
- โพสต์: 365
- ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 09:32
Re: ทริปบ้าทะลุ0องศาเดือด ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้แสตนอิน
ขากลับ
ช่วงออกจากพิษณุโลก เลยทุ่งแสลงหลวงมาหน่อย น้าิติ่งเห็นวิวสวยเลยเบรคซะตัวโก่ง สีลมไม่มีนะแบบเนี่ยะ
ช่วงออกจากพิษณุโลก เลยทุ่งแสลงหลวงมาหน่อย น้าิติ่งเห็นวิวสวยเลยเบรคซะตัวโก่ง สีลมไม่มีนะแบบเนี่ยะ
- ไฟล์แนบ
-
- FILE393.jpg (57.65 KiB) เข้าดูแล้ว 753 ครั้ง
-
- ขาประจำ
- โพสต์: 365
- ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 09:32
Re: ทริปบ้าทะลุ0องศาเดือด ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้แสตนอิน
มีร้านขายของที่ระฤกษริมทางเป็นช่วงๆ
- ไฟล์แนบ
-
- FILE396.jpg (48.69 KiB) เข้าดูแล้ว 756 ครั้ง
-
- ขาประจำ
- โพสต์: 365
- ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 09:32
Re: ทริปบ้าทะลุ0องศาเดือด ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้แสตนอิน
ส
- ไฟล์แนบ
-
- FILE397.jpg (45.27 KiB) เข้าดูแล้ว 763 ครั้ง
-
- ขาประจำ
- โพสต์: 365
- ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 09:32
Re: ทริปบ้าทะลุ0องศาเดือด ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้แสตนอิน
แวะกรินข้าวกันระหว่างทราง
- ไฟล์แนบ
-
- FILE398.jpg (67.69 KiB) เข้าดูแล้ว 763 ครั้ง
-
- ขาประจำ
- โพสต์: 365
- ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 09:32
Re: ทริปบ้าทะลุ0องศาเดือด ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้แสตนอิน
เสี้ยนตำตีนมั้งครับ
- ไฟล์แนบ
-
- FILE401.jpg (50.35 KiB) เข้าดูแล้ว 771 ครั้ง