ThaiMTB.com

ขออนุญาติเปิดกระทู้ใหม่ครับ กลุ่ม Ride Rode Ridden เราปั่นกันเล่นๆ ยามเช้าทุกวันที่ฝนไม่ตก ใครอยากปั่นคลายกล้ามเนื้อเชิญได้นะครับ


คืนวันเสาร์ที่ 9/6/55 คุยกันเล่นๆ กึ่งท้าทายว่า ปั่นจักรยานไปเขื่อนจุฬาภรณ์กันดีกว่า
ทุกคนเห็นด้วย
เช้าตรู่วันอาทิตย์ที่ 10/6/55 ที่แดดจางๆ นัดเจอกันเพื่อแพ๊คจักรยานขึ้นรถ
ตัวละครประกอบด้วย
- เฮียต๋า : หนุ่มใหญ่มาดนุ่มน้ำเสียงขยี้ฟองเบียร์ เจ้าของบ้านคนกลางที่เป็นจุดนัดพบ
- พี่น้อง : ภรรยาผู้ร่าเริงของเฮียต๋า ผู้รักการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพ
- โน๊ต : เพื่อนเม้ง อยากปั่นจักรยานเพื่อความมันส์และลดน้ำหนัก แต่มาเจอเฮียต๋าชวนกินข้าวจนจุกทุกวัน เลยลดไม่สำเร็จ
- จอย : ผู้จัดการชีวิตโน๊ต ดูแลทั้งงานราษฎร์ งานหลวง
- น้องเติ้ล : พยานรักของโน๊ตและจอย
- เม้ง : เพื่อนโน๊ต ปั่นจักรยานเพื่อความมันส์อย่างเดียว ความผอมเป็นเพียงผลพลอยได้

การแพ๊คเสือหมอบขึ้นรถ 4 คันโดยที่ไม่มีแร๊คยึดนั้นอาจสร้างอันตรายต่อสีเฟรมหากไม่ป้องกันดีๆ
หลังจากถอดล้อหนัาและหลังของแต่ละคันออก จักรยานถูกลำเลียงขึ้นรถโดยคั่นไว้ด้วยผ้าชนิดต่างๆ
พี่โน๊ตเอาผ้าบังแสงหน้ากระจกรถมาคั่น ผมเตรียมผ้ามาจากบ้าน ยังไม่พอ
เฮียต๋าดึงผ้าม่านมาให้ก็ยังไม่พอ เลยไปเอาผ้าขนหนูมารองโดยที่ไม่รู้ว่า นั่นเป็นผ้ารองเล่นโยคะแสนหวงของคุณภรรยา
เสียงบ่นเล็กน้อยแทรกเข้ามาเหมือนเป็นลางบอกเหตุบางอย่าง

เดินทางออกจากขอนแก่นอย่างร่าเริง แวะกินข้าวเช้าที่ชุมแพอย่างสดชื่น
เฮียต๋าถามว่า "ต้องกินอยู่เหรอ" ตามประสาคนเคยปั่นแต่บายพาสขอนแก่น



บรรยากาศร้านอาหารยามเช้าที่ชุมแพ หน้าตาสดชื่นไฉไล น้องไตเติ้่ลง่วงงอแงเล็กน้อย เฮียต๋ากับพี่น้องอยากปั่นมาก ใส่เสื้อจักรยานแต่ไก่โห่
พี่โน๊ตโชว์โปรโดยการใส่ชุดลำลอง ดูไม่ตื่นเต้น น้องจอยแสดงจิตใต้สำนึกออกมาว่าอยากเบิ้ลข้าวสองจานค่ะ

ไปถึงจุดปล่อยตัวที่แยกคอนสาร เอาหมอบลงจากรถอย่างรีบเร่ง
ปกติผมค่อนข้างละเอียดในเรื่องเครื่องเคราประดับรอบตัว
แต่งานนี้ไม่วายลืมใส่ถุงมือปั่น ไม่น่าเชื่อ...



เหมือนเป็นลางบอกเหตุ


เริ่มเดินทางโดยมีภูเขาหินปูนตั้งตะหง่านอยู่ข้างหน้า แรงใจแรงกายอยู่ในระดับดีเยี่ยม เรียกว่าซ้อมมาดี
สังเกตคู่สามีภรรยาเค้ามีความสุขมาก โดยมีพี่โน๊ตตามไปแอบฟังเค้าจู๋จี๋กันอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ

ปั่นไปได้สักพัก เริ่มเข้าเขตเนิน ไมล์แสดงความชันระบุไปที่ 5% ความเร็วเฮียต๋าและพี่น้องเริ่มตก
พี่โน๊ตและน้องเม้งชั่วโมงบินสูงกว่าเลยแซงขึ้นหน้าเพื่อไม่ให้เสียรอบขา
แต่ความชันเริ่มไต่ขึ้นไปเรื่อยจนถึง 12%
ความหนักเริ่มมาเยือน เหงื่อเริ่มแตกตามประสาคนขาดการออกทริปมานาน
นี่แค่เนินรับน้องยังหนักขนาดนี้
กล้ำกลืนฝืนทนจนขึ้นสู่ยอดเนินสำเร็จ
หันหลังกลับควักกล้องพร้อมถ่าย



เฮียต๋ากะพี่น้องโผล่พ้นเนินรับน้องมาพร้อมๆ กัน ดูแลกันดีจัง สังเกตพี่น้องใช้วิชาก้มหน้าหาเหรียญ
ไม่มองยอดเนินให้เสียกำลังใจ

แม้เพิ่งผ่านความเหนื่อยระดับไม่เคยเจอมาก่อนจากเนินรับน้องมา
แต่พี่น้องก็ยังยิ้มได้



ผ่านเนินสูงชันมาได้ ดีใจมากจนต้องขอฟ้อนโชว์ โดยมีพี่โน๊ตมองอย่างตั้งใจ

พี่น้องฟ้อนเสร็จ
เฮียต๋า : "เหนื่อยแต่สนุก โน๊ตตต" (ลองทำปากตอนออกเสียงโน๊ตตต)
โน๊ต : ....................(0_0")

4 ทุ่มเน็ตที่บ้านเริ่มช้า
พรุ่งนี้ตื่นแต่เช้าซะด้วย
ขอไปนอนก่อนครับ

ซื้อตั๋วแถวหน้าสุด แบบติดหน้าจอ รอชมด้วยคนครับ

::: เยอะ...................กลุ่มนี้เนี่ย ปั่นด้วยกันตอนเช้า ได้ประมาณ ๒ เดือน เส้นทางก้อประมาณ ๒๐-๓๐ โล ต่อวัน ทริปแรก ก้อพระธาตุขามแก่น เมื่อ ๔ มิ.ย. ที่ผ่านมา (เฮียต๋า บอก นั่นไม่เรียกว่าทริป......นั่นแน่) แต่...............เยอะ ขอบอก ติดตามต่อก้อแล้วกันเดี๋ยวเข้ามาแจม เป็นระยะ :::

::: บทสนทนาบางส่วน เย็นวันเสาร์ ผ่าน โปรแกรม Line (เหมือนแชท เป็นกลุ่ม) ว่างั้น :::

เฮียต๋า : โน๊ต พรุ่งนี้ไปไหน
โน๊ต : เขื่อนอุบลรัตน์ หรือหินช้างสี (ใส่รถไป)
เฮียต๋า : คอนสารไกลไม๊
โน๊ต : ไกลครับ
เฮียต๋า : หนุ่ม ว่าไง (เพื่อนในกลุ่ม อีกคน) (แต่ เงียบ)
เม้ง : แล้วแต่ จะพาผมไป
เฮียต๋า : ไป เขื่อนจุฬาภร เลยดีกว่า
เม้ง : ดี
โน๊ต : ไปครับ
บอล : ผมไม่ไป พาเมียตักบาตร
หนุ่ม : ไม่ไปครับ ปั่นกะน้องเขยใน มอขอ
เม้ง : ตามนั้น
เฮียต๋า : มีผมกะซ้อไป เจอกันเวลาเดิม ๐๕.๓๐ บ้านผม

::: ผมเริ่ม รู้สึก ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ในหัวคิด ไม่อยากให้ไป พึ่งเริ่มปั่นไม่นาน ขาดทักษะหลายอย่าง แต่เสียงส่วนใหญ่ ไป จะทัดทานไงดีวะตู (ติดตาม ตอนต่อไปนะคร๊าบบบบบบบบบบบบบบ) :::

รอชมครับๆ รอชม

ตื่นเต้น ๆ ๆ ๆ ... รอชมอยู่ครับ

thongpakjak_kk เขียน:รอชมครับๆ รอชม

+1