@@@ทัวร์ลาวใต้2400กม ออกเดินทางวันนี้ (8 ต.ค) โดย อ. ขวัญใจ @@กับข้อคิดดีๆในการดำเินินชีวิต ที่ทุกท่านควรอ่านจาก พี่แดง สารภี ครับ

[Deang-sarapee]

<a


เมื่อวานที่ ๒๕ ธ.ค.๕๙ เป็นวันครบรอบ ๑๐๐ วันที่ลุงดมได้จากพวกเราไปอย่างไม่มีวันกลับมา ตามประเพณีเมื่อครบร้อยวันเราก็จะทำบุญตามไปหา ซึ่งก็จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะได้มารวมกันรำลึกนึกถึง ส่วนครอบครัวก็คงจะต้องทำต่อไปทุก ๆ กาลที่สำคัญ ๆ ลุงดมเป็นคนมีอัธยาศัยดีงามรักเพื่อนบ้าน แกเป็นจิตอาสาเป็นกรรมการหมู่บ้าน เป็นช่างประจำหมู่บ้านใครขัดข้องอะไร ๆ แกก็ช่วยแก้ไขในเบื้องต้นให้ จะเห็นได้ว่างานร้อยวันทางเจ้าภาพไม่ได้บอกกล่าวแต่ก็มีชาวบ้านมาร่วมงานกันมากมาย(น่าชื่นใจ)

คนภาคเหนือในวันทำบุญร้อยวันสิ่งของเครื่องใช้ของผู้วายชนม์ ก็จะได้รวบรวม(เอาเฉพาะที่ผู้ตายรัก-ชอบ)นำมารวมกันทั้งหมดแล้วทำพิธีถวายทานให้กับพระ นัยว่าจะส่งสิ่งของทั้งหมดไปให้ผู้ตาย(ประมาณนั้น)หลังจากที่พระสวดสูตรถอนแล้วเจ้าภาพก็จะบูชาคืนจากพระ หรือบางเจ้าภาพก็จะแจกให้กับคนอื่น ๆ ที่ประสงค์ต่อไปก็ได้ ซึ่งของรักของลุงดมก็คือ จักรยาน ๓ คันรถปิคอัปและมอเตอร์ไซด์(เวสป้า) สำหรับปิคอัปแกสั่งเสียไว้ว่า ห้ามขายเด็ดขาดให้เก็บไว้ใช้บริการหมู่บ้าน วัดและชุมชน ภรรยา(พี่เลื่อน)ก็ดีแสนดีตั้งแต่ลุงดมสิ้นทุก ๆ เช้าพี่ก็จะจัดกาแฟขนมปังแล้วไปวางไว้ที่หน้ารูปภาพลุงดมตลอดมาเป็นเวลา ๑๐๐ วัน แล้วแกยังจะทำต่อไปไม่มีคำว่าเลิก

สุดท้ายนี้ผมก็ขอให้ดวงวิญญาณลุงดมสู่สุขคติสรวงสวรรค์ หากแม้นได้เกิดอีกก็ให้ได้เกิดเป็นมนุษย์พบพระพุทธศาสนา ได้ประพฤติปฏิบัติธรรมและให้ได้บรรลุธรรม จะได้พ้นทุกข์ไม่ต้องกลับมาเวียนว่ายตายเกิดอีก "การเกิดทุกครั้งเป็นทุกข์ร่ำไป"

พี่เลื่อนเป็นห่วงที่ผม ๒ คนกับคุณนายที่ทานมังสวิรัติจะไม่มีอะไรกิน พี่แกอุตส่าห์ตำน้ำพริกผัดเห็ดและน้ำผัก(ผัดกาดสับละเอียดแล้วดอง)ผักสดผักลวกเตรียมไว้ให้เราสองคน(น่ารักมาก ๆ )


ภาพในอดีตเป็นบางส่วนที่เราไปปั่นร่วมกันมาครับ

[Deang-sarapee]

พูดถึงพระมหากษัตริย์คนไทยทุกคนย่อมรักและเทอดทูนเป็นอย่างยิ่ง เมื่อวันที่ ๒๘ ที่ผ่านมาท่านทราบกันไหมว่าเป็นวันสำคัญอีกวันหนึ่ง เท่าที่ผมเคยสังเกตุและเคยสำรวจเล่น ๆ แบบไม่เป็นทางการ มีหลายคน "ลืม" เออ...เป็นไปได้ไง ที่ว่าลืมผมหมายถึงถ้าไม่พูดถึงเขาก็ไม่ฉุกใจ แต่เมื่อกล่าวถึงเมื่อใดสำนึกได้จึงกลับมา ซึ่งต่างกับผมมาก ๆ เพราะผมก่อนนอนผมจะกราบท่านเป็นประจำผมฝังใจรัก สำนึกในพระคุณของพระองค์ท่าน ผมศึกษาพระราชประวัติ ชีวิตของพระองค์ท่าน ตลอดชีวิตของพระองค์ไม่มีความสุขเลย ท่านทำสงครามเพื่อกู้แผ่นดินจนสามารถประกาศอิสระภาพได้แค่ภายใน ๗ เดือน มี่ประทับใจสุด ๆ ก็ที่เมืองจีนมีสุสานของพระองค์ท่านยิ่งใหญ่มาก ไปชมกันครับ

28 ธันวาคม วันสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ขอนำบทความท่องเที่ยวของ อ.ปริวัฒน์ จันทร เรื่อง สุสานสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช (แต่อ๊วง) ในประเทศจีน มาให้ทุกท่านได้อ่านกันครับ

หนึ่งเดียวของวีรกษัตริย์มหาราชไทย ผู้มีสุสานอยู่ดินแดนโพ้นทะเล

หนึ่งเดียวของลูกชาวจีนโพ้นทะเล ผู้ได้เป็นวีรกษัตริย์ในประเทศทางทะเลใต้

ณ หมู่บ้านฮั้วปู่ (ฮวาฟู่ 华富村Huafu) อำเภอเถ่งไฮ้ (เฉิงไห่ 澄海县Chenghai) เมืองซัวเถา (ซ่านโถว 汕头市Shantou) ทางตอนใต้ของมณฑลกวางตุ้ง (กว่างตง Guangdong) เป็นที่ตั้งของสุสานแต่อ๊วง หรือ สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช (17 เมษายน พ.ศ.2277 – 7 เมษายน พ.ศ.2325) ราชสำนักจีนเรียกพระองค์ว่า แต่เจียว (เจิ้งเจา 郑昭Zhengzhao) หรือกษัตริย์แซ่เจิ้ง

สุสานสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชในอำเภอเถ่งไฮ้นี้ แม้จะเป็นสุสานขนาดเล็ก ๆ หากแต่ยิ่งใหญ่ในความหมายในใจของปวงชนชาวไทยทุกคนเสมอมา ตามแผ่นศิลาจารึกหน้าสุสานระบุไว้ว่า "เสียนหลอเจิ้งหวงต๋าซิ่นต้าตี้อีก่วนมู่" 暹罗郑皇达信大帝衣冠墓 หรือสุสานฝังฉลองพระองค์และพระมาลาของเจิ้งหวางกษัตริย์แห่งเสียนหลอผู้ยิ่งใหญ่

แผ่นป้ายศิลาจารึกหน้าสุสานของพระองค์ระบุปีสร้างในรัชกาลจักรพรรดิเฉียนหลง แห่งราชวงศ์ชิง ในปีค.ศ.1782 (พ.ศ.2325 อันเป็นปีเดียวกันกับที่พระองค์สวรรคต) ได้มีการบูรณะขึ้นใหม่ในฤดูใบไม้ร่วง ปีค.ศ.1985 (พ.ศ.2528) เล่าสืบต่อกันมาว่า หลังจากพระองค์ได้สวรรคตแล้ว ข้าราชบริพารเชื้อสายจีนได้นำฉลองพระองค์และพระมาลาของพระองค์มา 2 ชุด ชุดหนึ่งเป็นไทย ชุดหนึ่งเป็นจีน กลับมามอบให้พระญาติที่บ้านเกิดของพระราชบิดา-เจิ้งหยง 郑镛 (แต่ย้ง) จากนั้น พระญาติจึงได้บรรจุฉลองพระองค์และพระมาลาของพระองค์ไว้ในสุสานของพระองค์ (ซึ่งสร้างไว้ก่อนหน้านี้แล้ว)

แต่ย้ง พระบิดาของสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช เป็นชาวอำเภอเถ่งไฮ้ ผู้หนีความยากลำบากและเหตุทุพภิกขภัยบ่อยครั้งที่บ้านเกิดเมืองนอนเช่นเดียวกับชาวเถ่งไฮ้เป็นจำนวนมาก ลงเรือสำเภาหัวแดง (อั่งเถ่าจุ๊ง) รอนแรมมาพึ่งพระบรมโพธิสมภารในสยามประเทศสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย มาอาศัยอยู่แถบคลองสวนพลูนอกเกาะเมือง พระนครศรีอยุธยา ดังนั้น ในช่วงทำสงครามกอบกู้เอกราชของไทย สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชจึงมีทหารชาวจีนแต้จิ๋วจากเถ่งไฮ้มารวมรบอยู่ด้วยเป็นจำนวนมาก

มล.วัลย์วิภา จรูญโรจน์ (บุรุษรัตพันธ์) นักค้นคว้าจากสถาบันไทยคดีศึกษา ได้อธิบายเรื่องบทบาทของชาวจีนแต้จิ๋วในสมัยกรุงธนบุรี ไว้ในบทความ “ชาวจีนแต้จิ๋วในสภาพสังคมไทยสมัยธนบุรีและรัตนโกสินทร์ตอนต้นว่า”
“...ในความเป็นจริงอาจจะไม่ใช่พระประสงค์ของพระเจ้าตากสินฯ ที่จะยกย่องเชิดชูจีนแต้จิ๋วเหนือจีนกลุ่มอื่น ๆ ที่ได้อพยพเข้ามาในสยามประเทศก่อนหน้านั้นแล้ว อันจะเป็นสาเหตุแห่งความไม่สมัครสมานสามัคคีในยามที่พระองค์ต้องการฐานกำลังสนับสนุนจากจีนทุกกลุ่มในเวลานั้น แต่เหตุที่จีนแต้จิ๋วได้รับการยกย่องไปโดยปริยาย ก็เนื่องมาจากความที่พระองค์ท่านเป็นลูกครึ่งไทย-จีนแต้จิ๋ว โดยที่เจิ้งหยง พระบิดาเป็นจีนแต้จิ๋ว เคยมีถิ่นฐานพำนักแถวคลองสวนพลูข้างวัดพนัญเชิง ซึ่งเข้าใจว่าเป็นแหล่งอาศัยของชาวจีนแต้จิ๋วในอยุธยา...อีกประการหนึ่งนั้น เพราะจีนแต้จิ๋วคือกลุ่มคนที่รวมผนึกกำลังช่วยพระเจ้าตากสินฯ ตีแหกพม่ามุ่งไปยังหัวเมืองชายทะเลตะวันออก....เมื่อพระเจ้าตากสินฯ ตีได้เมืองระยอง ได้มีพระราชสาส์นไปถึงพระยาราชเศรษฐี จีนกวางตุ้งผู้เป็นเจ้าเมืองเพื่อขอความสนับสนุน ตลอดจนความพยายามที่จะมีสัมพันธไมตรีเป็นอย่างดีกับพระเจ้ากรุงจีน เพื่อให้เกิดการยอมรับอำนาจความชอบธรรมของพระองค์ สถานการณ์ทางการเมืองที่อำนวยให้จีนแต้จิ๋วดูเด่นเช่นนี้ ดึงดูดให้จีนแต้จิ๋วจากผืนแผ่นดินใหญ่อพยพเข้ามาเมืองไทยมากยิ่งขึ้น...”

พระองค์จึงนับเป็นลูกจีนคนแรกและคนเดียวในประวัติศาสตร์ ที่สามารถขึ้นครองราชย์เป็น วีรกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ของประเทศโพ้นทะเลได้ นับเป็นความภาคภูมิใจของชาวหมู่บ้านฮั้วปู่ อำเภอเถ่งไฮ้ เป็นอย่างยิ่ง

ในปีพ.ศ.2556 ได้มีสาธุชนทั้งฝ่ายคณะสงฆ์ ฆราวาส และสมาคม มูลนิธิต่าง ๆ ได้ร่วมกันขยายสุสานของพระองค์ให้มีขยายใหญ่โตขึ้น และเมื่อวันที่ 28 ธันวาคม พ.ศ.2556 ซึ่งตรงกับวันปราบดาภิเษกของพระองค์เมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา ได้มีการอัญเชิญพระบรมรูปของพระองค์ขึ้นประดิษฐานอยู่บนเหนือสุดของสุสานแห่งนี้ ที่ตั้งอยู่บนภูมิลักษณ์อันงดงามใกล้แม่น้ำหานเจียง (หั่งกัง) ทำให้สุสานของพระองค์มีความโอ่อ่าอย่างสมภาคภูมิวีรกษัตริย์ในดวงใจของชาวไทยทุกคน

ภาพนี้แขวนอยู่ที่ผนังห้องนอนก่อนเข้านอนผมต้องกราบพระองค์ท่านเพื่อรำลึกสำนึกและจะไม่ท้อแท้ถดถอยใด ๆ พระองค์จะทรงพระราชทานกำลังใจให้เราทุกครั้ง เราต้องรักเคารพในระบบระบอบ "พระมหากษัตริย์" เพราะสัตว์โลกทุกชนิดต้องมีตัวนำ เช่นกัน คนก็ต้องมีผู้นำ ผู้นำที่พาชาติอยู่รอดปลอดภัยไม่มีใครเกิน "พระมหากษัตริย์"



..........เข้าไปชมแล้วท่านจะน้ำตาซึมความลำบากที่พระองค์ท่านสามารถกู้แผ่นดินให้กลับคืนสู่อิสรภาพ ได้อย่างรวดเร็ว "อย่าเนรคุณแผ่นดินเกิดและผู้มีพระคุณ"

ถาม : เมื่อก่อน โบราณเขาบอกว่ารัชกาลที่ ๑๐ นี่ไม่มี ?

ตอบ : เขาว่าอะไรน่ะ โบราณคำทำนายของ สมเด็จพุทธโฆษาจารย์ สมัยอยุธยาว่า มหากาฬผ่านมหายักษ์ รัชกาลที่ ๑ กับสมเด็จพระเจ้าตากสิน พอรัชกาลที่ ๒ ก็รู้จักธรรม ไม่รู้จักธรรมได้หรือ ? บูรณะวัดไปไม่รู้เท่าไรต่อเท่าไร ขนาดสร้างวัดสุทัศน์แกะสลักบานประตูเอง รัชกาลที่ ๓ จำต้องคิด ไม่คิดก็ไม่ได้ ฝรั่งเขาล่าเมืองขึ้นอยู่

รัชกาลที่ ๔ สนิทธรรม บวชเองตั้งยี่สิบกว่าพรรษา กำเนิดธรรมยุติด้วย รัชกาลที่ ๕ จำแขนขาด ต้องเสียแผ่นดินบางส่วนเพื่อรักษาประเทศเอาไว้ รักษาความเป็นเอกราชเอาไว้ รอบข้างของเรากลายเป็นทาสของฝรั่งเศสกับอังกฤษ แต่ประเทศไทยอยู่มาได้จนถึงทุกวันนี้ รัชกาลที่ ๖ ราษฏร์ราชาจน จนถึงกับเงินหมดพระคลัง

รัชกาลที่ ๗ นั่งทนทุกข์ ถูกปฏิวัติต้องระเห็จไปอยู่ต่างประเทศ แล้วก็สิ้นพระชนม์ต่างประเทศด้วย รัชกาลที่ ๘ ยุคทมิฬ ยุคสงครามโลก นับอีกทีก็พระมหากษัตริย์โดนปลงพระชนม์ด้วย รัชกาลที่ ๙ นี่ ถิ่นกาขาว โดดเด่นไม่เหมือนใคร เขาเป็นคอมมิวนิสต์ก็ไม่เป็นกับเขา เศรษฐกิจล่มประเทศอื่นจะเป็นจะตายคนไทยก็เชื่อในหลวงอย่างเดียว

รัชกาลที่ ๑๐ นี่ชาววิไล ถึงเวลาสบายเสียที เพราะรัชกาลที่ ๙ วางพื้นฐานเอาไว้ดีแล้ว พอรัชกาลที่ ๑๑ ก็ ไทยมหารัฐ เริ่มมีอำนาจขึ้นมา รอบข้างเราต้องพึ่งพา พอรัชกาลที่ ๑๒ จักรพรรดิราช ถึงเวลาประเทศอื่น ๆ เขาปกครองด้วยระบบพระมหากษัตริย์ ก็ต้องลอกเลียนแบบของเราไป ก็เท่ากับว่ามาจากของเรานั่นเอง ว่าไปเรื่อยเดี๋ยวครบ ๑๕๐ รัชกาลแล้วจะยุ่ง


http://www.rabiangdoi.com/arsom/index.p ... &Itemid=29 เข้าไปศึกษาหาความรู้กันนะครับ

[Deang-sarapee]

อรุณสวัสดิ์ พี่เนตรหลานนกและทุก ๆ ท่าน ผมไปปฏิบัติธรรมที่วัดห้วยส้มสุก ซึ่งวัดนี้เป็นครั้งแรกที่ได้ไปเยี่ยมชม ถือว่าส่งท้ายปีเก่า(๒๕๕๙)ต้อนรับปีใหม่(๒๕๖๐)ได้อย่างมหัศจรรย์ เนื่องจากทุกสิ่งอย่าง "สัปปายะ" ทั้งสถานที่ ผู้คน และธรรมะ ก็ขอถือโอกาสนี้นำบุญกุศลที่ได้รับมาเผื่อแผ่ให้กับทุกท่านที่มีโอกาสได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้ ขอให้ได้รับผลบุญที่ผมและคุณนายได้ไปบำเพ็ญมา ให้ทุกท่านมีความสุข ความเจริญ รุ่งเรืองทั้งในทางโลกและทางธรรม ความเจ็บ ความไข้ ความจน อย่าได้มาแผ้วพานไปแห่งหนตำบลใดก็ขอให้แคล้วคลาดปลอดภัยปราศจากศัตรูหมู่เวร มีความสุขทุกทิวาราตรีด้วยเทอญ









[286] สัปปายะ 7 (สิ่งที่เหมาะกัน สิ่งที่เกื้อกูล ช่วยสนับสนุนในการบำเพ็ญภาวนาให้ได้ผลดี ช่วยให้สมาธิตั้งมั่น ไม่เสื่อมถอย — suitable things; things favorable to mental development)
1. อาวาสสัปปายะ (ที่อยู่ซึ่งเหมาะกัน เช่น ไม่พลุกพล่านจอแจ — suitable abode)
2. โคจรสัปปายะ (ที่หาอาหาร ที่เที่ยวบิณฑบาตที่เหมาะดี เช่น มีหมู่บ้านหรือชุมชนที่มีอาหารบริบูรณ์อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเกินไป — suitable resort)
3. ภัสสสัปปายะ (การพูดคุยที่เหมาะกัน เช่น พูดคุยเล่าขานกันแต่ในกถาวัตถุ 10 และพูดแต่พอประมาณ — suitable speech)
4. ปุคคลสัปปายะ (บุคคลที่ถูกกันเหมาะกัน เช่น มีท่านผู้ทรงคุณธรรม ทรงภูมิปัญญาเป็นที่ปรึกษาเหมาะใจ — suitable person)
5. โภชนสัปปายะ (อาหารที่เหมาะกัน เช่น ถูกกับร่างกาย เกื้อกูลต่อสุขภาพ ฉันไม่ยาก — suitable food)
6. อุตุสัปปายะ (ดินฟ้าอากาศธรรมชาติแวดล้อมที่เหมาะกัน เช่น ไม่หนาวเกินไป ไม่ร้อนเกินไป เป็นต้น — suitable climate)
7. อิริยาปถสัปปายะ (อิริยาบถที่เหมาะกัน เช่น บางคนถูกกับจงกรม บางคนถูกกับนั่ง ตลอดจนมีการเคลื่อนไหวที่พอดี — suitable posture)

พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต) พระธรรมปิฎก (ประยุทธ์ ปยุตฺโต) พระพุทธโฆษาจารย์

[Deang-sarapee]

รอกันมานานนับปีในที่สุดพวกเราก็มีประมุขแห่งศาสนา หรือ สมเด็จพระสังฆราช พระองค์ที่ ๒๐ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์เรียบร้อยแล้วแต่เมื่อ ๑๒ ก.พ.๒๕๖๐ เป็นความสุขของชนชาวไทยอีกครั้ง สมเด็จท่านย้ำเรื่องของความสามัคคี ถ้าคนไทยใส่ใจและน้อมนำไปประพฤติปฏิบัติกันทุกผู้ทุกคน ทุกตำแหน่งแห่งที่ ประเทศไทยของเราต้องเจริญรุ่งเรืองต่อไปแน่นอน เว้นเสียแต่ คนไทยเป็นคนพุทธแต่หัวใจไม่ใช่พุทธ แบบนี้ เอวัง

















ทีฆายุโก โหตุ สังฆราชา

สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สุขุมธรรมวิธานธำรง สกลมหาสงฆปริณายก ตรีปิฎกธราจารย อัมพราภิธานสังฆวิสุต ปาพจนุตตมสาสนโสภณ กิตตินิรมลคุรุฐานียบัณฑิต วชิราลงกรณนริศรปสันนาภิสิตประกาศ วิสารทนาถธรรมทูตาภิวุฒ ทศมินทรสมมุติปฐมสกลคณาธิเบศร ปวิธเนตโยภาสวาสนวงศวิวัฒ พุทธบริษัทคารวสถาน วิบูลสีลสมาจารวัตรวิปัสสนสุนทร บวรธรรมบพิตร สมเด็จพระสังฆราช ทสถิต ณ วัดราชบพิธสถิตมหาสีมารามราชวรวิหาร

[Deang-sarapee]

อยู่ที่ไหนบ้าง 84 สาขา "ธรรมกาย" ทั่วโลก (ไม่ธรรมดานะครับ) ? ?




ผู้สื่อข่าวรายงานว่าจากการตรวจสอบจากเว็บไซต์ของ "มูลนิธิธรรมกาย" http://www.dhammakaya.net ปรากฏว่า มีสาขาของมูลลนิธิธรรมกายในต่างประเทศในนาม "ศูนย์ประสานงานต่างประเทศ" ทั้งหมด 31 ประเทศ 84 แห่ง แบ่งเป็นตามทวีและประเทศดังนี้

ทวีปยุโรป มี 11 ประเทศ 24 แห่ง ประกอบด้วย

ประเทศออสเตรีย 2 แห่งคือ วัดพระธรรมกายออสเตรีย และ วัดพุทธเวียนนา

ประเทศเบลเยียม 1 แห่งคือ วัดพระธรรมกายเบเนลักซ์

ประเทศเดนมาร์ก 2 แห่ง คือ วัดพระธรรมกายเดนมาร์ก และ วัดพระธรรมกายคอร์ซัวร์ ลุสท์สโกว

ประเทศฝรั่งเศส 3 แห่ง คือ วัดพระธรรมกายบอร์คโด วัดพระธรรมกายปารีส และ วัดพุทธตูลูส




ประเทศเยอรมนี 7 แห่ง คือ วัดพระธรรมกายบาวาเรีย วัดพระธรรมกายเบอร์ลิน วัดพุทธฮัมบวร์ก วัดพระธรรมกายแฟรงก์เฟิร์ต วัดพระธรรมกายชวาร์ซวัลด์ วัดพุทธไฮล์บรอนน์ และ วัดพุทธนอร์ดไรน์ เวสฟาว์เลน

ประเทศอิตาลี 1 แห่งคือ วัดพระธรรมกายอิตาลี

ประเทศมอลตา 1 แห่งคือ วัดพระธรรมกายมอลตา

ประเทศนอร์เวย์ 1 แห่ง คือ วัดพระธรรมกายนอร์เวย์

ประเทศสวีเดน 2 แห่งคือ วัดพระธรรมกายบูโรส และ วัดพุทธสตอกโฮล์ม

ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ 1 แห่ง คือ วัดพระธรรมกายสวิตเซอร์แลนด์

ประเทศอังกฤษ 3 แห่ง คือ วัดพระธรรมกายลอนดอน วัดพระธรรมกายแมนเชสเตอร์ และ วัดพระธรรมกายนิวคาสเซิล

ทวีปอเมริกา 2 ประเทศ 17 แห่ง ประกอบด้วย

ประเทศแคนาดา 2 แห่ง คือ วัดพระธรรมกายแวนคูเวอร์ และ วัดภาวนามอลทรีออล

ประเทศสหรัฐอเมริกา 15 แห่ง คือ วัดพระธรรมกายบอสตัน วัดพระธรรมกายแคลิฟอร์เนีย วัดภาวนาปาล์มบีช วัดพระธรรมกายชิคาโก วัดพระธรรมกายฟลอริดา วัดพระธรรมกายจอร์เจีย วัดพระธรรมกายมินเนโซตา วัดพระธรรมกายแคนซัส วัดพระธรรมกายนิวเจอร์ซี วัดพระธรรมกายซีแอตเติล วัดพระธรรมกายเท็กซัส วัดพระธรรมกาย ดี.ซี. วัดพระธรรมกายเทนเนสซี วัดพระธรรมกายซิลิคอนวัลเลย์ วัดภาวนาเดนเวอร์

ภูมิภาคเอเชีย โอชีเนีย 14 ประเทศ 38 แห่ง ประกอบดด้วย

ประเทศบรูไน 1 แห่ง คือ ศูนย์ปฏิบัติธรรมบรูไน

ประเทศจีน 5 แห่ง คือ วัดภาวนาเกาลูน วัดพระธรรมกายฮ่องกง ศูนย์ปฏิบัติธรรมเซี่ยงไฮ้ ศูนย์ประสานงานคุนหมิง และ ศูนย์ปฏิบัติธรรมปักกิ่ง

ประเทศอินโดนีเซีย 1 แห่ง คือ ศูนย์ปฏิบัติธรรมอินโดนีเซีย

ประเทศญี่ปุ่น 11 แห่ง คือ วัดพระธรรมกายอิบาราขิ วัดพระธรรมกายคานากาว่า วัดพระธรรมกายนางาโน่ วัดพระธรรมกายโอซาก้า วัดพระธรรมกายไซตะมะ วัดพระธรรมกายโตเกียว วัดพระธรรมกายโทชิงิ วัดพระธรรมกายยามานาชิ วัดพระธรรมกายไอจิ วัดพระธรรมกายกุมมะ และ ศูนย์ปฏิบัติธรรมญี่ปุ่น

ประเทศมาเลเซีย 2 แห่ง คือ ศูนย์ปฏิบัติธรรมกัวลาลัมเปอร์ และ ศูนย์ปฏิบัติธรรมปีนัง

ประเทศมองโกเลีย 1 แห่ง คือ วัดภาวนามองโกเลีย

ประเทศเนปาล 1 แห่ง คือ ศูนย์ปฏิบัติธรรมเนปาล

ประเทศฟิลิปปินส์ 1 แห่ง คือ ศูนย์สมาธิทางสายกลางอิโลอิโล

ประเทศสิงคโปร์ 1 แห่ง คือ วัดพระธรรมกายสิงคโปร์

ประเทศเกาหลีใต้ 1 แห่ง คือ วัดภาวนาหยางจู

ประเทศใต้หวัน 4 แห่งคือ วัดพระธรรมกายไทเป วัดภาวนาไถจง วัดพระธรรมกายเถาหยวน และ ศูนย์ปฏิบัติธรรมเกาสง

ประเทศออสเตรเลีย 5 แห่ง คือ วัดพระธรรมกายบริสเบน วัดพระธรรมกายเมลเบิร์น วัดพระธรรมกายเวสเทิร์นออสเตรเลีย วัดพระธรรมกายนครซิดนีย์ และ ศูนย์ปฏิบัติธรรมเมืองอัลบูรี

ประเทศนิวซีแลนด์ 3 แห่ง คือ วัดพระธรรมกายดันนีดิน วัดพระธรรมกายโอ๊คแลนด์ และ ศูนย์ปฏิบัติธรรมเวลลิงตัน

หมู่เกาะโซโลมอน 1 แห่ง คือ ศูนย์ปฏิบัติธรรมโซโลมอน

ทวีปแอฟริกา และ ตะวันออกกลาง 4 ประเทศ 5 แห่ง ประกอบด้วย

ประเทศแอฟริกาใต้ 2 แห่ง คือ วัดพุทธเคปทาวน์ และ วัดพระธรรมกายโจฮันเนสเบิร์ก

ประเทศบาห์เรน 1 แห่ง คือ ศูนย์ปฏิบัติธรรมบาห์เรน

ประเทศโอมาน 1 แห่ง คือ ศูนย์ปฏิบัติธรรมโอมาน

ประเทศสหรัฐแาหรับ เอมิเรตส์ 1 แห่ง คือ ศูนย์ปฏิบัติธรรมดูไบ

ข่าวจาก คมชัดลึกใน (Komchadluek 17/2/2560) ใน เอ็มเอสเอ็น ข่าวออนไลน์

[Deang-sarapee]

เสียเวลาในการค้นหาหนังสือที่อธิบายการทำลายพุทธศาสนาฝ่ายเถรวาท แต่งโดยปราชญ์ที่โลกรับรองและการันตีเป็นพระผู้ปฏิบัติดี มีคุณกับชาวโลก หากพระรูปนี้ชาวไทยเราไม่ยอมรับหรือไม่เชื่อท่าน ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไร ส่วนตัวแล้ว ได้ศึกษาธรรมกายมาตั้งนานและเข้าไปใกล้ชิดเพื่อขอปฏิบัติธรรมด้วย แต่ไม่สามารถเข้าไปร่วมได้เนื่องจากกฏ ระเบียบ รูปแบบเยอะมาก เน้นที่ความสวยงามแบบสร้างภาพ นับแต่วันนั้นก็ไม่เคยยุ่งกับธรรมกายอีกเลย มีเพื่อนที่เรียนด้วยกันมีหน้าที่กางงาน ระดับแนวหน้าเป็นผู้มีชื่อเสียงก็หลายคน พยายามที่จะพากลับไปอีกแต่เมื่อได้เห็นรูปแบบ และวิธีการสอนเราก็ยิ่งหนีห่าง พ่อ-แม่-ครูบาอาจรย์ สอนเราให้ยึดพระไตรปิฏกสำหรับตรวจสอบหากคำสอนของท่านเราข้องใจ แต่ธรรมกายกลับทำให้เราคิดว่าพระไตรปิฏกอาจเชื่อไม่ได้ แบบนี้เราคงไม่มีหลักยึดคงปวดหัวไปอีกไม่รู้กี่ชาติ ก็เลยไม่เอาดีกว่า...




กระทบใครขอเมตตาอภัยด้วย ความเชื่อความศรัทธา เป็นของส่วนบุคคลผมเชื่อฝั่งเถรวาท และยืนยันเถรวาทสอนว่า นิพพาน เป็น อนัตตา ครับ

[Deang-sarapee]

อรุณสวัสดิ์ครับท่านผู้มีเกียรติที่เคารพทุก ๆ ท่าน กระทู้นี้ห่างหายไปหลายเภรา ก็มิได้เบื่อหน่าย ขี้เกียจหรือขี้คร้านแต่อย่างใด เพียงแต่ภารกิจและการจัดสรรเวลา สมอง กับความสับสนทั้งร่างกายและจิตวิญญาณคือตัวที่ทำให้ อาจหลง ๆ ลืม ๆ ไปบ้าง แต่ครั้นเมื่อมีเรื่องราวสำคัญ ๆ เมื่อใดกระทู้นี้ก็จะหวนรำลึกนึกถึงและกลับมาทักทายกันอีกครา เช้านี้มีเรื่องที่ควรนำมาเล่าสู่กันฟังครับ







ภาพนี้ฝีมือท่าน ผอ.ลือชัย พร้อมทั้งคำบรรยาย ขอบคุณครับ ผอ. ชอบมาก ๆ เลยไม่เคยมีภาพของตัวเองที่กวน ๆ แบบนี้ ภาพนี้ได้ใจไปเต็มร้อยครับ



เรื่องที่อยากจะเล่าไว้ก็คือ เมื่อวันที่ ๖ พ.ค.๖๐ ท่าน ผอ.ลือชัย ฯ ผอ.รร.ปลวกง่าม เนินมะปราง จ.พิษณุโลก ท่านกรุณาขึ้นไปเยี่ยมที่เชียงใหม่และพากันไปพักผ่อน ออกทริปเล็ก ๆ สูดอากาศ โอโซน ขึนเขาในเขตภาคเหนือ เราได้พากันไป บ.แม่กำปอง - อ.แจ้ซ้อน จ.ลำปาง ทริปนี้ประมาณว่าจะ สบาย ๆ ชิวส์ ๆ ที่ไหนได้เรียกว่า สาหัสเอาเรื่อง ในชีวิตตั้งแต่ปั่นจักรยานออกทริปเป็นร้อย ๆ แห่ง ไม่เคยมีอารมณ์หรืออาการแบบนี้มาก่อน ที่สำคัญก่อนออกเดินทางก็มีสาเหตุแห่งการสะเทือนใจก่อนออก และเมื่อกลับถึงบ้านก็มีเหตุสะเทือนใจต้อนรับ โอ....ชีวิตมนษย์เรามันจะอะไรกันนักกันหนา เรียกว่าเศร้าทั้ง ส่ง - ทั้ง รับ

ก่อนออกเดินทางท่าน ผอ.ถึงเชียงใหม่(สารภี) แต่ ๖ พ.ค.วันที่ ๗ พ.ค.เราก็ได้พากันไปสรงน้ำพระธาตุหริกุญชัย (ลำพูน) และไปกราบนมัสการวัดเจ้าแม่จามเทวี กับวัดมหาวันในเขตเมืองลำพูน

ข่วงเศร้าก่อนออกเดินทางใน ๘ พ.ค. คือบ่ายวันที่ ๗ พ.ค.หลังจากกลับจากปั่นไปสรงน้ำพระธาตุลำพุนแล้ว ทราบข่าวจากเพื่อนที่เคยร่วมวงดนตรีโทร ฯ มาบอกให้ทราบว่า แดง แซ็ก เพื่อนที่เคยร่วมเล่นดนตรีด้วยกันมาสมัยเด็ก ๆ ชื่อจริงท่านคือ อ.วีรพันธ์ บรรเลงเสนาะ หรือที่พรรคพวกเรียกแกว่า แดง แซ็ก(เล็ก) ส่วนผมคือ แดง แซ็ก(ใหญ่) (เล็กหมายถึงแกเป่าแซ็กออโต้ ใหญ่คือเป่าแซ็กเทรนเนอร์) ร่วมวงด้วยกันมานานหลายปีจนแยกย้ายจากกันไป สุดท้าย แดง เป็นสมาชิกวงดังของเชียงใหม่คือ วง The Famouse ส่วนผมไปเสี่ยงตายในสมรภูมิการรบที่ อ.เชียงคำ จ.เชียงราย เรายังไป ๆ มา ๆ หาสู่กันตลอดยามว่างจากงานผมก็แอบมาร่วมวงกับแดงบ่อยครั้ง

ศพตั้งบำเพ็ญกุศลอยู่ที่วัดท่าสะต๋อยในเมือง ผมและคุณนายจึงรีบเดินทางไปเคารพศพตอนเย็นวันที่ ๗ เพราะจะไม่ได้ร่วมในงานส่งศพให้โรงพยาบาลในวันที่ ๙ สิ่งที่ดีใจสุด ๆ คือผมสามารถดึงเพื่อนให้กลับมาสนใจพระพุทธศาสนา หันมาฝึกสมาธิภาวนาโดยเป็นศิษย์หลวงพ่อวิริยังค์ และทุกวันจันทร์ แดง จะไปเป็นนักดนตรีอาสาบรรเลงให้ผู้ป่วยและญาติที่โรงพยาบาลสวนดอกเอาบุญ แดงเป็นมะเร็งและอีกหลาย ๆ โรคนอนโรงพยาบาลมาหลายครั้งผมก็ไปเยี่ยมแกทุกครั้ง เราได้คุยกันถึงภพภูมิต่าง ๆ แสดงว่า แดงก็ไม่ธรรมดาในเรื่องของจิตวิญญาณ สรุปแกไปดีแน่นอนแม้จะกลับตัวได้ในช่วงสั้น ๆ แต่จิตแกมีพลังและมีพุทธัง ธัมมัง สังฆัง สรณังคัจฉามิ อย่างแท้จริงไม่หลอกลวง ขอวิญญาณเพื่อนสู่สุขคติอีกไม่นานเราก็คงตามนายไป

วันที่ ๑๐ พ.ค.วันที่โรงพยาบาลมารับร่างของ แดง ไปเป็นอาจารย์ใหญ่ มีนักดนตรีของจังหวัดเชียงใหม่มาร่วมบรรเลงไว้อาลัย เสียดายที่ไม่ได้ไปร่วมงานในครั้งนี้ (ภาพนี้เพื่อนเสดคนที่ ๓ จากซ้ายมือส่งมาให้ชม)

วันที่ ๑๒ พ.ค.เราออกเดินทางจากวัดห้างฉัตรกลับถึงบ้านเมื่อเวลาประมาณ ๑๕๓๐ น.หน้าบ้านเห็นมีผู้คนมุงกันเต็มก็แปลกใจ สุดท้ายทราบว่า น้องโมก ได้เสียชีวิตแล้ว โมก เป็นคนดีของบ้านปากกองแต่ฐานะไม่ค่อยดี โมกเป็นคนมีน้ำใจงามชอบช่วยเหลือสังคมอย่างสม่ำเสมอ โดยอาศัยแรงกายเป็นสะพานบุญ ยามที่มีงานที่วัดก่อนวันงาน จะเห็นน้องโมกไปทำสะอาดห้องน้ำห้องส้วมของวัดทุกครั้ง ห้องน้ำนับสิบห้องน้องทำทั้งหมดโดยไม่ต้องขอร้อง จ้างวาน จนชาวบ้านทราบโดยทั่วกัน สำหรับงานต่าง ๆ ที่เป็นส่วนรวมก็เช่นกัน โมกจะเข้าไปช่วยเหลืออย่างไม่คิดเหน็ดเหนื่อย สิ่งที่ประทับใจมาก ๆ ปรกติการออกทริปของผมและคุณนาย น้องโมกคือผู้ดูแลทั้งเปิดไฟรดน้ำต้นไม้ โดยที่เราสองคนไม่เคยเอ่ยปากขอร้อง แต่แกก็มาทำมาเฝ้าดูแลทุกครั้งจนเป็นที่ทราบและไว้วางใจ ต่อนี้ไปจะมีใครมาดูมาแลเหมือนที่โมกยังมีชีวิต

ที่ประทับมาก ๆ และไม่นึกว่าได้เห็นในสังคมปัจจุบันคือ งานฌาปนกิจศพน้องโมกทุกคนในบ้านปากกองสารภี มาร่วมงานกันอย่างคับคั่ง แต่ละคนมาช่วยออกเงินร่วมทำบุญตั้งแต่การซื้อโลงศพ การประดับตกแต่ง อาหารการกิน ตลอดจนรายจ่างยต่าง ๆ ชนิดที่เจ้าภาพไม่ต้องควักเงินเลย นี่ก็คือเหตุการณ์สะท้อนให้สังคมเห็นว่า "ทำดี ย่อมได้ดี มีคนเห็น" ช่วงที่น้องป่วยเชื่อไหมครับลูกค้าโมก (น้องมีอาชีพขายส้มตำ) นำเงินค่ารักษาพยาบาลมาช่วยเหลือ

บุญสำเร็จได้ด้วยการขวนขวายในกิจการที่ชอบ (เวยยาวัจจมัย) คือ การกระทำสิ่งที่เป็นคุณงามความดี ที่เกิดประโยชน์ต่อคนส่วนรวม บัดนี้บุญที่น้องโมกได้ทำมาโดยตลอดนับเวลาเป็นสิบ ๆ ปี ได้ตอบสนองเป็นการยืนยันให้คนอยู่หลังเห็นแบบอย่างที่ดีอย่างไม่กังขา ทุกคนมาร่วมงานศพของน้องด้วยความรักและอาลัยในตัวน้อง ทุกคนมาช่วยน้องเพื่อไม่ให้ครอบครัวน้องต้องเดือดร้อนเหมือนคนไร้ญาติ ความดีของน้องชนะใจคนทั้งหมู่บ้าน

บุญกิริยาวัตถุ 10 หมายถึง ที่ตั้งแห่งการกระทำความดี ๑๐ อย่าง หมายถึง กุศลจิตที่มีกำลังจนทำให้มีการกระทำออกมาทางกาย วาจาหรือทางใจ ได้แก่ ...

๑.ทานมัย บุญสำเร็จจากการให้วัตถุเพื่อสงเคราะห์หรือบูชาแก่ผู้อื่น
๒.ศีลมัย บุญสำเร็จจากการงดเว้นจากทุจริต หรือประพฤติสุจริตทางกาย วาจา
๓.ภาวนามัย บุญสำเร็จจากการอบรมจิตให้สงบจากกิเลส (สมถภาวนา) และการอบรมปัญญาเพื่อละกิเลสทั้งปวง(วิปัสสนาภาวนา)
๔.อปจายนมัย บุญสำเร็จจากการประพฤติอ่อนน้อมถ่อมตน
๕.เวยยาวัจจมัย บุญสำเร็จจากการขวนขวายบำเพ็ญประโยชน์ต่อผู้อื่น
๖.ปัตติทานมัย บุญสำเร็จจากการให้ส่วนบุญที่ได้บำเพ็ญมาแล้ว
๗.ปัตตานุโมทนามัย บุญสำเร็จจากการยินดีในกุศลที่ผู้อื่นได้กระทำแล้ว
๘.ธัมมัสสวนมัย บุญสำเร็จจากการฟังพระสัทธรรม
๙.ธัมมเทสนามัย บุญสำเร็จจากการแสดงพระสัทธรรม
๑๐.ทิฏฐุชุกรรม การกระทำความเห็นให้ตรงถูกต้องตามความเป็นจริง

[Deang-sarapee]

อรุณสวัสดิ์ ท่านที่เคารพทุก ๆ ท่านครับ ไปอยู่กระทู้อื่นซะหลายเวลาปล่อยให้กระทู้นี้เงียบเหงา ขอเล่าเรื่องราวใกล้ตัวให้ฟังเมื่อ ๓ พ.ค.๖๐ ที่ผ่านมา คุณแม่ท่านมีอายุได้ครบ ๙๐ ปีย่างเข้าปีที่ ๙๑ พวกเราดีใจกันที่คุณแม่อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของพวกเรา ใครที่อยู่มาได้จนถึง ๙๐ ถือได้ว่าเยี่ยมยอดจริง ๆ ท่านต้องฟันฝ่าอุปสรรคต่าง ๆ มากมาย โดยเอาตัวเราเข้าไปเทียบ ผมปีนี้ ๖๗ จะย่าง ๖๘ บางวันยังนึกอยากจะตาย(เบื่อโลก) ให้พ้น ๆ ภาวะความเจ็บ ความแก่ เพราะ ๒ ภาวะนี้เป็น ทุกข์ นะครับ ใครที่ยังไม่ถึงก็อย่าพึ่งหัวเราะชอบใจ เพราะอย่างไรเสียถ้าไม่ตายซะก่อนท่านถึงแน่ ๆ เรามาศึกษาแนวทางของพุทธศาสนาของเราในประเด็น..อะไรทำให้อายุยืนกันนะครับ

อนายุสสสูตรที่ ๒ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๕ ประการนี้ เป็นเหตุให้อายุยืน ๕ ประการเป็นไฉน คือ

บุคคลย่อมเป็นผู้ทำความสบายแก่ตนเอง ๑

รู้จักประมาณในสิ่งที่สบาย ๑

บริโภคสิ่งที่ย่อยง่าย ๑

เป็นผู้มีศีล ๑

มีมิตรดีงาม ๑

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๕ ประการนี้แล เป็นเหตุให้อายุยืน ฯ

พระไตรปิฎก ภาษาไทย (ฉบับหลวง) เล่มที่ ๒๒ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๔ อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต หน้าที่ ๑๓๐-๑๓๑/๔๐๗ ข้อที่ ๑๒๔-๑๒๕



เพื่อเป็นการให้คุณแม่ได้พบปะญาติมิตร พี่น้องเพื่อนบ้านเราได้ร่วมกันจัดงานฉลอง ๙๐ ปีให้กับคุณแม่ มีแขกเหรื่อมาร่วมงานกันพอสมควร(เชิญเฉพาะที่สนิทสนมกันมาก) นอกจากนี้ยังได้นิมนต์พระจากวัด สันติธรรม วัดของหลวงปู่สิมที่อยู่ใกล้บ้านเเละพวกเราก็เป็นศรัทธาวัดนี้มาตลอดนับได้ก็ห้าสิบกว่าปีแล้ว







ทุกคนที่มาร่วมงานได้เห็นคุณแม่ที่ยังแข็งแรงและที่สำคัญ แม่ยิ้มเก่งคือท่านยิ้มได้ทั้งวัน ใครไปใครมาท่านจะนั่งในบ้านต้อนรับด้วยใบหน้าที่ยิ้มอยู่ตลอดเวลา อาจจะเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้อายุยืน เคยถามท่านเบื่อไหมกับชีวิต ท่านตอบน่ารักมาก "อย่าไปเบื่อมัน อยู่กับมันไปเรื่อย ๆ จนกว่ามันถึงเวลา เดี๋ยวมันก็ไปเอง" ที่สำคัญที่สุด "ลืม" ถือได้ว่าช่วยท่านได้มาก ๆ ท่านจะไม่เคยจำเรื่องไร้สาระเด็ดขาด มีเพื่อนรุ่นพี่ของแม่ขณะนี้ ๙๑ ย่าง ๙๒ ในวันนั้นก็มาร่วมงานด้วย ท่านจำได้ทุกเรื่องความจำดีมาก แต่ใบหน้าท่านอมทุกข์และท่านจะบ่นเสมอ ๆ เมื่อผมไปเยี่ยมท่าน (สองคนนี้ไม่รู้ใครจะไปก่อนใคร)มีสองเรื่องใหญ่ ๆ ที่คุณแม่ไม่เคยลืมเลย ได้แก่ การสวดมนต์ ท่านสวดมนต์ทุกคืนก่อนนอน อีกเรื่อคือเรื่องเงินท่านจัดเก็บและใช้จ่ายอย่างดี

ปีนี้เป็นปีพิเศษลูกหลานก็ได้จัดเค็กวันเกิดให้แม่ได้สนุกสนาน เป่าเค็กกับตัดเค็กแบ่งลูก ๆ หลาน ๆ ก่อนเป่าเค็กก็มีการร้องเพลงแฮ๊ปปี้เบริธเดย์ ท่านก็ตบมือสนุกกับพวกเราเป็นภาพที่พวกเรามีความสุขมาก ๆ ถึงตอนเป่าแม่เป่าหลายครั้ง แล้วก็หัวเราะ ฟันมันหมดปากลมไปออกข้าง ๆ หมด วันนั้นเป็นวันที่มีความสุขกันครับ และเป็นวันที่แม่ได้สอนอะไรหลาย ๆ อย่างให้เป็นอุทาหรณ์แก่พวกเรา อยากให้แม่ได้อยู่ไปนาน ๆ สุขสันต์วันเกิดครับแม่

[เอ็ม.เจ.ไบค์ นครปฐม]

ขอให้คุณแม่ ท่านมีสุขภาพ สมบูรณ์ มีอายุยืน เกิน100ปี ครับ ...............คุณแม่ผมตอนนี้ท่านอายุ 81ปี

[Deang-sarapee]

ขอให้คุณแม่ ท่านมีสุขภาพ สมบูรณ์ มีอายุยืน เกิน100ปี ครับ ...............คุณแม่ผมตอนนี้ท่านอายุ 81ปี

อรุณสวัสดิ์ครับ ขอบพระคุณท่าน ปธ.เอ็ม.เจ.ไบค์ นครปฐม เป็นอย่างสูงครับและขอให้คุณแม่ ปธ.มีอายุเกิน ๑๐๐ ปีเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกหลานเช่นกันครับ

[Deang-sarapee]

อรุณสวัสดิ์ครับ กลับจากทริปมหาหิน แม่กำปอง-แจ้ซ้อน-ห้างฉัตร เราพร้อมใจกันบอกลาขุนเขาทั้งหลาย ต่อแต่นี้ไปขอที่สบาย ๆ เป็นแบบทางเรียบ ๆ ไม่มีเขาสูงชันให้บั่นทอนชีวิตและจิตใจกันบ้าง พักไปนานพอสมควรก็วางแผนกันไปอาบน้ำแร่แช่น้ำร้อนเรียกขวัญกลับคืน และอาจจะเลยไปตามรอยการโปรโมทย์สถานที่ท่องเที่ยวที่ซ่อนตัวอยู่ในหลืบ นั่นคือสะพานรักสีขาวที่รถไฟวิ่งผ่านมานานนับหลายปี และจะต่อ ๆ ไปอีกไม่รู้กี่ปี สำหรับรายละเอียดการเดินทางต่าง ๆ จะขอยกยอดไปร่ายยาวในกระทู้ "จักรยานธุดงค์" ครับ



























ชีวิตคนมันลุ่ม ๆ ดอน ๆ หาความแน่นอนและมั่นคงไม่ได้ อยู่ที่ตัวเราจะมี สติ ควบคุมกำกับดูแลได้มากน้อยแค่ไหน ใครที่ควบคุมสติได้มาก ผู้รู้ท่านบอกเลยว่าท่านจะมี ทุกข์ น้อย การเดินทางในครั้งนี้ก็เช่นกันมันเหมือน "หนีเสือ ปะจรเข้" พวกเราเอียนกับดอยสูงชันมาแล้ว ครั้งนี้ประมาณว่าจะให้สบาย ๆ ที่ไหนได้กลับตาลปัตร ทุกข์ไม่แตกต่างกับครั้งที่แล้ว เรียกว่าต้องบันทึกไว้กันเลยล่ะ นี่แหละครับ "หวังสิ่งใดไม่ได้ตามหวัง นั่นคือความทุกข์" มันก็ดีไปอีกแบบถ้ารู้จักคิด แปลวิกฤตให้เป็นโอกาสซะ เรื่องก็จบ ทุกข์ก็จะทำอะไรเราไม่ได้แต่จะมีสักกี่คนที่ทำได้

[Deang-sarapee]

บุคคลหาได้ยาก ๒ อย่าง

๑. บุพพการี บุคคลผู้ทำอุปการะก่อน

๑. กตัญญูกตเวที บุคคลผู้รู้อุปการะที่ท่านทำแล้วและตอบแทน

บุพพการีและกตัญญูกตเวที บุคคลทั้ง ๒ พวกนี้ ชื่อว่า "บุคคลหาได้ยาก" เพราะการที่บุคคลผู้มีหน้าที่ทำอุปการะก่อน ได้ทำกิจตามหน้าที่ก็ดี ได้ทำอุปการะก่อนก็ดีชื่อว่าบุคคลหาได้ยาก ส่วนบุคคลผู้ได้รับอุปการะจากผู้อื่นจนได้มีความสุขสบายแล้ว มีความสำนึกถึงบุญคุณของท่านผู้ให้อุปการะแล้วตอบแทน ให้สมควรแก่กันนั้น หาได้ยาก

๑. บุพพการี แปลว่า บุคคลผู้ทำอุปการะก่อน ได้แก่บุคคลผู้มีอัธยาศัยเผื่อแผ่ ประกอบด้วยพรหมวิหารธรรมประจำอยู่ในใจ ไม่คิดอยากได้แต่ฝ่ายเดียว ตั้งใจทำอุปการคุณจะมากหรือน้อยก็ตาม โดยไม่หวังตอบแทนแต่อย่างใด บุพพการีโดยทั่วไปท่านกำหนดว่ามี ๔ ประเภทคือ

๑. มารดาบิดา

๒. ครู อาจารย์ อุปัชฌาย์

๓. พระมหากษัตริย์

๔. พระพุทธเจ้า.

๒. กตัญญู แปลว่า ผู้รู้อุปการคุณที่ผู้อื่นทำแล้วแก่ตน, กตเวทีแปลว่า ผู้ประกาศคุณนั้นให้ปรากฏ ได้แก่ผู้ตอบแทนคุณ รวมเป็นกตัญญูกตเวที แปลว่า ผู้รู้อุปการคุณที่ท่านทำแล้วและตอบแทน.หมายความว่า ผู้ระลึกถึงอยู่เนืองๆ ซึ่งอุปการคุณ ที่ท่านบุพพการีนั้นๆได้กระทำให้แก่ตน และเมื่อได้โอกาสก็ตอบแทนคุณตามควรแก่ฐานะภาวะและกาลสมัย เหมือนบุตรธิดาเป็นลูกหนี้มารดาบิดา, นักเรียนศิษย์เป็นลูกหนี้ครูอาจารย์

กตัญญูกตเวทิตาธรรมนี้ ในที่บางแห่งเรียกว่า "สัปปุริสภูมิ" คือเป็นภูมิธรรมของสัตบุรุษคือคนดี, อันคนดีนั้นจะประกอบกรณีย์ใดๆ ย่อมอาศัยธรรมข้อนี้เป็นหลักเสมอ ท่านเปรียบไว้ว่า "พื้นแผ่นดินเป็นที่รับรอง เป็นที่อาศัยของสัตว์และพฤกษาลดาชาต ฉันใด กตัญญูกต-เวทิตาธรรม ก็เป็นพื้นฐานแห่งจิตของสัตบุรุษ ฉันนั้น" คัดลอกมาจากเวปป์ธรรมศึกษา ด๊อตคอม ขอบพระคุณมากครับ







คุณแม่ผมอายุย่างเข้า ๙๑ ปีนี้ วัน ๆ ท่านนั่งอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมไม่ค่อยจะออกไปไหน ชวนไปก็อิด ๆ ออด ๆ กว่าจะไปได้แต่ละครั้ง แม่จะอ้างเสมอ ๆ ว่าความสุขของแม่คือการได้นั่ง ๆ นอน ๆ ทำสมาธิ ภาวนาอยู่กับบ้าน แต่เราอยากให้แม่ได้ไปสูดโอโซนนอกบ้านบ้าง จึงกำหนดว่า ๒ - ๓ อาทิตย์จะต้องพาออกไปนอกบ้าน ครั้งนี้ประสบผลสำเร็จแม่ยินยอมไปด้วย อันดับแรกพาไปกราบครูบาศรีวิชัย ที่ตีนดอยทางขึ้นดอยสุเทพ







หลังจากที่กราบนมัสการครูบาเสร็จเรียบร้อย ก็ชวนขึ้นไปยังจุดชมวิว เพื่อชมเมืองเชียงใหม่ในมุมสูง แม่ยืนมองวิวทิวทัศน์ได้สักครู่มีอาการเสียวแข้ง จึงพาไปนั่งที่ม้านั่งให้นั่งชมเมืองต่อ แม่ค้าที่ขายของชำร่วยเห็นเข้ามาทักทาย ชอบใจ ถูกใจแม่ ให้กำไลข้อมือกับกระเป๋าเล็ก ไว้ใส่เงิน พร้อมขอพรจากแม่อยากจะอานุยืนยาวเหมือนแม่





อยูที่จุดชมวิวไม่นานก็ได้เวลาอาหารเที่ยง จึงพาไปที่ร้านเอกทิพย์ที่ร้านนี้ขอโปรโมทย์ให้หน่อย ใครไปเชียงใหม่พากันไปอุดหนุนได้อาหารอร่อย ราคาไม่แพงเวอร์สะอาดปลอดภัย เจ้าของร้านเป็นคนใจบุญด้วย มีทั้งอาหารแบบมังสวิรัติ แบบเจ และแบบทั่ว ๆ ไป สั่งได้ครับ ก่อนเดินทางไปเที่ยวต่อ เจ้าของร้านเข้ามาปฏิสันถารกับแม่พอทราบอายุ เจ๊ยกมืออนุโมทนาพร้อมบอกว่า อายุขนาดนี้แข็งแรงแบบนี้ เจ๊ขออยู่ต่อพร้อมขอพรจากแม่ด้วย

[Deang-sarapee]

พระพุทธองค์ตรัสว่า ถ้าบุตรจะพึงวางบิดามารดาไว้บนบ่าสองข้างของตน ประคับประคองท่านให้อยู่บนบ่านั้น ป้อนข้าวป้อนน้ำให้ท่าน ถ่ายอุจจาระปัสสาวะบนบ่านั้นเสร็จ แม้บุตรจะมีอายุถึง ๑๐๐ ปี และปรนนิบัติท่านเช่นนั้นตลอดชีวิต ก็ยังนับว่าตอบแทนบุณคุณท่านยังไม่หมด พระพุทธองค์ตรัสเพื่ออะไร เพื่อจะได้ให้รู้ว่าสิ่งที่เราควรกระทำก่อนจะไปแสวงหานอกบ้านนั้นอยู่ใกล้เราเหลือเกิน แต่เราไม่เคยมองดูคุณค่าอันนี้เลย ทำให้แก่พ่อแม่ พ่อแม่ก็มีวิบากดีที่ได้ลูกดี แต่คนที่ทำมีมงคลชีวิต

วิธีตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ให้หมด มี ๕ ประการ คือ

๑. เมื่อท่านยังไม่ศรัทธาในพระพุทธศาสนา ก็พยายามชักนำให้ท่านตั้งอยู่ในศรัทธาให้ได้

๒. ถ้าท่านยังไม่ถึงพร้อมด้วยการให้ทาน ก็พยายามชักนำท่านให้บริจาคทานให้ได้ เริ่มต้นด้วยเราทำแล้วให้ท่านจบ

๓. ถ้าท่านยังไม่มีศีลรักษา ก็พยายามชักนำให้ท่านรักษาศีลให้ได้

๔. ถ้าท่านยังไม่ทำสมาธิ ยังไม่มีความสงบ ก็พยายามชักนำให้ท่านหาความสงบให้ได้

๕ . พยายามส่งเสริมท่านเดินทางสู่มรรค ผล นิพพาน อย่าขวางท่าน


ออกจากร้านเอกทิพย์ก็พาแม่ไปวัดสวนดอกไปไหว้พระเจ้าเก้าตื้อที่แม่รัก ชอบ บอกสวยงาม ทุกครั้งที่พาเที่ยวลืมไม่ได้กับพระเจ้าเก้าตื้อองคฺนี้ครับ โปรดสังเกตุกำไลข้อมือ ที่แม่ค้าบนดอยจุดชมวิวมอบให้แม่พร้อมกระเป๋าใส่เศษตังเล็ก ๆ ด้วยความศรัทธาในวัยวุฒิและรูปสมบัติของแม่ พร้อมขอพรจากแม่ด้วย(ผมไม่ทันเห็นช่วงที่เขาให้กันเพราะมัวแต่ไปถ่ายภาพ เสียดายไม่ภาพแม่ค้าคนนั้น)











ออกจากวันสวนดอกก็พาไปเยี่ยมชมสวนบวกหาด ซึ่งอยู่ในเมืองตรงประตูหายยา สวนบวกหาดเป็นปอดของคนเชียงใหม่ก็ว่าได้ เราใช้เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ วันดีคืนดีก็จะมีกิจกรรมให้ ปชช.ชมฟรี แต่ที่สำคัญที่สุดงานมหกรรมไม้ดอกไม้ประดับจะมาจัดที่นี่ทุกปี คนเชียงใหม่จะรัก-ชอบสวนบวกหาดมาก โดยเฉพาะคนหนุ่มคนสาวมักจะพากันมาเที่ยวเสมอ ๆ นอกจากนี้สวนนี้ยังเป็นที่ชื่นชอบของบรรดานักท่องเที่ยวด้วย ข้าง ๆ ถนนตรงบริเวณด้านหน้าสวนช่วงเย็น ๆ จะมีผลไม้ประจำฤดูวางแผงเรียงรายยาวสุดถนน ให้คนได้เลือกซื้อ หน้านี้ผลไม้ก็จะมีลิ้นจี่จากทุกพื้นที่ตั้งแต่ฝาง เชียงราย พะเยา แม่ค้าจะนำมาวางขาย

ได้เวลาบ่ายคล้อยแล้วแม่คงอยากพักผ่อนเพราะประมาณบ่าย ๒ โมงแม่จะนอนหลับทุกวัน ต้องพากลับสังเกตุแม่ไม่งอแง ไม่บ่นว่า เมื่อย เหนื่อย รบเล้าอยากกลับบ้าน แสดงว่าถูกใจ คุณนายถามงวดหน้าเราไปเที่ยวกันอีกนะ แม่ตอบรับ ไปซิ ๆ แสดงว่ามาครั้งนี้ถูกใจ เห็นแม่มีความสุข ผม-คุณนาย มีความสุขยิ่งกว่า ผมรักแม่ครับ

[Deang-sarapee]

อรุณสวัสดิ์ ท่านผู้มีเกียรติทุกๆ ท่าน ผมไปชาร์ทแบตเตอรี่ชีวิตตั้งแต่ ๒๐ - ๒๕ มิ.ย.รวม ๕ คืน ๖ วันเต็ม ตอนนี้กลับมาพร้อมพลังกาย-ใจและบุญกุศลมากมาย ที่จะนำมาจ่ายแจกให้กับทุก ๆ ท่านที่เข้ามาเยี่ยมชม ขอให้ได้ร่วมอนุโมทนาด้วยจิตใสบริสุทธิ์ กุศลผลบุญก็จะเป็นของทุก ๆ ท่านเสมอเหมือนที่ผมได้รับ เช้านี้ขอนำผลบุญมาฝากกันเลยนะครับ

จิตเดิมแท้นั้น ใส สะอาด สว่าง สงบแต่เมื่อไปกระทบผัสสะต่างๆ อันได้แก่ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ทำให้เศร้าหมองได้ การที่จะให้นำจิตกลับบ้านเดิมได้มีทางเดียว คือต้องพาจิตไปสร้างกุศลกรรม อันมี ทาน ศีล ภาวนา ฯ เพิ่มเติมเสมือนการสร้างฝายทดน้ำ(นี่คือเหตุ-ผลของการไปชาร์ทแบตเตอรี่)

ที่วัดถ้ำผาปล่องเป็นสถานที่เหมาะแก่การกระทำดังกล่าว คือ ตื่นตี 3 สวดมนต์ไหว้พระ นั่งสมาธิภาวนา และฟังธรรมของหลวงปู่ เสร็จแล้วมาช่วยกันทำอาหารถวายพระและเลี้ยงดูผู้มาปฏิบัติธรรม กลางวันเดินจงกรมภาวนา ศึกษาตำราจากครูบาอาจารย์จนถึงบ่ายสามโมง ทำสะอาดวัด ดื่มน้ำปานะ (กินข้าวมื้อเดียว) ๑๙.๐๐ ขึ้นทำวัตรสวดมนต์ฟังเทศน์และทำสมาธิภาวนา ตลอด ๖ วัน ๕ คืน

พาจิตเดิมของเรากลับมาได้บ้าง ขอส่งผลบุญที่ได้กระทำในครั้งนี้ถึงพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ทุกผู้ทุกคนจงได้รับอนานิสงค์บุญนี้ร่วมกัน ขอให้อยู่ดีมีสุข มีศีลมีธรรมตลอดทุกทิวาราตรี ปราศจากโรคาพยาธิมาเบียดเบียน และร่ำรวยเงินทอง มีสุขด้วยกันทุกท่านทุกคนด้วยเทอญ.































เกิดมาภพใดชาติใดก็ ทุกข์แย่เต็มประดา ทุกข์ตั้งแต่วันเกิดถึงวันแก่ ทุกข์จากวันแก่ถึงวันแตกดับวันตาย ทุกถ้วนหน้าไม่มีใครข้ามมันไปได้ จึง ให้เรามาสนใจในการรวมจิตใจของเรา มาให้สงบระงับ ตั้งมั่น เที่ยงตรง อยู่ ภายในดวงใจให้ได้ทุกลมหายใจเข้า ทุกลมหายใจออก จนกระทั่งจิตใจสงบตั้งมั่นเป็นสมาธิภาวนาให้ได้

กิเลสกองไหนที่ทำให้จิตใจเศร้าหมอง ขุ่มมัว ให้รีบตัด รีบละออกไป เลิกไม่ได้ ละไม่ได้ก็ให้นึกถึงความตาย ใครจะดุร้าย ป้ายสี ก็ให้นึกว่าเขาจะต้องตาย เราคือกายกับจิตก็ต้องตายจากกันไป จะมาโกรธ มาโลภ มาหลง มายึดหน้าถือตา ยึดอะไรต่อมิอะไรไปทำไม จงปล่อยวางให้มันหมดสิ้นไป

โลกธรรม 8 ประการ มีความสบายกายสบายใจ ก็มีความไม่สบายกายไม่สบายใจ คือมีสุข มีทุกข์อยู่อย่างนี้ มีสรรเสริญ ก็ต้องมีติเตียนนินทาเป็นธรรมดาของโลกอย่างนี้ มีลาภเสื่อมลาภได้ เป็นธรรมดาอย่างนี้ มียศเสื่อมยศมันมีเป็นธรรมดาอย่างนี้ จิตผู้รู้ผู้ ภาวนาไปอยู่ที่ไหน ทำไม่ไม่เร่งภาวนาให้มันหลุดพ้นไปเสียที

อัตตาหิ อัตตโนนาโถ ตนเป็นที่พึ่งของตน ตนทำบาปตนก็ได้รับทุกข์เอง ตนทำบุญบุญก็ให้ความสุขแก่บุคคลผู้นั้น บุญ-บาป เป็นของเที่ยงแท้แน่นอน ใครทำบาป บาปย่อมให้ผล ใครทำบุญกุศล บุญกุศลย่อมตามให้ผล แต่ว่าบางอย่าง บางประการนั้น ไม่ทันกับใจกิเลสมนุษย์ ก็เลยเข้าใจว่าทำบุญก็ไม่เห็นผล แต่ว่าบาปนั้นไม่ทำก็เห็นผล

เกิดแล้วต้องตายไม่ตายวันนี้วันหน้าก็ ตาย ไม่ตายเดือนนี้เดือนหน้าก็ตาย ไม่ตายปีนี้ปีต่อ ๆ ไปก็ตายได้ ให้รู้ไว้ ให้เข้าใจไว้ แล้วจิตใจอย่าได้มัวเมา หลงไหลไปกับกิเลสกาม วัตถุกาม มาหลงร้องไห้ หัวเราะอยู่นี้ไม่มีที่สิ้นสุด ก้อนทุกข์ กองทุกข์เต็มตัวทุกคน จงภาวนาดูให้รู้แจ้งด้วยสติปัญญา ไม่ใช่คนอื่นจะมาทำให้ ปฏิบัติให้ ไม่มีตัวเองนั่นแหละปฏิบัติตัวเอง

(กิเลสกาม คือกิเลสที่ทำให้เกิดความอยาก ได้แก่ ราคะ โลภะ อิจฉา เป็นต้น วัตถุกาม ได้แก่ กามคุณทั้ง 5 คือ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส อันน่าปรารถนา)

[Deang-sarapee]

[youtube]http://www.komchadluek.net/news/breaking-news/288416[/youtube]

"เณรคำ" ถูกส่งตัวจากสหรัฐฯ ถึงประเทศไทยแล้ว โดยยังคงสวมใส่จีวร จนท.ควบคุมตัวไปที่ดีเอสไอเพื่อสอบปากคำทันที



19 ก.ค. 60 ความคืบหน้ากรณีเจ้าหน้าที่กรมสอบสวนคดีพิเศษ หรือ ดีเอสไอ เจ้าหน้าที่อัยการ เดินทางไปสหรัฐอเมริกา เพื่อนำตัว นายวิรพล สุขผล อดีตพระภิกษุ พระวิรพล ฉัตติโก หรือ เณรคำ อดีตประธานสงฆ์สำนักสงฆ์วัดป่าขันติธรรม จ.ศรีสะเกษ กลับมาดำเนินคดีในข้อหาพรากผู้เยาว์ , กระทำชำเราเด็กหญิงอายุต่ำกว่า 15 ปี , ฉ้อโกงประชาชน , และฟอกเงิน หลังศาลของรัฐแคลิฟอร์เนียมีคำสั่งให้ส่งตัว นายวิรพล เป็นผู้ร้ายข้ามแดนกลับมาดำเนินคดีที่ประเทศไทย

คุมตัว "เณรคำ" สอบปากคำที่ดีเอสไอ



โดยภายหลังจากเจ้าหน้าที่นำตัว นายวิรพล กลับมาถึงสนามบินสุวรรณภูมิในเวลา 22.30 น.แล้วนั้น ก็จะนำไปควบคุมในห้องขังของดีเอสไอที่เตรียมไว้เพื่อสอบสวนและแจ้งข้อกล่าวหากับผู้ต้องหาก่อน ซึ่งขั้นตอนดังกล่าวจะใช้ระยะเวลาไม่นาน เนื่องจากดีเอสไอได้ดำเนินการทางหลักฐานครบถ้วนและได้ส่งให้อัยการมีความเห็นสั่งฟ้องไปแล้วตั้งแต่ปี 2556 เหลือเพียงการสอบปากคำและตรวจสอบประวัติอาชญากรรม ในการสอบสวนนั้นทางสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ (พศ.) จะเดินทางมาร่วมด้วย เนื่องจากบางคดีเป็นการอาบัติปาราชิก ในส่วนของเจ้าหน้าที่ดีเอสไอนั้นจะคัดค้านการประกันตัว ส่วนการขอประกันตัวขึ้นอยู่กับผู้ต้องหาจะใช้สิทธิ์หรือไม่

เมื่อเวลา 19.00 น. ที่ สนามบินนานาชาติสุวรรณภูมิ พ.ต.อ.ไพสิฐ วงศ์เมือง อธิบดีกรมสอบสวนคดีพิเศษ (ดีเอสไอ) นายศิโรตม์ ดวงรัตน์ ผู้อำนวยการท่าอากาศยาน พ.ต.อ.สุรศักดิ์ สุรินทร์แก้ว ผกก.6 บก.ทท พร้อมด้วยเจ้าหน้าที่เกี่ยวข้อง มารอรับตัว นายวิรพล ซึ่งเดินทางมาด้วยสายการบินไทย เที่ยวบินที่ TG677 สนามบินนานาชาตินาริตะปลายทางสนามบินนานาชาติสุวรรณภูมิ ถึงเวลาประมาณ 21.55 น. ทั้งนี้ มีผู้สื่อข่าวจากสำนักข่าวทั้งไทยและต่างประเทศมารอทำข่าวเป็นจำนวนมาก

ต่อมาเวลา 21.00 น. พ.ต.อ.ไพสิฐ กล่าวว่า เบื้องต้นทราบว่า นายวิรพล ยังสวมจีวรสงฆ์อยู่ ซึ่งก่อนที่ นายวิรพล จะหลบหนีออกนอกประเทศนั่น ยังไม่ได้รับคำสั่งปาราชิก จึงยังไม่มีความผิด แต่ขณะนี้มีคำสั่งปาราชิกจากเจ้าคณะจังหวัดศรีสะเกษแล้ว เมื่อเดินทางถึงไทยก็ต้องดูเจตนาว่า นายวิรพล จะถอดจีวรหรือไม่ หากไม่ ก็ต้องให้ทำตาม จะให้ทางสำนักพุทธฯ ดำเนินคดี ในข้อหาแต่งกายเลียนแบบพระสงฆ์ ด้านเจ้าหน้าที่ดีเอสไอได้เตรียมแพทย์ในการตรวจร่างกายและทนายความร่วมทำการสอบสวน ทั้งนี้ อัยการได้ร่างคำสั่งฟ้องศาลไว้เรียบร้อย อย่างไรก็ตาม นายวิรพล โดนหมายจับตอนปี 2556 และทางเจ้าที่ตำรวจสหรัฐอเมริกา สามารถควบคุมตัวได้เมื่อปี 2559 ซึ่งทางดีเอสไอได้ประสานงานในทุกขั้นตอนจนกระทั่งศาลมีคำสั่งให้ส่งผู้ร้ายข้ามแดนได้ จึงได้ส่ง นายวิรพล กลับมายังประเทศไทย สำหรับขั้นตอนจากนี้จะทำการสอบปากคำเพิ่มเติมโดยละเอียดในคืนนี้ เพื่อที่จะนำตัวไปส่งให้อัยการ และจะชี้แจ้งอีกครั้งอย่างละเอียดที่กรมสอบสวนคดีพิเศษ


ล่าสุด เมื่อเวลา 22.05 น. เณรคำ พร้อมด้วยเจ้าหน้าที่กรมสอบสวนคดีพิเศษ เจ้าหน้าที่อัยการ เดินทางถึงสนามบินสุวรรณภูมิ ขณะที่ นายวิรพล ยังคงเเต่งกายโดยการห่มจีวร ก่อนที่ทางเจ้าหน้าที่จะนำตัว นายวิรพล ออกจากอาคารผู้โดยสารขาเข้า ทางช่องทางพิเศษด้านอาคารเอ ฝั่งตะวันออก ซึ่งช่องทางดังกล่าวพนักงานใช้ในการเข้า-ออกเท่านั้น ขณะนี้ ทางเจ้าหน้าที่กรมสอบสวนคดีพิเศษจะนำตัว นายวิรพล ไปสอบสวนต่อที่กรมสอบสวนคดีพิเศษก่อนมีการเเถลงข่าวต่อไป