....... ทัวริ่ง ทั่วไทย ............ โดย พี่แดง สารภี..............

[Deang-sarapee]

ทุเรียนแพงแถมคนไทยไม่ได้กิน


นายสมชาย ชาญณรงค์กุล อธิบดีกรมวิชาการเกษตร เปิดเผยว่า สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร (สศก.) ระบุว่า ปี 59 จะมีผลผลิตทุเรียนทั้งประเทศ 594,944 ตัน น้อยกว่าปี 58 ที่ผลิตได้ 603,332 ตัน โดยช่วงที่ผ่านมาภาคตะวันออกประสบกับปัญหาภัยแล้งรุนแรงและพายุฤดูร้อน ทำให้เกษตรกรต้องเร่งตัดผลทุเรียนทิ้งเพื่อรักษาต้นไว้ เพราะต้นทุเรียนที่มีอายุราว 8 ปีกว่า ซึ่งกว่าจะเก็บลูกขายอาจตายก่อน เกษตรกรจึงตัดสินใจตัดลูกทิ้งก่อนที่จะโตและแก่ ทำให้ผลผลิตทุเรียนภาคตะวันออกลดลงอย่างมาก โดยในท้องตลาดปกติเดือน พ.ค.จะเป็นช่วงที่ผลผลิตทุเรียนภาคตะวันออกมีจำนวนมากและราคาปรับตัวลดลง

“ชาวสวนทุเรียนโชคร้ายที่ประสบภัยธรรมชาติ แต่ในความโชคร้ายยังมีโชคดี เพราะปกติทุเรียนเดือน พ.ค.ราคาจะลดลง เนื่องจากเป็นช่วงที่มีปริมาณผลผลิตออกสู่ตลาดพร้อมกันมากๆ แต่ปีนี้ทุเรียนไม่มี สังเกตได้จากท้องตลาด แต่ราคายังสูงกว่าปีก่อนที่ช่วงนี้ราคาจะลดลงมาอยู่ที่ 80 บาทต่อกิโลกรัม (กก.) โดยปีนี้ราคาสูงขึ้น 50-60% จากปีก่อน มาอยู่ที่ 120-130 บาท/กก.ซึ่งถือว่าสูงมาก และส่วนหนึ่งยอมรับว่าในประเทศเหลือทุเรียนกินน้อยมาก เพราะพ่อค้าจีนกว้านซื้อแบบเหมาสวนไปหมดแล้ว คนไทยในประเทศจึงเหลือผลไม้กินน้อย”


นายพลเชษฐ์ ตราโช ผู้อำนวยการสำนักงานเศรษฐกิจการเกษตรที่ 9 จังหวัดสงขลา (สศท.9) เปิดเผยว่า 12 พ.ค.นี้ จะหารือประมาณการไม้ผลเศรษฐกิจภาคใต้ 4 ชนิด ของปี 59 อีกครั้ง เนื่องจากพบว่าปีนี้ทุเรียนเนื้อที่ให้ผลจำนวน 296,210 ไร่ เพิ่มขึ้นจากปีก่อน 1.09% ผลผลิตทุเรียน 254,651 ตัน เพิ่มขึ้นจากปีก่อน 5.68% และผลผลิตต่อไร่ 860 กิโลกรัมต่อไร่ เพิ่มขึ้น 4.62% เนื่องจากสภาพภูมิอากาศเอื้ออำนวย และที่ผ่านมาทุเรียนมีราคาสูงเป็นแรงจูงใจให้เกษตรกรบำรุงดูแลรักษาดี

สำหรับมังคุด ปีนี้ได้ผลผลิต 113,732 ตัน เพิ่มขึ้นจากปีก่อน 37.05% เนื่องจากสภาพภูมิอากาศเอื้ออำนวย ประกอบกับปีที่ผ่านมาผลผลิตออกน้อย สำหรับลองกอง ปีนี้มีผลผลิต 84,360 ตัน เพิ่มขึ้นจากปีก่อน 7.43% ส่วนเงาะ ปีนี้มีผลผลิต 74,953 ตัน ลดลงจากปีก่อน 4.94% เนื่องจากปลาย ก.พ. พื้นที่ส่วนใหญ่ของภาคใต้ เงาะเริ่มแทงช่อดอก พอเจอฝนบางส่วนจะกลายเป็นใบอ่อน ส่งผลให้ผลผลิตลดลง

อย่างไรก็ตามผลไม้โดยรวมของภาคใต้ยังไม่ได้รับผลกระทบจากภัยแล้ง แต่คาดว่าภัยแล้งจะรุนแรงมากขึ้น ซึ่งวันที่ 12 พ.ค. จะประเมินสถานการณ์อีกครั้ง


ขอบคุณข่าวจาก ไทยรัฐออนไลน์ ครับผม

[Deang-sarapee]

ระยะนี้การนำเสนอเรื่องสำรวจอาเซียน ๔ ประเทศ ผมนำเสนออยู่ในกระทู้ "จักรยานธุดงค์" ประมาณว่าจะนำเสนอต่อเนื่องในกระทู้นี้เพื่อรายงานผลการปั่นและการใช้คุณ "ใช่เลย" ก็ได้รับการทักท้วงจาก กัลญาณมิตร ว่าเรื่องจะซ้ำซ้อนให้อยู่แต่เฉพาะในกระทู้ จักรยานธุดงค์ก็พอ จึงเรียนมาเพื่อโปรดทราบใครอยากได้ประสบการณ์การเดินทางกรุณาไปกระทู้ "จักรยานธุดงค์" ก็แล้วกัน สำหรับกระทู้นี้ขอเป็นเรื่องของคุณใช่เลยเพียว ๆ

ซึ่งปัจจุบันนี้คุณใช่เลย ก็กำลังพา ๒ สาว ออกกำลังเกือบจะทุกวัน เตรียมตัวเพื่อเดินทางหาความเป็นอิสรภาพ เสรีภาพและภราดรภาพ ให้เป็นกำไรกับชีวิตส่วนจะออกเดินทางเมื่อใดนั้นคงต้องรอให้อีกคนพร้อมซะก่อน สำหรับคุณนายนั้น "หายห่วงได้" อยากออกอยู่แล้วคงต้องรอ"น้องม่อย"ตอนนี้กำลังฝึกอยู่ครับ ทริปแรกเลยน่าจะรอบประเทศไทยหรืออาจจะเข้าแถว ๆ เกาะลังกาวี ปีนัง สิงค์โปร์ ขอให้ดูว่าพร้อมละยัง ส่วนที่คุณเธอฝันไว้คือขอกลับไปสำรวจอาเซียนอีกครั้งในปีต่อ ๆ ไปครับ

[Deang-sarapee]

"ทำดีเริ่มได้ ที่ใจเรา"



พระบารมีมากพ้นรำพัน พระเมตตาสุดที่จะประมาณ ชาตินี้ขอจารึกไว้ไม่มีวันลืมไม่ว่าชาติไหน ๆ ขอเป็นรองบาททุกชาติไป "ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ"

[Deang-sarapee]

[Deang-sarapee]

ครั้งแรกของปี ๒๕๖๐ เป็นการเอาฤกษ์เอาชัยด้วยการไปสักการะ พระบรมธาตุหริกุญชัย เมืองลำพูนกราบพระเพื่อเป็นสิริมงคลกับตัวเอง และรำลึกถึงคุณแห่งพระรัตนตรัย ในขณะที่เราพากันเดินจูงจักรยานไปรอบ ๆ วัด(มีเราสองคนแค่นั้น) ก็ได้รับความสนใจจาก ปชช.พอสมควร หลายคนมองแบบแปลก หลายคนมองแบบดูแคลน และหลายคนมองแบบชื่นชม ใครจะมองอย่างไรเรามิได้หวั่นไหว สิ่งที่เราหวังและตั้งใจคือการนำรูปแบบของการเดินทางแบบประหยัด ได้สุขภาพกาย-ใจไปเผยแพร่ วันหนึ่งต้องมีสักคนหนึ่งเห็นดีเห็นงามและเอาเป็นเยี่ยงอย่าง ถือว่าเราก็จะได้บุญ

มีคนหนึ่งกล้าที่จะเข้ามาสนทนาและขอคำแนะนำ ซึ่งก็ได้ให้สิ่งที่เรามี สิ่งที่ได้พบเห็นตลอดจนข้อคิดต่าง ๆ ที่มีอยู่ในตัวเรา จนเขาเข้าใจก่อนแยกย้ายจากกัน สิ่งหนึ่งที่ประทับใจคือ เขาสัญญาเขาจะหันมาปั่นจักรยานและจะนำพาครอบครัวมาปั่นด้วย (ดีใจครับ) วันหนึ่งเราคงได้เจอกันอีก

[Deang-sarapee]

เมื่อคืนนี้เกิดอัศจรรย์ ผมฝันเห็นพ่อหลวงในฝันผมได้สนองงานโดยถวายเอกสารให้พระองค์ท่าน ตื่นตอนตี ๓ นั่งพิจารณาความฝัน มันเป็นความสุขอย่างบอกไม่ถูกผมช่างเป็นคนมีบุญมากเลยหรือนี่? ขนาดพระองค์ไม่อยู่แล้วผมก็ยังได้ร่วมงานกับพระองค์ท่านอีก ย้อนอดีตเมื่อปี ๒๕๑๕-๒๕๑๗ ผมได้ร่วมไปในงานโครงการหลวงกับท่านอาจารย์ บุญศรี วิภาค ณ วังซ้าย อธิการบดี ม.แม่โจ้(เสียชีวิตแล้ว)ไปในฐานะตัวแทนของ ตชด.ในพื้นที่เชียงใหม่ น่าน แม่ฮ่องสอน เชียงราย ผมได้ซึมซับอะไรต่าง ๆ มากมาย

เช้านี้ผมทดลองเข้ายูทูปเสาะหาทริปที่พ่อหลวงเสด็จประพาสในพื้นที่ต่าง ๆ ของเมืองไทย คลิปแรกก็เจอเสด็จเยือนเชียงใหม่ก่อนเลย มันแปลกมาก ๆ อีกล่ะครับคือ ผมมีแผนที่จะท่องเที่ยวทั่วไทยไปกับจักรยาน โดยจะไปให้ได้ทุกจังหวัดและคิดว่าจะเที่ยวแบบว่าไปทุกซอกทุกมุมที่ Unseen ประมาณนั้น(ฝันไกลนะ๕๕) โดยจะเริ่มที่ภาคใต้ก่อนเพื่อน เพราะตั้งแต่ผมย้ายจากภาคใต้มาเกือบยี่สิบปีแล้ว ผมยังไม่เคยลงไปเที่ยวใต้เลย แผนนี้หลานฝ้าย(ลูกสาวท่าน เมธา เดาไว้ถูกต้องแล้ว)

ความจริงแล้วท่องเที่ยวทั่วไทยสมัยที่ยังอยู่รับราชการผมกับคุณนายและลูกชาย ได้พากันเที่ยวไปจนทั่วตามคู่มือและเมื่อไปทุก ๆ ที่ก็จะมีการปั๊มพาสปอร์ตเป็นตราจังหวัดนั้น ๆ เมื่อครบแล้วก็ส่งไปยังบริษัทเชลล์เพื่อรับสิ่งของตอบแทน แต่เนื่องจากเราเป็นข้าราชการจะเที่ยวให้ตามกำหนดมันยาก ก็เลยปั๊มพาสปอร์ตได้ไม่ครบหมดเขตเสียก่อน แต่ก็ถือได้ว่าครอบครัวเราได้ท่องเที่ยวทั่วไทยไปแล้ว เป็นการท่องเที่ยวด้วยรถยนต์

ช่วงที่พระองค์ท่านเสด็จสู่สวรรคาลัย ไทยทั้งประเทศทำอะไรกันไม่ถูกนอกจากความโศรกเศร้าเสียใจ ผมก็เหมือนคนไทยทุกคน หลังจาก ๑ เดือนผ่านไปความเศร้าค่อยผ่อนคลาย กลับมาย้อนคิดตามสื่อต่าง ๆ ที่นำเสนอโดยเฉพาะ ทีวี ได้เห็นพระองค์ท่านเสด็จไปยังที่ต่าง ๆ มากมายท่านไปยังที่ ๆ ที่เรียกว่ายิ่งกว่า Unseen ผมเกิดมีแนวความคิดอยากตามรอยพระองค์ท่านมาก ๆ จึงได้ไปหาซื้อหนังสือท่องเที่ยวทั่วไทยมาศึกษา และวางแผนการท่องเที่ยว แต่คราวนี้จะเป็นการท่องเที่ยวโดยจักรยานแตกต่างจากหนที่แล้ว เริ่มจากไหนดีก็คิดว่าเขตภาคเหนือ ภาคอีสาน เราก็ปั่นกันเป็นประจำคงมีแต่ภาคใต้ที่ยังไม่เคยปั่นไปเลย เคยไปใต้สุดก็ที่ จ.ประจวบคีรีขันธ์ แค่นั้นเอง คิดได้ดังนั้นก็วางแผนว่าหลังปีใหม่จะเริ่มเดินทาง

มันเป็นความเศร้าอย่างมหันต์....ภาคใต้เจอวิกฤตหนักน้ำท่วม เมื่อคืนเห็นคลิปหลาย ๆ คลิปรายงานเรื่องน้ำท่วมภาคใต้ น่าสงสารมาก ๆ สมัยที่ผมรับราชการอยู่ อ.ทุ่งสง จ.นครศรีธรรมราช เจอน้ำท่วมใหญ่เราในฐานะ คนของพระราชา ผมพากำลังออกไปช่วยชาวบ้านน้ำไหลแรงมาก ๆ น่ากลัวครับ หลังจากที่ท่วมหนัก รบ.ก็เข้าแก้ไขเรียกว่าทุ่งสงไม่เจอวิกฤต มาหนนี้เจออีกเรียกว่าซ้ำรอยเดิมความเสียหายไม่ต้องพูดถึง บ้านเพื่อนผมที่อยู่ทุ่งสงขนของกันจ้าละหวั่นเสียหายไปตาม ๆ กัน ถึงตอนนี้คงมีคนคิดนะว่า...แผนนี้จะล้มเหลวละกระมัง.....ยัง ยัง ครับ เมื่อฝันไกล..ต้องไปให้ถึง เอาเป็นว่ารอจังหวะที่สถานการณ์คลี่คลายเสียก่อน



ในการเดินทางไกล ๆ นาน ๆ จักรยานที่จะเป็นพาหนะคงไม่มีคันไหนเหมาะเท่ากับ "คุณใช่เลย" และ "คุณพอดี" ซึ่งเป็นจักรยานในค่ายของเอ็มเจไบค์ ก่อนการเดินทางจะเริ่มขึ้นผมใคร่ขอคุณ เมธา ฯ ประธานกลุ่ม เอ็มเจไบค์ ได้ช่วยพิจารณาเปลี่ยนชื่อกระทู้นี้ให้หน่อยแล้วแต่จะคิดซึ่งชื่อเดิมมันยากและยาวบอกให้หลาย ๆ คนเขาจำไม่ได้ ความตั้งใจของผมคือว่าการสรุปรายงานการเดินทาง จะนำเสนอในกระทู้นี้เพื่อให้คนรุ่นหลัง ๆ ตลอดจนผู้สนใจจะได้ใช้เป็นแนวทางในการเข้ามาหาความรู้ที่เรียกกันว่า "วิทยาทาน" คงไม่เป็นการรบกวนนะครับ

[Deang-sarapee]

สวัสดีครับ ทุกท่านที่เคารพ ๑๐๐ วันสำหรับการสเด็จสู่สวรรคาลัยของพ่อหลวงในดวงใจของชาวไทย เหมือนเหตุการณ์พึ่งผ่านไปสด ๆ ร้อน ๆ ถามว่าความโศกเศร้ายังมีอยู่ไหม? คำตอบจากหัวใจของไทยทุกคนต้องตอบว่า "ยังอยู่ในใจและจะไม่มีวันลืม" ชื่นชมกองทัพเรือที่ "โพสต์คลิปผ่านเฟสบุ๊ค เป็นบทเพลง"คนบนฟ้า" แสดงความอาลัย ๑๐๐ วัน แห่งการเสด็จสวรรคต พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช" อยากให้ได้ฟังครับ





ขีดความสามารถของ ตชด.มันไม่มีหรอกครับเพราะเราไม่ใช่กองทัพและเราก็ไม่มีวงดุริยางค์เหมือนทัพบก ทัพเรือและทัพอากาศ ผมในฐานะที่เคยเป็นนักดนตรีประจำวง ปจว.ของตชด.ค่ายดารารัศมี (กก.ตชด.เขต ๕)ขอชื่นชมลูกประดู่ที่เป็นตัวแทนของไทยทั้งชาติมาตามบทเพลง ฟังแล้ว "น้าตาไหลคิดถึงพระองค์ท่าน คิดถึงสมัยที่ได้รับพระเมตตาจากพระองค์ท่าน" ขอพระองค์สเด็จสูแดนสุขาวดีมีปรกติเกษมพระสำราญทั่วนิจนิรันดร์ เราอยู่หลังขอตั้งจิตอธิษฐานจะเร่งสร้างบุญกุศลเพื่อเสริมส่งบารมี ให้ได้ตามสเด็จสู่แดนสุขาวดีด้วยการ เจริญตามคำสอนของพระบรมศาสดาในเรื่อง ศีล สมาธิ ปัญญา ตลอดจน ทาน ศีล ภาวนา วันหนึ่งเราคงสมหวังครับ

[Deang-sarapee]

น้ำยังท่วมใต้ 7 จังหวัด สังเวยพุ่ง 85 ศพ เดือดร้อน 1.78 ล้านคน เตือน 6 จังหวัดภาคใต้ตอนล่าง รับมือฝนตกหนัก ช่วง 23 -25 ม.ค.


http://img-s-msn-com.akamaized.net/tena ... =599&y=251

ภาพประกอบข่าว© ไทยรัฐออนไลน์ ภาพประกอบข่าว

เมื่อวันที่ 23 ม.ค. นายฉัตรชัย พรหมเลิศ อธิบดีกรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย (ปภ.) เปิดเผยถึงสถานการณ์อุทกภัยในพื้นที่ภาคใต้ว่า ฝนที่ตกหนักตั้งแต่วันที่ 1 ธ.ค. 2559 ถึงวันที่ 23 ม.ค. 2560 ส่งผลให้เกิดอุทกภัย วาตภัย น้ำป่าไหลหลากในพื้นที่ภาคใต้และจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ โดยมีจังหวัดได้รับผลกระทบ 12 จังหวัด รวม 124 อำเภอ 778 ตำบล 6,031 หมู่บ้าน ประชาชนได้รับผลกระทบ 582,725 ครัวเรือน 1,784,942 คน ผู้เสียชีวิต 85 ราย ผู้สูญหาย 4 ราย ถนน 4,314 จุด คอสะพาน 348 แห่ง ท่อระบายน้ำ 243 แห่ง ฝาย 126 แห่ง อ่างเก็บน้ำ 2 แห่ง สถานที่ราชการเสียหาย 25 แห่ง โรงเรียน 2,336 แห่ง ปัจจุบันสถานการณ์คลี่คลายอยู่ระหว่างการฟื้นฟู 5 จังหวัด ได้แก่ ระนอง กระบี่ ตรัง ชุมพร และประจวบคีรีขันธ์ ยังคงมีสถานการณ์ใน 7 จังหวัด ได้แก่ นครศรีธรรมราช สุราษฎร์ธานี พัทลุง ยะลา สงขลา ปัตตานี และนราธิวาส รวม 35 อำเภอ 200 ตำบล 1,113 หมู่บ้าน

ทั้งนี้ ปภ.ได้ร่วมกับหน่วยทหารและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องระดมสรรพกำลังและทรัพยากรปฏิบัติการให้การช่วยเหลือผู้ประสบภัย พร้อมฟื้นฟูพื้นที่ประสบภัยให้กลับสู่ภาวะปกติโดยเร็ว โดยทำความสะอาดบ้านเรือน สิ่งสาธารณประโยชน์ สถานที่ราชการ และซ่อมแซมระบบสาธารณูปโภค รวมถึงเส้นทางคมนาคมให้ใช้งานได้ตามปกติ ตลอดจนเร่งสำรวจความเสียหายเพื่อเข้าสู่กระบวนการฟื้นฟูเยียวยาผู้ประสบภัยที่ครอบคลุมทั้งด้านการดำรงชีพ ชีวิตและทรัพย์สิน การประกอบอาชีพ และสิ่งสาธารณประโยชน์

อย่างไรก็ตาม จากการติดตามสภาพอากาศกับกรมอุตุนิยมวิทยา พบว่า บริเวณความกดอากาศสูงกำลังค่อนข้างแรงจากประเทศจีนแผ่ปกคลุมประเทศไทยและทะเลจีนใต้ ประกอบกับมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือที่พัดปกคลุมอ่าวไทยและภาคใต้มีกำลังแรง ทำให้ในช่วงวันที่ 23-25 ม.ค. 2560 มีฝนตกหนักถึงหนักมาก ในพื้นที่ภาคใต้ตอนล่าง 6 จังหวัด ได้แก่ นครศรีธรรมราช พัทลุง สงขลา ปัตตานี ยะลา และนราธิวาส จึงได้ประสานจังหวัดดังกล่าว และศูนย์ป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยเขต 11 สุราษฎร์ธานี และเขต 12 สงขลา เตรียมพร้อมรับมือฝนตกหนักและฝนตกสะสมที่อาจทำให้เกิดน้ำท่วมฉับพลัน น้ำป่าไหลหลาก และดินโคลนถล่มในพื้นที่เสี่ยงภัย โดยจัดเจ้าหน้าที่และมิสเตอร์เตือนภัยติดตามสภาพอากาศอย่างใกล้ชิด.

โอ...โหดร้ายกว่าเมื่อครั้งที่ผมเจอตอนรับราชการอยู่ภาคใต้มากเลย แบบนี้คงต้องพิจารณาเปลี่ยนเส้นทางไปภาคอื่นก่อน..ซะแล้วกระมัง จะรอฟังข่าวอีกสักระยะเพราะใจรักเหลือเกินที่จะลงใต้ ถ้าคนเดียวป่านนี้ผมคงเผ่นไปนานแล้ว ตอนนี้ไปเดี่ยวไม่ได้แล้วครับ...๕๕๕.

ขอภาวนาให้สงบและกลับสู่สภาพปรกติโดยเร็ว เพื่อพี่น้องชาวใต้จะได้อยู่เป็นปรกติสุข (นี่เป็นเดือนแล้วนะเทวดา) เป็นกำลังใจให้ชาวใต้ทุกคน..สู้ สู้ ครับ และขอให้แคล้วคลาดปลอดภัยทุกท่านทุกคนด้วยเทอญ

[Deang-sarapee]

ตี๋-หมวยแดนมังกร เลือกเที่ยวเชียงใหม่ช่วงตรุษจีน คาดเงินสะพัด 600 ล.

ชาวจีนเลือกเชียงใหม่ ฉลองเทศกาลตรุษจีนปีไก่ 'ไชน่า เซาเทิร์น แอร์ไลน์' และ 'ไชน่า อีสเทิร์น แอร์ไลน์' ขอบินตรงลงสนามบินเชียงใหม่ 48 เที่ยว ททท.คาด 3 วันเงินสะพัดไม่ต่ำกว่า 600 ล้านบาท

เมื่อวันที่ 27 ม.ค. 60 นายอภิชาติ ชอบทำเหมือน ผู้อำนวยการส่วนบริการท่าอากาศยาน ท่าอากาศยานเชียงใหม่ กล่าวว่า ในช่วงเทศกาลตรุษจีนปีนี้มีสายการบินจากจีน ขอทำการบินเพิ่ม 2 สายการบิน ได้แก่ สายการบิน ไชน่า เซาเทิร์น แอร์ไลน์ จำนวน 34 เที่ยวบิน และสายการบิน ไชน่า อีสเทิร์น แอร์ไลน์ จำนวน 12 เที่ยวบิน ใน 3 เส้นทาง คือ ซีอาน ชิงเต่า และกวางโจว และมีเที่ยวบินปกติในเส้นทางบินตรงจากจีน 13 เส้นทาง เฉลี่ยวันละ 36 เที่ยวบิน

จากข้อมูลของด่านตรวจคนเข้าเมืองท่าอากาศยานเชียงใหม่ พบว่า ปกติมีผู้โดยสารชาวจีนผ่านเข้าออกช่องทางท่าอากาศยานเชียงใหม่ เฉลี่ยวันละ 3,500-4,000 คน แต่ตั้งแต่วันที่ 19 ม.ค. 60 เป็นต้นมา จำนวนผู้โดยสารชาวจีนที่ผ่านเข้า-ออกท่าอากาศยานเชียงใหม่เพิ่มขึ้น เป็นเฉลี่ยวันละประมาณ 5,000 คน

นายวิสูตร บัวชุม ผู้อำนวยการการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานจังหวัดเชียงใหม่ กล่าวว่า ในช่วงเทศกาลปีนี้มีนักท่องเที่ยวจีน เข้ามาเที่ยวเชียงใหม่เป็นจำนวนมาก ส่งผลให้โรงแรมที่พักในเชียงใหม่ถูกจองเต็ม 100% ซึ่งคาดว่าตลอดเทศกาลตรุษจีนในปีนี้ จะมีเงินสะพัดภายในจังหวัดไม่ต่ำกว่า 600 ล้านบาท และหากประเมินทั้งก่อนและหลังเทศกาล รวมไปถึงงานมหกรรมไม้ดอกไม้ประดับช่วงเดือน ก.พ. คาดว่าจะมีเงินที่นักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติใช้จ่ายไม่ต่ำกว่า 1 พันล้านบาท

ทั้งนี้ บริษัท ท่าอากาศยานไทย จำกัด (มหาชน) ร่วมกับสายการบินและส่วนราชการ จัดกิจกรรมต้อนรับนักท่องเที่ยว ในโอกาสเทศกาลตรุษจีนปี 2560 โดยร่วมกันให้การต้อนรับผู้โดยสารของสายการบินไชน่าแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ CA 707 จากอู่ฮั่น โดยมีการฟ้อนรำ และแจกส้มมงคล เพื่อสร้างความประทับใจให้แก่นักท่องเที่ยวชาวจีนอีกด้วย

ใครที่วางแผนเที่ยวเชียงใหม่ในช่วงนับแต่วันนี้จนถึงสิ้น กุมภาพันธ์ ถ้าท่านเป็นคนรักสงบก็ขอแนะนำว่าโปรดเลี่ยงเมืองเชียงใหม่ ไป ลำปาง พะเยา แพร่ น่าน แทนนะครับ ส่วนท่านที่ชอบกับการจอแจ วุ่นวายเชียงใหม่สนุกแน่ ๆ ทุกวันนี้ผมจะไม่ใช้รถยนต์เข้าเมือง แต่ใช้จักรยานแทนมันสดวกรวดเร็วกว่าเยอะ เพราะรถติบหนึบกันทีเดียวล่ะครับ เมืองก็เล็กนิดเดียวคนแห่กันอัดเข้าไปคิดดูละกัน แต่ก็ถือเป็นสีสันสนุกครึกครื้นกันครับ

ช่วงที่การเดินทางเที่ยวทั่วไทย ไม่สามารถเดินทางได้ผมจะนำเรื่องโครงการหลวงมาเล่าให้ท่านได้รับทราบ เผื่อว่าท่านจะได้มีแนวทางหากปั่นไปในพื้นที่ จะได้ไม่พลาดที่จะติดตามเป็นการน้อมรำลึกถึงพระคุณอันยิ่งใหญ่ที่มีต่อแผ่นดิน ของ ในหลวง ร.๙ กันครับ

[Deang-sarapee]

สวัสดีครับ ท่านผู้มีเกียรติทุกท่านครับ ผมใคร่เรียนถามท่านว่าในชีวิตท่านเคยประสบกับสิ่งเหลือเชื่อกันบ้างไหม ? สำหรับตัวผมแล้วสิ่งเหลือเชื่อมันจรเข้ามาในชีวิตบ่อยครั้ง แต่ครั้งนี้ยิ่งกว่าเหลือเชื่อเพราะว่ามันเป็นจริง ๆ กล่าวคือ เมื่อผมวางแผนท่องเที่ยวตามรอยพ่อหลวง โดยวางแผนท่องเที่ยวเริ่มที่ จว.ภาคใต้ก่อนเพื่อน ในขณะที่จะออกเดินทางก็ปรากฏภาตใต้ถูกน้ำท่วมเป็นประวัติการณ์ที่ไม่เคยมีมาก่อนเลย ทำให้แผนการต้องเลื่อนมาจนถึงทุกวันนี้

และขณะที่ผมรอให้สถาณการณ์คลี่คลาย ผมก็มีแนวคิดที่จะนำเสนอเกี่ยวกับโครงการพระราชดำริต่าง ๆ ในพื้นที่ภาคเหนือที่พระองค์ท่านได้ทรงงานไว้มากมาย ภาพต่าง ๆ ผมเตรียมไว้ปรากฏว่าใช้ไม่ได้(ภาพเบลอครับ) และไม่นานประมาณกลางเดือนก็มีคนส่งหนังสือเรื่อง เสด็จประพาสต้นมาเป็นโครงการพระราชดำริ ผมศึกษาและตรวจสอบจนจบเล่มจึงได้ทราบว่า โครงการต่าง ๆ ก่อกำเนิดมาจากการประพาสต้นนี่เอง(แต่ก่อนไม่ทราบจริงๆ ) หนังสือเล่มนี้ผมไม่เคยคิดและไม่ฝันว่าจะมีวาสนาได้ยล(ไม่รู้ว่ามีด้วยซ้ำ)นับเป็นวาสนาของผมจริง ๆ ผมก็จะขอนำมาเผยแพร่ให้พ่อ-แม่-พี่น้อง ได้รับทราบตามเหตุการณ์ที่ประมาณว่า "ฟ้าคงส่งข้อมูล" มาให้ผมได้นำเสนอก็เป็นไปได้



จากคำนำในการจัดพิมพ์ได้กล่าวว่า "การเสด็จประพาสต้นตามสถานที่ต่าง ๆ ในระหว่างการเสด้จพระราชดำเนินแปรพระราชฐานของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทำให้พระองค์ได้ทอดพระเนตรสภาพความเป็นจริงของภูมิประเทศ ทั้งแหล่งต้นน้ำลำธาร สภาพพื้นดิน ป่าไม้ เส้นทางคมนาคมที่ทุรกันดาร ตลอดจนสภาพความเป็นอยู่ของพสกนิกรที่ห่างไกลจากความเจริญ ซึ่งขาดความรู้ความเข้าใจที่จะพัฒนาชีวิตความเป็นอยู่ให้ดีขึ้น จึงมีชีวิตอยู่กันไปตามยถากรรม

สภาพความทุกข์ยากลำบากของพสกนิกรที่มาเฝ้า ฯ รับเสด็จ ฯ และสภาพภูมิประเทศที่ทรงพบเห็นจึงเป็นมูลเหตุสำคัญ ที่พระองค์ทรงริเริ่มโครงการต่าง ๆ ในอันที่จะปัดเป่าทุกข์โศกและความยากลำบากของประชาชนให้บรรเทาลง และทรงปรารถนาให้ประชาชนของพระองค์อยู่ดีมีสุขถ้วนหน้า ด้วยน้ำพระราชหฤทัยที่ทรงเปี่ยมด้วยพระมหากรุณาธิคุณอันยิ่งใหญ่ไพศาล จนปัจจุบันมีโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริเกิดขึ้นมากมายจนมิอาจกล่าวได้หมดสิ้น"

หนังสือเล่มนี้จัดทำขึ้นในมงคลสมัยที่ทรงครองราชย์ครบรอบ ๕๐ ปีซึ่งทางสำนักราชวังได้ขอพระราชทานอนุญาตุประมวลภาพการเสด็จประพาสต้น และการเสด็จตรวจเยี่ยมโครงการตั้งแต่ปี ๒๕๐๒ - ๒๕๑๕ ซึ่งภาพทั้งหลายเหล่านี้ไม่เคยปรากฏ ณ ที่ใดมาก่อน วันนี้เวลานี้ใครที่เข้ามาเยี่ยมชมกระทู้นี้ก็จะได้ยลภาพที่ท่านก็ไม่เคยเห็นมาก่อน ถือว่าเป็นบุญวาสนานะครับ ผมจะคัดภาพนำเสนอให้ได้ชมกันครับ





ประพาสต้น [v.] travel privately [syn.] เที่ยวไป,ท่องเที่ยว,เดินทาง

ตัวอย่างประโยค...เที่ยวไปเป็นการส่วนพระองค์, เที่ยวไปอย่างไม่เป็นทางการ, ใช้ว่า เสด็จประพาสต้น

"ประพาสต้น"หมายถึงการเสด็จเยือนราษฎรเป็นการส่วนพระองค์ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงกระทำอย่างเงียบๆ ไม่กระโตกกระตากให้รู้ว่าพวกเขากำลังเข้าเฝ้าเจ้าชีวิต เพื่อจะได้ทรงสนทนาปราศรัยทำความคุ้นเคย และล่วงรู้ทุกข์สุขของราษฎรได้โดยตรง ไม่ผ่านข้าราชการปกครอง บางครั้งเมื่อทรงทราบถึงความเดือดร้อนของชาวบ้านก็มีพระบรมราชโองการให้เจ้าเมืองรับไปจัดการ หรือแม้แต่ทรงเปลี่ยนตัวข้าราชการปกครองเสียเองก็มี ส่วนชาวบ้านเหล่านั้นก็มิได้ทรงละเลยในภายหลัง ทรงขนามนามพวกเขาว่า "เพื่อนต้น" และพระราชทานพระมหากรุณาธิคุณอย่างสม่ำเสมอจนตลอดรัชกาล

"ประพาสต้น" เริ่มต้นเมื่อ ร.ศ. ๑๒๓ (พ.ศ. ๒๔๔๘) เมื่อพระเจ้าอยู่หัวทรงพระประชวรด้วยทรงคร่ำเคร่งเหน็ดเหนื่อยกับพระราชภารกิจมากไป แพทย์ทูลให้ทรงพักผ่อนเปลี่ยนอากาศบ้างก็ทรงเห็นด้วย แต่มิได้เสด็จแปรพระราชฐานไปที่บางปะอินเฉยๆ หากทรงใช้เวลานี้ลงเรือเสด็จตามแม่น้ำลำคลองเข้าไปตามหมู่บ้านไม่ให้ชาวบ้านรู้ว่าเป็นใคร ปล่อยให้เข้าใจว่าเป็นเรือขุนนางมหาดเล็กตามเสด็จ ต่อจากนั้นก็ทรงใช้วิธีนี้เสด็จไปตามหัวเมืองต่างๆ แวะเยี่ยมเยียนราษฎรจนถึงที่อยู่เป็นประจำ

ธรรมเนียมนี้กลายมาเป็นชื่อว่า" ประพาสต้น" แต่คำนี้มาจากอะไรไม่สามารถชี้ชัดได้ สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพทรงเล่าถึงที่มาว่า "...ไปจนถึงวัดเพลงจึงซื้อเรือมาดประทุน ๔ แจวได้ลำ ๑ พระราชทานชื่อเรือว่า เรือต้น ได้ยินรับสั่งถามให้แปลกันว่า เรือต้น แปลว่าอะไร บางท่านแปลว่าเรือเครื่องต้น บางท่านแปลว่าเรือทรง อย่างในเห่เรือว่า ' ทรงเรือต้นงามเฉิดฉาย' ดังนี้ แต่บางท่านที่แปลเอาตื้นๆว่าหลวงนายศักดิ์เป็นคนคุมเครื่องมหาดเล็กตามเสด็จ หลวงนายศักดิ์ชื่ออ้น รับสั่งเรียกว่าตาอ้น ตาอ้น เสมอ คำว่า เรือต้นนี้ก็จะแปลว่าเรือตาอ้นนั้นเอง แปลชื่อเรือต้นเป็นหลายอย่างดังนี้ อย่างไรจะถูกฉันก็ไม่ทราบแน่ แต่วันนี้กว่าจะเสด็จกลับมาถึงเมืองราชบุรีเกือบยาม๑ ด้วยต้องทวนน้ำเชี่ยวมาก เหนื่อยบอบมาตามกัน เริ่มเรียกการประพาสวันนี้ว่าประพาสต้น เลยเป็นมูลเหตุที่เรียกการประพาสไปรเวตในวันหลังๆว่าประพาสต้นต่อมา"

จดหมายเหตุของสมเด็จกรมพระยาดำรงฯ เล่าเรื่องเหล่านี้ไว้น่าสนุก ทรงเล่าถึงหลายบ้านที่เสด็จไปเยี่ยมโดยเจ้าของบ้านก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร ประทับเสวยร่วมวงกับเจ้าของบ้านอย่างกันเอง เจ้านายที่ตามเสด็จอย่างกรมหมื่นสรรพสาตรศุภกิจ เคยถูกเมียเจ้าของบ้านเอ็ดเพราะทรงใช้จวักตักแกงขึ้นมาชิมโดยไม่ทรงทราบธรรมเนียมว่าเขาถือกัน สมเด็จเจ้าฟ้าอัษฎางค์เดชาวุธ กรมหลวงนครราชสีมาเสด็จพลาดตกท้องร่องสวนวัดบางสามฟกช้ำดำเขียว เจ้าพระยาสุรวงศ์วัฒนศักดิ์ถูกหมาเฝ้าสวนริมคลองสองพี่น้องกัดเอา

ระหว่างเสด็จประพาส เจ้านายและขุนนางตามเสด็จก็ช่วยกันทำครัวเองไปตามมีตามเกิด หากมื้อไหนไม่ได้แวะบ้านใคร สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพกับกรมพระสมมติอมรพันธุ์ทรงทำหน้าที่คนล้างถ้วยชาม เช่นเดียวกับกับสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ (พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว)และกรมหลวงนครราชสีมา ทุกพระองค์ทรงใช้ชีวิตกันอย่างสามัญชนทั่วไปเวลาเสด็จ....(บทความจาก เวปป์วิชาการดอทคอม..เรื่อง..เพื่อนต้น-ประพาสต้น.)

[Deang-sarapee]

[Deang-sarapee]

อรุณสวัสดิ์ครับ การรอคอยเป็นเรื่องที่น่าเบื่อหน่าย เราก็เลยคิดว่าขืนอยู่นิ่ง ๆ คงไม่ได้เรื่องปล่อยวันเวลาเสียไปกับการรอคอยไม่เป็นคุณแน่ ก็เลยปรับแนวคิดเสียใหม่เพราะแผนย่อมต้องยืดหยุ่น เปลี่ยนแปลงได้จึงจะถือว่าดี เอาเป็นว่าเรามาเริ่มที่จังหวัดใดจังหวัดหนึ่งก่อนเลยไว้ภาคใต้สงบเมื่อใดเราก็ค่อยไปยาวก็ได้ คิดได้ก็เลยพากันไปที่ใกล้ที่สุด จังหวัดลำพูนครับแต่เราคงไม่เที่ยวเพราะเราเที่ยวเรียกว่าหมดแล้ว แต่คราวนี้ขอเป็นเป้าที่บ้านโฮ่งเลยเพราะที่นี่มีวัดที่เรายังไม่ได้ไปหลายวัด ตาไปครับว่าจะเป็นวัดไหน แต่ก่อนอื่นเรามาทราบข้อมูลเมืองลำพูนกันบ้างก็น่าจะดีนะ

ประวัติศาสตร์จังหวัดลำพูน


๑. สมัยก่อนกรุงศรีอยุธยา ลำพูน เดิมชื่อ หริภุญชัย เดิมเป็นถิ่นฐานของเมงคบุตร (คือพวกชนเผ่าสกุลมอญในสุวรรณภูมิ ภาคเหนืออันเป็นสาขาหนึ่งของชนเผ่ามอญ เขมร จากมหาอาณาจักรพนม) พระพุทธองค์ทรงพยากรณ์ว่า ต่อไปจะบังเกิดนครหริภุญชัยขึ้น และเมื่อพระองค์ปรินิพพานแล้วพระบรมสารีริกธาตุจึงปรากฏขึ้นมาเอง
เมืองหริภุญชัย เป็นเมืองโบราณเก่าแก่ที่สุดในภาคเหนือ สร้างขึ้นระหว่างแม่น้ำ ๒ สาย คือ แม่น้ำปิง และแม่น้ำกวง ความมุ่งหมายการสร้าง เพื่อเป็นแหล่งขยายอารยธรรมของอาณาจักรที่ รุ่งเรืองของละโว้ไปทางทิศเหนือ ไปสู่ชนที่อาศัยอยู่กระจัดกระจายในบริเวณแถบนั้

๒. สมัยกรุงศรีอยุธยา ลำพูนเป็นเมืองเล็กที่มิได้ตั้งขึ้นเพื่อขยายอิทธิพลทางอาณาจักร จึงถูกรังแกจากชุมชนที่ใหญ่กว่าตลอดมา ทำให้อาณาจักรลานนาไทยที่อยู่ตรงกลางเปลี่ยนมือการปกครองหลายครั้ง และ ตกอยู่ในอำนาจของพม่าและมอญเป็นเวลานานถึง ๒๐๐ ปี (พ.ศ.๒๑๐๑-๒๓๑๗) พระเมืองแก้ว ราชวงศ์เม็งราย ผู้ครองนครเชียงใหม่ องค์ที่ ๑๓ ได้รื้อกำแพงเมืองหริภุญชัยเดิม และสร้างใหม่ให้แคบลงซึ่งรวมอยู่ในอาณาจักรนครพิงค์ ต่อมา พ.ศ. ๒๒๗๒-๒๒๗๕ พม่าคุกคาม แคว้นลานนา เจ้ามหายศเมืองลำพูน ได้ยกกองทัพไปรบกับชาวลำปาง แพ้นายทิพย์ช้าง พรานป่าชาวบ้าน ปงยางคก (ต้นตระกูล ณ เชียงใหม่ ณ ลำพูน ณ ลำปาง และเชื้อเจ็ดตน) ได้กู้ลำปางพ้นจากอำนาจพม่า หลังจากนั้นปี พ.ศ. ๒๓๐๔ โปมะยุง่วน ยกกองทัพมาตีเชียงใหม่ (ขณะนั้นขึ้นตรงต่อกรุงศรีอยุธยา) ได้แล้วเข้าครองเชียงใหม่ แต่พระยาลำพูนไม่ยอมขึ้นกับพม่าหนีมาอยู่เมืองพิชัย ในเวลาต่อมาปี พ.ศ. ๒๓๐๖ พม่ายกทัพมาตีลำพูนแตก เจ้าเมืองไชยส้องสุมผู้คนเข้าแย่งตีเมืองคืน แต่มีกำลังน้อยกว่า จึงพ่ายแพ้ถูกฆ่าตาย ปี พ.ศ. ๒๓๐๘ ชาวเมืองลำพูนรวมกำลังเป็นกบฎเข้ารบกับโปมะยุง่วนที่เชียงใหม่ โปมะยุง่วนหนีกลับเมืองอังวะพม่าส่งอะแซหวุ่นกี้มาปราบลำพูนราบคาบในปี พ.ศ. ๒๓๐๙

๓. สมัยกรุงธนบุรี สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ทรงมีพระราชดำรัสว่า ตราบใดที่พม่ายังมีอำนาจครอบงำแผ่นดินลานนาไทยอยู่ การป้องกันประเทศให้เป็นเอกราชย่อมกระทำได้ยาก จึงตกลงพระทัยยกกองทัพขึ้นมาทำศึกชิงนครพิงค์จากพม่าถึง ๒ ครั้ง คือเมื่อ พ.ศ. ๒๓๑๔ แต่ไม่สำเร็จ ครั้งที่สอง เมื่อ พ.ศ. ๒๓๑๗ ทรงได้รับความร่วมมือจากพญาจ่าบ้านกับเจ้ากาวิละยึดได้นครเชียงใหม่และหัวเมืองอื่นๆ เช่น แพร่ ลำปาง ลำพูน และน่าน โดยให้เจ้าศรีบุญมา อนุชาองค์น้อยเป็นอุปราชของเจ้าบุรีรัตน์ (อนุชาของเจ้ากาวิละ) อพยพชาวลำปาง เชียงใหม่ และเมืองยอง (ชาวเวียงยองที่อยู่เขตตำบลเวียงยองในปัจจุบัน) มาอยู่ลำพูน ๑,๐๐๐ ครอบครัว

๔. สมัยกรุงรัตนโกสินทร์ อาณาจักรลานนาไทยซึ่งมีลำพูนรวมอยู่ด้วยได้พ้นจากอำนาจของพม่าโดยสิ้นเชิง เมื่อ พ.ศ. ๒๓๔๕ โดยกองทัพไทยทำการขับไล่พม่าออกจากหัวเมืองต่างๆ ในลานนาไทย ถึงกระนั้นลำพูนและหัวเมืองลานนาไทยก็ยังคงตกเป็นประเทศราชของกรุงเทพฯ มาทำนองเดียวกับสมัยกรุงศรีอยุธยา

ต่อมา พ.ศ. ๒๓๕๗ พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้ตั้งพระยาราชวงศ์คำฝั้น เป็นพระยาลำพูนไชย นับเป็นเจ้าผู้ครองนครลำพูนองค์แรกของลำพูน ซึ่งจะจัดลำดับได้ดังนี้

๑. เจ้าคำฝั้น พ.ศ. ๒๓๕๗ ถึง พ.ศ. ๒๓๕๘ ครองเมืองได้ ๑ ปี
๒. เจ้าบุญมา พ.ศ. ๒๓๕๘ ถึง พ.ศ. ๒๓๗๐ ครองเมืองได้ ๑๒ ปี
๓. เจ้าน้อยอินทร์ (อิ่น) พ.ศ. ๒๓๗๐ ถึง พ.ศ. ๒๓๘๑ ครองเมืองได้ ๙ ปี
๔. เจ้าน้อยคำตัน พ.ศ. ๒๓๘๑ ถึง พ.ศ. ๒๓๘๔ ครองเมืองได้ ๓ ปี
๕. เจ้าน้อยธรรมลังกา พ.ศ. ๒๓๘๔ ถึง พ.ศ. ๒๓๘๖ ครองเมืองได้ ๒ ปี
๖. เจ้าน้อยไชยลังการ พ.ศ. ๒๓๘๖ ถึง พ.ศ. ๒๔๑๔ ครองเมืองได้ ๒๘ ปี
๗. เจ้าดาราดิเรกรัตน์ไพโรจน์ (เจ้าดาวเรือง) ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๑๔ ถึง พ.ศ. ๒๔๓๑ ครองเมืองได้ ๑๗ ปี
๘. เจ้าเหมพินทุไพจิตร (เจ้าคำหยาด) ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๓๑ ถึง พ.ศ. ๒๔๓๘ ครองเมือง ได้ ๗ ปี
๙. เจ้าอินทยงยศโชติ (เจ้าน้อยอินทยงยศ) ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๓๘ ถึง พ.ศ. ๒๔๕๔ ครองเมืองได้ ๑๖ ปี
๑๐. พลตรีเจ้าจักรคำขจรศักดิ์ ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๕๔ ถึง พ.ศ. ๒๔๘๖ ครองเมืองได้ ๓๒ ปี

๔. การจัดรูปแบบการปกครองเมืองตามระบอบมณฑลเทศาภิบาล ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๕ แห่งราชวงศ์จักรี ได้ทรงประกาศรวมหัวเมืองต่างๆ ของอาณาจักรลานนาไทยเป็นมณฑลพายัพ เป็นส่วนหนึ่งในผืนแผ่นดินของราชอาณาจักรไทย อาณาจักรลานนาไทยจึงสิ้นสภาพของการเป็นประเทศราช พ้นจากการต้องส่งเครื่องราชบรรณาการคือ ต้นไม้ทอง ต้นไม้เงิน ฯลฯ แล้วก็สูญสิ้นความเป็นอาณาจักรลงด้วยเหมือนกัน เว้นแต่ยังคงมีเจ้าผู้ครองนคร มีฐานันดรศักดิ์เป็น "เจ้า" เช่นเดียวกับในตอนที่เข้ารวมอยู่ในอำนาจของไทยใหม่ๆ ผิดกันแต่เพียงในสมัยที่จัดตั้งเป็นมณฑลขึ้นแล้วทางราชการได้แต่งตั้งข้าหลวงใหญ่ (ต่อมาเปลี่ยนเป็นสมุหเทศาภิบาลและโดยเฉพาะมณฑลพายัพเปลี่ยนเป็นอุปราช) มาดำเนินการปกครอง และแต่งตั้งเจ้าเมืองเข้าปฏิบัติราชการแทนเจ้าผู้ครองนคร (ซึ่งเรียกกันว่าเจ้าหลวง) ทั้งนี้ตั้งแต่ประมาณ พ.ศ. ๒๔๔๐ เป็นต้นมา สำหรับตำแหน่งเจ้าผู้ครองนครนั้น ถือว่าเป็นตำแหน่งมีเกียรติ และมีเจ้าผู้ครองนครขึ้นทุกๆ จังหวัดในมณฑลพายัพ ยกเว้นจังหวัดแม่ฮ่องสอนไม่มีเจ้าผู้ครองนครๆ มาสิ้นสุดลง ภายหลังการเปลี่ยนแปลงระบบการปกครองประเทศเมื่อ พ.ศ.๒๔๗๕ ยุบเลิกตำแหน่งเจ้าผู้ครองนครเสียทั้งหมดไม่แต่งตั้งขึ้นใหม่อีก ในเมื่อเจ้าผู้ครองนครนั้นพิราลัยลง

๖. การจัดรูปการปกครองในสมัยปัจจุบัน การปรับปรุงระเบียบการปกครองหัวเมือง เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงการปกครองประเทศมาเป็นระบอบประชาธิปไตย พ.ศ.๒๔๗๖ มีการจัดระเบียบราชการบริหารส่วนภูมิภาคออกเป็นจังหวัดและอำเภอ จังหวัดมีฐานะเป็นหน่วยบริหารราชการแผ่นดิน มีข้าหลวงประจำจังหวัด และกรมการจังหวัดเป็นผู้บริหารเมื่อก่อนเปลี่ยนแปลงการปกครองนอกจากจะแบ่งเขตการปกครองเป็นจังหวัด และอำเภอแล้ว ยังแบ่งเขตการปกครองออกเป็นมณฑลอีกด้วย เมื่อได้มีการประกาศใช้พระราชบัญญัติระเบียบราชการบริหารแห่งราชอาณาจักรสยาม พ.ศ. ๒๔๗๖ จึงได้ยกเลิกมณฑลเสีย

เหตุที่ยกเลิกมณฑลน่าจะเนื่องจาก

1) การคมนาคมสื่อสารสะดวกและรวดเร็วขึ้นกว่าแต่ก่อน สามารถที่จะสั่งการและ ตรวจตราสอดส่องได้ทั่วถึง
2) เพื่อประหยัดค่าใช้จ่ายของประเทศให้น้อยลง
3) เห็นว่าหน่วยมณฑลซ้อนกับหน่วยจังหวัด จังหวัดรายงานกิจการต่อมณฑล มณฑลรายงานต่อกระทรวง เป็นการชักช้าโดยไม่จำเป็น
4) รัฐบาลในสมัยเปลี่ยนแปลงการปกครองใหม่ๆ มีนโยบายที่จะให้อำนาจแก่ส่วนภูมิภาคยิ่งขึ้น และการที่ยุบมณฑล เพื่อให้จังหวัดมีอำนาจนั่นเอง
ต่อมาในปี พ.ศ. ๒๔๙๕ รัฐบาลได้ออกพระราชบัญญัติ ระเบียบบริหารราชการแผ่นดินอีกฉบับหนึ่ง ในส่วนที่เกี่ยวกับจังหวัด ดังนี้
๑) จังหวัดมีฐานะเป็นนิติบุคคล จังหวัดตามพระราชบัญญัติ ว่าด้วยระเบียบการบริหารแห่งราชอาณาจักรสยาม พ.ศ.๒๔๗๖ หามีฐานะเป็นนิติบุคคลไม่
๒) อำนาจบริหารในจังหวัด ซึ่งแต่เดิมตกอยู่แก่คณะบุคคล ได้แก่คณะกรมการจังหวัดนั้น ได้เปลี่ยนแปลงมาอยู่กับบุคคลคนเดียว คือ ผู้ว่าราชการจังหวัด
๓) ในฐานะของคณะกรมการจังหวัด ซึ่งแต่เดิมเป็นผู้ที่มีอำนาจหน้าที่บริหารราชการ แผ่นดินในจังหวัด ได้กลายเป็นคณะเจ้าหน้าที่ที่ปรึกษาของผู้ว่าราชการจังหวัด
ต่อมามีการแก้ไขปรับปรุงกฎหมายว่าด้วยระเบียบบริหารราชการแผ่นดินตามนัยประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๒๑๘ ลงวันที่ ๒๙ กันยายน ๒๕๑๕ โดยจัดระเบียบบริหารราชการส่วนภูมิภาคเป็น

๑) จังหวัด
๒) อำเภอ

จังหวัดนั้นให้รวมท้องที่หลายๆ อำเภอขึ้นเป็นจังหวัด มีฐานะเป็นนิติบุคคล การตั้งยุบและเปลี่ยนแปลงเขตจังหวัด ให้ตราเป็นพระราชบัญญัติ และให้มีคณะกรมการจังหวัดเป็นที่ปรึกษาของ ผู้ว่าราชการจังหวัดในการบริหารราชการแผ่นดินในจังหวัดนั้น

ที่มา : ประวัติมหาดไทยส่วนภูมิภาค จังหวัดลำพูน . เชียงใหม่ : พิทักษ์การพิมพ์ , ๒๕๒๘.

[Deang-sarapee]

สถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญในลำพูน

:: หมู่บ้านกะเหรี่ยงพัฒนาห้วยหละ ::

ตั้งอยู่หมู่ที่ 2 ตำบลป่าพลู สามารถเดินทางไปตามทางหลวงหมายเลข 106 (ลำพูน - ลี้) ระหว่างกิโลเมตรที่ 107 – 108 เป็นหมู่บ้านกะเหรี่ยงที่ยังคงประเพณีเก่าแก่ดั้งเดิมไว้คือการทอผ้าแบบดั้งเดิมโดยใช้เอวเป็นกี่ในการทอ

:: หอศิลป อุทยานธรรมะ ::

ตั้งอยู่ที่ 109/2 หมู่ 1 บ้านป่าซางน้อย สามารถเดินทางไปตามทางหลวงหมายเลข 106 และเข้าซอยข้างตลาดป่าซางไป 500 เมตร อุทยานมีเนื้อที่ประมาณ 12 ไร่ เป็นสวนร่มรื่น มีอาคารใช้สำหรับจัดแสดงงานประติมากรรม เกี่ยวกับธรรมะและพระพุทธศาสนา รอบๆ อาคารมีแบบจำลองประติมากรรม มุมแสดงเสียงพิเศษ ตั้งขึ้นโดยคุณอินสนธ์ วงค์สาม ศิลปินแห่งชาติสาขาประติมากรรม ปี พ. ศ. 2542 ซึ่งมีวัตถุประสงค์จะเป็นแหล่งท่องเที่ยวประเภทศิลปะและธรรมะ นอกจากนี้ยังเป็นศูนย์กลางเรียนรู้ของชุมชนท้องถิ่นในการอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมด้วย เปิดให้เข้าชมในวันเสาร์ - อาทิตย์ ตั้งแต่เวลา 10.00 - 1600 น. สำหรับวันจันทร์ - ศุกร์ ต้องโทรศัพท์นัดหมายล่วงหน้าที่ โทร. 0 5352 1609

:: พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติหริภุญไชย ::

ตั้งอยู่ถนนอินทยงยศเยื้องกับวัดพระธาตุหริภุญชัย เริ่มก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2470 โดยพระยาราชกุลวิบูลย์ภักดีสมุหเทศาภิบาลมณฑลพายัพ ต่อมากรมศิลปากรได้ดำเนินการก่อสร้างอาคารแห่งใหม่เสร็จเมื่อ พ.ศ. 2517 และสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ เสด็จพระราชดำเนินทรงเปิดอาคารเมื่อ พ.ศ. 2522 ภายในพิพิธภัณฑ์มีการจัดแสดงศิลปะโบราณวัตถุแบ่งเป็น 3 ห้องคือ ห้องจัดแสดงใหญ่ เป็นห้องโถงยาวอยู่ชั้นบนของตัวอาคารมีการจัดแสดงวัตถุออกเป็น 3 สมัย คือสมัยก่อนหริภุญไชย สมัยหริภุญไชย และสมัยล้านนา ได้แก่ พระพุทธรูป เศียรพระพุทธรูป พระพิมพ์ และเทวดาเป็นต้น ห้องจัดแสดงศิลปพื้นบ้าน และเครื่องไม้จำหลัก เป็นห้องจัดแสดงเล็กที่อยู่อาคารเล็กชั้นเดียวมีโถงเชื่อมจากชั้นบนของอาคารหลังใหญ่ วัตถุที่แสดงเป็นศิลปะสมัยล้านนา รัตนโกสินทร์ แสดงออกถึงภูมิปัญญาท้องถิ่น เช่น เครื่องใช้ในครัวเรือน เครื่องมือตีเหล็ก เครื่องมือทอผ้า เครื่องดนตรีพื้นบ้าน พานดอกไม้เชี่ยนหมาก เป็นต้น ห้องศิลาจารึก เป็นห้องโถงเปิดโล่ง อยู่ชั้นล่างของตัวอาคาร จัดแสดงศิลาจารึก สมัยหริภุญไชย ราวพุทธศตวรรษที่ 17 และศิลาจารึก สมัยล้านนา อยู่ในพุทธศตวรรษที่ 20 ลงมา เปิดทำการเวลา 09.00 - 16.00 น. ปิดวันจันทร์ อังคาร และวันนักขัตฤกษ์ ค่าเข้าชมคนละ 10 บาท ชาวต่างประเทศ 30 บาท สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม โทร. 0 5351 1186 โทรสาร 0 5353 0536 หรือ http://www.thailandmuseum.com

:: กู่ช้าง - กู่ม้า ::

เป็นโบราณสถาน ตั้งอยู่บริเวณชุมชนวัดไก่แก้ว ซอยโรงเรียนจักรคำคณาทร ห่างจากตัวเมืองประมาณ 1 กิโลเมตร กู่ช้าง เป็นสถูปทรงกระบอกปลายมน เชื่อว่าเป็นสุสานช้างศึกคู่บารมีของพระนางจามเทวี ชื่อ ภูก่ำงาเขียว ซึ่งหมายถึงช้างผิวสีคล้ำงาสีเขียวที่ทรงอานุภาพและอิทธิฤทธิ์ในสงคราม ส่วน กู่ม้า เป็นสถูปทรงระฆัง เชื่อว่าเป็นสุสานม้าทรงของพระโอรสพระนางจามเทวี

:: อนุสาวรีย์พระนางจามเทวี ::

ตั้งอยู่ตำบลในเมือง บริเวณสวนสาธารณะหนองดอก ห่างจากศาลากลางจังหวัดประมาณ 1 กิโลเมตร สร้างขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์แด่พระนางจามเทวี ซึ่งเป็นองค์ปฐมกษัตริย์แห่งนครหริภุญไชย พระนางเป็นปราชญ์ที่มีคุณธรรม ความสามารถและกล้าหาญ ได้นำพุทธศาสนาศิลปวัฒนธรรมมาเผยแพร่ในดินแดนแถบนี้จนมีความรุ่งเรืองสืบมาจนถึงปัจจุบัน สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชสยามกุฏราชกุมาร ได้เสด็จมาทรงเปิดอนุสาวรีย์เมื่อวันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2525

:: ถ้ำหลวงผาเวียง ::

ตั้งอยู่หมู่ที่ 2 ตำบลป่าพลู สามารถเดินทางไปตามทางหลวงหมายเลข 106 (ช่วงบ้านโฮ่ง – ลี้) จะมีป้ายบอกทางเลี้ยวเข้าไปอีกประมาณ 2.8 กิโลเมตร เป็นถ้ำที่มีความสวยงามภายในถ้ำแบ่งออกเป็น 8 ห้อง เช่น ลานรมณีย์เป็นห้องกว้างมีแสงสว่างจากปากถ้ำส่องถึง อัคนีโขดเขิน เป็นห้องที่มีร่องรอยการพังทะลายของหินงอกหินย้อย และ เนินไศลงามตา เป็นเนินดินสลับกับก้อนหินตั้ง เป็นต้น ค่าเข้าชมถ้ำคนละ 10 บาท ภายในถ้ำจะติดไฟฟ้าไว้บริการ

:: พระธาตุดอยห้างบาตร ::

ตั้งอยู่บ้านไซใต้ ห่างจากอำเภอบ้านธิประมาณ 9 กิโลเมตร เมื่อถึงหมู่บ้านไซใต้ จะเห็นพระธาตุดอยห้างบาตรอยู่ทางขวามือ เป็นเจดีย์ทรงจัตุรมุขสีขาว มีฉัตรทองอยู่ยอดเจดีย์ ไม่ปรากฏหลักฐานว่าสร้างเมื่อไร ตามตำนานเล่าว่าสมัยพุทธกาลพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จมายังดอยลูกนี้และเตรียมเสด็จออกบิณฑบาตโปรดสัตว์ ซึ่งการเตรียมบาตรภาษาพื้นเมืองเรียกว่า ห้างบาตร ปรากฎร่องรอยห้างบาตรอยู่เป็นหลุมลึกลงไปหินดินดานและมีมณฑปครอบไว้ พระธาตุแห่งนี้อยู่บนยอดดอยที่สามารถมองเห็นทิวทัศน์เบื้องล่างได้ไกล

:: หมู่บ้านแกะสลักอำเภอแม่ทา ::

เดินทางไปตามถนนสายแม่ทา - ท่าจักร ประมาณ 15 กิโลเมตร บริเวณบ้านหนองยางไคล ตำบลทุ่งทาหลวง และบริเวณหมู่บ้านใกล้เคียง เป็นแหล่งผลิตไม้แกะสลักเป็นรูปแบบต่างๆ เช่น รูปคน รูปสัตว์ เครื่องใช้ภายในบ้าน เครื่องประดับบ้าน ของเล่นเด็ก เป็นอุตสาหกรรมภายในครัวเรือนส่งไปขายยังจังหวัดเชียงใหม่และใกล้เคียง

:: ถ้ำเอราวัณ ::

ตั้งอยู่หมู่ที่ 6 ตำบลนครเจดีย์ บริเวณที่ทำการย่อยสำนักงานหน่วยอนุรักษ์ป่าไม้แม่อาว เดินทางไปตามทางหลวงหมายเลข 106 ช่วงกิโลเมตรที่ 124 มีป้ายบอกทางเลี้ยวเข้าถนนลาดยาง 4 กิโลเมตร และลูกรังอีก 7 กิโลเมตร จะถึงที่ทำการย่อยของสำนักงานหน่วยอนุรักษ์ป่าไม้แม่อาว ลักษณะปากถ้ำจะมีขนาดเล็กลาดต่ำจนถึงปากคูหาถ้ำ เมื่อผ่านปากถ้ำเข้าไปจะพบห้องโล่งกว้างแสงแดดเข้าไม่ถึงบางแห่งของห้องโถงใหญ่แบ่งเป็นห้องเล็กๆ กระจายอยู่ซึ่งแต่ละห้องจะมีหินงอกหินย้อยที่สวยงาม การเดินทางเข้าไปในถ้ำควรมีเจ้าหน้าที่นำทาง และควรนำไฟฉายติดตัวไปด้วยเพราะภายในถ้ำไม่มีไฟฟ้า

:: โบราณสถานวัดเกาะกลาง ::

โบราณสถานวัดเกาะกลาง ตั้งอยู่ที่บ้านบ่อคาว ต.บ้านเรือน อ.ป่าซาง โบราณสถานวันเกาะกลางเดิมชื่อว่าเป็นที่เกาะตั้งอยู่ระหว่างแม่น้ำปิงกับลำน้ำสาขาที่แยกออกจากแม่ปิง ไหลอ้อมแผ่นดินตัวเกาะ แล้วกลับมารวมกันอย่างเดิม ต่อมาแม่น้ำปิงเปลี่ยนเส้นทางใหม่ เกาะกลางจึงกลายเป็นส่วนหนึ่งของแผ่นดินฝั่งตะวันออกของแม่น้ำ พื้นที่ส่วนเป็นที่ตั้งของวัดเกาะกลาง รูปทรงสถาปัตยกรรมศิลป์ มีความเก่าแก่ มีโบราณวัตถุและชิ้นส่วนประติมากรรมปูนปั้น เป็นศิลปกรรมตกแต่ง สถาปัตยกรรมมากมายมีอายุร่วมสมัยกับยุคล้านนาตอนต้น หรือประมาณ 700 ปี ที่มีอิทธิพลจากศิลปะหริภญชัย นอกจากนี้ยังขุดพบรูปแบบสถาปัตยกรรมคติทวารวดี ทั้งนี้ องค์การบริหารส่วนจังหวัดลำพูน ได้จัดสรรงบประมาณเพื่อการขุดแต่งและบูรณะโบราณสถานวัดเกาะกลาง ให้เป็นถานที่ท่องเที่ยวทางโบราณคดี

:: แหล่งทอผ้าบ้านหนองเงือก ::

ตั้งอยู่บ้านหนองเงือก ตำบลแม่แรง เดินทางไปตามทางหลวงหมายเลข 106 บริเวณกิโลเมตรที่ 138 – 139 แล้วเลี้ยวเข้าไปประมาณ 3 กิโลเมตร บ้านหนองเงือกเป็นแหล่งผลิตผ้าฝ้ายทอมือ และสินค้าหัตถกรรมพื้นเมืองที่ทำจากผ้าฝ้าย เช่น ปลอกหมอน ม่าน ผ้าปูโต๊ะ เสื้อผ้า ราคาไม่แพง และยังผลิตส่งไปจำหน่ายยังแหล่งขายของที่ระลึกต่างๆ เช่น จังหวัดเชียงใหม่ เป็นต้น

:: บ้านหนองช้างคืน ::

เป็นแหล่งผลิตลำไยใหญ่ที่สุด อยู่ก่อนถึงเมืองลำพูน 8 กิโลเมตร โดยจะผ่านบ้านป่าเหวมีป้ายบอกทางเลี้ยวขวาเข้าบ้านหนองช้างคืน ตำบลอุโมงค์ อำเภอเมือง ตรงเข้าไปประมาณ 7 กิโลเมตร ก็จะถึงหมู่บ้าน ตลอดสองฝั่งทางที่ลดเลี้ยวเข้าไปในหมู่บ้านจะเนืองแน่นไปด้วยสวนลำไย ในราวเดือนสิงหาคมของทุกปี จะมีงานเทศกาลลำไยลำพูน จัดขึ้นในอำเภอเมือง ในงานนี้จะมีการประกวดรถประเภทสวยงามที่ประดับตกแต่งด้วยลำไย การประกวดผลิตผลลำไยและธิดาลำไย

:: บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ดอยขะม้อ ::

อยู่ในตำบลมะเขือแจ้ เดินทางไปตามทางหลวงหมายเลข 11 เลี้ยวเข้าทางหลวงสายสาย 1147 ห่างจากตัวเมืองประมาณ 20 กิโลเมตร ตั้งอยู่หลังนิคมอุตสาหกรรมลำพูน เป็นภูเขาไฟโบราณ รูปทรงสัณฐานคล้ายฝาชี บนยอดมีปล่องกว้าง 3 เมตร ลึกประมาณ 6 เมตร ตอนล่างเป็นบ่อ มีน้ำตลอดปี การเดินขึ้นไปบ่อน้ำบนยอดเขาต้องขึ้นบันไดไป 1,749 ขั้น ประชาชนนับถือกันมาแต่โบราณว่า เป็นบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ ห้ามผู้หญิงตัก เมื่อถึงเทศกาลสรงน้ำพระธาตุหริภุญชัยจะต้องตักน้ำจากบ่อนี้ไปปนกับน้ำพระราชทาน แล้วจึงนำขึ้นสรงองค์พระธาตุและเมื่อพระมหากษัตริย์ไทยเสด็จขึ้นเสวยราชสมบัติ จะต้องนำน้ำในบ่อนี้อัญเชิญไปร่วมเป็นน้ำพุทธาภิเษก ในพระราชพิธีบรมราชาภิเษกทุกครั้ง

:: อนุสาวรีย์ครูบาศรีวิชัย ::

ตั้งอยู่ที่บริเวณดอยติ ริมถนนสายซุปเปอร์ไฮเวย์ ตรงทางเข้าสู่เมืองลำพูน เดิมนั้นตั้งอยู่บริเวณหน้าศาลากลางจังหวัดลำพูน สุเทวฤาษีเป็นผู้สร้างเมืองหริภุญไชย แต่เนื่องจากเป็นผู้บำเพ็ญสมาบัติ และไม่ยุ่งเกี่ยวกับทางโลก จึงไปเชิญพระนางจามเทวีซึ่งเป็นพระธิดาของพระยาจักวัติแห่งเมืองละโว้มาปกครองเมืองหริภุญไชยแทน และยังได้ช่วยเหลือพระนางจามเทวีประดิษฐานพระบวรพุทธศาสนาในนครหริภุญไชยอย่างมั่นคง

:: อนุสาวรีย์สุเทวฤาษี ::

ตั้งอยู่ที่บริเวณดอยติ ริมถนนสายซุปเปอร์ไฮเวย์ ตรงทางเข้าสู่เมืองลำพูน เดิมนั้นตั้งอยู่บริเวณหน้าศาลากลางจังหวัดลำพูน สุเทวฤาษีเป็นผู้สร้างเมืองหริภุญไชย แต่เนื่องจากเป็นผู้บำเพ็ญสมาบัติ และไม่ยุ่งเกี่ยวกับทางโลก จึงไปเชิญพระนางจามเทวีซึ่งเป็นพระธิดาของพระยาจักวัติแห่งเมืองละโว้มาปกครองเมืองหริภุญไชยแทน และยังได้ช่วยเหลือพระนางจามเทวีประดิษฐานพระบวรพุทธศาสนาในนครหริภุญไชยอย่างมั่นคง

:: หมู่บ้านหัตถกรรมผ้าฝ้ายเวียงยอง ::

อยู่บริเวณบ้านศรีเมืองยู้ ตำบลเวียงยอง เป็นหมู่บ้านผลิตผ้าฝ้ายโดยฝีมือชาวบ้าน ผ้าที่ผลิตจะเป็นผ้าฝ้ายและผ้าฝ้ายยกดอก รวมถึงผลิตภัณฑ์จากฝ้ายอื่น ๆ




บอกแล้วว่าลำพูนเราเที่ยวทะลุปรุโปร่งครานี้ก็เป็นเพียงปั่นผ่านไม่แวะที่ใดครับ เราจอดทานอาาหารมื้อเช้าที่ข้างวัดพระธาตุหริกุญชัย ซึ่งเป็นวัดใหญ่เป็นวัดประจำจังหวัดลำพูนด้วย(ข้างวัดมีร้านอาหาร เจ) หลังจากเสร็จอาหารมื้อเช้าปั่นผ่านอนุเสาวรีย์พระนางจามเทวี ผ่านตัวเมืองทะลุออกทางกรมทางหลวงจังหวัดมุ่งใต้ไปบ้านโฮ่ง ผ่าน อ.ป่าซาง พระพุทธบาทตากผ้า ถึงบ้านโฮ่งเที่ยงกว่าก็แวะหาซื้อเค็กลำใยกับเค็กหอม เค็กสองชนิดนี้ขึ้นชื่อมาก ๆ ใครผ่านไปผ่านมาอย่าลืมแวะซื้อหามาทานกันรับรองไม่ผิดหวัง เรามองหาร้านอาหาร เจ ซึ่งอยู่เลยร้านเค็กไปอีกสองร้อยเมตร สั่งอาหารมาทานมื้อเที่ยง ได้สนทนากับเจ้าของร้านทราบว่า ได้หยุดกิจการมุ่งหาเงินเปลี่ยนมาเป็นมุ่งหาธรรม และเปิดร้าน เจ เพื่อให้คนบ้านโฮ่งได้มีร้านอาหารเพื่อสุขภาพและเป็นอาหารบุญ(แกใจดีจริง ๆ ) ได้แนะนำสถานที่ ๆ เราควรไปเยี่ยมชมและพักปฏิบัติธรรม คือวัดดอยหลังถ้ำ แกเล่าว่าขึ้นไปอยู่บนดอยจะมองเห็นทิวทัศน์ อ.จอมทอง และ อ.บ้านโฮ่ง ชัดเจน กลางคืนก็จะเห็นดาวบนดินระยิบระยับสวยงามมาก ๆ

ที่เจ๊เจ้าของร้านแนะนำสถานที่ต่าง ๆ นั้นล้วนแต่เราเคยไปมากันหมดแล้ว คงเหลือแต่วัดที่แกเล่าไว้ ๒ วัด วัดแรกเป็นวัดที่เราตั้งใจจะไปพอดีเพราะเป็นวัดที่ หลานสาวพากันมาปฏิบัติธรรมบ่อย ๆ ส่วนวัดดอยหลังถ้ำนั้นเรายังไม่เคยไปมาก่อน หลังจากที่อิ่มกันแล้วเราก็อำลาเจ๊ ปั่นมุ่งไปวัดที่ตั้งใจไว้พอไปถึงเราปั่นขึ้นไปบนวัด ต้องตกใจสภาพวัดเหมือนจะเป็นวัดร้าง แห้งแล้งต้นไม้เฉา เหี่ยว ห้องน้ำเยอะแยะแต่สลักหักพัง(แปลกใจมาก) จากการสังเกตุมีสภาพของความรุ่งเรืองเหลือทิ้งไว้ให้ระลึกได้ เดินรอบ ๆ วัดสังเกตุเห็นว่า น่าจะมีคนอยู่อาศัยประมาณ ๓ - ๔ รูป/คน พยายามทำเสียงส่งสัญญาณแต่ไม่มีการตอบรับ ได้ยินแต่เสียงเพลงจากวิทยุหลุดลอยลอดออกมาจากห้อง

ไม่ได้การละจะพักนอนปฏิบัติธรรมคงไม่เหมาะแน่ สรุปว่าจุดที่ที่เจ๊บอกน่าจะเหมาะกว่าแน่นอน เราเดินชมรอบวัดจนทั่วเมื่อไม่มีใครให้สนทนาสอบถาม ก็ต้องถอยไปหาที่ใหม่ต่อไป

[Deang-sarapee]

[Deang-sarapee]

สำรวจตลอดวัดเห็นสภาพความเจริญรุ่งเรืองในอดีต ตามที่หลานเล่าให้ฟังว่าเคยมาปฏิบัติธรรม ก็ทำให้แปลกใจว่า "อะไรทำให้เปลี่ยนแปลงไปขนาดนี้" เสียดายสิ่งปลูกสร้างที่ศรัทธาญาติโยมได้นำมาสร้างทิ้งไว้ แหละนี่ก็คือปัญหาของประเทศไทยกับวิกฤตศรัทธาในพุทธศาสนา ศาสนาพุทธไม่เสื่อมนะแต่คนมันเสื่อมจากศาสนาไปเองจะด้วยเหตุใด ๆ ก็ตาม สมดังที่พ่อ แม่ ครูบาอาจารย์ ท่านพูดไว้ว่า "เสื่อมเพราะคนพุทธเอง(พระ) ใครมาทำให้เสื่อมไม่ได้" อยากจะวิงวอนว่าถ้าเห็นมีการแชร์ภาพพระที่เลว ๆ เราอย่าไปใส่ใจแชร์ต่อ อาจจะเป็นแผนทำลายศาสนา ถ้าไม่ใช่แผนก็แน่นอน พระท่านเลวของท่าน วิบากกรรมมันรออยู่แล้วหนีไม่พ้นหรอก "กัมมุนา วัตติโลโก สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม" เราอย่าไปขยายให้มันแพร่หลาย นึกนะว่า "พระดี ๆ วัดดี ๆ ยังมีอีกเยอะ"
ปั่นไปเรื่อย ๆ จนเจอกับวัดที่เจ๊ร้าน เจ แกแนะนำไว้เราตัดสินใจเข้าไปเพื่อขออนุญาตุพักนอนและปฏิบัติธรรมกันที่นี่เลย



ท่านเจ้าอาวาสติดกิจนิมนต์ในหมู่บ้าน พระลูกวัดบอกให้เรารอท่านกลับมาก่อนว่าท่านจะให้พักได้ ? เกิดอาการหวั่น ๆ ใจพอสมควรเพราะหลายครั้งที่เราถูกปฏิเสธไม่ยอมให้พัก ก็ยังแปลกใจเขากลัวอะไรกับคนปั่นจักรยาน ก็เคยได้รับคำชี้แจงจากวัดว่า เคยมีคนมาขอพักนอนแล้วแอบขโมยสิ่งของในวัดไปทางคณะกรรมการวัดก็เลยออกเป็นกฏ ห้ามคนเร่ร่อนเข้าพักเด็ดขาด ตรงนี้ก็น่าแปลกใจพระมีวิจารณญาณในการพิจรารณา แยกแยะไม่ออก???? แต่ก็น่าเห็นใจพระต้องเชื่อฟังศรัทธาชาวบ้าน และน่าเศร้าใจที่คนจัญไรเพียงน้อยนิดมาทำให้ระบบบุญของพุทธศาสนาเลือนหายไป เราก็เชื่อในวาสนาบารมีของเราว่า "ด้วยเจตนาที่บริสุทธิ์และจิตใจที่มั่นคงต่อพระพุทธศาสนาบุญที่สั่งสมมา ต้องเป็นพลปัจจัยให้เราได้ตามหวัง" สรุปต้องรอท่านเจ้าอาวาสก่อนครับ