ภาพความประทับใจทริปเซอร์ไพรส์ กำแพง ตาก สุโขทัย สุดท้ายที่..

[ต้นอ้อย]

เข้ามาดู มาขำ มาอิ่มใจ ก่อนไปหลายวัน... รูปนั้นหน่ะ คุณตาแกล้งจ๊ะ...สาวฝน แกล้งเหนื่อยหน่ะ....

[t@he@w]

เข้ามาดู มาขำ มาอิ่มใจ ก่อนไปหลายวัน... รูปนั้นหน่ะ คุณตาแกล้งจ๊ะ...สาวฝน แกล้งเหนื่อยหน่ะ....

ตอนที่ถ่ายภาพนี้มันเป็นการแสดง แกล้งทำท่าเหนื่อย.....
แต่ตอนที่ขึ้นมาถึงแล้วเหนื่อยshipหายไม่มีใครถ่ายภาพไว้ เหนื่อยจริงๆ เหนื่อยแบบแปลกๆ
แบบไม่เคยเหนื่อยอย่างนี้มาก่อน ตอนนั้นคิดถึงอาจารย์โต้งที่เขาใหญ่มาตะหงิดๆ ตรูจะรอดมั๊ยเนี่ย
หอบซี่โครงบานเลยล่ะ

[t@he@w]

ภาค 4 ช่องเย็น

หลังจากเสือสี่สายน้ำจากไป ก็ถึงคิวที่พวกเราจะเดินทางต่อไปยัง
อช.แม่วงศ์ เพื่อนำความสุขไปส่งมอบให้กับเป้าหมายต่อไป เราออกเดินทางจาก
บ้านคุณป้าก็เกือบเที่ยง คุณป้ากับลุงใหญ่(ลุงแป๊ะหรือลุงเฒ่า)จะตามไปเมื่อเสร็จ
งานคุณป้ากำชับให้เราเตรียมเสบียงอาหารขึ้นไปด้วยโดยให้แวะซื้อที่ตลาดคลองลาน
พิต้ากับคุณยายช๊อปซะเกือบหมดตลาด บ่ายโมงเศษๆเรามาถึงปากทางเข้า อช.แม่วงศ์





ลงจากรถไปติดต่อเจ้าหน้าที่จ่ายค่าธรรมเนียนคนละ 40 บาทกับรถ 30 บาทเบ็ดเสร็จรวม 150 บาท
แล้วเราก็ผ่านประตูเข้าไป เจ้าหน้าที่บอกให้ตรงไปอีก 9 กม.จะถึงที่ทำการและศูนย์บริการนักท่องเที่ยว
แต่คุณ GPS เธอสั่งให้เราเลี้ยวซ้ายข้างหน้า 50 เมตรเราก็ งงซิ ถามพิต้าจึงรู้ว่าตั้งพิกัดไว้ที่บ้านแม่วงศ์
มิน่าคุณเธอถึงสั่งให้เลี้ยว



เส้นทางที่นำเราขึ้นมาถึงที่ทำการ เป็นถนนค่อนข้างแคบพอสวนกันได้ ที่นี่เราต้องจ่ายค่ากางเต๊นท์อีกคนละ 30 บาท
เราสอบถามถึงเป้าหมายของเราจากเจ้าหน้าที่ที่กรุณาค้นหาใบลงทะเบียนของนักท่องเที่ยวให้เรา อะอะ เจอแล้วนี่ไง
เป้าหมายจากลพบุรี ชาย 1 หญิง 2 ด้วยรถยนต์สีเทา-ดำ ลิงโลดใจเป็นอย่างยิ่ง ซื้อมาม่ากะตะใคร้หอมกันแมลงเพิ่ม
แล้วเราก็เดินทางต่อต้องขึ้นเขาไปอีกกว่า 28 กม.







สองสาวเดินหาอะไรเอ่ย ที่ลานกางเต๊นท์ด้านล่างก็ไม่มีเงาของเป้าหมาย ต้องอยู่ที่ช่องเย็นแน่ๆเลย เสร็จเรา







ขึ้นมาได้กว่าครึ่งทาง เราก็แวะชมทิวทัศน์ที่จุดชมวิวกิ่งกระทิง สวยแฮะ









มองออกไปในหุบเขาจากจุดชมวิวกิ่วกระทิง



เหลืออีก 12 กมเราจะถึงช่องเย็น เดี๋ยวเจอกัน....เดี๋ยวเจอกัน.....
แต่ตอนกำลังขึ้นมาสวนกะรถพ่วง ย้ำรถพ่วงบรรทุกหินเกล็ดสวนลงไปอย่างรวดเร็ว เขากำลังซ่อมถนนขึ้นช่องเย็น
กันเป็นระยะ มีรถบรรทุก รถราดยางมะตอย วิ่งขึ้นลงทางแคบต้องระมัดระวังให้มาก

[t@he@w]

ทางขึ้นช่วง 4-5 กม.สุดท้ายแคบลงกว่าเดิมอีกรถแทบจะแล่นสวนกันไม่ได้
เราขึ้นไปถึงที่หมายตอนบ่าย 2 โมงกว่าๆ ภาพที่เห็นลานกว้างโล่ง มีเต๊นท์อยู่ทางด้าน
ท้ายสุดของพิ้นที่ มีรถตู้ รถกระบะ จอดอยู่ 2-3 คันแต่ไม่มีรถเป้าหมายของเรา อ้าวอะไรนี่
มึนซะแล้วซิ งงเต็กเลย เป้าหมายหายไปไหนหว่า คิดไปต่างๆนาๆรึว่ากลับลงไปแล้วเพราะทน
ความหนาวเย็นไม่ได้ ได้แต่งุนงงสงสัยนี่เราจะมาเซอร์ไพรส์เขาหรือว่าจะเซอร์ไพรส์พวกเราเอง










คุณยายทำลายความสับสนของเราด้วยคำว่า "หิวแล้วกินข้าวก่อน"เออจริงกินก่อนความคิดจะได้เกิด





ไม่นานมีรถคันหนึ่งแล่นขึ้นมาจอดต่อท้ายรถของพวกเรา แล้วเสียงเจี๊ยวจ๊าวก็ดังระเบ็งเซ็งแซ่ มาได้ไง ไหนว่าเปลี่ยนวัน
ทำได้ไง อะไรอีกมากมาย







ถึงเวลาเตรียมที่พักเอาเต๊นท์ออกมากาง









เอาเสือมาเข้าแถวรออาบน้ำค้างกะสายลมในค่ำคืนอันหนาวเหน็บ

[t@he@w]

เตรียมที่พักค้างคืน และอาบน้ำเย็นเจี๊ยบกันแล้ว(มีอาบกันอยู่ 3 คนคุณตา คุณยาย และหนุ่มผมยาว)
ก็ได้เวลาตระเตรียมอาหารมื้อเย็น

























คุณยายอุ่นกับข้าวที่ซื้อมาเมื่อตอนบ่าย น้องอ้อยเตรียมทำหมูกระทะ คุณตากะพิต้าทอดปลาส้ม แต่ข้าวเหนียวคุณยาย
เอาไปทำข้าวจี่แจกสาวๆกินกันหมดแล้ว มื้อนี้จึงไม่มีข้าว แต่ใครกันหนอบอกว่าอยากจะกินปลาส้มกับข้าวเหนียว จะหาได้
จากที่ไหน แล้วคุณยายก็ทำแผนแตกอีกคำรบ"เดี๋ยวคุณป้าก็ซื้อขึ้นมา" แป่วแผนเซอร์ไพรส์อีกรอบจบลงตรงนี้

[Pita Sakaeo]

ไม่นานมีรถคันหนึ่งแล่นขึ้นมาจอดต่อท้ายรถของพวกเรา แล้วเสียงเจี๊ยวจ๊าวก็ดังระเบ็งเซ็งแซ่ มาได้ไง ไหนว่าเปลี่ยนวัน
ทำได้ไง อะไรอีกมากมาย

เล่าเก่าในขวดใหม่

หลังจากที่พวกเราิเดินทางมาถึงไม่เจอรถพี่ฝน
ยังคิดไม่ออกว่าจะยังไง คุณยายก้อเสนอ..
กินกันก่อน หิวแย๊วววว

ม่ายมีทิชชู เลยว่าจะเดินไปเอา อยู่ที่รถ

ขณะพิต้ากำลังเดินอ้อมจากหน้ารถกำลังจะเดินไปด้านประตูคนนั่ง

ทันใดนั้น !!

มองเห็นรถกะบะสีเข้มๆ กำลังเลี้ยวออกมาจากมุมเขาทางขึ้นช่องเย็น
เห็นเลยว่า..บรรทุกจักรยานมา 3 คัน

พิต้าคิดได้ดังนั้น วิ่งย้อนกลับไปหลบที่หน้ารถตัวเองทันที

ตะโกนเรียกคุณตาที่ยืนอยู่แถวหน้าห้องน้ำ
และคุณยายที่กำลังยึนอยู่ตรงโต๊ะสำรับอาหารประมาณกินไก่ย่าง+ข้าวเหนียว

"คุณตา-คุณยาย คร่าาาาา ใช่รถพี่ฝนมั๊ย"

นั่นคือเสียงตะโกนไปสอบถาม ความดังของเสียงดูช่างไร้ผล

ตะโกนไปถึงสองครั้งคุณตาคุณยายก้อยังไม่ได้ยิน

เอาไงดีหว่า!!

ตัดสินใจเดินอ้อมกลับทางเดิมที่หลบมา..แล้วเดินตรงไปที่รถเป้าหมายทันที
เดินอมยิ้มปายด้วย(เพราะคิดว่าใช่..ชัวร์)

แต่..พอเหลือบมองที่ป้ายทะเบียนรถ "สิงห์บุรี"

แป่ว! ม่ายช่ายนี่หว่า ?!

ยิ้มเก้อเลยเรา .. ม่ายช่าย "ลพบุรี"

เงยหน้ามองดูคน ซึ่งเห็นว่าประตูคนขับกำลังเปิดกว้าง
มีคนโผ่ลหน้ามาให้เห็น จำได้ จำได้ ใช่ จิงด้วย
จำพี่ต่อได้ ดีใจ ดีใจ

ค่อยยิ้มได้หน่อย

หลังจากเหตุการณ์ตรงนี้ "ลืม" เจ้าค่ะ
จำไม่ได้ว่าใคร อะไร ยังไง 555
แต่คิดว่าคงจะเป็นประมาณว่า
ยิงคำถาม และคำตอบ..ใ่ส่กันไเป็นชุด

[kunpa]

อ่านแล้วมีความสุขจัง รอชมตอนต่อปาย.....

[t@he@w]

...บรรยากาศยามเย็นที่ธรรมชาติเป็นผู้สร้าง มนุษย์ควรเป็นเพียงผู้เสพ
มิใช่ผู้ทำลายต้องร่วมกันอนุรักษ์ไว้ให้ลูกหลานเหลนโหลนภายหน้า...





















อุณหภูมิเมื่อตอนบ่ายแก่ๆ 14 องศาเซลเซียส เย็นสมชื่อ

[t@he@w]

แสงสุดท้ายของวันเมื่อพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า

[t@he@w]

หลังพระอาทิตย์ลับไปไม่นานความมืดก็เข้าปกคลุม เสือต่อพยายามจะจุดตะเกียง
เจ้าพายุขนาดย่อม แต่คงเป็นเพราะปั๊มลมของตะเกียงจะชำรุดแรงดันลมไม่คงที่
ทำให้ไม่สู้จะสว่างนัก พิต้าหายไปปลายฝนเรียกหาได้ยินเสียงตอบมาจากในเต๊นท์
ว่ากำลังอาบน้ำฉงฉัยจะอาบน้ำไก่แฮะ แล้วปลายฝนก็เอาอย่างมั่ง
ส่วนคุณยายหนังท้องอิ่มหนังตาคงหย่อนเข้าไปนอนซะแล้ว มิใยที่ใครๆจะเรียกขานก็
ไม่ยอมออกมาบอกว่าส่งคุณตามาเป็นตัวแทน











ที่มาของคำเรียกขานที่พิต้าตั้งให้ "คุณตา 5 ชั้น"ที่ใส่อยู่นั่นเพื่อป้องกันความหนาวเย็นมีเสื้อยืดในสุด
ถัดมาเสื้อกี๊กไหมพรม ตามด้วยเสื้อไหมพรมแขนยาว เสื้อกันหนาวมีฮู๊ดสีเทาและแจ๊คเก็ตสีดำเป็นชั้นนอก
ที่สุดทุกคนก็มุดเข้าเต๊นท์ของตัวเองทั้งๆที่เวลานั้นเพิ่งจะทุ่มนิดๆเอง เงียบเสียงไปพักใหญ่มีเสียงรถขึ้นมา
แสงไฟสาดสว่างจำไม่ได้ว่าเสียงใครร้องขึ้นว่าคุณป้ามา เท่านั้นเหมือนเป็นสัญญานทุกคนกุลีกุจอออกมา
จากเต็นท์วิ่งไปรับที่รถ





แล้ววงสนทนาในวงอาหารก็เริ่มขึ้นอีกรอบ เป็นอย่างที่คุณยายหลุดปากบอกปลายฝนไป
คุณป้ากับลุงแป๊ะซื้อข้าวเหนียวไก่ย่างขึ้นมาด้วย ติดเตาอุ่นกับข้าวให้คุณลุงคุณป้าทาน
ก่อนนั่งเมาท์กันต่ออีกรอบ ส่วนลุงใหญ่ก็เตรียมกางเต๊นท์นอนข้างๆ

[t@he@w]

หลังอาหารรอบสองสาวๆนั่งคุยกันต่อซักพักทุกคนก็เข้านอน
แต่เอ...ลุงใหญ่ทำอะไรน๊อคุณป้าถึงได้หัวเราะร่วน.....



แสงแรกของวัน...เช้าแล้วแก้วตา รีบตื่นมารับอากาศบริสุทธิ์กันเถอะ...



























ตื่นมาตอนตีสี่ได้ยินเสียงพิต้ารูดซิปเต๊นท์ นอนฟังสรรพเสียงอยู่ครู่ใหญ่จึงออกไปโทรทางไกลถึงใครบางคน
(โทรได้ไงสัญญานม่ายมี)แหงนมองดูฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวสียดายไม่ได้ถ่ายภาพไว้ กลับเข้ามานอนครู่ต่อมา
ได้ยินเสียงจากเต๊นท์ปลายฝนและเพื่อนชวนกันออกมาดูดาว จนเผลอหลับไปอีกรอบ

[Pita Sakaeo]

ขอแทรกจิ๊ดนึงนะคร้าาาาคุณตา

คุณยายอุ่นกับข้าวที่ซื้อมาเมื่อตอนบ่าย น้องอ้อยเตรียมทำหมูกระทะ คุณตากะพิต้าทอดปลาส้ม แต่ข้าวเหนียวคุณยาย
เอาไปทำข้าวจี่แจกสาวๆกินกันหมดแล้ว มื้อนี้จึงไม่มีข้าว แต่ปลายฝนบอกว่าอยากจะกินปลาส้มกับข้าวเหนียว จะหาได้
จากที่ไหน แล้วคุณยายก็ทำแผนแตกอีกคำรบ"เดี๋ยวคุณป้าก็ซื้อขึ้นมา" แป่วแผนเซอร์ไพรส์อีกรอบจบลงตรงนี้

ย้อนกลับไป ขอเล่าอีกขวด

ขณะเดินทางขึ้นช่องเย็นเรามีการเตี๊ยมกันไว้ว่า..
หลังจากที่เราเซอร์ไพรส์พี่ฝนและเพื่อนๆ กันแล้ว
เราจะให้พี่ฝนเซอร์ไพรส์อีกรอบ..

ด้วยการ..

อุบเรื่องคุณป้าและคุณลุง จะตามมานอนเต้นท์ที่ช่องเย็นกะพวกเราด้วย
คุณป้าแจ้งไว้ว่าจะซื้อข้าวเหนียวและของกินขึ้นมาเพิ่มด้วย

การพูดคุย พิต้า คุณตา คุณยาย รับทราบแผนนี้กันดีทุกคน
โดยเฉพาะคุณยาย เห็นพูดย้อนแผนการณ์นี้ให้พิต้ากะคุณตาฟังด้วยแหละ
คุณยายขาาาาาา จำได้บ่ นู๋จำได้นะก๊าาาาา

รวมรัดตัดตอน..

ขณะกำลังทำโน่น นี่ นั่น กันอยู่
คนนึงปิ่ง คนนึงย่าง คนนึงทอด อีกสองคนถ่ายรูป

พิต้ามองเห็นของปิ้งย่าง เลยเอ่ยออกมา ว่า..
อยากกินกับข้าวเหนียวเนาะ

พี่ฝนบอกว่าข้าวเหนียวหมดแย๊ว
คุณยายบอกว่า คุณยายปิ้งข้าวเหนียวกินกันไปแระ

พิต้าบอกว่า ไม่เป็นไรเด๋วมีอีก

หมดแล้วไม่มีแล้วนะ
คุณยายบอกพิต้า อีกครั้ง

คุณยายหันมามองพิต้า นิ่งๆ
ประหนึ่งว่ากำลังใช้สายตาสอบถามว่ามีอีกเหรอ?
เราก้อกำลังใช้สายตาบอกคุณยายว่า
แผนค่ะแผน ระวังแผนรั่ว

ท้นใดนั้นคุณยายก้อพูดขึ้นว่า..

"เออจริงด้วย คุณป้าบอกว่าจะซื้อข้าวเหนียวมาด้วยนี่เนาะพิต้า"

แป่ว!

หรือสายตาของนู๋สื่อภาษาผิด

แผนเลยแตกอีกรอบแย๊วววว คุณย๊ายยยยย

ฮาๆๆๆๆๆๆ

[t@he@w]

คืนนี้เน็ตช้ามาก เข้าไปหาภาพจากกล้องอื่นมาฝากไม่ได้เลย
คงต้องบอกว่า ราตรีสวัสดิ์นอนหลับฝันดีนะครับพี่น้อง.....กุดไหน.....

[t@he@w]

ทุกคนตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น ทราบว่าปลายฝนไปอาบน้ำทำได้ไง
เจ็บยังกะมีดบาด น้องอ้อยเตรียมอาหารเช้ามีทั้งข้าวต้มเครื่อง ขนมปังกาแฟ ส่วนคุณยาย
เช่นเคยอุ่นอาหารที่เหลือจากเมื่อเย็นวาน ส่วนลุงใหญ่ร้องหากาแฟก่อนใครเพื่อน




























หลังถ่ายภาพนี้คุณลุงคุณป้าก็ลาพวกเรากลับไปกำแพงเพชรเพราะมีงานรออยู่เราสัญญาว่าจะตามไปที่บ้าน
เมื่อลงจากช่องเย็น

[พิบูล11]

♥ สวัสดีค่ะ..ทุกๆท่าน..นะคะ
อ่านไป..ชมภาพไป..ประทับใจมากมายเลยค่ะ.......พี่โสกับพี่มองเพิ่งกลับมาจากหัวหินเมื่อวานนี้ แต่กว่าจะถึงบ้านก็สักสองทุ่มกว่ามังคะ แวะรายทางไปเรื่อยๆค่ะ.........ตอนนี้พี่โส..ปั่นจักรยานไปส่งขบวนจักรยานเทิดพระเกียรติ.....ที่บ่อน้ำร้อน กำแพงเพชรค่ะ.......เดี๋ยวกลับมาคงได้ลงภาพที่กล้องของพี่โสนะคะ..........แต่กล้องพี่โสภาพไม่ค่อยคมชัดเท่าไหร่...เพราะพี่โสทำกล้องตกหลายครั้งแล้ว......ไม่ทราบว่าหาเหตุซื้อกล้องตัวใหม่รึเปล่า

คุณตาและพิต้า ถ่ายภาพเก่งจังเลย...ภาพสวยมาก........พิต้าน่ารักมากๆ........คุณตาคุณยายน่ารักจัง..แอบมองมาตั้งแต่ไปแหลมสิงห์แล้ว....ว่าคุณตาคุณยายแต่งตัวเหมือนกันทุกครั้งที่ปั่นจักรยาน....ชื่นชมค่ะคุณตาคุณยาย........อยู่เมืองตากห่างจากบ้านของน้องบิวนิดเดียวเอง....แต่ยังไม่มีโอกาสได้แวะไปชื่นชมร้านกาแฟของน้องบิวเลย.....สักวันคงต้องหาโอกาสไปแวะชิมกาแฟที่ร้านน้องบิวแน่ๆ

ฝากขอบคุณ..น้องชัย หาดใหญ่ ข้าวเกรียบอร่อยมากๆ ที่ภูทับเบิก พี่มองทอดข้าวเกรียบกุ้ง มีแต่คนชมว่าอร่อยมากๆนะคะ .......ที่ดอยมูเซอ น้องต้นอ้อยทอดข้าวเกรียบปลา ก็มีแต่คนชมว่าอร่อย รวมทั้งน้องๆจากโรงพยาบาลสมเด็จพระเจ้าตากสินฯ เพื่อนๆของต้นอ้อยที่แวะเข้ามาทักทายก็ชมว่า..อร่อยๆๆๆ ค่ะ

คุณป้า คุณแป๊ะ น้องออย เป็นครอบครัวที่น่ารักมาก เห็นคุณป้าคุณแป๊ะและน้องออยถ่ายภาพสามคนพ่อแม่ลูก.. คิดถึงน้องหลิวมาก เมื่อก่อนนี้พี่มองก็ไปเที่ยวกันสามคนพ่อแม่ลูก สนุกมากๆ แต่ตอนนี้มีสี่คนพ่อแม่ลูกแระ

ตี๋เล็กและต้นอ้อย เป็นคู่ที่ชอบอะไรเหมือนๆกันนะ ดีจังเลยชอบไปกางเต้นท์นอนในวันสุดสัปดาห์ที่ดอยมูเซอด้วยกัน ต้นอ้อยก็ชอบทำอาหาร ตี๋เล็กเป็นคนชิม ตอนนี้คนชิมรูปร่างหล่อเหลาเอาการนะ ดูจากภาพที่พิต้าและคุณตาโพสมาเป็นหลักฐานละกัน

เสียดายจังนะที่ไม่ได้พบปลายฝน และ รถฝืด..........หวังว่า...สักวันเราคงได้พบกันอีกเนาะ.........คิดถึงทุกๆคนนะคะ ♥